Εκτελούνται Μεταφοραί Ευρώ, εκτός Κύπρου

Το γραφείο μας CYNICAL SA EURO-TRANSFERS, διαθέτοντας μεγάλη πείρα σε μεταφορά χρημάτων εκτός χωρών στις οποίες έχουν επιβληθεί περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, αναλαμβάνει να μεταφέρει τα χρήματά σας εκτός Κύπρου σε unlimited ποσότητες.

Λειτουργούμε ανελλιπώς από το 1898 με αντιπροσώπους σε όλα τα μικρά και μεγάλα χρηματο-οικονομικά κέντρα. Την περίοδο 2001-2002, για παράδειγμα, μεταφέραμε με απόλυτη ασφάλεια δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια εκτός Αργεντινής, όπως μπορούν να μαρτυρήσουν οι καταγεγραμμένες εισροές αργεντίνικων κεφαλαίων στις μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ, καθώς και οι μαρτυρίες χιλιάδων ευχαριστημένων σημαντικών αξιωματούχων, ενώ τα τελευταία τέσσερα χρόνια που δραστηριοποιούμαστε στην Ισλανδία, στην οποία  βρίσκονται ακόμα σε ισχύ περιοριστικά μέτρα, καταφέραμε να εξυπηρετήσουμε χιλιάδες εγκλωβισμένους καταθέτες και επιχειρηματίες, ώστε να μεταφέρουν τα χρήματά τους σε άλλους εξωτερικούς προορισμούς.

Οι επιπτώσεις της συμφωνίας για την Κύπρο στην Ευρωζώνη

Η απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο, δείχνει καθαρά ότι η ΕΖ αρχίζει και ξεμένει από πυρομαχικά. Η κρίση δεν φαίνεται να υποχωρεί, τουναντίον επελαύνει. Ήδη το συμβούλιο των «σοφών» οικονομολόγων της Μέρκελ αναθεώρησε προς τα κάτω για το τρέχον έτος τις προοπτικές ανάπτυξης της Γερμανίας, από το 0.8% στο 0.3%. και πού είσαι ακόμα.

Με τον τελευταίο πια κάτοικο, τουλάχιστον των περιφερειακών χωρών της ΕΖ, (διότι των υπολοίπων δεν τους συμφέρει), να κατανοεί πώς παίχτηκε και πώς παίζεται το παιχνίδι, καθώς και ποιος είναι ο στόχος της Γερμανίας, και να αντιδρά πλέον δυναμικά, (δες Ιταλία), η ενωμένη Ευρώπη είναι ένα project τελειωμένο. Αν όχι ακόμα σε επίπεδο κορυφής, αλλά στις συνειδήσεις και τις καρδιές των θυμάτων αυτής της ένωσης. Κανείς νότιος πλέον δεν τρέφει τα ίδια αισθήματα, όπως προτού ξεσπάσει η κρίση, απέναντι στους πολίτες των βοριότερων χωρών, και αν αυτή τη φορά η δυσαρέσκεια δεν θα εκδηλωθεί πολεμικά, όπως παλιά, εν τούτοις η εχθρότητα που επωάζεται, θα την κάνει τη ζημιά.

Οι επιπτωσεις των ιδιωτικοποιήσεων

H εικονα αυτή δείχνει το βαθμό δυσαρέσκειας των κατοίκων της Λατινικής Αμερικής από τις ιδιωτικοποιήσεις, το 1998 και 7 χρόνια μετά, το 2005.

Παρατηρούμε οτι οι αρνητικές γνώμες ενισχύονται σε πολύ μεγάλα ποσοστά και δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τις επιπτώσεις που επέφεραν στις ζωές τους.

Σε γενικές γραμμές όμως, δεν υπάρχουν αρκετές θεωρητικές μελέτες που να δείχνουν με καθαρό και μονοσήμαντο τρόπο τα αποτελέσματα ενός κύκλου ιδιωτικοποιήσεων, καθ’ ότι αυτά εξαρτώνται από τον τρόπο που γίνονται οι ιδιωτικοποιήσεις, από τους περιορισμούς και την εποπτεία που συνεχίζει ή δεν συνεχίζει να έχει το κράτος, από τον έλεγχο των τιμών, από το εάν επιδοτεί ή όχι τον ιδιώτη που επενδύει, από το εάν οι δημόσιες επιχειρήσεις πριν ιδιωτικοποιηθούν  λειτουργούσαν σε ανταγωνιστικό ή μη περιβάλλον και από το βαθμό ανάπτυξης της οικονομίας.

Το εξαγώγιμο βουλγαρικό μοντέλο διοίκησης

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στη Βουλγαρία είναι λίγο πολύ γνωστά. Με αφορμή  τις υπέρογκες αυξήσεις ρεύματος, αλλά κατ’ ουσίαν εξοντωμένοι από τη σκληρή λιτότητα, την ανέχεια, και την εκτεταμένη διαφθορά, δεκάδες χιλιάδες εξαγριωμένοι πολίτες, όλων των ηλικιών ξεχύνονται στους δρόμους 20 διαφορετικών πόλεων της χώρας, απαιτώντας ανάμεσα στα άλλα, παραίτηση της κυβέρνησης και επανεθνικοποίηση της ενέργειας. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν τρεις ιδιωτικές εταιρίες ηλεκτρικής ενέργειας, δυο τσέχικες και μια αυστριακή, στην πραγματικότητα δρουν ως μονοπώλια καθ’ ότι κάθε πάροχος δραστηριοποιείται και σε μια διαφορετική περιοχή.

Η ιστορία των δυο Internet

ή πώς οι πλούσιοι βλέπουν ένα διαφορετικό ηλεκτρονικό κόσμο απ’ ό,τι οι φτωχοί.

Φανταστείτε ένα Internet, όπου κάποια αόρατα χέρια διαμορφώνουν τις εμπειρίες σας, όπου κάποια τρίτα χέρια προαποφασίζουν τις ειδήσεις, τα προϊόντα, τις τιμές, ακόμα και τους ανθρώπους που συναντάτε. Έναν κόσμο, όπου έχετε την εντύπωση ότι εσείς οι ίδιοι κανονίζετε τις επιλογές σας, ενώ στην πραγματικότητα αυτές περιορίζονται και φιλτράρονται τόσο ώστε να νομίζετε ότι όλα βρίσκονται υπό τον δικό σας έλεγχο.

Σε ποια χώρα να γεννήσω το παιδί μου;

Ο Εconomist, κάνοντας μια προέκταση στο 2030 για το πώς θα είναι τότε διάφορες οικονομικές, (ΑΕΠ, πληθωρισμός, ρυθμός ανάπτυξης), και κοινωνικές παράμετροι, (ανθρώπινα δικαιώματα, επίπεδο εκπαίδευσης, προσδόκιμο ζωής, αλλά και βαθμός βαρεμάρας), προέβη στην κατάταξη 80 χωρών, διευκολύνοντας έτσι εκείνες τις μαμάδες που δεν έχουν ακόμα αποφασίσει για το πού θα γεννήσουν το παιδί τους σήμερα, ώστε όταν φτάσει στα 27 του να βρεθεί στην καλύτερη μεριά του πλανήτη. 

Η Ελλάδα πάει Χρηματιστήριο

Το ΤΑΙΠΕΔ δεν αποτελεί ταμείο αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας, αλλά εγκληματική οργάνωση, που δρα ως το επιχειρησιακό όπλο της εγκληματικής συγκυβέρνησης.

Μετά την παραίτηση της Ελλάδας, ανεπιφύλακτα και αμετάκλητα από κάθε δικαίωμα ασυλίας, παραίτηση για την οποία πρέπει να καταδικαστούν όσοι την υπέγραψαν, στις ίδιες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, (σελ. 110), υπάρχει γραπτή δέσμευση και για την τιτλοποίηση όλων των περιουσιακών στοιχείων του κράτους, στα οποία περιλαμβάνονται μετοχές δημοσίων επιχειρήσεων, οικόπεδα, ακίνητα, κτήρια, δικαιώματα αποθήκευσης φυσικού αερίου, κ.α.

Τα ομόλογα αυτά, θα αξιολογηθούν από δυο τουλάχιστον οίκους και θα διατεθούν στις αγορές με επιτόκιο ίσο με αυτό της δόσης επαναγοράς του χρέους.

Ο αργόσυρτος θάνατος της καινοτομίας

Το εξώφυλλο πρόσφατου τεύχους του Economist (12-18 Ιανουαρίου 2013) με τον σκεπτόμενο του Ροντέν να στοχάζεται καθήμενος σε μια σύγχρονη χέστρα, θα μπορούσε να εκληφθεί σαν μια μεταμοντέρνα μετεγγραφή στον 21ο αιώνα του ανάποδου ουρητήρα του Ντυσάμ, εικόνα, που θα παρέπεμπε στην εμφάνιση κάποιου νέου προκλητικού παριζιάνικου ή νεοϋορκέζικου καλλιτεχνικού ρεύματος. 

Δυο δυο στον Κορυδαλλό

Αυτές τις άγιες μέρες των εορτών, κάποιοι συνάνθρωποί μας βρίσκονται πίσω από τα σίδερα των φυλακών και δεν μπορούνε να χαρούν όπως εμείς οι υπόλοιποι, μπροστά στο αναμμένο τζάκι και στο γεμάτο τραπέζι, μ’ όλα τα καλά του θεού και της παναγιάς. Βέβαια όχι όλοι εξ αυτών. Ο κ. Τσοχατζόπουλος έχει κοντά του τα περισσότερα μέλη της οικογενείας του και γιαυτό ο πόνος μετριάζεται. Σαν το σπίτι του δηλαδή, μόνο λιγάκι πιο άβολα. Ο κ. Ψωμιάδης γιόρτασε μετά του υιού αυτού, πράγμα που δεν είχε καταφέρει καμιά πρωτοχρονιά ως τα τώρα. Έχει κι ένα καλό ο Κορυδαλλός· φέρνει τις οικογένειες πιο κοντά. Ο κ. Λαυρεντιάδης, ο κ. Γαβαλάς και οι λοιποί προς το παρόν μόνοι, αν και ο τελευταίος το χάρηκε ιδιαίτερα μιας και είχε αρχίσει τελευταία να βαριέται τις συνήθεις εξαλλοσύνες των ρεβεγιόν. Άλλωστε, για ανθρώπους ενεργητικούς που ψάχνουν συνέχεια συγκινήσεις, ο Κορυδαλλός,, είναι όπως και να το κάνουμε μια δυνατή εμπειρία.

Μόνη της η Ανάπτυξη δεν αρκεί

Αφού πάψαμε να ασχολούμαστε με το Grexit, τουλάχιστον μέχρι τις γερμανικές εκλογές, οπότε και θα το ξανακούσουμε να ηχεί γλυκά-γλυκά στ’ αφτιά μας, η επόμενη λέξη που ήρθε να το αντικαταστήσει σε συχνότητα και ένταση είναι η “Ανάπτυξη”.

“Ανάπτυξη”, κράζει το παιδάκι, “Ανάπτυξη”ο νιος  κι “Ανάπτυξη” ο γέρος! “Ανάπτυξη” ακούς σε κάθε μέρος, α! τι όνομα γλυκό!

Α! τι όνομα παραπλανητικό!

Η Γη θα καταστραφεί το 2054!

Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι, αλλά δεν μάς μένει και πολύ χρόνος για σουλατσάρισμα στη γη. Δεν είναι οι Μάγιας, αυτούς προς το παρόν τους προσπεράσαμε, αλλά κάτι άλλο. Κάποια στιγμή, όχι πολύ μακριά από σήμερα, ο πληθυσμός της γης θα χτυπήσει άπειρο! Κυριολεκτικά! Θα γίνουμε τόσοι, που δεν θα ‘χουμε τόπο να σταθούμε, θα ξεχειλίζουμε από τις άκρες της και θα πηδάμε στο κενό από το στρίμωγμα. Δεν θα γίνουμε απλώς πολλοί, ούτε υπερβολικά πολλοί, αλλά άπειροι!

Το παραπάνω διαγραμματάκι δείχνει στον οριζόντιο x-άξονα τα χρόνια από το 0 μΧ μέχρι το 2001, και στον κάθετο, τον πληθυσμό της Γης για όσες χρονιές είναι διαθέσιμα στοιχεία, σε δισεκατομμύρια. Κάθε τετραγωνάκι αντιστοιχεί στον πληθυσμό μιας δεδομένης χρονιάς οι οποίοι έχουν ληφθεί από διάφορες αξιόπιστες data-bases.

Η εξέγερση των ήσυχων Σλοβένων

Πριν ακριβώς 10 μέρες οι δρόμοι του Maribor (Σλοβενία) άστραψαν και βρόντηξαν. 20,000 κάτοικοι κατέβηκαν στους δρόμους και τα έκαναν γης μαδιάμ, με πέτρες, ξύλα, μολότοφ, και τα λοιπά αξεσουάρ του αγριεμένου πλήθους. Και να πεις, ότι οι Σλοβένοι έχουν θητεύσει στη μολότοφ από την κούνια τους; Επ’ ουδενί. Συγκαταλέγονται ανάμεσα στους πλέον αποστασιοποιημένους πολιτικά της ΕΖ. Μετά βίας σηκώνονταν από τον καναπέ για να συρθούν ως το εκλογικό τμήμα, όταν και εφόσον. Κι όμως τα πήραν στο κρανίο με το δήμαρχο της πόλης τους, ο οποίος είναι βουτηγμένος μέχρι το λαιμό στη διαφθορά. Ποια διαφθορά όμως;

Αυτή που προέκυψε φυσιολογικά μέσα από το σπορ των ιδιωτικοποιήσεων στο οποίο επιδίδεται με επιτυχία από το 1997. Μέχρι αυτή τη στιγμή έχει ιδιωτικοποιήσει τους υπονόμους (εκεί δηλαδή που ανήκει), τη διανομή νερού, τις δημόσιες συγκοινωνίες, τα τραμ, ακόμα και τα κοινοτικά γραφεία κηδειών. Ναι τον αθεόφοβο! Έτσι, που έφτασε μια κηδεία στο Μάριμπορ να κοστίζει τα διπλάσια από μια κηδεία στη Λουμπλιάνα. Και να σκεφτείτε ότι προεκλογικά έλεγε ότι θα έριχνε το κόστος της κηδείας στο μισό.

Από τον τρόμο, στη χλεύη

Ακόμα κι όταν κάποιος σού προξενεί οργή με τα λεγόμενα και τις πράξεις του, ακόμα κι όταν τον φτύνεις, τον βρίζεις και τον λιντσάρεις, (στον ύπνο σου), ακόμα και τότε, σημαίνει ότι τον παίρνεις στα σοβαρά. Μπορεί αυτός που έχεις απέναντί σου να είναι αποκρουστικός και ειδεχθής, τού αναγνωρίζεις όμως τη δύναμη και τη συγκρότηση, τη βούληση και την ικανότητα να κάνει πράξη όσα σε κάνουν να αφρίζεις. Θεωρώντας τον λοιπόν ως αντίπαλο, παίρνεις θέση απέναντί του για να τον πολεμήσεις με τα μέσα που διαθέτεις και μ’ αυτά που γνωρίζεις να χειρίζεσαι καλύτερα. Μέσα, όπως ο λόγος, η λογική, η ανάπτυξη επιχειρημάτων και αντεπιχειρημάτων, η παράθεση αποδείξεων, αλλά και η διαδήλωση, το συλλαλητήριο, η απεργία, οι συγκρούσεις σώμα με σώμα κλπ, άσχετο αν είναι αναμενόμενο ότι η ανάπτυξη των μέσων αυτών δεν θα φέρει σημαντικό αποτέλεσμα ως προς την αναστροφή ειλημμένων αποφάσεων και ιδεολογικών εμμονών. 

Γελοίοι και μοιραίοι…

Αν η δημοσίευση της λίστας Lagarde έκανε ρόμπα τα εμπλεκόμενα πολιτικά απολειφάδια εντός των συνόρων της χώρας, η σύλληψη του δράστη, τα έκανε ρόμπα σ’ ολόκληρο τον πλανήτη. Δεν χρειάζεται ν’ απαριθμήσουμε τα παγκόσμια μέσα, που την ίδια στιγμή που ένας εύθικτος εισαγγελέας εξέδιδε ένταλμα σύλληψης, αυτά είχαν ήδη αναρτήσει φαρδιά-πλατιά στην πρώτη τους σελίδα την πλήρη ανταπόκριση από το συμβάν, χασκογελώντας ειρωνικά για τα τεκταινόμενα στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Εύθικτος βεβαίως, ως προς την υπεράσπιση της πολιτικής και οικονομικής ελίτ, και ουχί άλλων τινών προσώπων που προσφάτως είδαν το φως της δημοσιότητας μέσα από άλλου τύπου λίστες. Κυρίως όμως ανόητος, μιας και η υπερευαισθησία του φούντωσε κι άλλο τη φωτιά που μόλις είχε αρχίσει να γλύφει τα μπατζάκια αυτών, που για μια στιγμή φαινόταν ότι μπορεί και να γλίτωναν το ολοκαύτωμα.

Πόσο σπάταλο είναι το κράτος; (ξανά μανά η ίδια ιστορία)

Παρά το πλήθος των εμπεριστατωμένων αναλύσεων και στοιχείων από διεθνείς οργανισμούς ότι ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα ουδέποτε υπήρξε υπερτραφής, (το αντίθετο μάλιστα), τόσο ως αριθμός απασχολούμενων σε αυτόν, όσο και ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, εν τούτοις ο χαρακτηρισμός του ως το αδηφάγο τέρας που ξεσκίζει τις σάρκες του ιδιωτικού, που τον απομυζά και τον αποτελειώνει, συνεχίζει να επιζεί και με τον ίδιο αμείωτο ρυθμό να καλλιεργείται και να τροφοδοτεί την ανθρωποφαγία και τη λεηλασία, του ό,τι έχει απομείνει από αυτόν.

Για ακόμα μια φορά παρουσιάζουμε στοιχεία για τα οικονομικά μεγέθη της χώρας μας, που αναποδογυρίζουν την απατηλή εικόνα που κυριαρχεί. Όχι ότι ευελπιστούμε ότι θα αλλάξουν την αίσθηση που έχει στοιχειώσει μεγάλο μέρος της κοινωνίας, (περίπου οι μισοί προσδοκούν να γιάνουν τη δυστυχία τους με λίγο από το αίμα των δημοσίων υπαλλήλων, και περίπου τα δυο τρίτα  πιστεύουν ότι το μηδενικό κράτος θα κάνει ακόμα μεγαλύτερο καλό στην παραπαίουσα υγεία τους), αλλά έτσι να βρίσκονται για όσους στα χρόνια που έρχονται μετανοιώσουν για την ανοησία τους να παραβλέπουν την πραγματικότητα.

Τα ψέμματα για τις ελληνικές εξαγωγές

Πηγή : e-cynical

Το τελευταίο οχυρό των υπερασπιστών της υφεσιακής πολιτικής που υπαγορεύεται από ψυχικά διαταραγμένους, μεταφυσικούς “ορθολογιστές”, είναι η επίκληση του θαύματος του πολλαπλασιασμού των ελληνικών εξαγωγών, ως αποτέλεσμα και δικαίωση των πολιτικών αυτών.

Μια ματιά στις εφημερίδες επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. «Ανάκαμψη σε σχεδόν διψήφιους ρυθμούς αύξησης των εξαγωγών, καταγράφηκε τον περασμένο Αύγουστο, υπερκαλύπτοντας σημαντικό μέρος των πιέσεων του Ιουλίου και οδηγώντας σε υπέρβαση των ορίων για τις προβλέψεις στο σύνολο του 2012», αναπαράγει γιομάτη καμάρι πριν από δέκα περίπου μέρες η Express, για τα όσα θαυμαστά τής υπαγόρευσαν οι μικροί γκεμπελίσκοι της ΕΛΣΤΑΤ.  Τα ίδια ειπώθηκαν και στο περιθώριο της πρόσφατης συνόδου κορυφής της ΕΕ, προκαλώντας τη θυμηδία όλων εκείνων που ουδέποτε πίστεψαν στο μύθο της Κανά.