Σπάσε τους κωδικούς!

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Σύντομες αλλά περιεκτικές οδηγίες αυτοάμυνας απέναντι σε ένα ισχυρό όπλο που χρησιμοποιείται για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

Προχτές Σάββατο, χτύπησε μεσημεριάτικα το σταθερό τηλέφωνο. Αυτή τη φορά, το τηλεφώνημα δεν προερχόταν από τράπεζα, ούτε από εισπρακτική εταιρεία, αλλά ούτε και από δικηγορικό γραφείο.

– Σας τηλεφωνούμε από την εταιρεία δημοσκοπήσεων Τάδε. Έχετε λίγο χρόνο να απαντήσετε σε μερικές ερωτήσεις για μια πολιτική σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης;

Στύλοι της κυβερνήσεως

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Με αφορμή τα καμώματα του τέως υφυπουργού Παιδείας Γεωργίου Στύλιου, μια περιδιάβαση στους άγνωστους πολιτικούς που κρατάνε στις πλάτες τους το κυβερνητικό έργο.

Ο κόσμος που συμμετείχε χθες το μεσημέρι στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, παρά τη δεδομένη αγωνία του για τα τεκταινόμενα στον χώρο της παιδείας, δεν νομίζω να διακατεχόταν από τεράστια αγωνία σχετικά με το ποιος θα διαδεχτεί τελικά τον Γεώργιο Στύλιο στη νευραλγική θέση του δεύτερου υφυπουργού στο υπουργείο Παιδείας.

Ομολογώ ότι η ιστορία με τον υφυπουργό Παιδείας με ταρακούνησε κάπως. Δεν θα μιλήσω για τα αυτονόητα, τα αφήνω αυτά για τα δελτία ειδήσεων. Αυτό που με εντυπωσίασε προσωπικά ήταν η ανακάλυψη της ύπαρξης αυτού του πολιτικού γίγαντα που ακούει στο όνομα Γιώργος Στύλιος, για τον οποίο ομολογώ ότι δεν είχα ακούσει το παραμικρό έως χθες. Αρχικά τα έβαλα με τον εαυτό μου. Πώς και δεν γνώριζα τίποτα για ένα μέλος του υπουργικού συμβουλίου; Έπειτα όμως συνειδητοποίησα ότι διαλανθάνει της προσοχής μας σημαντικός αριθμός κυβερνητικών στελεχών, που αν δεν κάνουν καμιά πολιτική γκάφα τεραστίων διαστάσεων δεν θα μάθουμε ποτέ τίποτα για το έργο που έχουν προσφέρει στην κυβέρνηση και στην πατρίδα.

Τι εστί μονόδρομος

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Ένα κλειστό και εκλεκτικό κλαμπ. Ανασυνθέτουμε την εικόνα της διαπλοκής μεταξύ κυβέρνησης και τραπεζικού συστήματος, συγκεντρώνοντας τις ψηφίδες από μια σειρά χθεσινών δηλώσεων, κοινωνικών φιλοφρονήσεων και κοσμικών γεγονότων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χθες ήταν μια μεγάλη μέρα για την ελληνική οικονομία. Πολλά πήγαιν’ έλα, ταξίδια και κοσμικές εκδηλώσεις, πολιτικές δηλώσεις και κοινωνικές φιλοφρονήσεις, συγκίνηση και γενναιοδωρία, όλ’ αυτά με φόντο την αλλαγή φρουράς στην Τράπεζα της Ελλάδος. Μια ωραία ατμόσφαιρα.

Η δημοκρατία σε διακοπές

 

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Κακώς η κυβέρνηση έκλεισε άρον άρον τη Βουλή για το καλοκαίρι δια προεδρικού διατάγματος. Θα ήταν πολύ πιο κοντά στο μήνυμα των ευρωεκλογών και στα νέα κοινοβουλευτικά ήθη αν η επίσπευση του καλοκαιριού επιβαλλόταν εκτάκτως με πράξη νομοθετικού περιεχομένου!

Ακόμα κι αν υπήρχαν μερικοί κακοπροαίρετοι που πίστευαν ότι η κυβέρνηση δεν έλαβε το μήνυμα των ευρωεκλογών, δεν μένει πλέον καμία αμφιβολία. Η κυβέρνηση τους αποστόμωσε χθες για τα καλά, τους κατατρόπωσε, τους έκανε να καταπιούν τη γλώσσα τους.

Τίνος μοιάζει το Ποτάμι

 

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Το Ποτάμι είναι φρέσκο κόμμα. Το Ποτάμι κρατάει τα μυστικά του προγράμματός του καλά φυλαγμένα. Ελλείψει επαρκών στοιχείων για την ταυτότητά του, το ρεπορτάζ συνεχίστηκε ακόμα και πίσω από το παραβάν. Εκεί όμως καραδοκούσε η έκπληξη.

Δεν θα πω πολλά σήμερα για το Ποτάμι, είναι νωρίς ακόμα. Ασφαλώς συγκαταλέγεται στους νικητές των εκλογών – ως γνωστόν μόνο η ΔΗΜΑΡ έχασε την Κυριακή, όλοι οι άλλοι αναδείχτηκαν νικητές.

Κρατηθείτε έξω απ’ το κάδρο!

 Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Καλό είναι να αναφέρουμε ότι η διαφορά στις Ευρωεκλογές έκατσε τελικά στο 26,60-22,71%. Σχεδόν 4 μονάδες. 220.000 πολίτες! Σε μερικούς δεν αρέσει αλλά τόσο είναι. Κάπου εδώ όμως τελειώνουν τα καλά νέα της χθεσινής μέρας. Που ήταν, μην το ξεχνάμε, η περίφημη 26η του μηνός.

Αν καθόταν κανείς ν’ ακούσει τι λεγόταν στα δελτία και τα τοκ σόου της τηλεόρασης χθες βράδυ, θα έμενε με την εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε. Δεν κατάφερε να επιβάλει τη συντριβή της κυβέρνησης. Δεν μπόρεσε να αποσταθεροποιήσει την οικονομία και να ανεβάσει τα spread των ελληνικών ομολόγων. Δεν έπιασε τα προπέρσινα ποσοστά του, πολύ δε περισσότερο τις ψήφους του. Στην απελπισία του δε για όλες αυτές τις αποτυχίες, ο πρόεδρός του προέβη στο απονενοημένο διάβημα να επισκεφθεί τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, να τον φέρει σε δύσκολη θέση και να του ζητήσει να υπερβεί τις αρμοδιότητές του, γεγονός που συνιστά συνταγματική εκτροπή.

Η ατζέντα έχει αλλάξει!

 

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

«Στις 25 ψηφίζετε, στις 26 φεύγουμε» λέει τώρα ο Βενιζέλος, και μαζί μ’ αυτόν ο Σαμαράς. Όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση έχει αμετάκλητα συρθεί στα διλήμματα που εδώ και μήνες θέτει με επιμονή η αντιπολίτευση, κι εκείνοι τα απέρριπταν.

Η ατζέντα έχει αλλάξει. Το μαρτυρά η στροφή 180 μοιρών που έκανε τις τελευταίες μέρες ο πρωθυπουργός, αποδεχόμενος τον δημοψηφισματικό χαρακτήρα των εκλογών και την κρισιμότητά τους σε σχέση με την τύχη των κυβερνητικών σχεδιασμών, για την οποία άρχισε πάλι να κινδυνολογεί.

Η Eurostat δεν είναι φετίχ

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Λυπάμαι πατριώτες αν χαλάω το πάρτυ κάποιων, αλλά θέλω να σας ανακοινώσω κάτι που το ξέρετε ήδη, αλλά δεν βλάπτει να το επαναλαμβάνουμε στο βαθμό που κι οι άλλοι συνεχίζουν το δικό τους βιολί: Τα νούμερα δεν βγαίνουν.

Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για Greek Statistics (στατιστκές αλά ελληνικά), όπως έσπευσε να καρφώσει η Wall Street Jοurnal, αλλά για European Statistics (στατιστικές αλά ευρωπαϊκά), αφού στο κόλπο είναι και η Eurostat. Αλλά έχουν βλέπετε κάτι δουλίτσες να τελειώσουν οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες, να κάνουν τις Ευρωεκλογές, να βγάλουν τον κύριο Σουλτς αρχικομισάριο, να κάνουν και μια εκδούλευση στον ημέτερο Σαμαρά μήπως πέσει κάπως στα μαλακά, και μετά έχει ο Θεός, το ξανασυζητάμε με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, υπό τον όρο βέβαια ότι θα εφαρμοστούν τα συμφωνηθέντα.

Με εντολή Μπαλτάκου

Από τη στήλη “Σημείο G” του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Αύριο, λοιπόν, ενδέχεται ο κ. Σαμαράς να δηλώσει με αφορμή τη λίστα Λαγκάρντ ή το σκάνδαλο των υποβρυχίων ή τον νόμο περί ευθύνης υπουργών «δεν γνωρίζω το θέμα, αλλά εάν είναι έτσι, δεν έχει θέση στην κυβέρνηση ο κ. Βενιζέλος».

Κανονικά σήμερα δεν ήθελα να γράψω για την υπόθεση Μπαλτάκου – όπως έχω ξαναγράψει δεν μου αρέσει να ασχολούμαι με τα προφανή. Άκουσα όμως και διάβασα πολλά από χθες το μεσημέρι, προερχόμενα όχι μόνο από κυβερνητικά παπαγαλάκια αλλά ακόμα κι από το χώρο της αντιπολίτευσης, ώστε νομίζω πως κάποια πράγματα αξίζει να μπουν στη θέση τους.

Τσιμουδιά για τον Φαλτσιανί

Μια μεγάλη αποκλειστικότητα που φωτίζει το απόλυτο σκάνδαλο των καιρών μας πάει να περάσει στο ντούκου, ελέω του σιωπητηρίου που επικρατεί στα συστημικά ΜΜΕ και μικροϋπολογισμών που πρυτανεύουν στα εναλλακτικά.

Ο Ερβέ Φαλτσιανί είναι ο άνθρωπος στον οποίο οφείλεται η ύπαρξη της περιβόητης λίστας Λαγκάρντ. Πληροφοριακάριος της HSBC, υπεύθυνος για την ασφάλεια των συστημάτων της στα κεντρικά της Γενεύης, είδε να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του ολόκληρο το κουβάρι που συγκροτεί τον μηχανισμό της σκιώδους τραπεζικής -ενός διεθνούς δικτύου απόκρυψης πλούτου και ξεπλύματος βρώμικου χρήματος- και αποφάσισε να κινηθεί, παίρνοντας όλα τα ρίσκα, προς την κατεύθυνση της αποκάλυψής του.Χρησιμοποιώντας τη «λίστα Φαλτσιανί», πολλές σοβαρές κυβερνήσεις (ή, τουλάχιστον, πιο σοβαρές από τις διαδοχικές δικές μας) κατάφεραν να στριμώξουν χιλιάδες καταθέτες, επενδυτές, λαμόγια (ή όπως αλλιώς θέλει ο καθένας να αποκαλέσει άτομα που φυγαδεύουν στο εξωτερικό αδήλωτα εισοδήματα) και να εισπράξουν μεγάλα ποσά διαφυγόντων φόρων, ενώ παράλληλα φώτισαν σε μεγάλο βαθμό τις διαδρομές του χρήματος σε τραπεζικούς και φορολογικούς παραδείσους, με την προοπτική να πάρουν μέτρα για τον περιορισμό του φαινομένου.

Πολυεργαλείο

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Μερικές ψύχραιμες σκέψεις με αφορμή τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, έστω και αν οι πολιτικές περιστάσεις δεν προσφέρονται για ψύχραιμες αναλύσεις.

1. Το νομοσχέδιο κατέρριψε για μία ακόμη φορά την προπαγάνδα ότι «δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα». Υπήρξαν μέτρα για τις εργασιακές σχέσεις, μέτρα για τις επικουρικές συντάξεις, μέτρα για τους μισθούς, μέτρα για τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις. Κι ακόμα πιο πολλά μέτρα κρυμμένα πίσω από ρυθμίσεις-φαρμάκια και, κυρίως, πίσω από θεσμικές αλλαγές που θα κατατρώνε για πολύν καιρό τον κοινωνικό ιστό.

Σχέδιο κοινωνικής συνενοχής

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Ο κυνικός σχεδιασμός βάσει του οποίου φιλοδοξεί η κυβέρνηση να αποσπάσει στοιχειώδη συναίνεση για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο της τουλάχιστον μέχρι τις αρχές του 2015, παρά την κατάρρευση του κοινωνικού ιστού.

Δεν ξέρω τι θα γίνει αυτή την εβδομάδα με το επείγον νομοσχέδιο με το οποίο θα έρθουν προς ψήφιση τα συμφωνηθέντα με την τρόικα, αλλά για μένα τα επίμαχα θέματα, οι ρυθμίσεις για την εμπορία του γάλατος, για τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα και για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, παρά τις αναταράξεις που δημιουργούν στην κυβερνητική πλειοψηφία, είναι το λιγότερο.Το περισσότερο είναι το αφανές μέρος της συμφωνίας ή, για να το διατυπώσουμε διαφορετικά, τα κεφάλαιά της που μετατέθηκαν για μετά τις εκλογές σε μια ύστατη προσπάθεια να αποφευχθεί η εκλογική πανωλεθρία.

Έξοδος κινδύνου

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Χαίρομαι που βρίσκομαι πάλι πίσω στην πόλη έπειτα από ένα εικοσαήμερο ασκητικής απομόνωσης στο βουνό. Που ακούω το βόμβο της κυκλοφορίας στους δρόμους, που βρίσκομαι ανάμεσά σας, όσο κι αν δεν έχετε να μου πείτε καλά νέα.

«Τέταρτος κόσμος»

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Ένα σενάριο που κανένας δεν θα ’θελε να σκέφτεται για το μέλλον, ένα καμπανάκι κινδύνου από τη Θεσσαλονίκη για το τοξικό κοκτέιλ ύφεσης, αυταρχισμού και νεοφιλελευθερισμού.

Έκλεισα το βιβλίο που διάβαζα με μια πικρή γεύση στο στόμα. Η ιστορία εξελίσσεται σε μια κοινωνία του μέλλοντος, όπου ο εκλεγμένος πρωθυπουργός είναι ένας τραπεζίτης που ακούει στο εύγλωττο όνομα Μπεν Σαχάρα. Η ανεργία έχει φτάσει στο 40% και οι άνεργοι έχουν υποχρεωθεί να φορούν στο στήθος ένα κόκκινο αστέρι και να κατοικούν σε πρόχειρους καταυλισμούς μακριά από την πόλη, ενώ τους έχει αφαιρεθεί δια νόμου η δικαιοπρακτική ικανότητα εν ονόματι της ασφάλειας των συναλλαγών. Η λειτουργία της δικαιοσύνης έχει ανατεθεί με συνταγματική ρύθμιση σε μια πολυεθνική, ενώ η τηλεόραση έχει το πάνω χέρι στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Ασφυκτιώ – αλλά όλο αυτό όλο και κάτι μου θυμίζει.

Τεστ πολιτικής ευφυΐας

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Το είδα ως μεγάλη πρόκληση να επιχειρήσω να διατυπώσω σε 300 λέξεις τις απόψεις μου περί βίας, τις οποίες -πού καταντήσαμε- οι περισσότεροι γύρω μου τις βρίσκουν αιρετικές. Τελικώς απέτυχα. Μου πήρε 309 λέξεις…

Για μένα δεν υπάρχει καλή και κακή βία. Η βία είναι γενικώς ανεπιθύμητη.

Υπάρχει βέβαια η δικαιολογημένη βία, πράγμα αυτονόητο. Θα μπορούσα να την προσδιορίσω με μία λέξη: Αυτοάμυνα. Διαχωρίζοντάς την με τρόπο απόλυτο από την αυτοδικία.