Περισσότεροι φόροι για λιγότερο εισόδημα

 

Κατά 21 δισεκατομμύρια ευρώ αυξήθηκαν οι ανείσπρακτες οφειλές προς το Δημόσιο από το 2012 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2014: Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση πέρα από το αν αρπάξει ό,τι μετρητό μπορέσει προς όφελος των δανειστών, με την ποινικοποίηση των οφειλών που δεν μπορούν να πληρωθούν, θα τους κάνει δώρο και χιλιάδες σπίτια

Οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι το 2014

Με τις οικονομίες Γερμανία και Κίνας να επιβραδύνουν τους ρυθμούς ανάπτυξής τους και πολλοί αναλυτές να κάνουν λόγω για την πιθανότητας μιας ακόμα παγκόσμιας ύφεσης, το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποιοι και αυτή την φορά θα ευεργετηθούν.

Η Γάζα και η απώλεια του πολιτισμού

Το γράμμα του Brian Eno στον David Byrne για το Ισραήλ και τη Γάζα

Ο Brian Eno έστειλε ένα γράμμα στον David Byrne σχετικά με τη Γάζα και το Ισραήλ. Ο Byrne το μοιράζεται στην ιστοσελίδα του. Στις απορίες που εκφράζει ο Brian απαντά ο Εβραιοαμερικανός δημοσιογράφος Peter Schwartz.

O David Byrne σημειώνει: «Έλαβα αυτό το email την περασμένη Παρασκευή από τον φίλο μου, τον Brian Eno. Το μοιράστηκα με το γραφείο μου και όλοι αισθανθήκαμε μεγάλη ευθύνη να δημοσιεύσουμε το βαρύ, άξιο σημείωμα του Brian. Σε απάντηση, ο φίλος του Brian, Peter Schwartz, έδωσε μια ιστορική εξήγηση για το πώς φτάσαμε εδώ. Αυτό που είναι σαφές είναι ότι κανείς δεν έχει το ηθικό έρεισμα».

Ψεύτικες αληθινές μάσκες

Του Πάνου Μουχτερού

Αυτό που λάτρευα πάντα στα καρναβάλια είναι ότι μπορείς να φορέσεις μια οποιαδήποτε μάσκα και να χαθείς μέσα στο μασκοφορεμένο πλήθος, αποκτώντας μιαν άλλη, καινούργια, φανταστική ταυτότητα. Δεν είναι απαραίτητο να βγαίνει νόημα από τη φορεσιά σου, το μόνο που χρειάζεται είναι να προσποιηθείς, όσο πιο πειστικά μπορείς, ότι είσαι κάτι άλλο από αυτό που στ’ αλήθεια είσαι. Με το που συμβεί αυτή σου η μεταμόρφωση, νιώθεις ήδη τις πρώτες αλλαγές στην ψυχολογία σου, σταδιακά υιοθετείς όλο και περισσότερες κινήσεις και αντιδράσεις και στάσεις που να ταιριάζουν σε αυτό που υποδύεσαι. Αν είσαι άνδρας και κάνεις τη γυναίκα, αν είσαι άνθρωπος και κάνεις το ζώο, αν είσαι ακομμάτιστος και κάνεις τον κομματάρχη, αν είσαι ζάμπλουτος και κάνεις τον παλιάτσο, αν βαφτείς και ντυθείς και γίνεις ένας εντελώς άλλος, τότε το όλο πείραμα γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον. Και συνειδητοποιείς πόσο συναρπαστικό μπορεί να γίνει αυτό το παιχνίδι ρόλων από τις αντιδράσεις όσων σε κοιτούν, μασκαρεμένων και μη. Και ειδικά όταν μπλέκεσαι και μπερδεύεσαι και αγκαλιάζεσαι με δεκάδες και εκατοντάδες άλλους καρναβαλιστές, ολοένα ξεχνάς ότι αυτό που ντύθηκες είναι ψεύτικο και προσωρινό, αφήνεσαι, χορεύεις και υποκρίνεσαι, μπαίνοντας στο πετσί από την ιδρωμένη τη στολή σου, πιστεύοντας ότι, τελικά, κάθε άνθρωπος μπορεί να γίνει και να φαίνεται ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που στην πραγματικότητα είναι και που οι άλλοι άνθρωποι, οι γύρω του άνθρωποι, μπορούν να τον αποδεχτούν με τη νέα του αυτή προσωπικότητα, που μπορεί να μην είναι μία, μπορεί να είναι πολλές προσωπικότητες, διαφορετικές, συγκρουόμενες ή εναρμονισμένες. Ή και διχασμένες.

Ο πολιτισμός είναι οικονομία: ένα φιάσκο

«Ελάτε επάνω να μας τα πείτε! Ελάτε επάνω να μας τα πείτε! Είναι εύκολος ο συνδικαλισμός από κάτω! Ορίστε έναν εκπρόσωπο κι ελάτε πάνω!» επαναλάμβανε ωρυόμενος ο υπουργός Πολιτισμού από τη σκηνή της αίθουσας του Megaron Plus. «Μπορώ να πω κάτι;» ρωτά κάποιος από το κοινό. «Δεν μπορείτε να πείτε τίποτα! Δεν μπορείτε να πείτε τίποτα», αλλάζει γνώμη ο υπουργός, λίγο πριν αποχωρήσει χωρίς καν να ολοκληρώσει το χαιρετισμό του…

Ρίχτερ Ανάπτυξης

Μεγάλα τα έργα των ανθρώπων

Του Πανου Μουχτερου

Στα πιο αστεία πράγματα κρύβονται οι μεγαλύτερες σοβαρότητες είπε κάποιος κάποτε και άδικο δεν είχε. Και δεν εννοώ μόνο εκείνα τα χιουμοριστικά σχόλια που μπορεί να ακούσεις από την παρέα σου, την ώρα που λέτε θανατερά ανέκδοτα για τη μικρή Αννούλα, αλλά πολύ περισσότερο μιλάω για τις καταστάσεις που θεωρείς ότι εσύ προσωπικά δεν πρόκειται να βιώσεις ποτέ ούτε για αστείο. Στο αεροπλάνο, για παράδειγμα, πριν απογειωθείς κι αφήσεις πίσω σου τα εδάφη, έρχονται με ρυθμό που θυμίζει χορογραφία οι καλλίγραμμες αεροσυνοδοί και σου κάνουν την επίδειξη με τις οδηγίες διάσωσης σε περίπτωση πτώσης τού αεροσκάφους. Αν και περιγράφουν με τις κινήσεις τους έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσεις στη ζωή σου, δεν είναι λίγες οι φορές που σε πιάνουν τα γέλια με το πώς όλες τους χαμογελάνε, έτσι όπως σου λένε να χώσεις τη μάσκα οξυγόνου στη μούρη σου και να συνεχίσεις ν’ αναπνέεις κανονικά ή όταν με νάζι σφίγγουν γύρω και πίσω τους τα σωσίβια που θα πρέπει να θυμηθείς ότι θα βρίσκονται κάτω από το κάθισμά σου, όταν θα παλεύεις να πιαστείς από τα μαλλιά σου, καθώς θα πνίγεσαι.

ΙΝΕ-ΓΣΕΕ: ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗ ΥΦΕΣΗ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ 2014

Στην εκτίμηση ότι οι προβλέψεις του Προϋπολογισμού του 2014 αλλά και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής δεν θα επαληθευθούν και η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να βγει από τον κύκλο της ύφεσης το 2013 αλλά ούτε το 2014, προβαίνει το Ινστιτούτο Εργασίας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος.

Το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ εκτιμά επίσης, ότι η ελληνική οικονομία παραμένει εγκλωβισμένη σε παρατεταμένη ύφεση ενώ η «προσήλωση στη κατεύθυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής, δημιουργεί συνθήκες αποεπένδυσης και παραγωγικής καθίζησης.

Πνιγμένη Ατλαντίδα

Μαμά, μπαμπά, πνίγομαι.

Του Πάνου Μουχτερού

Πόσο υπέροχο είναι να χάνεσαι στο βυθό τής ελληνικής θάλασσας. Δεν έχει καμία σύγκριση με κανέναν άλλο βυθό στον πλανήτη αυτό, πιστέψτε με. Οπουδήποτε αλλού κι αν βούτηξα, είδα μόνο θολά νερά και πλάσματα παράξενα που δείχνουν σε ντοκιμαντέρ εξειδικευμένα. Πουθενά δεν ένιωσα ούτε στο ελάχιστο τα φοβερά εκείνα συναισθήματα που κατακλύζουν τη ραχοκοκαλιά μου, όταν εξερευνούσα τα δικά μας τα πελάγη, δεν αντίκρισα πουθενά αλλού την καθαρότητα, τη διαύγεια των υδάτων, καθώς μπλέκεται με μυριάδες χρώματα διαφορετικά, έτσι όπως στροβιλίζουν μέσα από εναλλασσόμενες ηλιακές αντανακλάσεις. Από τόσο δα μικρό παιδάκι, στην πρώτη μου κιόλας δειλή βουτιά, συνειδητοποίησα ότι κάτω από το νερό κρύβεται ένας τελείως άλλος κόσμος. Ακόμα και όταν βρίσκεσαι σε ένα μόλις μέτρο βάθος και σέρνεσαι ξαπλωτός πάνω στην υγρή άμμο, είναι αρκετό για να νιώσεις δέος απέναντι σε αυτή την ανεξάντλητη φύση που εξαπλώνεται στα μάτια σου μπροστά. Οι ήχοι, οι εικόνες, οι αισθήσεις, οι φιγούρες των λουομένων ανθρώπων, όλα αποκτούν μια εντελώς διαφορετική διάσταση από εκείνη που έχουν έξω, στη στεγνή ατμόσφαιρα. Και όσο τα μέτρα από τη βουτιά σου αυξάνονται, όσο διεισδύεις όλο και βαθύτερα μέσα σε αυτόν τον υδάτινο χωροχρόνο, τόσο εντονότερα ακούς την καρδιά σου να χτυπά, τόσο περισσότερο μπλέκεται η βαθιά σου η ανάσα με την ανάσα αυτής της ευλογημένης γης. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αν η στεριά είναι τα χέρια και τα πόδια αυτού του πλανήτη, ο βυθός είναι τα πνευμόνια του. Γι’ αυτό και απαιτεί από εσένα να πάρεις τις καλύτερές σου, τις πιο βαθιές αναπνοές. Αλλιώς, σε πνίγει.

Στη χώρα των φαντασμάτων

Του Πάνου Μουχτερού

“432. 433. 434. 435. 436. Ελάτε.” Άντε να τελειώνει πια αυτή η ατέλειωτη ουρά, γεμάτη από ανθρώπους τσαλακωμένους, όπως όλα αυτά τα κουπόνια που βάζουν και βγάζουν συνεχώς από τις τσέπες τους. Είναι περίεργο πάντως όταν αναβοσβήνουν οι ηλεκτρονικοί αριθμοί και κανένας δεν εμφανίζεται, τη στιγμή που εμφανίζεται το νούμερό του. Όταν συμβαίνει αυτό, από τη μια χαίρεσαι που βλέπεις ότι η αναμονή σου συντομεύει, από την άλλη όμως λες τι κρίμα που μερικοί άνθρωποι σ’ αυτήν τη ζωή απουσίαζαν τη στιγμή που είχε έρθει η σειρά τους. Κάποιοι δεν μπόρεσαν να περιμένουν και προτίμησαν να φύγουν πρόωρα, μήπως και προλάβουν να τακτοποιήσουν άλλες, πιο επείγουσες εκκρεμότητες μέσα στη λιγοστή τους την ημέρα. Άλλοι ξεχάστηκαν από τις πολλές τις έγνοιες τους και αφαιρέθηκαν για μόλις πέντε αριθμούς και παρακαλάνε τους αμέσως επόμενους, λέγοντας ότι όλο αυτό το μπέρδεμα έγινε κατά λάθος κατά βάθος αλλά κανένας δεν ανταποκρίνεται, κανένας δεν έχει ούτε έναν παραμικρό σπασμό στο πρόσωπό του, την ώρα που κάποιος από όλους αυτούς τους ξεχασμένους απορεί και ωρύεται, δείχνοντας ακόμα και στον διευθυντή αυτής της τράπεζας το νούμερό του, απαιτώντας να τον αντιμετωπίζουνε ως πολίτη και όχι ως νούμερο. Κι αφότου φτάσεις στο ταμείο και επιτέλους βγεις έξω να πάρεις καθαρό αέρα, ακούς κουβέντες ψιθυριστές ότι δυο στενά παρακάτω ένα νέο παιδί σκοτώθηκε με τη μηχανή του τρέχοντας να τα προλάβει όλα και ότι, όπως τον σηκώσανε στο πλάι, έπεσε από τη σχισμένη του την τσέπη ένα κουπόνι που είχε πάνω ένα νούμερο και που από τα αίματα δεν διέκρινες αν ακόμα είχε έρθει η σειρά του.

Καζαμίας 2014

Ιανουάριος

Η ελληνική προεδρία της Ε.Ε. ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς.

Ο Αντώνης Σαμαράς νομιμοποιεί τη χρήση πλαστών πινακίδων από βουλευτές και υπουργούς, ως συνέχεια της πολιτικής τσάμπα διοδίων για κάθε πολιτικό πρόσωπο με καταγωγή από την επαρχία, με τη δικαιολογία του τεράστιου φόρτου εργασίας και της ανάγκης να ταξιδεύουν με ταχύτητα στις εκλογικές τους περιφέρειες.

2014, χρονιά ανατροπής;

Του Στάθη Κουβελάκη

Η καινούργια χρονιά βρίσκει την ελληνική κοινωνία σε μια οριακή κατάσταση: η απόλυτη, προβλέψιμη από την αρχή των Μνημονίων, καταστροφή συνετελέσθη. Τα λαϊκά στρώματα, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της πάλαι ποτέ «μεσαίας τάξης», είναι σε απόγνωση. Η πλειονότητα των Ελλήνων επιθυμεί να εγκαταλείψει τη χώρα και για ένα ογκούμενο τμήμα των νέων ανθρώπων το μεγάλο φευγιό έχει αρχίσει.

Ας μη συνεχίσουμε για πολύ την απαρίθμηση, ο καθένας μπορεί εύκολα να τη συνεχίσει αντλώντας από την άμεση εμπειρία του.

Μια ελπίδα επί 2014

Νέα χρονιά σημαίνει νέες ευκαιρίες, ανάγκη για να μηδενίσουμε το κοντέρ και να ξαναρχίσουμε. Ποιος θα μας έλεγε ότι το 2013 θα φτάναμε στο σημείο να αναπνέουμε αιθαλομίχλη και να μετράμε θύματα (που έχασαν την ζωή τους ή την δυνατότητα να ζήσουν) ως κάτι συνηθισμένο, προκειμένου να “σωθούμε”.

Το 2013 ήταν μια δύσκολη χρονιά που προσπάθησαν να πάρουν και το τελευταίο ευρώ από τις τσέπες, ενώ ταυτόχρονα έκαναν επισφαλες ακόμα και το να μένεις σε δικό σου σπίτι. Δεν θα πρέπει να έχεις τέτοιες απαιτήσεις για σκλάβος. Ζούσες τόσα χρόνια “πάνω από τις δυνάμεις σου” και πρέπει να επανέλθει η “ισορροπία”. Θα πρέπει να νιώθεις κι ένοχος που δεν έγινες νωρίτερα τριτοκοσμικός. Μετατρέπουν την Ελλάδα ένα απέραντο δουλοπάζαρο, με στρατιές εκβιασμένων που προκειμένου να επιβιώσουν, θα κάνουν όλα τα χατίρια μιας μειοψηφίας.

ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ «ΚΟΛΑΣΗ» ΤΟΥ 2014!

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Κατηγορηματικός και απόλυτος ήταν ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας: «Κόλαση θα είναι έως τον Ιούνιο!», είχε δηλώσει στο «Βήμα» στα μέσα Οκτωβρίου. Το εντελώς αντίθετο υποστήριξε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δύο μήνες αργότερα, στα μέσα Δεκεμβρίου: «Το πρώτο εξάμηνο του 2014 θα αρχίσουν να φαίνονται τα πρώτα σημάδια εξόδου από την κρίση!», δήλωσε εξίσου κατηγορηματικά και αυτός σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή». Ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα;

Γελαστός με το στανιό

Του Πάνου Μουχτερού

Χρόνια πολλά, ζωγραφιστά!

Μπαμπά, μπαμπά! Άκου με λίγο! Έχω μερικές απορίες να μου λύσεις. Αγόρι μου γλυκό, σε παρακαλώ, ντύσου και περιμένουμε κόσμο για να γιορτάσουμε την πρωτοχρονιά. Σε πιάνουν αυτές οι περίεργες οι ερωτήσεις σου πάντα τις πιο ακατάλληλες στιγμές. Μα, μπαμπά, δεν μπορώ να τα καταλάβω όλα από μόνος μου, θέλω να με βοηθήσεις, να μου εξηγήσεις ορισμένα που με απασχολούν από χτες. Άντε, πες μου τι θες να δούμε τι σε προβληματίζει πάλι. Είναι αυτό που λέει και το τραγούδι, πως να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα! Στην εποχή που ζούμε βέβαια είναι ακόμα πιο δύσκολο να κρυφτείς από τα παιδιά. Ναι, είναι η λεγόμενη προχωρημένη τους αντίληψη, δεν ξέρω τι να πω, η εύκολη πρόσβαση που έχουν στην παραμικρή πληροφορία, ο εγκέφαλός τους μοιάζει με κινητή εγκυκλοπαίδεια που διαρκώς εμπλουτίζει το περιεχόμενό της και που δεν σταματά να ψάχνει, να διευκρινίζει, μέχρι να εξηγηθεί και η τελευταία του κόσμου έννοια.

Ένα καραβάκι για την Ελλαδίτσα…

Αυτό είναι το λογότυπο της ελληνικής προεδρίας τής Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014. Κόστισε κάτι παραπάνω από εκατόν δέκα χιλιάρικα (μαζί με τα βιντεάκια τής παρουσίασης) αλλά χαλάλι του. Γλύκα είναι.

Υποτίθεται ότι αυτό που βλέπουμε είναι ένα καραβάκι. Για την ακρίβεια, ένα ιστιοφόρο. Προσωπικά, κάτι σε καρυδότσουφλο μου κάνει αλλά, βεβαίως, εγώ δεν είμαι το μέτρο, καθ’ ότι άσχετος περί την τέχνη. Δυστυχώς, με χαρακτηρίζει πεζότητα. Τέτοια πεζότητα, ώστε σκέφτομαι πως πρόκειται για το ακριβώτερο ιστιοφόρο τής αγοράς, αφού με τα μισά λεφτά βρίσκεις εκεί έξω κάτι κουκλιά που σου τρέχουνε τα σάλια…