
του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
Μερικά ερωτήματα για το πώς ελήφθη η απόφαση για πάγωμα των μέτρων για το χρέος – Πώς η θεσμική επικυριαρχία του Βερολίνου τού επιτρέπει να κάνει κουρελόχαρτα κανονισμούς και διαδικασίες
Μπορεί η κυβέρνηση να περιορίζεται σε ασκήσεις ψυχραιμίας για την τύχη του έκτακτου επιδόματος στους συνταξιούχους και των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, ωστόσο η εμπλοκή που προκάλεσε η γερμανική ηγεσία είναι αποκαλυπτική για το πόσο «γερμανική» είναι η Ευρωζώνη. Όχι μόνο στο πεδίο της πολιτικο-οικονομικής ηγεμονίας, αλλά ακόμη και στο θεσμικό- διαδικαστικό. Ο ίδιος ο ESM, όπως μας υπενθυμίζει το τελευταίο επεισόδιο, λειτουργεί ως παράρτημα του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών. Θα αρκούσε μια διαγώνια ματιά στη Συνθήκη του ESM, που έχει ψηφιστεί από το 2012, και στους κανονισμούς λειτουργίας του που την ακολούθησαν για να το πιστοποιήσει. Αυτό το ελάχιστο, άλλωστε, όφειλαν να κάνουν ο υπουργός Οικονομικών Ε. Τσακαλώτος, που είναι μέλος του Συμβουλίου Διοικητών του ESM, ή ο αναπληρωτής υπουργός Γ. Χουλιαράκης, που είναι μέλος του Συμβουλίου Διευθυντών του ESM. Αυτά είναι τυπικά τα δυο αποφασιστικά όργανα του ESM. Και, αν και στην πράξη ταυτίζονται με το Eurogroup και το EuroWorkingGroup, έχουν τις δικές τους ιδιομορφίες λειτουργίας. Επομένως, το ελάχιστο που μπορούσε να κάνει κανείς για να αποκαλύψει το εξόφθαλμο «πραξικόπημα» Σόιμπλε- Ντάισελμπλουμ ήταν να ψάξει αν τηρήθηκε έστω το «πρωτόκολλο» λειτουργίας του ESM, όπως περιγράφεται στη Συνθήκη συγκρότησής του και στους κανονισμούς του. More