Τα Σαββατοκύριακα της αέναης χρεοκοπίας μας

Της Σοφίας Λαμπίκη

Διδακτικό πόνημα του 2011

 Εδώ και πολύ καιρό, σαν επαναλαμβανόμενη Μέρα της Μαρμότας, ζούμε σ΄αυτή τη χώρα , κάθε Σαββατοκύριακο έναν συναγερμό χρεοκοπίας και επιβολής νέων, πρόσθετων, μέτρων λιτότητας.

Σαν έτοιμη από καιρό, σαν σκηνοθετημένη τραγωδία, η μέρα της Παρασκευής προώρισται να ανεβάσει τις ανησυχίες, να εντείνει την αγωνία των Αγορών και να κορυφώσει , στα δελτία των 8, τις κραυγές απελπισίας των παπαγάλων.

Το Σάββατο το πρωί υπάρχει μία ύφεση στο κορυφούμενο δράμα –ίσως για να ψωνίσουν οι νοικοκυραίοι ήρεμα από τους ναούς των Malls και των supermarkets- και από το απόγευμα αρχίζουν ξανά οι οιμωγές κι οι ψίθυροι : «κούρεμα», «επαναγορά των ομολόγων», «αναγκαστική, επιλεκτική, βελούδινη, οριστική, υπό όρους και άνευ όρων χρεοκοπία».

Advertisements

Siemensομύρια,πολιτική και Δικαιοσύνη

Το 2011 σε μία σπάνια στιγμή συμφωνίας των ελληνικών κομμάτων, έκαστο για δικούς του λόγους, συμφωνείται συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής για την περίφημη υπόθεση Siemens. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά: ο διεθνής τύπος μιλάει ήδη για σχεδιασμένες από την εταιρία διαδρομές μαύρου χρήματος που ρέει άφθονο, προκειμένου η Siemens να αναλαμβάνει έργα και να έχει προνομιακή μεταχείριση νοθεύοντας τον ελεύθερο ανταγωνισμό.

Στην Ελλάδα γνωστές τεράστιες υποθέσεις εμπλέκουν τη Siemens, τα μαύρα ταμεία της, πολιτικό προσωπικό και ελληνικά κόμματα σε ένα βρωμερό οργανωμένο κάθετα και οριζόντια γαϊτανάκι χρηματισμών: ο Τσουκάτος παραδέχεται ότι έβαλε ένα Siemensομύριο στα ταμεία του πασοκ. Ο Μαντέλης ότι λαδωνόταν από τη Siemens. Ψηφιοποίηση OTE, c4i, συμβάσεις με ΟΣΕ, ηλεκτρονικοί ξεναγοί 2004, προμήθειες νοσοκομείων, Patriot, υποβρύχια, αντισταθμιστικά οφέλη και ένα κάρο ακόμα μεγαλύτερα ή μικρότερα σκάνδαλα μπαίνουν στο μικροσκόπιο της εξεταστικής η οποία καταλήγει ΟΜΟΦΩΝΑ ότι η  Siemens ενεργούσε παράνομα βάσει οργανωμένου σχεδίου και ότι η σκέτη ζημιά (οχι ηθικες βλάβες, διαφυγόντα κέρδη και τα ρέστα) του δημοσίου από τις πρακτικές της ανέρχεται σε 2 δις τουλάχιστον. Αποφασίζεται το δημόσιο να προχωρήσει σε αγωγές, ασφαλιστικά και επιβολή διοικητικών προστίμων.

Θα ζητήσει κάποιος συγγνώμη από την κυρία Ραχήλ Μακρή;

Χτες το απόγευμα, ήμουν με τον Σπύρο Γραμμένο και κάναμε ετοιμασίες για τη σημερινή του εμφάνιση στο Passport στον Πειραιά. Όταν το βράδυ επέστρεψα στο σπίτι, διαπίστωσα πως διάφοροι με κατηγορούσαν και με έβριζαν επειδή η Ραχήλ Μακρή είχε κάνει μια δήλωση -που την θεωρούσαν απαράδεκτη- και εγώ πριν έξι μέρες είχα γράψει στο Twitter «Βλέποντας ποιοι γλίτσες βρίζουν την Ραχήλ Μακρή, την έχω συμπαθήσει πάρα πολύ». Αλλά τι δήλωση έκανε η Ραχήλ Μακρή;

Η ιστορία μιας ΚΥΑ

Τα μεσάνυχτα τής Παρασκευής 4 Νοεμβρίου 2011, η βουλή των ελλήνων ψήφισε για την παροχή ή μη ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, όπως είχε ζητήσει ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Για την ιστορία, ας αναφέρουμε ότι, τελικά, η βουλή έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση αλλά μια βδομάδα αργότερα ορκίστηκε πρωθυπουργος ο Λουκάς Παπαδήμος. Πρόκειται για μοναδική περίπτωση στα παγκόσμια χρονικά να ζητάει ψήφο εμπιστοσύνης ένας πρωθυπουργός και, μόλις την παίρνει, να παραιτείται.

Σήμερα, πάντως, δεν θα ασχοληθούμε με όσα έγιναν γύρω από εκείνη την ψήφο εμπιστοσύνης. Την προσοχή μου τράβηξαν μερικά άλλα γεγονότα που διαδραματίστηκαν εκείνη την 4η Νοεμβρίου. Και μόνη η εξιστόρησή τους μας πείθει ότι εκείνη την ημέρα η δημόσια διοίκηση όχι μόνο ξεπέρασε τα γνωστά της «κολλήματα» αλλά κινήθηκε με τέτοια ταχύτητα και αποτελεσματικότητα ώστε μπορούμε άνετα να μιλάμε για θαύμα.

Τρώγοντας στις Κάνες με τους ισχυρούς το 1211

Του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη

 Την εποχή του Μεσαίωνα οι Κάνες ήταν φέουδο που ανήκε στο Μοναστήρι του Λερέν.

Στο καλύτερο πανδοχείο των Κανών από την προηγούμενη μέρα οι προετοιμασίες έδιναν και έπαιρναν γιατί εκείνο το βράδυ στις 2 Νοεμβρίου του 1211, ημέρα Τετάρτη, λίγο μετά τη δύση του ήλιου θα γινόταν συνάντηση των Μ20, δηλαδή, των αρχόντων των 20 μεγαλύτερων κρατιδίων-φέουδων του τότε γνωστού κόσμου. Θα συζητούσαν τις εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο, σχετικά με την αύξηση των τιμών στα σιτηρά, τις αναταραχές που ξέσπασαν σε όλα τα κρατίδια από την άρνηση των μικροκαλλιεργητών να πληρώσουν και άλλους φόρους καθώς επίσης και το τι θα γινόταν με κρατίδιο της Γραικίας το οποίο χρησιμοποιούσαν ως καλοκαιρινό θέρετρο για το οποίο μαθεύτηκε πως τελευταία κινδύνευε με χρεοκοπία.