Euroblown: heading for the last round-up / Ευρωκατάρρευση, πηγαίνωντας προς τον ύστατο γύρο

The Slog

Του John Ward

Aπόδοση στα ελληνικά για την ΕΛ.Λ.Α.Σ : N.K.

Ο θρίαμβος της βλακείας επί της  προσδοκίας

Αυτό το απόγευμα, ο Mario Draghi μίλησε με το μυαλό του, αλλά το μυαλό του παραπονέθηκε ότι δεν ήταν έτοιμο. Έτσι, οι περισσότεροι παρατηρητές έμειναν αμήχανοι ως προς το τι ήταν αυτό το  “θα κάνει ό, τι χρειάζεται”, και μάλιστα από πότε και για ποιον. Ωστόσο, το Βερολίνο θα ασκούσε  βέτο σε  ό, τι είχε προταθεί, αλλά και όλες οι διαφορές τους θα εξομαλυνθούν στο τέλος. Νωρίτερα, ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε  σιδερωσε τον Francois Hollande για τα καλά, και οι ηγέτες της Ευρωζώνης θα πρέπει να τον απολαμβάνουν από δω και στο εξής  ως τηγανίτα με σιρόπι σφενδάμου! Ο κ. Draghi δήλωσε: «Πιστέψτε με» αναφερόμενος σε  πολλές περιπτώσεις, αλλά είναι πολύ δύσκολο να πιστέψετε ό, τι δεν μπορείτε να καταλάβετε. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ έληξε λέγοντας ότι, “Αν οι ευρωπαϊστές υπήρχαν  για χιλιάδες χρόνια, η ιστορία θα έλεγε  ότι αυτή ήταν η τελευταία ώρα τους”.

When is a radical not a radical? / Τι είναι και τι δεν είναι ριζοσπαστικό

Πηγή : the slog

Radicalism is the product of individual courage, not Party polemics

‘Radical’ is one of those terms that gets bandied about a lot. ‘Progressive’ is another. Over time, however, they have been compromised as terms – by both Left and Right.

Left Labour currently positions itself as a radical tendency, but it is no such thing. If a person is merely recycling the ideas of the nineteenth century philosopher Marx (who said himself towards the end of his life that his theories were wrong) then that person is the representative of an Establishment. If they are presenting utterly discredited command economy ideas as progressive, then the term only applies if they’re happy to progress backwards.