Καθώς ακούω κι εγώ για τους αρχαιοκάπηλους που έχουν συλλήσει τον τάφο της Αμφίπολης και βλέπω να διεγείρεται η φαντασία της Κοινής Γνώμης, σκέφτηκα, ρε παιδί μου, πόσα ανύποπτα αντικείμενα δίπλα μας αποκτούν τεράστια μουσειακή αξία με το χρόνο, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, αφού ψάχνουμε την ίδια ώρα για τιμαλφή αλλού.
Μιλάω για αντικείμενα που, φαινομενικά, είναι σήμερα ευτελούς αξίας, αλλά αύριο θα είναι ανεκτίμητα –όλα τους τόσα πολλά τον αριθμό που θα μπορούν να γεμίσουν ένα ολόκληρο μουσείο. Ας πούμε λ.χ., ένα Μουσείο Κρίσης. Γιατί όχι; Ναι, ένα Μουσείο Κρίσης. Ένα Μουσείο Κρίσης που θ’ ανεγείρουν κάποτε οι κατοπινοί, για να μας θυμούνται. More
Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση 