Τα distress funds λιγουρεύονται τα κόκκινα δάνεια

Tου Μιχάλη Γιαννεσκή

«Μας τρέχουν τα σάλια», ομολόγησε στις 12 Οκτωβρίου υψηλόβαθμο στέλεχος ενός distress fund στους Financial Times, αναφερόμενος στις νέες ευκαιρίες εύκολου κέρδους που παρουσιάζουν υποβαθμισμένα ομόλογα και κόκκινα δάνεια. Μετά από 7 χρόνια εύκολης και απεχθούς κερδοσκοπίας που απέφερε τεράστια κέρδη, τα distress funds λιγουρεύονται την εκμετάλλευση της νέας λείας που εμφανίζεται στον ορίζοντα. Λείας που συμπεριλαμβάνει τα ελληνικά κόκκινα δάνεια.

Παγκοσμίως υπάρχουν περίπου 400 distress funds, που είναι στην ουσία μια υποκατηγορία των hedge funds, η οποία έχει ως στόχο τα «δάνεια δυστυχίας». Τα hedge funds έχουν στη διάθεση τους συνολικά 2,87 τρις. δολάρια σύμφωνα με το Hedge Fund Research, και οι «αποδόσεις» τους μέχρι σήμερα είναι εντυπωσιακές. Παράδειγμα το Dromeus Advantage Greek Fund που βραβεύτηκε το 2013 από τη γαλλική τράπεζα Societe Generale ως ένα από τα καλύτερα νεότευκτα hedge funds, γιατί «είδε» ευκαιρίες στην Ελλάδα και κατέγραψε «αποδόσεις» που έφτασαν μέχρι και 40% το 2012 και 11%  τον Ιανουάριο του 2013.

Απελευθερώνουν τους πλειστηριασμούς, προστατεύουν… τράπεζες και distress funds

Του Πάνου Κοσμά

Με συνέπεια και πάντα «εμπροθέσμως», η κυβέρνηση υλοποιεί σε δόσεις το τρίτο -και σκληρότερο- μνημόνιο. Με την ίδια συνέπεια επαναλαμβάνει τη στερεότυπη επικοινωνιακή σκηνοθεσία της «σκληρής διαπραγμάτευσης» σε κάθε νέο «πακέτο» σκληρών μέτρων που νομοθετεί. Κατά μία εντυπωσιακή… σύμπτωση, η «σκληρή διαπραγμάτευση» για το ζήτημα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας διήρκεσε ξανά 17 ώρες (!), οδηγώντας βεβαίως για μία ακόμη φορά στο ίδιο αποτέλεσμα: την προσυπογραφή των προτάσεων των δανειστών… Ακολουθεί άλλη μία… σκληρή διαπραγμάτευση μέσα στο Νοέμβριο για το Ασφαλιστικό, της οποίας το αποτέλεσμα έχει επίσης προαναγγελθεί: πλήρης κατεδάφιση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος.

Μια πρό­γευ­ση του τι θα ακο­λου­θή­σει με το Ασφα­λι­στι­κό ήταν οι σε με­γά­λο βαθμό δια­σταυ­ρω­μέ­νες πλη­ρο­φο­ρί­ες πως η κα­τάρ­γη­ση του αγ­γε­λιό­ση­μου (του μο­να­δι­κού πόρου που στη­ρί­ζει το συ­ντα­ξιο­δο­τι­κό των ερ­γα­ζο­μέ­νων στον Τύπο) έχει συμ­φω­νη­θεί με τους δα­νει­στές. Τα συν­δι­κά­τα και οι ερ­γα­ζό­με­νοι στο χώρο του Τύπου ξε­ση­κώ­θη­καν, καθώς αυτό ση­μαί­νει όχι απλώς την έντα­ξη των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο χώρο του Τύπου στο ΙΚΑ, αλλά πραγ­μα­τι­κή κα­τάρ­ρευ­ση των συ­ντά­ξε­ών τους. Οι πλη­ρο­φο­ρί­ες επι­μέ­νουν ότι η από­φα­ση για κα­τε­δά­φι­ση του συ­ντα­ξιο­δο­τι­κού συ­στή­μα­τος των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο χώρο του Τύπου είναι ορι­στι­κή και αμε­τά­κλη­τη.

Δάνεια και αιχμαλωσία

Του Χρήστου Γιαννίμπα

Από το «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» του Α. Τσίπρα, μέχρι τους πλειστηριασμούς που «τρέχουν» και τους βρικόλακες (επίσημα Distress Funds που είναι πιο κυριλάτο και τεχνοκρατικό), η απόσταση μπορεί να είναι μικρή ή μεγάλη (ανάλογα την περίπτωση), αλλά ο κοινός τόπος είναι τα ενυπόθηκα δάνεια.

Οι δανειολήπτες αυτών είναι κυριολεκτικά αιχμάλωτοι των τραπεζών. Μην βιαστείτε να πείτε «ας αποπληρώσουν το δάνειο για να μην είναι», ή «ας μην έπαιρναν δάνειο». Η αιχμαλωσία αφορά ΟΛΟΥΣ. Όχι μόνο τους συνεπείς δανειολήπτες αλλά ακόμα κι αυτούς που δεν έχουν πάρει δάνειο. Ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή με μια διάκριση άγνωστη στους πολλούς (ακόμα και υπουργούς οικονομικών). Ένα ενυπόθηκο δάνειο είναι ή non recourse ή recourse.

Ερήμην των δανειοληπτών πουλήθηκαν σε ξένους 40.000 δάνεια από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων

Από τη «Σκύλα» στη «Χάρυβδη» βρίσκονται το τελευταίο διάστημα οι δανειολήπτες.

Και ακροβατούν μεταξύ των distress funds, και των τιτλοποιημένων δανείων.

Ο νέος κίνδυνος για τους δανειολήπτες είναι ότι μπορεί το δάνειο τους να πωληθεί σε κάποιο από τα distress funds, εταιρείες δηλαδή που ψάχνουν ευκαιρίες να επενδύσουν στη «δυστυχία» των Ελλήνων δανειοληπτών.

Οι εταιρείες αυτές παζαρεύουν να εξαγοράσουν τα δάνεια των Ελλήνων ιδιωτών στο 5% έως 50% της αξίας τους, με σκοπό να εισπράξουν το 100% χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης τις δικαστικές διαδικασίες, όπως οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί (μπορείτε να διαβάσετε λεπτομέρειες εδώ).

«ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ….»

Τι καλοί οι τραπεζίτες! Και πόσο παρεξηγημένοι! Όχι, δε θέλουν να γίνουν κατασχέσεις σπιτιών. Θέλουν το καλό μας. Θέλουν τόσο πολύ το δικό μας καλό που προειδοποιούν πως αν δεν γίνει κάτι θα πλακώσουν οι «ξένοι γύπες των distress funds, που καραδοκούν για να κερδοσκοπήσουν, με υποτιμημένα δάνεια ακινήτων».

Αυτό που δε μας εξηγούν είναι γιατί «φοβούνται» τα distress funds; Δε μπορούν να έρθουν μόνα τους. Κάποιος πρέπει να τα καλέσει, να διαπραγματευτεί μαζί τους, να πουλήσει τα δάνεια στο 30% της αξίας τους κι ύστερα να αρχίσουν τα distress funds το ξεκλήρισμα των δανειοληπτών.

Αυτός ο «κάποιος» που θα καλέσει τα distress funds είναι οι τραπεζίτες και μόνο αυτοί. Άρα, πώς μας απειλούν ότι θα πλακώσουν τα ξένα κοράκια για ν’ αρπάξουν το φαγητό από το στόμα των ελληνικών κορακιών; Αν δεν θέλουν οι τράπεζες να ξεπουλήσουν τα κόκκινα δάνεια, δεν τα ξεπουλάνε. Τόσο απλό.

Distress funds: οι “ευκαιρίες” τής κρίσης

Έχετε ακούσει για τα distress funds; Ξέρετε τι πράμα είναι τούτο; Αν όχι, κακώς. Κακώς, κάκιστα. Διότι πρόκειται για μια απίστευτη μεν υπαρκτή δε πραγματικότητα, η οποία άρχισε να μπαίνει σιγά-σιγά στην καθημερινότητα του έλληνα. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.

“Distress”, λοιπόν, σημαίνει αγωνία, θλίψη, εξάντληση, ταλαιπωρία κλπ. Συνεπώς, distress funds είναι εκείνα τα κεφάλαια τα οποία επενδύουν στην αγωνία και την θλίψη τού κοσμάκη. Για να γίνει πιο κατανοητός ο όρος, ας πούμε ότι μοιάζουν με τις τύπου “αγοράζω χρυσό” αιματορρουφήχτρες, που έχουν γεμίσει κάθε γειτονιά. Έτσι και τα distress funds: την έχουν στημένη για να εκμεταλλευτούν οποιαδήποτε ανάγκη υπάρχει, είτε απλών ανθρώπων είτε επιχειρήσεων είτε ακόμη και ολόκληρων κρατών.