Η νέα εποχή των οδοφραγμάτων

Της Μαριάννας Τζιαντζή

Κάποιοι λένε ότι κάθε Μεγάλη Παρασκευή σιγοψιχαλίζει, σημάδι ότι ο ουρανός θρηνεί, κλαίει για τον Εσταυρωμένο, όμως οι στατιστικές δεν επιβεβαιώνουν τη σύνδεση ανάμεσα σε καιρικά και θρησκευτικά φαινόμενα. Ωστόσο, κάθε Πρωτομαγιά η Κωνσταντινούπολη βάφεται με αίμα -και αυτό δεν είναι θεϊκό σημάδι.

Φέτος η τουρκική αστυνομία χρησιμοποίησε ένα νέο όπλο κατά των διαδηλωτών της Πρωτομαγιάς: το φορητό οδόφραγμα, το ατσάλινο τείχος που είναι εφοδιασμένο με κάμερες και εκτοξεύει χημικά μόλις κάποιοι επιχειρήσουν να το γκρεμίσουν. Λεπτό, ευέλικτο, φωτεινό μπλε.

Η κοινωνία του ελέγχου και η περιπέτεια

Ζούμε στον “κόσμο των απόψεων” και το χειρότερο είναι πως οι περισσότερες από αυτές προέρχονται από άτομα που φέρουν την βαθύτατη πίστη πως οι απόψεις τους είναι αδιαμεσολάβητα γεννήματα της ευφυούς διάνοιας τους!

Αυτό όμως είναι το αστείο μέρος της υπόθεσης.

Δυστυχώς βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία εξουσιαστική ταχυδακτυλουργία και το νέο εξουσιαστικό παράδειγμα.

“Η βιοεξουσία είναι μια μορφή εξουσίας που ρυθμίζει τον κοινωνικό βίο εκ των έσω, παρακολουθώντας τον, ερμηνεύοντάς τον, απορροφώντας τον και  αναδιαρθρώνοντας τον. Η εξουσία μπορεί να επιτύχει την αποτελεσματική διοίκηση ολόκληρου του βίου του πληθυσμού μόνον όταν καθίσταται μια αναπόσπαστη , ζωτική λειτουργία την οποία κάθε άτομο ενστερνίζεται και επανενεργοποιεί εκουσίως. “Η ζωή έχει γίνει πλέον αντικείμενο της εξουσίας”