Ανεργία: Η Κομισιόν αναιρεί τα “Greek statistics”

Του Δημήτρη Κωστάκου

Αύξηση της ανεργίας κατά περίπου πέντε ποσοστιαίες μονάδες, κοντά στο 20%, προβλέπει η Κομισιόν για τη χώρα μας, υπό την βαριά σκιά της υγειονομικής κρίσης.

Παρά τις προσπάθειες των αρμοδίων κυβερνητικών παραγόντων να στρογγυλέψουν τις γωνίες, τα αλλεπάλληλα περιοριστικά μέτρα, η απουσία μέριμνας για την ουσιαστική αποκατάσταση ολόκληρων εργασιακών κλάδων και οι ιδιομορφίες της ελληνικής αγοράς εργασίας, εκτιμάται ότι θα οδηγήσουν στην περαιτέρω αύξηση του ήδη υψηλού ποσοστού της ανεργίας στο 19,6%, από 14,4% τον περασμένο Μάρτιο.

Μάλιστα, το αυξημένο ποσοστό της ανεργίας αναμένεται ότι δεν θα επανέλθει μετά το τέλος του τρέχοντος έτους στα προ πανδημίας επίπεδα, αλλά θα παραμείνει υψηλό (16,8%), εξελισσόμενο σε σοβαρή πρόκληση για την κοινωνική συνοχή και παράλληλα στρώνοντας από το φθινόπωρο ένα εργασιακό ναρκοπέδιο.

Η Eurostat δεν είναι φετίχ

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Λυπάμαι πατριώτες αν χαλάω το πάρτυ κάποιων, αλλά θέλω να σας ανακοινώσω κάτι που το ξέρετε ήδη, αλλά δεν βλάπτει να το επαναλαμβάνουμε στο βαθμό που κι οι άλλοι συνεχίζουν το δικό τους βιολί: Τα νούμερα δεν βγαίνουν.

Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για Greek Statistics (στατιστκές αλά ελληνικά), όπως έσπευσε να καρφώσει η Wall Street Jοurnal, αλλά για European Statistics (στατιστικές αλά ευρωπαϊκά), αφού στο κόλπο είναι και η Eurostat. Αλλά έχουν βλέπετε κάτι δουλίτσες να τελειώσουν οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες, να κάνουν τις Ευρωεκλογές, να βγάλουν τον κύριο Σουλτς αρχικομισάριο, να κάνουν και μια εκδούλευση στον ημέτερο Σαμαρά μήπως πέσει κάπως στα μαλακά, και μετά έχει ο Θεός, το ξανασυζητάμε με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, υπό τον όρο βέβαια ότι θα εφαρμοστούν τα συμφωνηθέντα.

Η Wall Street Journal αμφισβητεί το πλεόνασμα και ειρωνεύεται την Κομισιόν

«Και άλλα greek statistics», αναρωτιέται η Wall Street Journal έπειτα από την επιβεβαίωση των στοιχείων για το πρωτογενές πλεόνασμα και τις

Όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, πολλοί θα πανηγυρίσουν με το άκουσμα του πρωτογενούς πλεονάσματος των 1,5 δισ. ευρώ που ανακοίνωσε η Κομισιόν, το οποίο ξεπερνά το στόχο και ανοίγει το δρόμο για την ελάφρυνση του χρέους μέσα στη χρονιά.

«Ζήτω!, θα πουν πολλοί: Η Αθήνα έπιασε επιτέλους τους δημοσιονομικούς στόχους της, έπειτα από χρόνια στα οποία αδυνατούσε να ευθυγραμμιστεί με τους στόχους της λιτότητας», σημειώνει η Wall Street Journal.

Ένα φράγκο η βιολέτα, τσινκολελέτα, τσινκολελέτα

Η ιστορία των λεγόμενων greek statistics αλά Ευρώπα

Πως κοροιδεύονται μεταξύ τους όλοι μαζί για να περνούν τις άθλιες πολιτικές λιτότητας και εξαθλίωσης

Βήμα βήμα οι λαμογιές/”διευκολύνσεις” της Τρόικας & της Eurostat για το πλεόνασμα

Επέκταση της διάρκειας του δημοσιονομικού έτους σε 15 μήνες, εγγραφή στα έσοδα και εισπράξεων ιδιωτικοποιήσεων, μη εγγραφή στις δαπάνες των επιστροφών φόρου και πλήθος άλλων διευκολύνσεων, παρέχει η τρόικα στο υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του προϋπολογισμού και κυρίως το πρωτογενές πλεόνασμα.

Αποκαλυπτικό είναι το «τεχνικό μνημόνιο» που καταρτίστηκε τον περασμένο Ιούλιο μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας και ορίζει τα μεγέθη που θα εντάσσονται στον προϋπολογισμό του 2013 και των επόμενων ετών. Καθιερώνει μάλιστα και τη διάκριση μεταξύ των στοιχείων που θα λαμβάνονται υπόψη αποκλειστικά να μετρώνται οι επιδόσεις του προγράμματος, αλλά και στοιχείων που θα λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του ελλείμματος από τη Eurostat.

Τhe Greek surplus – Ο μύθος του πλεονάσματος

Του ΠΑΝΟΥ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗ

Η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος στον προϋπολογισμό του 2013 δεν είναι κεντρικός στόχος μόνο της κυβέρνησης, αλλά και της τρόικας, μέσα από το οποίο επιδιώκει τον εξαγνισμό της πολιτικής που επέβαλε στη χώρα και στο πλαίσιο αυτό επιτρέπει την εφαρμογή πρωτότυπων δημοσιονομικών πρακτικών.

Πρόκειται για αυτοσκοπό και των ελεγκτών, προκειμένου να παρουσιάσουν μία «επιτυχία» του προγράμματος, το οποίο απέτυχε σε όλα τα υπόλοιπα, όπως η κατάρρευση του ΑΕΠ, η εκτίναξη της ανεργίας, η αύξηση του χρέους παρά τα δύο PSI και οι ατέλειωτες ανάγκες χρηματοδότησης της Ελλάδας. Θα το εμφανίσουν ως δημοσιονομική επιτυχία, επιδιώκοντας να πείσουν τις αγορές και τους πολίτες των χωρών της Ευρωζώνης ότι το ελληνικό πρόγραμμα οδηγεί σε διέξοδο, ύστερα από 3,5 χρόνια αστοχιών.