Ο Βορίδης, η τροπολογία… για τη Χρυσή Αυγή και μερικές πολύ κακές ιδέες

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Το ότι ο Μάκης Βορίδης, ανέλαβε να προωθήσει στη Βουλή μια κυβερνητική τροπολογία ώστε να μην μπορούν να μετέχουν στις εκλογές οι καταδικασμένοι από το Εφετείο Αθηνών Χρυσαυγίτες με την ιδιότητα του αρχηγού κόμματος ήταν εξαρχής πολιτικό παράδοξο. Θεσμικά, η υπόθεση αυτή αποτελεί αντικείμενο του υπουργού Εσωτερικών. Πολιτικά όμως, ήταν βέβαιο πως κάτι δεν θα πάει καλά όταν αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει μια τέτοια υπόθεση ένα πολιτικό στέλεχος που στο παρελθόν – συγκεκριμένα το 1985- αντικατέστησε τον Νίκο Μιχαλολιάκο στην ηγεσία της ΕΠΕΝ. Δηλαδή μοιράζονταν τον ίδιο πολιτικό χώρο με τους καταδικασμένους νεοναζί. Όντως λοιπόν κάτι δεν πήγε καλά.

Έτσι κατά την χθεσινή συζήτηση της νομοθετικής ρύθμισης που κατατέθηκε και ψηφίστηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για το εκλογικό σύστημα στους δήμους «έβγαλε λαγούς». Με αφορμή την υπόθεση αυτή ο Μάκης Βορίδης «έριξε την ιδέα» για ένα δικαστήριο που θα κρίνει ποια πολιτικά κόμματα είναι «συμβατά» με το πολίτευμα της χώρας, το οποίο θα καθορίζει και το δικαίωμα τους στην πολιτική δράση και την συμμετοχή στις εκλογές. Παίρνοντας μάλιστα «πάσα» από μία πρόταση που κατέθεσε ο βουλευτής του ΚΙΝ.ΑΛ Χάρης Καστανίδης.

Για την τροπολογία Βορίδη και τα «πολιτικά δικαιώματα» των καταδικασμένων Χρυσαυγιτών

– από το facebook του Θανάση Καμπαγιάννη, δικηγόρος πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής

Ως δικηγόροι της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, έχουμε εξαρχής υποστηρίξει ότι η καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας μέσα στη δικαστική αίθουσα ήταν και κατέστη εφικτή μόνον σε συντονισμό με την απομόνωσή της στην κοινωνία χάρη στη δράση του αντιφασιστικού κινήματος. Αυτή η τοποθέτηση δεν είναι ούτε ιδεολογική πεποίθηση ούτε εξωνομικός βολονταρισμός: πατάει στην ιστορική εμπειρία ότι, μέσα στη σημερινή κοινωνία και τους θεσμούς της, η οριστική διάλυση μιας φασιστικής οργάνωσης που ποτίζεται από τις κυρίαρχες ιδέες και πολιτικές δεν μπορεί να γίνει μέσω νόμου, όσο και αν αξιώνουμε την απονομιμοποίησή της. Η δράση ενός εξωθεσμικού αντιφασιστικού κινήματος, που απομονώνει με τη δράση του τη φασιστική πανούκλα, είναι το κλειδί για την οριστική της εξαφάνιση.

Ενας ξεΧΑσμένος κρίκος

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Περιμένοντας να δούμε τους ναζί στη φυλακή, μετά τη συλλογική αγαλλίαση που νιώσαμε με την καταδίκη, κάπου χάθηκε ο μπούσουλας. Η βιασύνη του πολιτικού συστήματος -σύμπαντος του δημοκρατικού, συνταγματικού, αντιφασιστικού και όπως αλλιώς θέλετε τόξου- να κάνει ταμείο και να μετατρέψει τη «νίκη της δημοκρατίας» σε ήττα των πολιτικών αντιπάλων ενός εκάστου, με εκτόξευση κατηγοριών για ηθικές αυτουργίες, υποθάλψεις και συνενοχές στο νεοναζιστικό αίσχος προσφέρει κάκιστες υπηρεσίες.

Κυρίως, γιατί μπερδεύει εκείνο το τμήμα της κοινής γνώμης που παραπλανήθηκε απ’ το φασιστικό συνονθύλευμα και σήμερα ακροβατεί ανάμεσα στην ιδέα να κόψει και τον τελευταίο δεσμό με την εγκληματική συμμορία και στην «ανάγκη» να βρει ένα λιγότερο αιματηρό υποκατάστατο.

Πότε θα δικάσουμε τους συνεργούς και τους διαφημιστές των ναζί;

του Άρη Χατζηστεφάνου

Μερικά χρόνια μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης, οι ίδιες δικαστικές αίθουσες γέμισαν και πάλι με κατηγορούμενους.

Οι λεγόμενες «επακόλουθες» ή «συμπληρωματικές» δίκες της Νυρεμβέργης δεν αφορούσαν αξιωματούχους του Τρίτου Ράιχ και των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων αλλά εκδότες, δημοσιογράφους και επιχειρηματίες. Ήταν οι άνθρωποι που συνέβαλαν στην άνοδο και την παραμονή του ναζιστικού κόμματος στην εξουσία. Ήταν οι παράγοντες που εξασφάλισαν ότι ο Χίτλερ δεν θα έμενε στην ιστορία ως ένας αποτυχημένος ζωγράφος, αλλά ως ένας από τους μεγαλύτερους σφαγείς της ανθρωπότητας. Ανάμεσά τους συναντούσαμε ηχηρά ονόματα όπως του μεγιστάνα Άλφρεντ Κρουπ, στελεχών της εταιρείας IG Farben και του δημοσιογράφου και εκδότη Τζούλιους Στράιχερ.

Χρήση «κέλτικων σταυρών»: Η περίπτωση του Αντώνη Σαμαρά

Του Γεράσιμου Χολέβα

Ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, έκανε μια ανάρτηση (εδώ) την περασμένη Παρασκευή 31/1 για τους νεκρούς των Ιμίων. Όπως μπορείτε να διακρίνετε ο «κέλτικος σταυρός» στο Θ δεν κρύβεται.

Δίκη Χρυσής Αυγής: Το κράτος χαϊδεύει τα σκυλιά του

Του Δημήτρη Συνάπαλου

▸ Οργή για την προκλητική εισαγγελική πρόταση που ξεπλένει τους νεοναζί

Εξαιρετικά επικίνδυνη και ανησυχητική εξέλιξη συνιστά η πρόταση της εισαγγελέως Οικονόμου για τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Αντιβαίνοντας την εικόνα που σχημάτισε η διαδικασία, εκτιμά πως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, αλλά κι εκείνη του Σαχζάτ Λουκμάν, ήταν μεμονωμένα περιστατικά και όχι αποτέλεσμα δράσης εγκληματικής νεοναζιστικής συμμορίας, ενώ υποβαθμίζει την απόπειρα ανθρωποκτονίας ενάντια στους Αιγύπτιους αλιεργάτες σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη και τη δολοφονική επίθεση τάγματος της ΧΑ σε συνεργείο του ΠΑΜΕ σε… συλλογή πλημμελημάτων.
Η εισαγγελέας ανέθεσε την ευθύνη της δολοφονίας Φύσσα αποκλειστικά στον μαχαιροβγάλτη Ρουπακιά, ενώ η διαδικασία απέδειξε την εμπλοκή του κομματικού μηχανισμού της ΧΑ, με την ενημέρωση του Ι. Άγγου στον Γ. Καζαντζόγλου και του δεύτερου στον πυρηνάρχη Νίκαιας Γ. Πατέλη, ο οποίος κινητοποίησε το τάγμα εφόδου Νίκαιας. Αντέτεινε πως η επίθεση που δημιούργησε τις συνθήκες για τη δολοφονία Φύσσα ήταν συμπτωματική, ασυντόνιστη και δεν υπήρχε οργανωμένο σχέδιο ή στοχοποίηση του αντιφασίστα μουσικού. Διερωτάται «άλλωστε ποιο είναι το όφελος που θα είχε το κόμμα της ΧΑ από κάτι τέτοιο», προτείνοντας την απαλλαγή όλων των εμπλεκομένων πλην του Ρουπακιά από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας με δόλο.

«Η πτώση» του φυρερίσκου

Του Γιώργου Μουρμούρη

▸ «Έδωσε» τους «συναγωνιστές» του για να σωθεί ο ίδιος

Αξιοθρήνητη ήταν η εικόνα του φυρερίσκου της Χρυσής Αυγής, Νίκου Μιχαλολιάκου, κατά την απολογία του στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων την Τετάρτη, με την οποία και ολοκληρώθηκε η αποδεικτική διαδικασία. Αν και επιχείρησε μία θριαμβευτική είσοδο, με τους παριστάμενους χρυσαυγίτες να στέκονται «κλαρίνο» μπροστά στον αρχηγό, θυμίζοντας το «εγέρθουτου» του «Καιάδα» με το οποίο «συστήθηκαν» οι χρυσαυγίτες το μακρινό 2012, η συνέχεια αποτέλεσε ένα «Βατερλώ» τόσο για τη ναζιστική οργάνωση όσο και για τον φυρερίσκο της προσωπικά.

Η Χρυσή Αυγή μπροστά στο τέλος της

Aνάλυση: Γιώργος Μουρμούρης 

Την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου, με την απολογία του αρχηγού της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου για
την κατηγορία διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης, κορυφώνεται η ακροαματική διαδικασία στη δίκη
του νεοναζιστικού μορφώματος. Στις 20 Απριλίου 2015, ημέρα έναρξης της δίκης, η ΧΑ όντας και εντός
βουλή φάνταζε παντοδύναμη. Πλέον, λίγο πριν την τελική ετυμηγορία, βρίσκεται σε πλήρη αποσύνθεση.

Η ώρα απολογίας του «φύρερ» Μιχαλολιάκου

Στην τελική ευθεία προς την απολογία του «φύρερ» Μιχαλολιάκου και την εισαγγελική πρόταση εισέρχεται η μεγάλη και ιστορική δίκη της Χρυσής Αυγής. Τεσσερισήμισι χρόνια μετά την έναρξή της, στις 20 Απριλίου 2015, η δίκη της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης φτάνει σιγά-σιγά στο τέλος της, σε ένα τοπίο εντελώς διαφορετικό από αυτό στο οποίο ξεκίνησε: Η Χρυσή Αυγή βρίσκεται σε αποσύνθεση, μετά και την έξοδό της από το κοινοβούλιο. κορυφαία στελέχη της αποχωρούν και δεν διστάζουν να «αλληλοκαρφώνονται», ακόμα και ενώπιον του δικαστηρίου. η ηγετική της ομάδα αδυνατεί να στηρίξει μία αληθοφανή υπερασπιστική γραμμή, με τους απολογούμενους πρώην βουλευτές και «πρωτοπαλίκαρά» της να ακολουθούν την τακτική «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Στο μεταξύ, τα περισσότερα γραφεία της οργάνωσης έχουν ήδη κλείσει, ενώ η παρουσία της στους δρόμους είναι πια σαφώς μικρότερη — έως μηδαμινή.

Κουστούμι και γραβάτα πια -Ο ναζισμός βγάζει τα στρατιωτικά-

του Περικλή Κοροβέση

Οι πρόσφατες ευρωεκλογές ανέδειξαν μία επικίνδυνη απειλή για τη δημοκρατική προοπτική της Ευρώπης. Ο νεοφασισμός πια αποτελεί μια εδραιωμένη πραγματικότητα. Το γεγονός πως οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι εκτόξευσαν τα ποσοστά τους είναι μεν θετικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει φραγμό στον νεοφασισμό, που κερδίζει συνεχώς έδαφος (σε μερικές χώρες πρώτη δύναμη -Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Γαλλία, Ουγγαρία, Πολωνία) σε βάρος των ισχυρότερων ευρωπαϊκών ομάδων, του ΕΛΚ και του S&D, που αποδυναμώθηκαν και μαζί τους το καθιερωμένο μοντέλο πολιτικής που κυριάρχησε στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο όρος νεοφασισμός που χρησιμοποιώ συλλήβδην για τους ευρωσκεπτικιστές, τους ακροδεξιούς ή για καθαρά νεοναζιστικές ομάδες είναι υπό συζήτηση. Ο Εντσο Τραβέρσο προτείνει τον όρο μεταφασισμός για να τονίσει τη μεταβατική φύση ενός εν εξελίξει φαινομένου και να δείξει τη συνέχεια και την κληρονομιά του κλασικού φασισμού του Μεσοπολέμου, που είχε μια περιχαρακωμένη και απόλυτη ιδεολογία, όσο και τη ρήξη με μια ασαφή ιδεολογία που συνδυάζει λαϊκισμό και ξενοφοβία.

Έξι χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα: Κυρίως να μην ξεχάσουμε

Του Νίκου Μαντέλα

Δεν περιμέναμε, ίσως, ποτέ ότι θα μιλούσαμε και θα γράφαμε από αυτή την ηλικία για επετειακές ιστορικές ημερομηνίες με τις οποίες συνδεόμαστε βιωματικά. Επετειακές, με την έννοια ότι καταγράφουν συμβάντα του παρελθόντος που συγκροτούν μια ορισμένη συλλογική αναφορά. Ημερομηνίες οι οποίες μας παραπέμπουν σε γεγονότα που έχει ουσία κοινωνική και πολιτική να ανακληθούν για να νοηματοδοτηθούν ξανά στο παρόν. Θεωρούσαμε ότι μάλλον αυτό αποτελούσε το «προνόμιο», ορισμένων άλλων γενεών, παλαιότερων από εμάς και σίγουρα περισσότερο δοκιμασμένων.

Το ζήτημα αποκτά άλλες διαστάσεις όταν αυτές οι ημερομηνίες δεν αφορούν ζητήματα που τέθηκαν σε μια άλλη περασμένη εποχή, αλλά, αντίθετα, οι συμμετέχοντες, οι πρωταγωνιστές και τα κοινωνικά φαινόμενα που τις όρισαν εξακολουθούν να υφίστανται στο τώρα. Τότε η μνήμη, η αναφορά και το «σκάλισμα» των εμπειριών αυτών αποκτά αναπόδραστα συγκροτητικό στοιχείο της σκέψης και της πράξης μας.

Η Ιστορία των τελευταίων συνταρακτικών χρόνων και αυτών που έπονται, δε γνωρίζουμε από ποιον θα γραφτεί, για ποιο σκοπό και σε ποιο κοινωνικό τοπίο. Θα είναι, ωστόσο, μια Ιστορία ανεπαρκής αν δε μιλήσει για τον Παύλο Φύσσα, αν δεν αναφέρει την 18/9/2013.

Παλιοί και νέοι διαχειριστές της ακροδεξιάς πολυκατοικίας

Χρίστος Κρανάκης

Καταλύτης η αποφασιστικότητα και η επιμονή του κινήματος. Νέες ισορροπίες ανάμεσα σε Χρυσή Αυγή, Βελόπουλο και «ορφανά»

Δεν είναι κακό να χαιρόμαστε… Η καταβύθιση των εκλογικών ποσοστών της Χρυσής Αυγής και η αποτυχία της να πιάσει το όριο του 3% για είσοδο στη Βουλή αποτελεί – ως έναν βαθμό – νίκη του αντιφασιστικού κινήματος και δικαίωση της ριζοσπαστικής αριστεράς για τον πολιτικό και οργανωτικό τρόπο που αντιμετώπισε την άνοδο της νεοναζιστικής συμμορίας, τα τελευταία χρόνια. Είναι ιδιαίτερα κακό όμως να εφησυχάζουμε… Η ακροδεξιά στην Ελλάδα δεν άφησε την τελευταία της πνοή στις κάλπες της 7ης Ιουλίου. Αναδιατάχτηκε με διαφορετικούς όρους που, εν δυνάμει, μπορούν να την καταστήσουν ακόμα πιο επικίνδυνη. Η αναδιάταξη αυτή πρέπει να ακτινογραφηθεί και να αναλυθεί στα εξής δύο επικαλυπτόμενα επίπεδα: Την επίδραση του μαχητικού αντιφασιστικού κινήματος στην πτώση της Χ.Α. και τις τακτικές επιλογές του συστήματος που ανέπλασε τον ακροδεξιό χώρο προς όφελος των τωρινών αναγκών του.

«Λίγο» και «πολύ» ναζιστικά

Ο Βελόπουλος δήλωσε ότι «τα πολύ ναζιστικά» τον βρίσκουν αντίθετο και παρεξηγήθηκε ένας από τη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Παρεξηγήθηκε τόσο ο ναζί Παναγιώταρος που «κελάηδησε» για κάτι ραντεβού που είχε – όπως γράφει – με τον Βελόπουλο.

Ψηφίζεις ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ – Στηρίζεις ΝΑΖΙ

Τα «δεν ήξερα» έχουν τελειώσει εδώ και καιρό. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. 

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ σημαίνει ΝΑΖΙ.

Χρυσή Αυγή σημαίνει Χίτλερ, Γκέμπελς και σβάστικες.

Χρυσή Αυγή σημαίνει Άουσβιτς και Νταχάου.

Δίκη Χρυσής Αυγής: Χτίζοντας την υπερασπιστική γραμμή του Αρχηγού

@ypopto_mousi / Παραγωγός της εκπομπής Η Δίκη της Χρυσής Αυγής στο omniatv.com

Καταρρέουν στο δικαστήριο τα ψέματα της ΧΑ, στις Τοπικές θα ρίξει την ευθύνη ο Ν. Μιχαλολιάκος;

Τέσσερα χρόνια δίκης της Χρυσής Αυγής συμπληρώνονται στις 20 Απριλίου και η διαδικασία έχει μπει για τα καλά στην τελική της ευθεία. Το δικαστήριο επί σειρά μηνών, είδε, άκουσε και διάβασε πλήθος αποδεικτικών στοιχείων και εδώ και τέσσερις εβδομάδες έχει προχωρήσει στη διαδικασία εξέτασης των μαρτύρων υπεράσπισης. Πάνω από 250 μάρτυρες είχαν δηλωθεί από τους συνηγόρους των κατηγορούμενων κατά την έναρξη της διαδικασίας και όπως όλα δείχνουν θα εξεταστούν λιγότεροι από τους μισούς. Οι παραιτήσεις των συνηγόρων από την εξέταση συγκεκριμένων μαρτύρων είναι καθημερινές, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που οι συνήγοροι υπεράσπισης προφασίζονται διάφορες δικαιολογίες για να μην παρίστανται σε δικάσιμες που ήταν προγραμματισμένο να εξετάσουν μάρτυρες.

Γιατί καθυστερεί η δίκη της Χ.Α.;

του Κώστα Παπαδάκη*

Το ερώτημα αυτό, τώρα που λόγω της επετείου της δολοφονίας Π. Φύσσα αναθερμάνθηκε το ενδιαφέρον για τη δίκη, εύλογα τίθεται καθημερινά από όλους.

Η δίκη άρχισε στις 20 Απριλίου 2015 και έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα 276 συνεδριάσεις. Διεξάγονται περί τις 10 δικασίμους τον μήνα τα τελευταία δύο χρόνια, και πολύ λιγότερες πριν. Έχουν εξεταστεί 147 μάρτυρες κατηγορίας, και τώρα η δίκη βρίσκεται στο στάδιο της ανάγνωσης εγγράφων, ενώ ακολουθούν μάρτυρες υπεράσπισης (έχουν δηλωθεί 230), οι απολογίες των 69 κατηγορουμένων και μετά η εισαγγελική πρόταση και οι αγορεύσεις των συνηγόρων (12 πολιτικής αγωγής και πάνω από 100 υπεράσπισης). Ο ρυθμός της πλέον εξαρτάται σημαντικά από τους βασικούς συνηγόρους υπεράσπισης, με τα πρώτα δείγματα να προοιωνίζουν κωλυσιεργία.

Οι αιτίες για τη μεγάλη διάρκεια της δίκης διακρίνονται σε αναπόφευκτες και μη:

Εδώ είμαστε

Αμέσως μετά την χρεοκοπία της χώρας, ξεκίνησα να γράφω- πως, αν δεν αποδοθεί Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία και δεν οδηγηθούν οι υπεύθυνοι στο δικαστήριο, η Ελλάδα είναι τελειωμένη και δεν έχει καμία ελπίδα.

Το σκεπτικό μου ήταν πως, αν δεν οδηγηθούν στην Δικαιοσύνη οι υπεύθυνοι για την χρεοκοπία της χώρας -και βλέπαμε την χρεοκοπία ως φυσικό φαινόμενο ή την εξηγούσαμε με την φράση του Θεόδωρου Πάγκαλου «Μαζί τα φάγαμε»-, στο εξής όλοι οι Έλληνες θα έχουν το δικαίωμα να πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν και να μην δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.

Νομίζω πως κάπου εδώ βρισκόμαστε σήμερα.

Η ατιμωρησία οδηγεί στην ανομία.

Και τα πράγματα θα γίνονται όλο και χειρότερα.

Το φασιστικό φίδι ξανασηκώνει κεφάλι. Να το τσακίσουμε!

Του Γιάννη Ελαφρού

Η δολοφονική επίθεση της Χρυσής Αυγής στη Φαβέλα αποκάλυψε την αναθέρμανση της δράσης των νεοναζί, που επιδιώκουν να αξιοποιήσουν το ευρύτερο εθνικιστικό κλίμα και την αντίδραση στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Μια μαζική και μαχητική διαδήλωση στο κέντρο του Πειραιά έδωσε προχθές απάντηση στη δολοφονική επίθεση Χρυσαυγιτών στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Φαβέλα στο Μικρολίμανο την περασμένη Κυριακή. Η Φαβέλα, καταλήψεις προσφύγων, αντιφασιστικές οργανώσεις, η Εργατική Λέσχη Κερατσινίου, άλλες συλλογικότητες και πλήθος κόσμου απέδειξαν πως η προσπάθεια εκφοβισμού από τους νεοναζί ηττήθηκε, έσπασε στην πράξη! Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό, γιατί η μάχη με τον φασισμό θα είναι μακρόχρονη και απαιτείται αποφασιστικότητα, σχέδιο, λαϊκότητα και συνολική αντίληψη για μια νικηφόρα αντιπαράθεση σε όλα τα επίπεδα: και στον δρόμο και στους χώρους δουλειάς και σπουδών και στην πολιτική και στη σφαίρα των ιδεών και του πολιτισμού.

Ο εξοπλισμός του «νόμιμου κοινοβουλευτικού κόμματος»

από το Ύποπτο Μούσι

Ντοκουμέντο από το κινητό του Ι. Καζαντζόγλου, κατηγορούμενου για άμεση συνέργεια στην δολοφονία Π. Φύσσα και ένταξη στην εγκληματική οργάνωση.

Δεν είναι λίγες οι φορές που τα τελευταία χρόνια, και ειδικά μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης που έφερε στο εδώλιο του κατηγορουμένου όλη την κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής και πολλά από τα στελέχη της, ακούμε την επωδό «Είμαστε ένα νόμιμο κοινοβουλευτικό κόμμα» από τα χείλη των κατηγορουμένων για ένταξη και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης.

Η θρησκεία ως κρατική υπηρεσία

Του Περικλή Κοροβέση

Ολα τα παιδιά, σε κάποιο στάδιο της ανάπτυξής τους, θέτουν στους γονείς τους αλλεπάλληλα ερωτήματα. Αλλα μπορούν να απαντηθούν και άλλα όχι. Και σε κάποια στιγμή μπαίνει το ερώτημα, συνήθως στον μπαμπά -παραδοσιακά αυτός είναι ο σοφός αρχηγός-, για το ποιος έφτιαξε τον κόσμο. Και η πιο συνηθισμένη απάντηση είναι: ο Θεός.

Μετά ακολουθεί ένα ακόμα πιο σύνθετο ερώτημα: «Και τον Θεό ποιος τον έκανε;». Η σίγουρη απάντηση είναι πως τον Θεό δεν τον έφτιαξε κανείς. Υπήρχε πάντα από μόνος του. Αλλά αυτή η απάντηση δεν μοιάζει να ικανοποιεί το παιδί. Και συνεχίζει να ταλαιπωρεί τον μπαμπά του, μέχρι να επέμβει κατασταλτικά η μαμά νουθετώντας το βλαστάρι της, πως αυτά δεν είναι πράγματα για την ηλικία του.

«Η Χρυσή Αυγή είναι κομμάτι του συστήματος»

Συνέντευξη στην Αφροδίτη Τζιαντζή

Ο διάσημος Βραζιλιάνος σκιτσογράφος Κάρλος Λατούφ, που συνδυάζει τη μαχητική πολιτική γελοιογραφία με τον ακτιβισμό, βρέθηκε χθες στα έδρανα του ακροατηρίου στο Εφετείο Αθηνών, παρακολουθώντας τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Συναντήθηκε με τη Μάγδα Φύσσα και σκίτσαρε το πορτρέτο της. Στο διάλειμμα της πολύκροτης δίκης, παραχώρησε μια σύντομη συνέντευξη στην «Εφ.Συν.»:

• Τι σημαίνει η παρουσία σας σήμερα στη δίκη της Χρυσής Αυγής;

Εχω φτιάξει πολλά σκίτσα για την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής. Το πιο χαρακτηριστικό που θυμάμαι είναι με έναν αστυνομικό και έναν χρυσαυγίτη, να καρφώνουν μαζί το μαχαίρι στο σώμα της Δημοκρατίας. Ομως δεν έχω κάνει ώς τώρα κάποιο σκίτσο για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Βρέθηκα σήμερα εδώ να γνωρίσω τη Μάγδα Φύσσα και να φτιάξω το πορτρέτο της.

Τις πταίει για την άνοδο της ακροδεξιάς;

Της Ζηνοβίας Σαπουνά

Νέο σοκ υπέστη τη βδομάδα που μας πέρασε η γηραιά Ευρώπη -σύμφωνα με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης- από την άνοδο ακροδεξιού κόμματος, αυτή τη φορά στην ηγεμόνα της, τη Γερμανία.

Τόσο μεγάλο σοκ που άρχισαν να πέφτουν και πάλι από τα ροζ συννεφάκια τους διάφοροι πολιτικολογούντες και δημοσιολογούντες, όπως πέφτουν διαρκώς τα τελευταία χρόνια που ένα κύμα φασισμού αρχίζει να σαρώνει τις κοινωνίες που υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης που γεννά ο νεοφιλελευθερισμός τους.

Μόνο φέτος είδαμε το ακροδεξιό κόμμα της Μαρί Λεπέν στη Γαλλία να περνά στον δεύτερο γύρο των εκλογών και να κονταροχτυπιέται με τον άνθρωπο των τραπεζών, Εμμανουέλ Μακρόν για την προεδρία της χώρας, συγκεντρώνοντας τελικά το 33,9% των ψήφων των Γάλλων. Είδαμε, επίσης, το ακροδεξιό κόμμα του Γκερτ Βίλντερς στην Ολλανδία να καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στις βουλευτικές εκλογές με ποσοστό 13,1% και προχθές το ακροδεξιό AfD στη Γερμανία να σκαρφαλώνει στην τρίτη θέση του πίνακα των εκλογικών αποτελεσμάτων με ποσοστό 13,5%.

Η Χρυσή Αυγή είναι το πρότυπό μας λένε οι ναζιστές στις ΗΠΑ

Την Χρυσή Αυγη παρουσιάζουν ως πρότυπο της επιχειρησιακής τους δράσης οι νεοναζιστικες οργανώσεις που συγκεντρώθηκαν τις τελευταίες ημέρες στο Σαρλοτσβιλ της Βιρτζίνιας.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους του Vice σημείωσαν ότι ευρωπαϊκές οργανώσεις όπως η Χρυσή Αυγη βρίσκονται στην «πρωτοπορία» της δράσης σε διεθνές επίπεδο.

H Βουλή των σαλτιμπάγκων*

Του Περικλή Κοροβέση

Το προηγούμενο Σάββατο (5-6/8/17) η εφημερίδα μας είχε αφιερώσει το θέμα της στον πολιτικό λόγο των μελών του Κοινοβουλίου. Την ενδιαφέρουσα αυτή έρευνα υπέγραφε η πάντοτε έγκυρη συνάδελφος Ντίνα Δασκαλοπούλου.

Πράγματι αυτός ο πολιτικός πολιτισμός βρίσκεται στο έλεος της χυδαιότητας. Για μένα όμως το ερώτημα είναι αλλού: Το υπάρχον πολιτικό σύστημα μπορεί να διαθέσει έναν άλλο πολιτικό λόγο; Μήπως αυτός ο λόγος εκφράζει και αποσαφηνίζει το πολιτικό μας σύστημα; Το πολίτευμά μας είναι αντιπροσωπευτική δημοκρατία.

Ενα σύστημα διακυβέρνησης που επινοήθηκε στην Αγγλία και από εκεί επεκτάθηκε σε όλο τον πλανήτη. Από την αρχή αυτό το σύστημα δέχτηκε κριτικές με πιο γνωστό επικριτή τον Ρουσό. «Οι Αγγλοι είναι ελεύθεροι μια μέρα στα πέντε χρόνια».

Οι «αγανακτισμένοι» πυρηνάρχες των media

ΙNFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Η καταδίκη της επικεφαλής τάγματος εφόδου της Χ.Α, Θέμιδος Σκορδέλη, για τα επεισόδια στον Αγιο Παντελεήμονα το 2010, μας θυμίζει τη βιομηχανία δημιουργίας «αγανακτισμένων πολιτών» από τα Μέσα Ενημέρωσης. Μια ιστορία παλιά όσο και η Νύχτα των Κρυστάλλων.

Πείτε μου τι είναι υπερβολικό από αυτά που λέει (η Σκορδέλη);

Προκόπης Παυλόπουλος

«Δεν βλέπω τραμπούκους, ούτε ρατσιστές. Βλέπω συνταξιούχους, ηλικιωμένους, άνδρες και γυναίκες». Το ημερολόγιο έγραφε 2010 και ο παρουσιαστής του Mega είχε βγει από τα ρούχα του ακούγοντας την Ελένη Πορτάλιου να αποδίδει την επίθεση που δέχτηκε μαζί με τον Αλέκο Αλαβάνο στον Αγιο Παντελεήμονα σε «ακραία ρατσιστικά στοιχεία».

«Δεν πρέπει να βάλουμε την κουβέντα σε βάσεις “από εδώ η Χρυσή Αυγή και από εκεί οι αντιεξουσιαστές”, γιατί θα πολώσουμε την κατάσταση» συνηγορούσε και ο παρουσιαστής του ANT1 που έβλεπε «αγανακτισμένους πολίτες», αλλά όχι οργανωμένες ομάδες της Χ.Α. «Ας μη βάζουμε ταμπέλες σε κάθε άνθρωπο» έλεγε και ο Προκόπης Παυλόπουλος σε πάνελ του newsbomb, στο οποίο η Σκορδέλη παρουσιαζόταν και πάλι σαν μια απλή κάτοικος του Αγίου Παντελεήμονα.

O διάχυτος φασισμός

Του Περικλή Κοροβέση

Κλείνουν πενήντα χρόνια από τότε που η Χρυσή Αυγή ήρθε στην εξουσία για εφτά χρόνια.

Η χούντα των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου του 1967 ήταν το μεγάλο τάγμα εφόδου που φώλιαζε στον Εθνικό Στρατό.

Ο εγχώριος ναζισμός της 4ης Αυγούστου του εθνοσωτήρα Ιωάννη Μεταξά δημιούργησε ένα βαθύ πολιτικό ρεύμα που κυριαρχεί ακόμα στην πολιτική σκηνή, με βασικό διαχειριστή τη Χ.Α. των 380.000 ψηφοφόρων.

Συνειδητά ή ασυνείδητα δέχονται να είναι μέλη, οπαδοί ή ψηφοφόροι μιας εγκληματικής οργάνωσης.