Το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Η γαλλική συμμετοχή

Του Ετιέν Μπαλιμπάρ*

Χρειάζονται μέτρα άμεσα και μεγάλου βεληνεκούς, όπως σε καιρούς συλλογικών καταστροφών

Σ’ ένα δραματικό κύριο άρθρο, η μεγάλη γαλλική εφημερίδα αναγγέλλει «τον κλινικό θάνατο της Ευρώπης», ανίκανης να αντιμετωπίσει συλλογικά την προσφυγική κρίση. «Οι ιστορικοί θα σηματοδοτήσουν σίγουρα από αυτή την υπόθεση την αρχή της διάλυσης της Ευρώπης».

Αλίμονο, δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε τη γνώμη των ιστορικών. Το γεγονός είναι ήδη εδώ. Και οι συνέπειές του θα είναι καταστροφικές. Όχι μόνον για το «ευρωπαϊκό σχέδιο», ή για την Ευρωπαϊκή Ένωση ως θεσμό, αλλά για τους λαούς που την αποτελούν, και καθέναν απ’ αυτούς ως άτομα και ως πολίτες. Όχι γιατί αυτή η Ένωση, για την οποία λένε πως ο μόνος τομέας όπου δραστηριοποιείται είναι «η διαχείριση της ενιαίας αγοράς», θα ήταν μια όαση αλληλεγγύης και δημοκρατίας, πόρρω απέχει. Αλλά γιατί η διάλυσή της θα σημάνει βραχυπρόθεσμα ακόμα λιγότερη δημοκρατία, με την έννοια της λαϊκής κυριαρχίας, ακόμα λιγότερες δυνατότητες να αντιμετωπιστούν οι παγκόσμιες οικονομικές και οικολογικές προκλήσεις, και λιγότερη ελπίδα να ξεπεραστούν κάποτε οι δολοφονικοί εθνικισμοί από τους οποίους, τουλάχιστον θεωρητικά, έπρεπε να μας προφυλάξει.

Ο ΓΑΛΛΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ «ΑΔΕΙΑΖΕΙ» ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ

Η συνέντευξη του Γιάννη Στουρνάρα στη γαλλική Liberation την περασμένη εβδομάδα έκρυβε μια καλά «σερβιρισμένη» βόμβα… αυτή της εξομοίωσης του ΦΠΑ στα νησιά ο οποίος είναι κατά περίπου 30% μειωμένος από την υπόλοιπη χώρα.

Κατά τη ροή του λόγου του ο υπουργός αναφέρθηκε σε φορολογικές εξαιρέσεις που επιβαρύνουν τη χώρα και έφερε ως παράδειγμα τον ΦΠΑ στα νησιά γεγονός που προκάλεσε πληθώρα αντιδράσεων και ανάγκασε το υπουργείο να εκδώσει δύο διευκρινιστικές ανακοινώσεις που ουσιαστικά απέκλειαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο και απέδιδαν το «μπλέξιμο» σε δήθεν κακή ερμηνεία της μετάφρασης.

Είναι σημαντικό να φανταζόμαστε τον κόσμο μετά τον καπιταλισμό

Μετάφραση: Δημήτρης Γκιβίσης

Συνέντευξη με τον Ντέιβιντ Χάρβεϊ – Αύγουστος 2013

Από τα ζητήματα της στέγασης μέχρι τους μισθούς, ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ υποστηρίζει ότι η εξέταση των αντιφάσεων του καπιταλισμού μπορεί να δείξει τον δρόμο προς έναν εναλλακτικό κόσμο

– Ετοιμάζετε το νέο βιβλίο σας «Οι δεκαεπτά αντιφάσεις του καπιταλισμού». Γιατί  επικεντρώνεστε σε αυτές;

-Η ανάλυση του καπιταλισμού δείχνει ότι υπάρχουν σημαντικές και θεμελιώδεις αντιφάσεις. Σε τακτά χρονικά διαστήματα οι αντιφάσεις αυτές ξεφεύγουν από τον έλεγχο και δημιουργούν κρίσεις. Σήμερα βρισκόμαστε μέσα σε μια κρίση, και νομίζω ότι είναι σημαντικό να ρωτήσουμε «ποιες ήταν οι αντιφάσεις που μας οδήγησαν σε αυτήν;». «Πώς μπορούμε να αναλύσουμε την κρίση από την άποψη των αντιφάσεων;» Μια από τις μεγάλες ρήσεις του Μαρξ ήταν ότι «μια κρίση είναι πάντα το αποτέλεσμα υπόγειων αντιφάσεων». Ως εκ τούτου, θα πρέπει να ασχοληθούμε με αυτές, παρά με τα αποτελέσματά τους.

Liberation: Και αν η έξοδος από την κρίση περνούσε από την Ελλάδα;

Η παρούσα κρίση των πλουσίων χωρών πέραν από το χρηματοπιστωτική και οικονομική της διάσταση είναι κυρίως μια κρίση αλληλεγγύης, τονίζουν σε άρθρο γνώμης που δημοσιεύτηκε στην Liberation ο κοινωνιολόγος Bruno Deltour και ο οικονομολόγος Rodolphe Echard.
Στο άρθρο οι συγγραφείς προβάλλουν το ανάλογο της πολυπολιτισμικότητας στην εποχή του Κλεισθένη με την παρούσα φάση εγωισμού των κρατών που διέρχεται η Ευρώπη.

LIBERATION: ΤΟ ΕΥΡΩ ΠΕΘΑΝΕ!

Του OLIVIER BERRUYER

Άρθρο γνώμης του Olivier Berruyer στην εφημερίδα Libération μιλά για μια νέα νομισματική ένωση, ως αποτέλεσμα μιας ενδεχόμενης αποτυχίας της ευρωζώνης. Για να διατηρηθεί μια νομισματική ένωση, το ιδεατό είναι οι οικονομίες που συμμετέχουν να είναι συγκρίσιμες. Αυτό δε συμβαίνει στην ευρωζώνη, των οποίων οι οικονομίες έχουν χάσμα ανταγωνιστικότητας μεταξύ τους.

Ο συντάκτης υποστηρίζει ότι «είναι η ώρα να αναλογιστούμε τα λάθη και να σταματήσουμε να κρεμόμαστε από μία κακή απόφαση» και ότι πρέπει να αναζητηθούν νέες επιλογές ως προς το μέλλον της νομισματικής ένωσης.