Οι Άγγλοι που επέστρεφαν από διακοπές στην Ελλάδα ευθύνονται για το 21% των εισαγόμενων κρουσμάτων στη χώρα τους

Τις ανέμελες διακοπές στην Ελλάδα με έκρηξη των κρουσμάτων μετά το περσινό καλοκαίρι φαίνεται πως πλήρωσαν πολλοί Άγγλοι τουρίστες, σύμφωνα με μια νέα μελέτη του οργανισμού “Δημόσια Υγεία Αγγλίας”.

Η μελέτη αυτή κατέδειξε πως η μη υποχρεωτική καραντίνα για την επιστροφή μετά τα ταξίδια ίσως έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξάπλωση του ιού.

Ειδικότερα, τα ταξίδια επιστροφής από ευρωπαϊκές χώρες ευθύνονται για το 86% των εισαγόμενων κρουσμάτων την περίοδο Μάιος – Σεπτέμβριος, σύμφωνα με τη μελέτη που δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από ομοτίμους.

Τα σούπερ μάρκετ και τα σχολεία είναι τα πιο συνηθισμένα μέρη μετάδοσης του Κορονoϊού στην Αγγλία;

Τα σούπερ μάρκετ και τα σχολεία είναι τα πιο συνηθισμένα μέρη μετάδοσης που έχουν επισκεφτεί οι άνθρωποι τις ημέρες με θετικό τεστ κορονοϊού που αναφέρεται στην εφαρμογή Test and Trace στην Αγγλία, σύμφωνα με νέα δεδομένα.

Η Δημόσια Υγεία Αγγλία (PHE) συγκέντρωσε τα δεδομένα χρησιμοποιώντας την εφαρμογή NHS Test and Trace – που σημαίνει ότι οι αριθμοί βασίστηκαν σε μέλη του κοινού που είχαν την εφαρμογή και είχαν βρεθεί θετικά για το COVID-19 .

Το PHE είπε ότι τα δεδομένα δεν απέδειξαν σε ποιο μέρος οι άνθρωποι μολύνθηκαν από κορονοϊό.

Virgin Atlantic: Προχωρά σε μαζικές απολύσεις παρά το σχέδιο «διάσωσης» ύψους 1,2 δισ. λιρών

Η Virgin Atlantic ετοιμάζεται να απολύσει άλλες 1.000 εργαζόμενους, ανέφερε σε ρεπορτάζ που αναρτήθηκε στον ιστότοπό του το βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο Sky News χθες Πέμπτη.

Αγγλία: Ταξικός αλγόριθμος γκρεμίζει τις ελπίδες μαθητών

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι φετινές εξετάσεις (A Level) που καθορίζουν τη βαθμολογία βάσει της οποίας γίνεται η εισαγωγή των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ακυρώθηκαν λόγω του κορονοϊού.

Οι μαθητές επρόκειτο να βαθμολογηθούν μέσω της χρήσης ενός αλγόριθμου, που θα συνυπολόγιζε μεταξύ άλλων τα αποτελέσματα των τεστ των μαθητών μέσα στη χρονιά, τα αποτελέσματα των δοκιμαστικών εξετάσεων και τις βαθμολογικές προτάσεις των εκπαιδευτικών, για να καταλήξει στους τελικούς βαθμούς του κάθε μαθητή.

Καθάρματα!

Βρετανός “Μέγκελε” καλεί τους γέροντες «να δουν τη λοίμωξη του Covid-19 σαν ένα σχετικά γαλήνιο τέλος»!

Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από άρθρο του Robert Dingwall, ο οποίος συμβουλεύει τη βρετανική κυβέρνηση (ως μέλος των επιτροπών NERVTAG και MEAG) και δηλώνει κοινωνιολόγος. Η μετάφραση (στα αγγλικά όλο το άρθρο εδώ) έγινε από τον Νίκο Ζαρταμόπουλο, στέλεχος του ΠΑΜΕ Δημοσίου και μεταφραστή και αναρτήθηκε στο προφίλ του στο facebook.

Σημείωση: Ο τίτλος του δημοσιεύματος είναι επιλογή του «Ημεροδρόμου». Δεν βαρύνει τον μεταφραστή, τον οποίο και ευχαριστούμε για την άδειά του να αξιοποιήσουμε την ανάρτηση του που πρωτοδημοσιεύθηκε, εκτός facebook, στην ιστοσελίδα katiousa.gr.

Σημειώσεις για την ήττα των Εργατικών στη Βρετανία

του Παναγιώτη Μαυροειδή

Το πώς διαμορφώνεται η κατανομή των εδρών στη Μεγάλη Βρετανία, έχει τη δική της μεγάλη σημασία, καθώς σχετίζεται με το καλπονοθευτικό και εντελώς αντιδραστικό εκλογικό σύστημα, όπου το πρώτο κόμμα σε μια περιφέρεια, παίρνει και τις έδρες!

Ας  δούμε παράλληλα προσεκτικά τι ψήφισε ο κόσμος και ας κάνουμε μια σύγκριση ψήφων/ποσοστών μεταξύ των εκλογών 2019 και 2017.

	2019		2017		Mεταβολή 2017-2019
Συντηρητικοί	13.941.200	43,60%	13.636.689	42,40%	304.511	1,20%
Εργατικοί	10.292.054	32,20%	12.878.400	40%	-2.586.346	-7,80%
Φιλελεύθεροι	3.675.342	11,50%	2.371.910	7,40%	1.303.432	4,10%
SNP (Σκωτζέζοι εθνικιστές)	1.242.372	3,90%	977.569	3%	264.803	0,90%
Πράσινοι	864.743	2,70%	525.665	1,60%	339.078	1,10%
Brexit/UKIP(ακροδεξιά)	642.303	2%	594.068	1,80%	48.235	0,20%
Ενωτικοί/Β. Ιρλανδία	244.128	0,80%	292.316	0,90%	-48.188	-0,10%
Sinn Fein/Β. Ιρλανδία	181.853	0,60%	238.915	0,70%	-57.062	-0,10%

Η επική αποτυχία ιδιωτικοποίησης των νερών στην Αγγλία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Οι μετοχές των ιδιωτικών εταιρειών ύδρευσης να αγοραστούν από το κράτος σε τιμές κτήσης ή τρέχουσες τιμές αγοράς; Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί ένα όλο και μεγαλύτερο κύκλο ενδιαφερομένων στην Μεγάλη Βρετανία μετά την απόφαση των Εργατικών να επανεθνικοποιήσουν την ύδρευση και την αποχέτευση, όταν θα εκλεγούν στην κυβέρνηση. Η οργή των Βρετανών εναντίον των ιδιωτικών εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης έφτασε πρόσφατα στα ύψη με αφορμή την δημοσιοποίηση των σχεδίων τους για την περίοδο 2020 – 2025. Απ’ όποια οπτική γωνία και να τα δει κανείς, τιμές καταναλωτή, επενδύσεις στις υποδομές, διαρροές του δικτύου, υπερχείλιση φρεατίων και μόλυνση ποταμιών, αβίαστα προκύπτει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού που επέβαλε η Θάτσερ το 1989 έχει εξελιχθεί σε μια παταγώδη, επική αποτυχία. Σε τέτοιο βαθμό ώστε η συζήτηση για την κρατικοποίηση των εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης δεν σχετίζεται με το αν, αλλά το πώς: υπό ποιους όρους, πότε, με ποια τιμή, κοκ.

Μοναδική εξαίρεση σε αυτή την γενικευμένης εικόνα παρακμής και κατάπτωσης είναι ό,τι σχετίζεται με τη χρηματική οικονομία: μετοχές και χρέη! Εδώ πράγματι οι 15 ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης (3 εκ των οποίων είναι εισηγμένες) εκπλήσσουν όλους με την επινοητικότητά τους καθώς έχουν αποδειχθεί ένα τεράστιο πλυντήριο. Το κατόρθωμά τους συμπυκνώνεται σε δύο αριθμούς: Στα 56 δισ. βρετανικές λίρες που έχουν διανείμει ως μερίσματα στους μετόχους από το 1989 και στα 51 δισ. λίρες χρέους που έχουν φορτώσει τους ισολογισμούς τους! Να ληφθεί δε υπ’ όψη ότι η Θάτσερ παρέδωσε στους ιδιώτες τις εταιρείες ύδρευσης – αποχέτευσης χωρίς να έχουν ούτε μία πένα χρέους. Τι έκαναν έκτοτε οι ιδιώτες; Για να είναι ελκυστική η μετοχή στην αγορά και το χρηματιστήριο διένειμαν κάθε χρόνο υψηλά μερίσματα τα οποία προέκυπταν από νέο δανεισμό. Στην πραγματικότητα η χρηματοοικονομική θέση των εταιρειών επιδεινώνεται όλα αυτά τα χρόνια, καθώς φορτώνονται με μελλοντικές υποχρεώσεις. Η επιβάρυνση δεν είναι ορατή αυτή τη στιγμή λόγω των χαμηλών επιτοκίων. Μέχρι πότε όμως τα επιτόκια θα είναι αρνητικά ή στη ζώνη του μηδενός; Εν συντομία, το κατόρθωμα των ιδιωτών είναι ότι χρησιμοποίησαν τις εταιρείες ύδρευσης ως κέλυφος των δραστηριοτήτων τους για να δανείζονται χρήμα από την αγορά και να το διανέμουν ως μέρισμα στους μετόχους, ενώ οι υπηρεσίες που είναι υποχρεωμένοι να παραδίδουν πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.

Βρετανία: Ο Μπόρις Τζόνσον έχασε την κυβερνητική πλειοψηφία

Η κυβέρνηση του Βρετανού πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον απώλεσε την οριακή πλειοψηφία που διέθετε στη Βουλή των Κοινοτήτων, μετά την απόφαση του Συντηρητικού βουλευτή Φίλιπ Λι να ενταχθεί στο φιλοευρωπαϊκό Φιλελεύθερο-Δημοκρατικό κόμμα.

Ο Φίλιπ Λι σηκώθηκε και κάθισε με τους Φιλελεύθερους μόλις ξεκίνησε ο Τζόνσον την ομιλία του στο κοινοβούλιο.

«Η συντηρητική κυβέρνηση επιδιώκει με επιθετικό τρόπο ένα Brexit με επιβλαβείς συνέπειες . Θέτει σε κίνδυνο ζωές (…) και απειλεί με αδικαιολόγητο τρόπο την ακεραιότητα του Ηνωμένου Βασιλείου», ανέφερε ο βουλευτής σε ανακοίνωση που εξέδωσε.

Συνέδριο – πλυντήριο στην Αγγλία για την ελευθερία του Τύπου

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Το σημαντικότερο πλήγμα που δέχθηκε η ελευθερία του Τύπου το 2019 μέχρι στιγμής ήταν η σύλληψη του Τζουλιάν Ασάντζ στις 11 Απριλίου από τη Βρετανική Αστυνομία, η οποία κατά τη σύλληψη μέχρι και την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν είναι αυτοδιαχειριζόμενη ούτε τάγμα ατάκτων και χαίρει υπηρεσιακής και πολιτικής ηγεσίας. Για τη σύλληψη του Τζουλιάν Ασάντζ μπορεί να φέρει την πολιτική ευθύνη η κυβέρνηση του Ισημερινού, υπό τον δεξιό και φιλοαμερικανό πρόεδρο Λένιν Μορένο που έχει μετατρέψει τη χώρα του σε μπανανία, την μεγαλύτερη ωστόσο ευθύνη για τη σύλληψη και το άδηλο μέλλον του ιδρυτή των Wikileaks, σε βαθμό να είναι ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο έκδοσής του στις ΗΠΑ, το φέρει η Αγγλία.

UN Special Rapporteur on torture: “In 20 years..I have never seen a group of democratic States ganging up to deliberately isolate, demonise and abuse a single individual for such a long time and with so little regard for human dignity and the rule of law”https://t.co/UMGegjYrBS

— WikiLeaks (@wikileaks) May 31, 2019

Κάτω τα χέρια από τον Τζούλιαν Ασσάνζ !

Του Π. Παν.

Σήμερα το πρωί η βρετανική αστυνομία απήγαγε τον συνιδρυτή των Wikileaks Τζούλιαν Ασσάνζ από την πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο. Το βίντεο του RT Ruptly δείχνει τουλάχιστον επτά ασφαλίτες, συνεπικουρούμενους από καμιά δεκαριά άλλους αστυνομικούς, να τον βγάζουν σηκωτό από την πρεσβεία και να τον στοιβάζουν στην κλούβα. Τα ελάχιστα δευτερόλεπτα που καταφέρνει κανείς να τον δει αρκούν για να αντιληφθεί την επιβάρυνση που έχει υποστεί η υγεία του όλο αυτό το διάστημα. Παρ’ όλη την απελπιστική κατάστασή του, ο ήρωας αυτός της εποχής μας υψώνει τη φωνή του και καλεί το λαό του Ηνωμένου Βασιλείου να αντισταθεί.

Δεξιά διάσπαση στους Εργατικούς

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η έξοδος της Αγγλίας από την ΕΕ συνεχίζει να διχάζει τα μεγάλα κόμματα εμβαθύνοντας την πολιτική κρίση που προκάλεσε το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2016.

Η κρίση ωστόσο άλλαξε στρατόπεδο μετακομίζοντας στο κόμμα των Εργατικών, με την αποχώρηση 8 βουλευτών που ανήκαν στην δεξιά πτέρυγα του κόμματος. Η έξοδος τους από το κόμμα του Τζέρεμι Κόρμπιν αναμενόταν εδώ και πολλούς μήνες κι ήταν το αποκορύφωμα της κριτικής που είχε δεχθεί ο νέος ηγέτης των Εργατικών από το 2015 κιόλας που εξελέγη στην ηγεσία του κόμματος επειδή εγκατέλειψε την πολιτική κληρονομιά των «Νέων Εργατικών», επιχειρώντας μια στροφή προς τα αριστερά. Καθόλου τυχαία δεν ήταν και τα πυρά που είχε δεχθεί από τον Τόνι Μπλερ, στην προσπάθεια του τελευταίου να διατηρήσει ανέπαφη την πολιτική του κληρονομιά: από την στρατιωτική εισβολή στο Ιράκ μέχρι  την υιοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού στο πρόγραμμα των Εργατικών.

Βρεττανικά φοιτητικά δάνεια: αποπληρώστε μόνο αν μπορείτε

Τα κεντρικά γραφεία της SLC στην Γλασκώβη

Θα κλείσουμε τούτο το αφιέρωμα στα ιδιωτικά πανεπιστήμια μιλώντας για τα περίφημα φοιτητικά δάνεια. Λόγω της συζητούμενης συνταγματικής αναθεώρησης, έχουν ειπωθεί τόσο πολλά τις τελευταίες εβδομάδες ώστε η αλήθεια έχει χαθεί ανάμεσα σε πλήθος ανακριβειών. Εμείς θα κάνουμε αυτό που κάνουμε πάντα: θα παραθέσουμε πραγματικά δεδομένα και στοιχεία, αφήνοντας στον αναγνώστη την δυνατότητα -και την ευθύνη- να βγάλει τα συμπεράσματά του με υγιή σκέψη.

Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε ότι τα φοιτητικά δάνεια δεν αφορούν μόνο τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Φοιτητικό δάνειο παίρνει και κάποιος που σπουδάζει σε δημόσιο πανεπιστήμιο, ακόμη κι αν το εν λόγω πανεπιστήμιο δεν χρεώνει δίδακτρα, όπως γίνεται στην Ελλάδα, για να καλύψει το κόστος διαβίωσής του ως φοιτητής. Σε ποιους νομίζετε ότι απευθύνονται τα τραπεζικά δάνεια “Σπουδάζω” της Εθνικής, “Γνώσεις και δεξιότητες” της Πειραιώς και “Αφετηρία” της Άλφα ή οι πιστωτικές κάρτες “Student”, “University” κλπ των ελληνικών τραπεζών;

Για να μιλάμε σοβαρά, ας δεχτούμε την πραγματικότητα ότι, στον καπιταλιστικό κόσμο που ζούμε, οι καλές πανεπιστημιακές σπουδές δεν είναι εύκολα προσιτές σε αδύναμα πορτοφόλια. Συνεπώς, οι τράπεζες κάθε χώρας διαθέτουν προϊόντα που απευθύνονται σε φοιτητές. Όμως, όταν μιλάμε για φοιτητικά δάνεια, πρέπει να κάνουμε ξεχωριστή αναφορά στην Μεγάλη Βρεττανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες, μιας κι εκεί τα πράγματα διαφέρουν από τα συνηθισμένα. Πάμε, λοιπόν σήμερα στην Αλβιώνα και αύριο περνάμε στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού.

Τα ιδιωτικά τρένα της Αγγλίας πιο ακριβά και από υπερατλαντικές πτήσεις

Το ταξίδι με τρένο από το Λονδίνο στο Μάντσεστερ είναι πλέον ακριβότερο από ό,τι ένα αεροπορικό εισιτήριο μετ’επιστροφής από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη.

Αυτό ανακάλυψε η δημοσιογράφος Martha Kelner, που αναγκάστηκε να πληρώσει 338 λίρες για ένα επαγγελματικό ταξίδι στο Μάντσεστερ.

Η Τράπεζα της Αγγλίας «δεν επιστρέφει» τον χρυσό της Βενεζουέλας

Η Τράπεζα της Αγγλίας αρνείται να αποδεσμεύσει τις ράβδους χρυσού της Βενεζουέλας, προκειμένου να επιστρέψουν στη χώρα, υποστηρίζουν οι Τάιμς του Λονδίνου

Το προηγούμενο διάστημα το Καράκας έδειξε ανοιχτά το ενδιαφέρον του να επαναφέρει στη Βενεζουέλα από τη Βρετανία τους περίπου 14 τόνους χρυσού σε ράβδους, λόγω της ανησυχίας ότι θα μπορούσαν να δεσμευτούν από τις σκληρές κυρώσεις που επιβάλλουν οι Η.Π.Α. στη Βενεζουέλα.

Σκληρό, μαλακό, ή μήπως καθόλου;

Του Γιώργου Αναστασίου

Το Brexit βαθαίνει την πολιτική κρίση στη Βρετανία

Θα πάρει ή όχι διαζύγιο η Βρετανία από τις Βρυξέλλες; Κι αν ναι, με ποιους όρους; Τα ερωτήματα δεν είναι ρητορικά: αυτό που διακυβεύεται πια αφορά στην πραγματικότητα αυτή καθαυτή την υλοποίηση ή όχι της εντολής των Βρετανών ψηφοφόρων στο δημοψήφισμα που έγινε πριν δύο χρόνια. Η πανταχόθεν υπονόμευση της πορείας προς την έξοδο από την Ε.Ε. συνεχίστηκε και τις τελευταίες εβδομάδες, προκαλώντας ένα νέο δραματικό επεισόδιο στην πολιτική κρίση που ταλανίζει τη Βρετανία και διχάζει ακόμη και τις ελίτ. Σε αντίθεση όμως με το προηγούμενο επεισόδιο, στο οποίο πρωταγωνίστησε η Βουλή των Λόρδων και η «φιλοευρωπαϊκή» μειοψηφία των Συντηρητικών*, αυτή τη φορά το γάντι σήκωσαν οι οπαδοί του λεγόμενου «σκληρού Brexit», στρεφόμενοι ενάντια στη συμβιβαστική στάση της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι.

Ο ελέφαντας στο δωμάτιο

Το ότι το Ριάντ είναι ο βασικός παραγωγός (από ιδεολογική άποψη) και χρηματοδότης του ουαχαβιτισμού, αυτής της ακροδεξιάς πολιτικής που είναι μασκαρεμένη με θρησκευτικά στολίδια, είναι γνωστό. Όταν, λοιπόν, ένα πρωτοκοσμικό κράτος αποφασίζει να κάνει μια έρευνα «για τον ρόλο της σαουδικής αραβίας στην υποστηρίξη του ισλαμικού εξτρεμισμού» στην επικράτειά του, υποθέτει κανείς ότι θέλει να ξεσκεπάσει τον διεθνή ρόλο της σαουδαραβικής χούντας.

Ο ειρηνοποιός (;)

H ροζ περιοχή είναι του Khalifa… Η μπλε είναι του Serraj… Η μωβ νομαδικών φυλών…

Ο Macron θα πουλήσει το αυξημένο βάρος του γαλλικού ιμπεριαλισμού, στην «ειρηνική» εκδοχή του· αλλά δεν είναι βέβαιο το πόσο θα κρατήσει το deal. Το γεγονός είναι ότι ο αναγνωρισμένος απ’ τον οηε (και σχεδόν μόνο απ’ αυτόν) και υποστηριζόμενος απ’ την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο πρωθυπουργός της λιβύης Fayez Serraj και ο εχθρός του, υποστηριζόμενος απ’ την χούντα του Sisi, την Μόσχα, το Παρίσι και την Ντόχα στρατηγός Khalifa Hifter (του οποίου ο στρατός ελέγχει πλέον το μεγαλύτερο μέρος της λιβυκής επικράτειας) συναντήθηκαν χτες στο Παρίσι. Υπέγραψαν ανακωχή μεταξύ τους· και κάποια στιγμή (υποσχέθηκαν ο ένας στον άλλον) εκλογές. Του χρόνου – και βλέπουμε…

“Κυπριακό” 1+2+3+4

Λίγη ώρα πριν από τη συνάντησή του με τον κ. Κοτζιά, και μετά από συνάντηση με τον πρόεδρο της βουλής κ. Βούτση, ο γγ του ακελ είπε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στο σκάι, ότι θα μπορούσε να υπήρχε καλύτερη παρουσία από την ελληνοκυπριακή πλευρά στο Κραν Μοντανά, “δίχως να θέλω να πω με αυτό πως εμείς είμαστε η αιτία που έχει καταρρεύσει αυτή η προσπάθεια”.

Στην παρατήρηση του δημοσιογράφου Παύλου Τσίμα ότι είναι παράξενο που τα Ηνωμένα Έθνη δεν αποδίδουν στην Άγκυρα αυτήν την ευθύνη [σ.σ.: για την “κατάρρευση”], αντίθετα υπάρχουν αξιωματούχοι του που θεωρούν ότι η τουρκία έκανε κάποια βήματα και ότι η δική μας πλευρά δεν έκανε, ο Άντρος Κυπριανού απάντησε:

“Η τουρκία έκανε κάποια βήμα τα οποία δεν ήταν αρκετά. Κι ό,τι αφορά εμάς, κάναμε βήματα που κατά την άποψή μου θα μπορούσαν να είχαν γίνει νωρίτερα, αφού εμείς στο ακελ είναι εδώ και έξη μήνες που επιμένουμε ότι ο κ. Αναστασιάδης έπρεπε να είχε αναλάβει ο ίδιος την πρωτοβουλία για συζήτηση των θεμάτων ουσίας, αυτά δηλαδή που κατέγραφε ο γγ στην ελβετία ως ζητήματα σημαντικά, που εάν επιλύονταν, τότε θα δινόταν ώθηση στη διαδικασία. Επίσης, θεωρώ πως εκεί στην ελβετία θα έπρεπε να ήμασταν πιο αποφασιστικοί, χωρίς αυτό να σημαίνει υποχώρηση στα ζητήματα αρχών”.

Brexit μέσω της βασιλικής οδού

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Από τις 17 Ιανουαρίου, όταν η βρετανίδα πρωθυπουργός Τερέζα Μέι εκφώνησε στο Λάνκαστερ την πολυαναμενόμενη ομιλία της όπου για πρώτη φορά ξεκαθάρισε τις προθέσεις για το πόσο βαθιά θα φτάσει το Brexit (εδώ περισσότερα), έχει μεσολαβήσει ένας πολιτικός σεισμός.

Ήταν το αποτέλεσμα των πρόωρων εκλογών που κόντυνε σημαντικά τους Τόρηδες, όπως φάνηκε από την αδυναμία τους να σχηματίσουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Πληγωμένο για πολλούς, πέρα από το Συντηρητικό Κόμμα, εξήλθε και το σχέδιο εξόδου από την ΕΕ. Όχι όμως για το βρετανικό κατεστημένο!

Ξαναφέρνουν από το παράθυρο τη σκληρή Δεξιά στην Αγγλία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ένα ήταν το συμπέρασμα από τα αποτελέσματα των πρόωρων εκλογών στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 8 Ιουνίου: ότι η νεοφιλελεύθερη αλαζονεία πληρώνεται.

Ακόμη κι η πιο σκληρή Δεξιά καταφέρνει να ξεπερνάει τα εκλογικά της όρια όταν τζογάρει στα εθνικά θέματα κι αντί για όργανο της αδηφάγας χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας εμφανίζεται σαν η φωνή ενός καταπιεσμένου έθνους, που ζητάει την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση για να δώσει με τους «έξω» την …μητέρα όλων των μαχών. Σε αυτό το πεδίο έπαιξε και κέρδισε η Τερέζα Μέι διαγράφοντας μια εκπληκτική δημοσκοπική πορεία μέσα σε ένα χρόνο, βοηθούμενη κι από τη διάψευση των ανόητα καταστροφολογικών προβλέψεων των ευρωλιγούρηδων, καθώς πέτυχε να φτάσει στο ζενίθ της δημοτικότητάς της κοντράροντας τη Γερμανία. «Ευκολάκι» για το Λονδίνο εδώ και πολλές δεκαετίες…

London sinking

ντί να διευκολύνει τον εαυτό της και, κυρίως, εκείνα τα συμφέροντα που εκπροσωπεί, η (ακόμα…) πρωθυπουργός του Λονδίνου May φαίνεται να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Η προοπτική κυβερνητικής συμμαχίας με το ακροδεξιό βορειοϊρλανδικό και «ενωτικό» κόμμμα dup κινδυνεύει να λειτουργήσει διαλυτικά για την βόρεια ιρλανδία. Όπου, ας το θυμίσουμε, οι (καθολικοί) ιρλανδοί όχι μόνο ψήφισαν υπέρ της παραμονής στην ε.ε. στο περσινό δημοψήφισμα αλλά έχουν πια σοβαρές ανησυχίες για την δημιουργία ενός αυστηρού συνόρου με την (υπόλοιπη) ιρλανδία, πράγμα που θα δυσκολέψει σοβαρά την καθημερινή ζωή τους.

Το πρόβλημα είναι ότι εδώ και μερικούς μήνες, μετά τις (τοπικές) εκλογές στην βόρεια ιρλανδία, δεν έχει φτιαχτεί κυβέρνηση εκεί. Με βάση την συμφωνία της «καλής Παρασκευής» (του 1998) πρωθυπουργός θα πρέπει να είναι ο επικεφαλής του όποιου μεγαλύτερου προτεσταντικού κόμματος (του dup) και αντιπρόεδρος της (τοπικής) κυβέρνησης ο επικεφαλής του όποιου μεγαλύτερου κόμματος των καθολικών (του sinn fein) – λόγω του αριθμού των δύο “κοινοτήτων”. Όμως βασικός όρος της συμφωνίας της «καλής Παρασκευής» είναι ότι κανένα απ’ τα κυβερνώντα κόμματα στη βόρεια ιρλανδία δεν θα πρέπει να έχει σχέσεις με την αγγλική και την ιρλανδική κυβέρνηση – έτσι ώστε οι «μητέρες κυβερνήσεις» να φαίνονται «ουδέτερες» απέναντι στην βόρεια ιρλανδία.

It rules ok!

Τέλειο το timing των τρομοκρατών: μόλις η κυρά Τερέζα και το κόμμα της άρχισαν να απειλούνται στα σοβαρά με απώλεια της πλειοψηφίας (αν και όχι και της πρώτης θέσης) στις εκλογές της ερχόμενης Πέμπτης, «τσουπ»!!! Να η υπενθύμιση της αναγκαιότητας του ρατσισμού, του νόμου και της τάξης!

Γιατί η κυρά Τερέζα άρχισε να χάνει τόσο έντονα λάδια με κίνδυνο να μην μπορεί να φτιάξει μονοκομματική συντηρητική κυβέρνηση, πράγμα που θα είχε διάφορες συνέπειες; Επειδή ανακοίνωσε στα τέλη Απρίλη ότι οι συντάξεις θα αρχίσουν να μειώνονται. Κι έτσι ένας καλός αριθμός δεξιών ψηφοφόρων ψυχανεμίστηκε ότι η αγαπημένη και εθνικά υπερήφανη (καπιταλιστική) κυβέρνησή τους, παράλληλα με την απελευθέρωση απ’ τα ευρωπαϊκά δεσμά, έχει και κάτι ράματα για τις δικές τους γούνες.

Η Τερέζα Μέι φέρνει τον Όργουελ και το V for Vendetta στο ίντερνετ

Αφορμή να προωθήσει την ατζέντα του κόμματός της για τον έλεγχο του ίντερνετ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης βρήκε η πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τερέζα Μέι, ύστερα από τις νέες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Λονδίνο.

Την στιγμή που βρετανικά μέσα ενημέρωσης αλλά και η αντιπολίτευση των Εργατικών την κατηγορούν ευθέως για τη συνεργασία της με χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, που αποδεδειγμένα χρηματοδοτεί τρομοκρατικά δίκτυα σε όλο τον κόσμο, η Τερέζα Μέι υπόσχεται να παρακολουθεί τους χρήστες του διαδικτύου προσφέροντας υπερεξουσίες στην αστυνομία.

“Πόρτα” μεν, εξόδου δε

Το να είναι ένας γάλλος (ο Michel Barnier, πρώην υπ.εξ.) επικεφαλής εκ μέρους της ε.ε. των διαπραγματεύσεων για το διαζύγιο με το Λονδίνο, έχει ασφαλώς και κάτι το σαδιστικό. Ο Ντε Γκόλ είχε βάλει βέτο και είχε απορρίψει την πρώτη αίτηση εισόδου του Λονδίνου στην τότε ε.ο.κ., το 1963, μ’ εκείνο το «αυτοκρατορικό» l’ Angglettere ce n’ est plus grand chose – η Αγγλία δεν είναι μεγάλη πια… Το Λονδίνο μπήκε, τελικά, «με την δεύτερη προσπάθεια». Το 1973.

Είναι σίγουρο ότι και τώρα το γαλλικό καθεστώς θα θέλει να κοντύνει, όσο μπορεί, «τους απέναντι». Αλλά ποιος είναι μεγάλος πια;

Η ευρώπη φεύγει…

Το παλιό αστείο είναι πως όταν έπιανε κακοκαιρία στο στενό της Μάγχης οι άγγλοι έλεγαν “σκατόκαιρος στο κανάλι… αποκλείστηκε η ήπειρος”. Τώρα ίσως να μην έχουν όρεξη για αστεία. Εννιά μήνες μετά το περσινό δημοψήφισμα “γεννήθηκε” η επίσημη αίτηση για την αποχώρηση του Λονδίνου απ’ την ε.ε., φορτωμένη ήδη με προβλήματα: την ανεξαρτησία της σκωτίας, ένα οξυνόμενο πρόβλημα παρόμοιας κατεύθυνσης (που προς το παρόν εμφανίζεται σαν αδυναμία δημιουργίας κυβέρνησης) στη βόρεια ιρλανδία… Και το γεγονός ότι οι υποστηρικτές της παραμονής, καθόλου λίγοι, δεν το έχουν βάλει κάτω.