Η ατέρμονη δίκη μιας αγωνίστριας

Της Χριστίνας Πάντζου από την “Εφημερίδα των Συντακτών”

Οταν ξεκίνησε τις κοινωνιολογικές της μελέτες για τα προβλήματα των αποκλεισμένων της Τουρκίας, ήξερε ότι θα ενοχλούσε το τουρκικό κατεστημένο, αλλά δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα της στοίχιζαν την αέναη δίωξή της.

Η «απεργία της φροντίδας» – Οι γυναίκες του Σαλέ – Μάντεψε ποιός κάνει… διακρίσεις

Της Χριστίνας Πάντζου

• Η «απεργία της φροντίδας»

Ισπανικές φεμινιστικές οργανώσεις κάλεσαν τις γυναίκες στις 14 Νοέμβρη να απέχουν από τις δουλειές του σπιτιού οι οποίες είναι απλήρωτες και αφανείς.

Ένα από τα πολλά που πέρασαν απαρατήρητα στην μεγαλειώδη ευρωπαϊκή κινητοποίηση της 14ης Νεμβρίου ήταν η έκκληση που έκαναν οι γυναικείες οργανώσεις της Ισπανίας για μια παράλληλη «απεργία της φροντίδας» με σύνθημα «Δεν δουλεύουμε, δεν καταναλώνουμε, δεν μαγειρεύουμε ούτε σιδερώνουμε». Στόχος των παράλληλων κινητοποιήσεων -που έχουν σφραγίσει και το κίνημα 15Μ των αγανακτισμένων- είναι να καταστεί ορατή μια δουλειά που δεν αμοίβεται αλλά παράγει πλούτο και ευημερία.

Ιντιφάντα των γυναικών στον αραβικό κόσμο – Αυτονόητο και διακρίσεις

Της Χριστίνας Πάντζου

• Ιντιφάντα των γυναικών στον αραβικό κόσμο

Η Ναχάλ είναι Αιγύπτια και ποζάρει με ένα χαρτί που γράφει “Συμμετέχω στην Ιντιφάντα των γυναικών του αραβικού κόσμου, γιατί αυτές οι κοινωνίες προτιμούν μια γυναίκα μαντιλοφορεμένη από μια μορφωμένη”.Η Ντιμά, Παλαιστίνια, διαμαρτύρεται που “η γυναίκα πάντα θεωρείται άτομο ελλειμματικό, χωρίς δικαιώματα, που πρέπει να ικανοποιεί τις επιθυμίες του άνδρα”.Η Ιορδανή Λούλου διεκδικεί “το δικαίωμα να περπατώ στον δρόμο με το κεφάλι ψηλά και χωρίς να φοβάμαι”.Η Χάλα από τη Σαουδική Αραβία θέλει “να είμαι μια γυναίκα κι όχι ένα πλάσμα ανέγγιχτο”.