Τα τραύματα μιας κοινωνίας

Του Νίκου Ταυρή

Πολλαπλά πλέον τα περιστατικά οικογενειακής βίας, οι αυτοκτονίες και η βία κατά των γυναικών

Ανησυχητικά έχουν αυξηθεί τα περιστατικά που αφορούν δολοφονίες παιδιών από τους γονείς τους –που μετά αυτοκτονούν–, οι αυτοκτονίες, οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, η κακοποίηση των γυναικών και οι γυναικοκτονίες. Το κοινωνικό σώμα έχει πληγωθεί πολλαπλώς τα τελευταία δέκα χρόνια από την πολύπλευρη κρίση που ταλανίζει την χώρα και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να εκκρίνει βία με διάφορους τρόπους.

Η διεπιστημονικότητα ως εργαλείο πρόληψης

Του Σπύρου Σασσάνη*

 ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΚΡΟΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΙΩΠΕΣ

(Συνεργασία του Νόστιμον Ήμαρ με το Σωματείο των Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης)

Τα Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας  λειτουργούν στη βάση πολλαπλών επιπέδων. Όλα τα Κέντρα Πρόληψης απαντούν σε αιτήματα που δέχονται από την κοινότητα, τα επεξεργάζονται και είτε τα αποδέχονται ως έχουν, είτε τα προσαρμόζουν και τα τροποποιούν ανάλογα με τις ανάγκες, τις προτεραιότητες και τις επιλογές της επιστημονικής ομάδας, είτε (σπανιότερα) τα απορρίπτουν, σε μία αναστοχαστική διαδικασία που αποτελεί μέρος της διερεύνησης των αναγκών της κοινότητας. Η δουλειά στην πρόληψη των εξαρτήσεων δεν μπορεί να είναι μηχανιστική ή διεκπεραιωτική, γιατί τότε δε θα είναι πρόληψη. Άρα, δεν έχει σημασία μόνο ο τρόπος που είναι διατυπωμένο κάποιο αίτημα, αλλά και το γενικό πολιτισμικό πλαίσιο κάθε κοινωνίας.

Επίσης, τα κέντρα Πρόληψης, στελεχώνονται από επιστημονικό προσωπικό κοινωνικών ειδικοτήτων, εκ των οποίων τουλάχιστον έναν ψυχολόγο.  Συνεπώς, καλώς εχόντων των πραγμάτων (τα τελευταία χρόνια υπάρχει σοβαρή εκροή εργαζομένων λόγω παραιτήσεων), κάθε Κέντρο Πρόληψης στελεχώνεται, σε επιστημονικό προσωπικό, από, τουλάχιστον, έναν ψυχολόγο, έναν κοινωνιολόγο ή/και κοινωνικό ανθρωπολόγο, έναν κοινωνικό λειτουργό, χωρίς να αποκλείονται και άλλες ειδικότητες, κυρίως λειτουργών μέσης εκπαίδευσης, διότι συνεπικουρούν διεπιστημονικά το έργο της πρόληψης.