Ο μεγαλέμπορος καστανάς και ο γραφικός λατερνατζής

Του Δημήτρη Μυρίλλα

Δύο σκηνές, δύο στιγμιότυπα γεμάτα από τα πνεύμα των Χριστουγέννων πλην όμως και της νομιμότητας.

Ο αγνός, καλοκάγαθος, φιγούρα παρμένη κατ’ ευθείαν από τα σοκάκια της παλιάς Αθήνας, λατερνατζής σουλατσάρει με τη λατέρνα του στο κέντρο της πόλης, γυρίζει αργά – αργά και νωχελικά τη μανιβέλα, η μελωδία, ολίγον ξεκούρδιστη, ξεχύνεται στα ανοιχτά μαγαζιά της Κυριακής και οι χαρούμενοι πολίτες της Αθήνας με μια γλυκιά αίσθηση νοσταλγίας κάνουν τα χριστουγεννιάτικα ψώνια τους.

Αυτή είναι η μαγική εικόνα, η οποία βόλεψε μια χαρά το ρεπορτάζ μεγάλου καναλιού προκειμένου να μας αφηγηθεί τι καλά που περνούν οι άνθρωποι κάνοντας τις αγορές τους. Ο γραφικός λατερνατζής ήταν το απαραίτητο περιτύλιγμα για να πάρει η εικόνα μια εσάνς ανόθευτης λαϊκότητας.

Το 4%,το 27%, το 36% και το 61% είναι της ριζοσπαστικής Αριστεράς, όχι του Τσίπρα

Tου Αλέξη Λιοσάτου

Ενότητα της Αριστεράς πάση θυσία κάτω από την ομπρέλα του αρχηγού, κι ας είναι και μνημονιακή, λένε οι μεν. Ενότητα μόνο εφόσον ακυρωθεί το μνημόνιο, γιατί Ενότητα στο Μνημόνιο μας καθιστά Μη-Αριστερά, λένε οι δε, και συμφωνώ μαζί τους. Όταν όμως δε συμφωνούμε στο ερώτημα «ενότητα σε ποια βάση», πώς μπορεί να διατηρηθεί η πολυπόθητη ενότητα;

Η αφήγηση που καλλιεργείται εδώ και δυο χρόνια περίπου στο κόμμα μας («ο ρεαλιστής ΣΥΡΙΖΑ του 27% ενάντια στον αριστερίστικο/ακτιβίστικο ΣΥΡΙΖΑ του 4%») έχει επικαιροποιηθεί ως εξής: «Ο ΣΥΡΙΖΑ του 4% δεν είναι ρεαλιστής», αλλά ρεαλιστής είναι ο «ΣΥΡΙΖΑ του 36%» που ψηφίζει κι εφαρμόζει μνημόνια γιατί «δεν υπάρχει εναλλακτική». Αυτή την αφήγηση υιοθετούν κομματικά τμήματα πέριξ του Προέδρου και πρωθυπουργού αλλά και ‘νεοφώτιστα’ τμήματα που συμμαχούν με τα πρώτα επιτιθέμενοι σε δυνάμεις όπως η Αριστερή Πλατφόρμα.

Κορυφαία μεταρρύθμιση η μείωση των τιμών

του Ηλία Ιωακείμογλου

Μεγάλο ζητούμενο της τρέχουσας πολιτικής και οικονομικής συγκυρίας είναι να δρομολογηθεί μια διαδικασία ταχύρρυθμης οικονομικής μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας, η οποία υπό τις παρούσες συνθήκες θα πρόσφερε πολύτιμους βαθμούς πολιτικής ελευθερίας στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, κάθε προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης βασισμένη στην μεγέθυνση της εσωτερικής ζήτησης στην Ελλάδα θα προσκρούει στο εξής σε έναν εξωτερικό περιορισμό: Οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών και η υποκατάσταση εισαγωγών πρέπει, στο εξής, να αντισταθμίζουν τις αυξήσεις των εισαγωγών που θα προκαλεί η μεγέθυνση της εσωτερικής ζήτησης. Κι αυτό, διότι η ελληνική οικονομία είναι υποχρεωμένη πλέον να διατηρεί ισοσκελισμένο ή ελαφρώς ελλειμματικό εξωτερικό εμπόριο, όχι μόνο στη μακροχρόνια διάρκεια, αλλά και στη μεσοπρόθεσμη. Αυτή η υποχρέωση απορρέει κυρίως από το γεγονός ότι το εξωτερικό χρέος της χώρας βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη και συνοδεύεται από την διαρκή πλέον απειλή μιας δυσμενούς επανεκτίμησης κινδύνου από τις χρηματιστικές αγορές, συμπληρωματικά δε και από την ύπαρξη νέου θεσμικού πλαισίου της Ευρωζώνης, που έχει καθιερώσει την επίβλεψη, τον έλεγχο και την διόρθωση των ελλειμμάτων στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών των εθνικών οικονομιών.

ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ ;;

της Κατερίνας Παπαφώτικα

Γνωρίζουμε ότι η οικονομία,είναι σαν τον  άνθρωπο……Δηλαδή είναι ένας ζωντανός οργανισμός  που όσο περνάνε τα χρόνια, επιρρεάζεται και διαμορφώνεται ανάλογα με  τις συγκυρίες αλλά και τις ανάγκες που προκύπτουν ανά χώρα…Συνεπώς  δεν αποτελεί έναν στάσιμο «οργανισμό»…Τίποτα που να χαρακτηρίζει την οικονομία των χωρών δεν παραμένει σταθερό και κυρίως στις μέρες της κρίσης που βιώνουμε….

Ένα από τα βασικά μεγέθη που απασχολεί  σοβαρά την ΕΚΤ, τις κυβερνήσεις, τους  οικονομολόγους, τους επενδυτές και γενικότερα  τους πολίτες, είναι το φαινόμενο του πληθωρισμού…Ενός φαινομένου που με το πέρασμα των χρόνων όλο και «γιγαντώνεται»….Σύμφωνα με το συγκεκριμένο φαινόμενο,όσο οι τιμές των αγαθών αυξάνονται,οι μισθοί μειώνονται….Συνεπώς ακολουθούν μια αντίστροφη πορεία….Στις μέρες μας και κυρίως στην Ελλάδα, παρατηρείται ότι λόγω της κρίσης, οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν πάρει την κατιούσα, ενώ οι τιμές των καταναλωτικών αγαθών (και μιλάμε για πρώτης ανάγκης) όχι μόνο δεν σταθεροποιήθηκαν, αλλά αντιθέτως μόνιμα αυξάνονται…….

ΟΤΕ: Συρρίκνωση και αποεπένδυση έφερε η “καλή ιδιωτικοποίηση”

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Η πώληση του ΟΤΕ στον γερμανικό κολοσσό της Ντόιτσε Τέλεκομ το 2008, μαζί με τη μοναδική στο είδος της πώληση μέσω μεσάζοντα, του Ανδρέα Βγενόπουλου, συνοδεύτηκε από μια σειρά υποσχέσεων για το μέλλον του οργανισμού, που ως σημείο αφετηρίας τους είχαν τις ελπίδες που δημιουργούσαν τα αδιαμφισβήτητα μεγέθη της Ντόιτσε Τέλεκομ. Έτσι οι υποσχέσεις για ισχυροποίηση, επέκταση και εκσυγχρονισμό του ΟΤΕ, μείωση των τιμολογίων και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας αντέκρουαν κάθε κριτική. Στο στρατόπεδο μάλιστα των διαφωνούντων δεν περιλαμβάνονταν μόνο οι συνήθεις ύποπτοι, αλλά κι η κυβερνητική παράταξη ΔΑΚΕ, ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, κ.α. Πέντε χρόνια μετά, είναι αρκετός χρόνος για να γίνει μια αποτίμηση των φιλοδοξιών που καλλιεργήθηκαν. Η αξιολόγηση επιβάλλεται για έναν επιπλέον λόγο: επειδή, η πώληση του ΟΤΕ όλο και συχνότερα εμφανίζεται ως παράδειγμα καλής ιδιωτικοποίησης.

Ο Πολύδωρας, και οι δεξιές καρδιές

Του Θανάση Καρτερού

Είχε πει πριν λίγο καιρό ο εκρηκτικός Πολύδωρας: “Ηθικόν επιμύθιον: Μπορούμε να παίζουμε με τις λέξεις όσο θέλουμε με τους ηλίθιους που κυβερνάμε και με τον πόνο τους. Αίσχος”!

Αυτό το σχόλιο, που το πήρε τότε πολύ βαριά το Μαξίμου, χωρίς να αλλάξουμε ούτε λέξη, πάει γάντι και για τη διαγραφή του από τον Σαμαρά. Διότι το σκεπτικό της διαγραφής του είναι ακριβής απεικόνιση του αίσχους για το οποίο τότε μιλούσε.

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΟΤΕ: Στα σκουπίδια το απόρρητο

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μια τροπολογία σκάνδαλο ετοιμάζεται να περάσει η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μέσα από νομοσχέδιο που αφορά την «κύρωση πράξης νομοθετικού περιεχομένου για τον κώδικα είσπραξης δημοσίων εσόδων». Η τροπολογία, όπως κατήγγειλε η Αγωνιστική Συσπείρωση Εργαζομένων στον ΟΤΕ, είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των τραπεζιτών και του ΟΤΕ. Με βάση την φωτογραφική αυτή διάταξη μένει άθικτο το ασφαλιστικό καθεστώς στο μέλλον για όσους εργαζόμενους μπουν τώρα σε προγράμματα εθελούσιας συνταξιοδότησης. Είναι εμφανές ότι έτσι δίνει επιπλέον κίνητρα να αποδεχτούν τα σχέδια εθελούσιας όσοι διστάζουν καθώς γι’ αυτούς αποκλείονται δυσμενείς αλλαγές, για παράδειγμα στα όρια ηλικίας.

Σαπίζει η κυβέρνηση Σαμαρά

Tου Γιώργου Δελαστίκ

Με βαθύτατη περιφρόνηση αντιμετωπίζουν την κυβέρνηση των… σύγχρονων «γερμανοτσολιάδων» της Αθήνας όχι πλέον μόνο οι Γερμανοί του Τέταρτου Ράιχ, αλλά και οι εντεταλμένοι υπάλληλοι τους στην ΕΕ.

Χαρακτηριστική αυτού του πνεύματος ήταν και η δήλωση του Γερούν Ντέισελμπλουμ, του Ολλανδού προέδρου του Γιούρογκρουπ: «Πολλοί υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης έχουν αρχίσει να χάνουν την υπομονή τους με την Ελλάδα» τόνισε απαξιωτικά. «Η Ελλάδα έχει ακόμα αρκετή δουλειά μπροστά της» πρόσθεσε. «Στην Αθήνα συνεχίζονται αυτή την ώρα οι διαπραγματεύσεις για την πρόοδο ή μάλλον για την έλλειψη προόδου που σημειώνει η χώρα απέναντι στις δεσμεύσεις της» υπογράμμισε.

Νέα μέτρα ύψους 1,3 δισ. ευρώ κι έπεται συνέχεια

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Κωλοτούμπες εντός κι εκτός Ελλάδας, από το επίπεδο ασήμαντων επαρχιωτών βουλευτών μέχρι το επίπεδο του πρωθυπουργού και του κορυφαίου υπουργού! Όλα στην μάχη για να πειστεί το πόπολο ότι διεξάγεται μια άνευ προηγουμένου διαπάλη με τους δανειστές, να φανεί ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν είναι μια κυβέρνηση πειθήνιων και υποτελών που εξαντλεί την αυστηρότητά της μόνο απέναντι στους οικονομικά αδύνατους, ενώ απέναντι στους πιστωτές και την οικονομική ελίτ στέκεται …σούζα! Αυτή είναι η εικόνα της κυβέρνησης Σαμαρά που υποτίθεται ότι αντιστέκεται σθεναρά στις απαιτήσεις της Τρόικας.

Από τις Σκουριές στην ΕΡΤ χωρίς 2,80

Του Γιώργου Καραμέρου*

Αποστασιοποιημένος το λένε κάποιοι, μπαϊλντισμένος το λέω εγώ, από την εσωστρέφεια των Οικολόγων Πράσινων, ανηφόρισα την Τετάρτη στην Ιερισσό και στις Σκουριές. Μαζί με όλους τους κατοίκους του χωριού υποδεχτήκαμε τον Δημήτρη και τον Γιάννη που αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους από τις «χρυσές» δυνάμεις καταστολής. Ανάμεσα σε αγκαλιές, δάκρυα και όρκους ανυποχώρητου αγώνα από μικρούς και μεγάλους.

Πριν καν ξεκινήσω από την Αθήνα είχα πάρει κλίμα προσπαθώντας να μιλήσω με κατοίκους στο τηλέφωνο.

Λατινοαμερικανοποίηση της ενημέρωσης

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Το μαύρο στην ΕΡΤ τον Ιούνιο και οι χειροπέδες που πέρασαν στην ενημέρωση τα ξημερώματα της Πέμπτης 7ης Ιουνίου δεν ήταν μια σπασμωδική κίνηση. Όπως βεβαιώνει και το παράδειγμα της Λατινικής Αμερικής, την εκχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων ενός λαού, ακολουθεί κατά πόδας κι η εκχώρηση του δικαιώματος στην ενημέρωση.

Η ΕΕ διολισθαίνει στον αυταρχισμό

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Βαθιά διχαστική και απρόσμενα ρεβανσιστική ήταν η ετήσια, πανηγυρική ομιλία του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μανουέλ Μπαρόζο στις 11 Σεπτεμβρίου. Πρόκειται για έναν θεσμό που έχει εισαχθεί τα τελευταία χρόνια στο πρωτόκολλο της ΕΕ κι αποτελεί πιστό αντίγραφο της αντίστοιχης ομιλίας που εκφωνεί κάθε χρόνο ο αμερικανός πρόεδρος, περιγράφοντας τους βασικούς άξονες της πολιτικής που θα ακολουθήσει σε κάθε πεδίο: από την διπλωματία μέχρι την οικονομία και τα κοινωνικά ζητήματα.

Ελλάδα, “γη της ευκαιρίας για κερδοσκόπους”

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μόνο τιμή δεν περιποιούσε στην Ελλάδα το αναλυτικό ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας Financial Times στις 10 Οκτωβρίου. Αφορμή για το κείμενο στάθηκε η συνάντηση που οργανώθηκε στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου συμμετείχε η οικονομική αφρόκρεμα της ελληνικής διασποράς. Ανέφερε κατά λέξη η οικονομική εφημερίδα, δίνοντας το στίγμα των επαφών που πραγματοποιήθηκαν και πολύ πιθανά των συμφωνιών που έγιναν: “Τα κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου (hedge funds) – που κάποτε κατηγορήθηκαν ότι οδήγησαν σε παροξυσμό ακόμη κι ότι προκάλεσαν την ελληνική κρίση χρέους πιέζοντας προς τα κάτω τις τιμές των ομολόγων – συγκαταλέγονται τώρα ανάμεσα στους πιο ενθουσιώδεις και σημαντικούς παίχτες της ελληνικής αγοράς. Η Ελλάδα, με 1,4 εκ. ανέργους, μετατρέπεται σε γη της ευκαιρίας για κερδοσκόπους της χρηματοπιστωτικής αγοράς”.

Η ΝΔ μας απειλεί με… «εμφύλιο»

Του Γιώργου Δελαστίκ

Αναπότρεπτη είναι η εκλογική ήττα της ΝΔ και των υπολειμμάτων του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές – άρα και η απομάκρυνση από την εξουσία της επαισχυντης κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, της πιο αντιλαϊκής κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα. Η εκτίμηση για τη βέβαιη ήττα της Δεξιάς όμως ισχύει υπό μια θεμελιώδη προϋπόθεση: ότι οι βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν υπό ομαλές συνθήκες. Δεν θα είναι δηλαδή –τηρουμένων φυσικά των αναλογιών, δεδομένου ότι βρισκόμαστε πια σε διαφορετική εποχή– εκλογές βίας και νοθείας, όπως εκείνες του 1961 που έδωσαν με πραξικοπηματικό τρόπο για τελευταία φορά προδικτατορικά την εξουσία στη Δεξιά.

Χρηματιστήριο: Αυτή η ευημερία κι αν είναι επίπλαστη!

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Την πραγματικότητα στην οικονομία την γνωρίζουμε όλοι και για να μείνουμε μόνο στα πιο πρόσφατα πιστοποιείται από γεγονότα, όπως:

Πρώτο, η καταβαράθρωση των μισθών. Με βάση στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα η Παγκόσμια Τράπεζα την προηγούμενη εβδομάδα, οι μισθοί στους νέους τα δύο τελευταία χρόνια μειώθηκαν κατά 32,4%. Έφτασαν συγκεκριμένα από τα 986,9 δολάρια τον μήνα το 2011 στα 666,7 το 2013. Αξίζει μάλιστα να τονιστεί ότι σε καμία άλλη χώρα του κόσμου δεν καταγράφηκε τέτοιος καταποντισμός παρότι υπήρξαν και σε άλλες χώρες μειώσεις: Από την Γερμανία (-0,48%) και την Γαλλία (-0,49%) μέχρι την Λετονία (-9,35%) και την Αγγλία (18,1%)! Όση βαθύτερη επομένως η κρίση τόσο βαθύτερα έβαλε το μαχαίρι η αστική τάξη με τις κραυγές απόγνωσης να καλύπτονται από τις σειρήνες της “διάσωσης”.

Οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό αδιέξοδο

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Έχει καιρό που το μνημονιακό στρατόπεδο προετοιμάζει την ‘τέλεια καταιγίδα’ στη χώρα μας. Όπως συχνά πράττει η ειρωνεία της ιστορίας, το ξέσπασμα ίσως συμβεί ακριβώς τη στιγμή που οι πρωτεργάτες της καταστροφής παινεύονται για τις επιτυχίες τους.

Η πηγή του προβλήματος είναι το οικονομικό αδιέξοδο που απεικονίζεται με ενάργεια στο ‘χρηματοδοτικό κενό’ για το 2014-5. Η Ελλάδα θα πρέπει να εξασφαλίσει 10-20δις, ποσό που οφείλεται κυρίως στις μεγάλες αποπληρωμές για το ήδη υπάρχον χρέος, καθώς και στους τόκους για την εξυπηρέτησή του. Παράλληλα, η χρηματοδότηση από την τρόικα για το 2015-6, δηλαδή αφού τελειώσουν τα τρέχοντα κονδύλια, δεν έχει αποφασιστεί ακόμη. Οι επιπλέον ανάγκες μετά το 2016, που σίγουρα θα υπάρξουν, είναι άγνωστες.

Η φτώχεια μας, προϋπόθεση επενδύσεων

Του Περικλή Κοροβέση

Από την ανάγνωση της ετήσιας έκθεσης της ΓΣΕΕ-ΙΝΕ βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα πως η χώρα έχει χρεοκοπήσει. Και αν υποθέσουμε πως από σήμερα η οικονομία μας έμπαινε σε φάση ανάκαμψης, θα χρειαζόμασταν τουλάχιστον μία εικοσαετία και πάλι δεν θα είχε απορροφηθεί ολόκληρο το 35% της σημερινής ανεργίας. Αλλά προς το παρόν δεν φαίνεται στον ορατό ορίζοντα καμία ανάκαμψη. Αντίθετα, τα χρόνια που έρχονται θα είναι ακόμα χειρότερα, μέχρι που η χώρα μας θα γίνει κρανίου τόπος. Και αυτή η καταστροφή γίνεται συστηματικά, ηθελημένα και σχετικά εύκολα. Γιατί δεν υπάρχουν κινήματα να αντισταθούν. Ο κόσμος, παρά τη δυσφορία του και την αγανάκτησή του, βρίσκεται στη μέγιστη δυνατή παθητικότητα.

Ζητούνται ναζί με «πολιτικά» για συγκυβέρνηση με τη ΝΔ

Ήδη από τον περασμένο Ιούλιο, στο UNFOLLOW 19, είχαμε επισημάνει με ρεπορτάζ ότι τα σενάρια συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας με τη Χρυσή Αυγή είναι όχι μόνο υπαρκτά αλλά μάλιστα αποτελούν αντικείμενο σχεδιασμού για τα δύο κόμματα. Δεν καθόμασταν λοιπόν να περιμένουμε, τώρα που το «πλυντήριο» της νεοναζιστικής συμμορίας από μεγάλα ΜΜΕ ολοκληρώνεται, πότε θα εμφανιστεί ο τηλεσχολιαστής του ΣΚΑΪ για να δηλώσει ανενδοίαστα ότι την «ευρωπαϊκή πορεία» της χώρας θα τη διασώσουν οι… νεοναζί. Σκεφτήκαμε, ωστόσο, να αναρτήσουμε ολόκληρο το ρεπορτάζ του περασμένου Ιουνίου από το έντυπο UNFOLLOW, αν μη τι άλλο προς γνώση όσων επιμένουν να μην ανησυχούν ακόμη κι όταν το φίδι έχει πλέον τυλιχτεί στο λαιμό τους. Έγραφε λοιπόν στο ρεπορτάζ του ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος:

Σε αναζήτηση βιογραφικών φασιστοειδών με βαθιά γνώση της ναζιστικής ιδεολογίας αλλά ικανότητα να ντύνουν τον ακραίο λόγο τους με πειστικό «εθνικιστικό» περίβλημα βρίσκεται η ηγεσία της Χρυσής Αυγής, προκειμένου να στελεχώσει τα ψηφοδέλτιά της στις επόμενες εκλογές. Στόχος: Η συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία…

Από τις φούσκες και την κρίση, στο χείλος του γκρεμού …

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Οι περίοδοι κρίσης, όπως ορίζεται η απότομη διακοπή της διαδικασίας συσσώρευσης, πρέπει με βάση τα εγχειρίδια να αποτελούν τα διαλείμματα, δηλαδή, τις εξαιρετικές εκείνες περιπτώσεις που ο σχηματισμός πλούτου διακόπτεται στιγμιαία πριν επανέλθει στην κανονική του τροχιά.

Πλέον, όμως, η τάση είναι οι περίοδοι αυτές να αποτελούν σχεδόν την κανονικότητα. Μάρτυρας οι εξελίξεις την παγκόσμια οικονομία πέντε ακριβώς χρόνια μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, στα μέσα Σεπτεμβρίου του 2008, όταν το σκάσιμο της φούσκας των υποβαθμισμένων δανείων στην αμερικανική κτηματική αγορά πυροδότησε τη σοβαρότερη κρίση μετά το μεγάλο κραχ του 1929.

Τεράστια περιθώρια διαπραγμάτευσης για διαγραφή ακόμη και του 60% του χρέους

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Εντελώς αυθαίρετα και κινδυνολογικά αποδεικνύονται τα επιχειρήματα που επικαλούνται οι ελληνικές κυβερνήσεις για να δικαιολογήσουν την απροθυμία τους ακόμη και να διαπραγματευτούν με τους πιστωτές την διαγραφή μέρους έστω του δυσθεώρητου δημόσιου χρέους. Ποιο επιχείρημα προτάσσουν οι αξιωματούχοι των κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμου και Αντ. Σαμαρά σταθερά την τελευταία τριετία; Ότι κάθε προσπάθεια διαφοροποίησης από τις επιλογές και τις επιταγές του Βερολίνου σχετικά με το δημόσιο χρέος αυτόματα θα προκαλούσε την μήνι του, καθώς θα του προκαλούσε οικονομικές ζημιές, και ως αντίποινα θα μας πέταγε έξω από την ευρωζώνη. Με άλλα λόγια δεν υπάρχει κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης κι η πιστή υιοθέτηση των όρων που θέτει η Άνγκελα Μέρκελ κι οι πιστωτές είναι μονόδρομος για την Ελλάδα! Διαφορετικά, μας περιμένει η διεθνής απομόνωση κι ο οικονομικός μαρασμός, σύμφωνα με τους κήρυκες της υποτέλειας και του ενδοτισμού.

Μαζί ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ. Διαιρεμένοι πέφτουμε

Του Θανάση Τσιριγώτη

Κάποιος αδαής θα μπορούσε να σκεφτεί ότι η σαρωτική αντιδραστική επίθεση στην εκπαίδευση αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Αυτό άλλωστε διαδίδει σ’ όλους τους τόνους και μ’ όλους τους τρόπους η άρχουσα συμμορία και τα ηλεκτρονικά φερέφωνά της. Πώς δηλαδή οι απολύσεις αφορούν στους απολυμένους, η ιδιωτικοποίηση των δρόμων στους «γιωταχήδες», τα χαράτσια στους χαρατσωμένους και πάει λέγοντας. Έτσι ώστε ο καθένας να κοιτάει την πάρτη του και να μη βρίσκεται κανένα σημείο κοινής τομής των κοινωνικών παρανομαστών. Ώστε οι «από πάνω» ευκολότερα και αποτελεσματικότερα να διαιρούν, να επιτίθενται και να νικούν.

Πανάρχαια τακτική και απολύτως προσοδοφόρα για τα εκμεταλλευτικά όρνια που τρία χρόνια τώρα κραδαίνουν το μνημόνιο ως σημαία και ως σάβανο για το λαό μας.

Ωστόσο η παιδεία αφορά όλους μας. Αν μία κοινωνία αναπαράγεται, δηλαδή ξαναφτιάχνεται με φθηνότερους και επαχθέστερους όρους αφορά το σύνολό της.

Η αναγέννηση της ευρωπαϊκής Αριστεράς

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Έχει ανάψει για τα καλά η συζήτηση στην ευρωπαϊκή Αριστερά για το μέλλον του ευρώ. Στη Γερμανία το Ντι Λίνκε έχει θέσει το θέμα ανοιχτά και με όρους επιστημονικής έρευνας. Στη Γαλλία υπάρχει συμπαγές ρεύμα απόρριψης του ευρώ που γνωστοί οικονομολόγοι εκφράζουν ακόμη και στις σελίδες του Μοντ Ντιπλοματίκ. Στην Ισπανία εμφανίστηκε συντεταγμένη ομάδα προσωπικοτήτων της Αριστεράς που διαπιστώνει την αποτυχία του κοινού νομίσματος. Ως και το πανευρωπαϊκό δίκτυο Τρανσφόρμ, από τους ακραιφνέστερους υποστηρικτές της ‘ευρωπαϊκής ιδέας’, φαίνεται πλέον να κατάλαβε ότι κάτι δομικό συμβαίνει.                       

Τα επίδικα της συζήτησης είναι πολλά. Το πρώτο και πιο άμεσο είναι η ανάδειξη του ευρώ σε μηχανισμό λιτότητας και ύφεσης χωρίς ημερομηνία λήξης. Αλλά βέβαια το νόμισμα δεν είναι ποτέ ένα απλό τεχνικό ζήτημα. Το δεύτερο επίδικο είναι το πλήγμα στην δημοκρατία, ιδίως στην περιφέρεια, όπου οι υπερεθνικοί μηχανισμοί του ευρώ και η Τρόικα έχουν καταστρατηγήσει βασικά δημοκρατικά δικαιώματα, καθώς και την εθνική ανεξαρτησία, για να μην αναφέρουμε την αξιοπρέπεια. Το τρίτο είναι το κοινωνικό υπόβαθρο του ευρώ διότι φυσικά το χρήμα δεν είναι ένα ουδέτερο οικονομικό φαινόμενο. Η ΟΝΕ έχει αναδείχθεί σε μοχλό προώθησης των κυνικότερων συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος της μισθωτής εργασίας και των  μικρομεσαίων.

ΕΚΘΕΣΗ ΙΝΕ-ΓΣΕΕ: Πρωτοφανές επενδυτικό τέλμα παρά τη μείωση των μισθών

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Πηγή : εφ. Πριν, 8/9

Ανατομία ενός εγκλήματος θα μπορούσε να τιτλοφορηθεί η ετήσια έκθεση για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση που έδωσε στη δημοσιότητα το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ. Στις σελίδες της παρουσιάζονται με αποκαλυπτικές λεπτομέρειες όλες οι πλευρές του προσχεδιασμένου εγκλήματος που συντελέστηκε στην Ελλάδα, την τελευταία τριετία, με ένα και μοναδικό σκοπό: να συντριβούν εργατικά δικαιώματα και κοινωνικές κατακτήσεις ενός αιώνα! Όλα τα υπόλοιπα που υποτίθεται ότι θα κατάφερνε το μνημόνιο μέσα από τις επώδυνες μεταρρυθμίσεις αποδεικνύονται χάνδρες και καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς.

Σημείο αφετηρίας (και αναφοράς) δεν μπορεί παρά να είναι το άνευ προηγουμένου πλήγμα που δέχτηκε ο κόσμος της εργασίας στις αμοιβές και το επίπεδο ζωής του, με αφορμή τα Μνημόνια. Με βάση τις εκτιμήσεις του ΙΝΕ – ΓΣΕΕ την τετραετία 2010-2013, οι μέσες ονομαστικές αποδοχές ανά απασχολούμενο μειώθηκαν κατά 16,3% έναντι του 2009. Ως αποτέλεσμα οι μέσες ετήσιες αποδοχές ανά απασχολούμενο στην Ελλάδα ανέρχονταν σε 22.325 (κι ήταν μικρότερες ακόμη κι από της Σλοβενίας) ενώ μεγάλωσε σημαντικά η ψαλίδα ως προς τις ετήσιες αποδοχές εργαζομένων άλλων χωρών όπως η Ισπανία (34.000), η Γερμανία (38.000), η Ιρλανδία (45.000) και η Γαλλία (49.000).

«ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ» ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Ανενόχλητος από εσωκομματικούς αντιπάλους, αλλά με ανύπαρκτη συμπαράσταση και διαρκώς φθίνουσα επιρροή στο εκλογικό σώμα βρίσκεται πλέον ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος. Στερείται ένθερμων υποστηρικτών της πολιτικής γραμμής που υλοποιεί, όπως αποτυπώθηκε και στις διήμερες εκδηλώσεις του ΠΑΣΟΚ με αφορμή, υποτίθεται, την 39η επέτειο από την ιδρυτική Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974 από τον Ανδρέα Παπανδρέου – στην ουσία της οποίας δεν αναφέρθηκε κανένας από τους ομιλητές. Στελέχη του παρελθόντος ή του παρόντος του τρίτου για την ώρα κόμματος της Βουλής έδειξαν ότι περιμένουν αδρανή τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, προφανώς εκτιμώντας πως το αποτέλεσμα του ΠΑΣΟΚ σε αυτές θα σηματοδοτήσει την έναρξη της αντιπαράθεσης στο εσωτερικό του κόμματος για την ανάδειξη νέας ηγεσίας.

Οι πρώην πρωθυπουργοί Γιώργος Παπανδρέου και Κώστας Σημίτης είχαν κύριο μέλημα την υπεράσπιση των πεπραγμένων τους όταν ασκούσαν την εξουσία. Δεν έκρυψαν καθόλου την αμοιβαία αντιπάθεια που πλέον τους χωρίζει, επικρίνοντας οι ίδιοι ή άνθρωποί τους την πολιτική που ακολούθησε ο άλλος. Ο πληθωρικός… πολιτικός συνταξιούχος Θόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος από κάποιο σημείο και πέρα ήταν φανατικός εχθρός του Ανδρέα Παπανδρέου, επιτέθηκε και εναντίον του Κ. Σημίτη και του Γ. Παπανδρέου, ισχυριζόμενος δημοσίως ότι «βασικά υπήρξαν αποτυχημένοι πρωθυπουργοί, οι οποίοι οδήγησαν το κόμμα στο περιθώριο». Χαρακτήρισε μάλιστα «αδιανόητη και ελαφρώς γελοία ως ιδέα την επάνοδό τους στην ενεργό πολιτική».

Oι Αλχημιστές

Του Κώστα Βαξεβάνη

Στον Γιάννη Στουρνάρα μπορείς να χρεώσεις πολλά, αλλά όχι έλλειψη στοιχειώδους γνώσης αριθμητικής. Δηλαδή μια πρόσθεση και μια αφαίρεση μπορεί να την κάνει. Άρα αν σε μια απλή αριθμητική πράξη που καταλήγει να είναι αποτέλεσμα στον ίδιο τον προϋπολογισμό υπάρχει λάθος, τότε δεν είναι θέμα αριθμητικής αλλά αλχημείας. Ο κ. Στουρνάρας και η κυβέρνηση, προσπαθούν να παρουσιάσουν την βαριά πέτρα της Οικονομίας που κρέμασαν στο λαιμό της χώρας, ως φιλοσοφική λίθο που παράγει καθαρό χρυσάφι.

Σύμφωνα λοιπόν με όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση, φέτος θα έχουμε ένα πλεόνασμα της τάξης των 2,6 δισ. ευρώ. Δηλαδή, το πολιτικό συμπέρασμα είναι πως η χώρα νοικοκυρεύεται, οι θυσίες αποδίδουν, η κυβέρνηση πέτυχε τον στόχο της. Η αντιπολίτευση-μαζί και ξένοι οικονομολόγοι- υποστηρίζουν πως 3,5 χρόνια λιτότητας αποδεικνύουν πως αυτή η πολιτική ήταν όχι μόνο αναποτελεσματική αλλά και καταστροφική. Βύθισε τη χώρα στην ανεργία, χτύπησε την πραγματική Οικονομία και μείωσε το ΑΕΠ, δημιούργησε ανέργους και ανθρώπους σε απόγνωση .Κι ενώ ο καθένας κοιτάει την τσέπη του και δίπλα του για να συμφωνήσει με όλα αυτά, έρχεται ο Γιάννης Στουρνάρας για να χτυπήσει την πραγματικότητα με τα αμείλικτα νούμερά του. Το πλεόνασμα είναι 2,6 δις πλεόνασμα λοιπόν.