Η γάγγραινα των ελεγκτικών εταιρειών

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

Η υποκρισία που ανθεί στα ρετιρέ του ευρωπαϊκού οικοδομήματος ήταν γνωστή από καιρό. Δεν χρειαζόταν να αποκαλυφθεί ότι ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ έφερε προσωπική ευθύνη για την μετατροπή του μικροσκοπικού δουκάτου του Λουξεμβούργου σε ένα απέραντο πλυντήριο, με αφορμή τις αποκαλύψεις της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ), καθώς διετέλεσε πρωθυπουργός του επί 20 σχεδόν χρόνια: από το 1995 ως το 2013! Η απερίγραπτη δυσοσμία του ευρωπαϊκού οικοδομήματος αποκαλύπτεται αν λάβουμε υπ’ όψη μας επιπλέον ότι ο Γιουνκέρ διετέλεσε επί 8 χρόνια, από το 2005 ως το 2013, πρόεδρος του Eurogroup, του συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος που έφερε την ευθύνη για την εναρμόνιση της οικονομικής πολιτικής των κρατών μελών της ευρωζώνης και την σφιχτή δημοσιονομική διαχείριση εφάρμοζε στο εσωτερικό της χώρας του μια οικονομική πολιτική που υπονόμευε ευθέως την συνοχή της ευρωζώνης και τίναζε στον αέρα κάθε προσπάθεια σύγκλισης, από τη στιγμή που με αθέμιτα μέσα αφαιρούσε φορολογικά έσοδα από τα άλλα κράτη μέλη προς όφελος του «Μεγάλου Δουκάτου» του των …484.000 κατοίκων.

LuxLeaks, το σκάνδαλο: Βασικά Ευρήματα

από την ιστοσελίδα του  International Consortium of Investigative Journalist

Μετάφραση: Δημήτρης Ιωάννου

Tα LuxLeaks, παρά τη μικρή σημασία που τους δόθηκε στον ελληνικό Τύπο, αποτελούν γεγονός πρώτης τάξης. Πρώτον, γιατί η λέξη σκάνδαλο εδώ –σε αντίθεση με την κατάχρησή της στον δημόσιο λόγο–  αποκτά ουσιαστική σημασία. Δεύτερον, επειδή μας θυμίζει βασικές αρχές λειτουργίας του καπιταλισμού,  όπου με λίγα λόγια το νόμιμο δεν είναι και ηθικό. Τρίτον,  επειδή το International Consortium of Investigative Journalists (ICIJ) μας δείχνει τι πραγματικά σημαίνει ερευνητική και ανεξάρτητη δημοσιογραφία και τι καρπούς μπορεί να δώσει, ακόμα και σε εποχές χειραγώγησης και ελέγχου της πληροφορίας — και μάλιστα να έχει διείσδυση σε έγκυρα mainstream μέσα όπως ο Guardian ή η Monde. Τελευταίο, αλλά διόλου έσχατο σε σημασία για εμάς, η σιωπή των ελληνικών μέσων. Ακόμα χαρακτηριστικότερη η σιωπή τους όσον αφορά εταιρείες ελληνικού ενδιαφέροντος. Όπως έγραψε ο Κώστας Εφήμερος στο Τhe Press Project (που αναδείχθηκε, ουσιαστικά, στη βασική πύλη συστηματικής ενημέρωσης για το θέμα, παρότι το ICIJ έχει «συμβληθεί» με τα Νέα), «τα ελληνικά ΜΜΕ δεν τολμούν να πουν τις λέξεις Coca Cola, Eurobank, Λάτσης, Wind, Δασκαλόπουλος, Mall Ακαδημίας Πλάτωνος κ.λπ.». Θα συνεχίσουμε  και στα επόμενα φύλλα.

Σιωπή σημαίνει φοροαποφυγή #Luxleaks

by To Skouliki Tom

Εξαιρετικά ευχάριστα για τις εμπλεκόμενες εταιρείες στο σκάνδαλο Luxleaks κρίνονται τα νέα που έρχονται από την Ελλάδα, αφού οι ελληνικές εφημερίδες αρνούνται κατηγορηματικά να αναφερθούν στην είδηση, παρά το γεγονός ότι έχει γίνει γνωστή από την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου κι υπάρχουν ήδη περισσότερα από 1,7 εκατομμύρια αποτελέσματα για τη λέξη “Luxleaks” στο Google.

Βέβαια, σε αυτό φταίει κι η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) που επέλεξε ΤΑ ΝΕΑ ως αποκλειστικό συνεργάτη για τις αποκαλύψεις, αφού, ως γνωστόν, η εν λόγω εφημερίδα έχει βαρέσει διάλυση εδώ και χρόνια και δεν έχει λεφτά να πληρώνει δημοσιογράφους – πόσω μάλλον ερευνητές δημοσιογράφους.