Η ΕΡΤ, το Χρηματιστήριο και τα πόθεν έσχες πολιτικών και δικαστών

Της Βασιλικής Σιούτη

Το Σκοπιανό, οι τράπεζες και το ανελέητο παιχνίδι για τον έλεγχο των ΜΜΕ και της Δικαιοσύνης κυριάρχησαν στην πολιτική επικαιρότητα την εβδομάδα που μας πέρασε και θα εξακολουθήσουν να κυριαρχούν και τις επόμενες μέρες. Σχετικά με το Σκοπιανό, το μπαλάκι βρίσκεται στην ΠΓΔΜ και στα χέρια του πρωθυπουργού της Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος κάνει τα πάντα προκειμένου να εγκριθεί η Συμφωνία των Πρεσπών από το Κοινοβούλιο της χώρας του.

Την ερχόμενη Τρίτη αναμένεται να γίνει η πρώτη ψηφοφορία και τότε θα μάθουμε αν τελικά θα τα καταφέρει ή όχι. Από το αποτέλεσμα αυτό θα κριθούν και οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, αφού η έγκριση της συμφωνίας επηρεάζει τους σχεδιασμούς του Αλέξη Τσίπρα για το πότε θα γίνουν εκλογές.

Σκάνδαλο Χρηματιστηρίου: Μια απάτη χωρίς απατεώνες…

του Γιώργου Χελάκη

Μένει κανείς με την απορία: Τι ακριβώς διαπίστωσε ο εισαγγελέας και δεν το διαπίστωσε το Δικαστήριο και με ψήφους δυο έναντι μιας, τους απάλλαξε.

Αν όπως όλοι ομολογούν υπήρξε το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου πως είναι δυνατό να μην υπάρχουν ένοχοι; Πως γίνεται να υπάρχουν μετοχές φούσκες αλλά να αθωώνονται αυτοί που τις φούσκωσαν και εξαπάτησαν εκατοντάδες χιλιάδες ανυποψίαστους και εύπιστους παίκτες-μετόχους που έχασαν τις περιουσίες τους.

Σανός

Το Χρηματιστήριο της Αθήνας έκανε μια μεγάλη πτώση, οι τραπεζικές μετοχές κατέρρευσαν και η κυβέρνηση με την αντιπολίτευση ανταλλάσσουν κατηγορίες για το ποιος ευθύνεται για αυτή την πτώση.

Πώς τολμάει να πέφτει το Χρηματιστήριο;

Ποιος το ρίχνει άραγε;

Πώς είναι δυνατόν σε μια χώρα που έχει χρεοκοπήσει πριν από έξι χρόνια να πέφτει το Χρηματιστήριο;

Το σκάνδαλο “Ακρόπολις”

Πάνος Τσουπίδης: Δυο φορές εξώφυλλο-συνέντευξη σε 20 μήνες (2ος/2005-10ος/2006) στο “χρήσιμο περιοδικό”

Στο χτεσινό σημείωμα υπάρχει μια παρενθετική φράση, η οποία μπορεί να ερμηνευθεί λανθασμένα έτσι όπως διατυπώθηκε. Έγραψα, λοιπόν ότι “ο τύπος δεν κατηγόρησε ποτέ κανέναν πρόεδρο ή διοικητή οργανισμού ότι ενήργησε προς ίδιον όφελος” αλλά έπρεπε να προσθέσω στην αρχή ένα “τότε”. Διότι, όσο είναι αληθές πως στην αρχή οι εφημερίδες πρόβαιναν στις αποκαλύψεις τους μιλώντας γενικά και αόριστα, το ίδο αληθές είναι ότι λίγες εβδομάδες αργότερα έγινε το σώσαι με απανωτές αποκαλύψεις εμπλεκομένων προσώπων, με αποκορύφωμα την υπόθεση που έμεινε στην ιστορία ως “σκάνδαλο Ακρόπολις”.

Η “Ακρόπολις” ήταν μια χρηματιστηριακή εταιρεία, η οποία είχε ιδρυθεί το 1997, τότε που το χρηματιστήριο γνώριζε πιέννες, επί εποχής Σημίτη και Παπαντωνίου. Ως ιδιοκτήτες της φέρονταν οι Σοφοκλής και Θόδωρος Πρινιωτάκης και ο Γιώργος Αποστολίδης (κρατήστε αυτά τα ονόματα) αλλά η εφημερίδα Παρόν αποκάλυψε στις 22/4/2007 ότι το 50% ανήκε σε μια κυπριακή εταιρεία ιδιοκτησίας Παναγιώτη Τσουπίδη. Τι εστί Τσουπίδης;  Πάρτε βαθειά ανάσα:

Ο Εκτροχιαστής

by To Skouliki Tom

Συνεχίστηκε χθες στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων η δίκη του Άκη Τσοχατζόπουλου για τις μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα, όπου κατέθεσε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.

Ο Κώστας Σημίτης είπε πως προσήλθε στο δικαστήριο για να διευκολύνει την απονομή της δικαιοσύνης, οπότε σηκώθηκε από τη θέση του και πήγε να κάτσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου αλλά τελευταία στιγμή τον ενημέρωσαν ότι είχε κληθεί ως μάρτυρας και ξαναγύρισε στη θέση του.

Ο δικαστής ζήτησε από τον πρώην πρωθυπουργό να ορκιστεί στον τάφο της μάνας του ότι θα πει την αλήθεια αλλά ο Κώστας Σημίτης τού απάντησε ότι αυτό θα ήταν προσβολή νεκρού και πρότεινε να ορκιστεί στον τάφο του Ανδρέα Παπανδρέου που τον έχει εντελώς χεσμένο και περίμενε πώς και πώς να τινάξει τα πέταλα για να κάτσει στην καρέκλα του.

Το βαθύ κράτος των αγορών

 

ΤουΛεωνίδα Βατικιώτη

Δεν χρειαζόταν να ακούσουμε τι ακριβώς θα ψήφιζαν οι λεγόμενοι ανεξάρτητοι βουλευτές το μεσημέρι της Δευτέρας 29 Δεκεμβρίου για να μάθουμε αν θα καταφέρει ο αθλιότερος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης, ο Αντώνης Σαμαράς, να βρει τους 180 βουλευτές που θα του επέτρεπαν να εκλέξει πρόεδρο της Δημοκρατίας της αρεσκείας του, παρατείνοντας έτσι τη ζωή της κυβέρνησης του. Η κάθετη πτώση των τιμών των μετοχών στο ελληνικό χρηματιστήριο από νωρίς το πρωί εκείνης της ημέρας είχε προεξοφλήσει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή. Και δεν ήταν η πρώτη φορά.

Χρηματιστήριο: Ελλάδα: -29%, Αργεντινή: +59%!

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η κατρακύλα των τραπεζικών μετοχών διαψεύδει την πλαστή εικόνα των τεστ αντοχής

«Κρίμα που δεν γίναμε Αργεντινή» είναι το πρώτο και σημαντικότερο συμπέρασμα που προκύπτει από τον χρηματιστηριακό απολογισμό της χρονιάς που πέρασε και μια διεθνή σύγκριση των αποδόσεων των χρηματιστηρίων, καθώς η αγορά κεφαλαίων με τις μεγαλύτερες ζημιές το 2014 ήταν η ελληνική (29%), ενώ στο άλλο άκρο η αγορά κεφαλαίων με τα μεγαλύτερα κέρδη ήταν της Αργεντινής (59%)! Η χώρα της Κίρχνερ που εξακολουθεί να επιβάλλει τους δικούς της όρους ακόμη και στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, αποκλείοντας για παράδειγμα όσους αρνούνται το κούρεμα των ομολόγων, ξεπέρασε σε επιδόσεις ακόμη και τα κινέζικα χρηματιστήρια (άνω του 50%), ακόμη κι αυτά των ΗΠΑ που συνέχισαν να καταγράφουν θεαματικές επιδόσεις (S&P 500: 11,4%, Dow Jones: 7,5%) και το 2014. Η εκτόξευση μάλιστα του αργεντίνικου χρηματιστηρίου συνέβη παρά την πτώση της τιμής του πετρελαίου Μπρεντ κατά 49%∙ δεν ήταν δηλαδή πλασματική, αποτέλεσμα της ανόδου των τιμών του μαύρου χρυσού…

Οι πιστωτές όρισαν ήδη την μετεκλογική ατζέντα

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ως τεκμήριο αποτυχίας κι όχι σήμα κινδύνου έπρεπε να ερμηνευτεί η ελεύθερη πτώση των τιμών των μετοχών κι η νέα άνοδος των αποδόσεων των ομολόγων την προηγούμενη εβδομάδα κι ειδικότερα μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι επισπεύδει την διαδικασία εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας. Η πτώση του γενικού δείκτη κατά 20,18% στις 824 μονάδες που προκάλεσε απώλειες 14 δισ. ευρώ στην κεφαλαιοποίηση του χρηματιστηρίου (από 64 δισ. ευρώ την Δευτέρα σε 51 δισ. την Παρασκευή) κι η άνοδος των αποδόσεων των 10ετών ομολόγων σε επίπεδα άνω του 9% (όταν μάλιστα τα αντίστοιχα Ιρλανδικά, Ισπανικά και Ιταλικά κινούνται σε επίπεδα 1,29%, 1,92% και 2,07% αντίστοιχα) έχει μία και μοναδική ερμηνεία: πώς 4,5 χρόνια μετά την εφαρμογή των θεραπειών – σοκ της Τρόικας, που ως διακηρυγμένο στόχο είχαν την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών και την ανάκαμψη του ιδιωτικού τομέα, τόσο ο δημόσιος όσο κι ο ιδιωτικός στηρίζονται σε πήλινα πόδια. Τα θεμελιώδη μεγέθη ουδόλως έχουν βελτιωθεί κι αρκεί ένα φύσημα του ανέμου ή μια κουταμάρα της Βούλτεψη για να σαρωθεί ό,τι χτίστηκε τα προηγούμενα χρόνια, αποδεικνύοντας πως τα αντιλαϊκά μέτρα (από μείωση μισθών, αποζημιώσεων και φόρων μέχρι φιλελευθεροποίηση αγορών) κατά κανέναν τρόπο δεν βοήθησαν να ξεπεραστεί η κρίση, που συνεχίζει να είναι παρούσα και να απειλεί. Αλλιώς, …θέλει απύθμενο θράσος ώστε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και αγορές να χρησιμοποιούν στην πολιτική τους επιχειρηματολογία τους κλυδωνισμούς των αγορών και να κινδυνολογούν, ενώ κανονικά θα έπρεπε να απολογούνται…

Το τέλος πλησιάζει

by To Skouliki Tom

Με ενθουσιασμό υποδέχτηκε η χρηματιστηριακή αγορά την απόφαση της Κυβέρνησης να προχωρήσει σε προεδρικές εκλογές – άρα και πρόωρες εθνικές εκλογές -, αφού το Χρηματιστήριο έπεσε μόνο κατά 352% σημειώνοντας τη μεγαλύτερη πτώση από το 1987.

Αυτό βέβαια δεν είναι απαραίτητα κακό, αφού το 1987 ο Αντώνης Σαμαράς βρισκόταν στα ξεκινήματά του ως πολιτικός κι είχε όλο το μέλλον μπροστά του, ενώ τώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν τη φυλακή ή τον απαγχονισμό, οπότε καταλαβαίνουμε ότι η Ελλάδα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο από τότε.

Τη μεγαλύτερη πτώση σημείωσαν οι τραπεζικές μετοχές που μοιράζονταν δωρεάν έξω από το Χρηματιστήριο μαζί με μπύρες και χοτ ντογκ, με αποτέλεσμα η Πειραιώς κι η Eurobank να βρίσκονται σήμερα σε χέρια φορτηγατζήδων.

Έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ!

Η βέβαιη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές γκρέμισε το Χρηματιστήριο της Αθήνας, το οποίο είχε εκτοξευτεί τα τελευταία χρόνια και έσπαγε όλα τα ρεκόρ το ένα πίσω από το άλλο.

Ενδεικτικό της κατάρρευσης του χρηματιστηρίου είναι πως, σε πολλές περιπτώσεις, τα περίπτερα, αντί για ρέστα από το χαρτονόμισμα των 5 ευρώ, έδιναν δέκα χιλιάδες μετοχές της Eurobank.

Παράλληλα, η βέβαιη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές ανάγκασε πολλούς τραπεζίτες να διαφύγουν στο εξωτερικό, ενώ κάποιοι τραπεζίτες πήγαν και κλείστηκαν μόνοι τους στις φυλακές του Κορυδαλλού.

Κράχ ή Σαχ;;; Ελληνικό Χρηματιστήριο (Το χθές και το σήμερα…)

της Νούλας Χρυσοχοϊδου

Σαχ, ονομάζεται η κίνηση στο σκάκι, η άμεση απειλή εναντίον του Βασιλιά, η οποία προέρχεται από την περσική λέξη σάχης, ενώ ο όρος «σαχ ματ» σημαίνει ότι «Ο Βασιλιάς είναι αβοήθητος (αλλά όχι φυσικά νεκρός)….Δηλαδή, κάτι σαν το ελληνικό χρηματιστήριο σήμερα (;)

Αυτός που απειλεί τον αντίπαλο βασιλιά (Αγορές via Χρηματιστήριο Αθηνών) συνηθίζει να προειδοποιεί λέγοντας τη λέξη σαχ, ενώ στη σύγχρονη εποχή, νόμιμες κινήσεις είναι μόνο αυτές που αντιμετωπίζουν το σαχ.

Η επόμενη κρίση πλησιάζει…

 
Του James Meadway

Μετάφραση: Ελεάννα Ροζάκη

Το ερώτημα δεν είναι το αν, αλλά το πότε

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των τελευταίων εβδομάδων η παγκόσμια οικονομία βαδίζει προς μία ακόμα χρηματοοικονομική κρίση. Τα επίπεδα δανεισμού σε παγκόσμιο επίπεδο βρίσκονται σε υψηλότερα σημεία από το 2008, με τις φτωχές χώρες να κατέχουν τα πρωτεία. Ασφαλής δεν μπορεί να θεωρηθεί πλέον ούτε η Βρετανία όντας πλέον εκτεθειμένη σε επικίνδυνο βαθμό στις κρίσεις που σοβούν στον υπόλοιπο κόσμο. Παράλληλα, τα δικά της εσωτερικά προβλήματα παραμένουν άλυτα.

Στην τελευταία έκθεση του ΔΝΤ με τον τίτλο World Economic Outlook, σκιαγραφείται μία ζοφερή εικόνα επιβράδυνσης της παγκόσμιας ανάπτυξης. Ακόμα και οικονομολόγοι που θεωρούνται εκπρόσωποι του κατεστημένου όπως ο πρώην Αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Λάρι Σάμερς, μιλούν σοβαρά για μία κατάσταση «secular stagnation», μία προσέγγιση που πρεσβεύει ότι οι αναπτυγμένες οικονομίες τελούν σήμερα σε καθεστώς μόνιμης ύφεσης.

Το μέλλον των τραπεζών, το μέλλον της χώρας

Τα αποτελέσματα των δοκιμασιών (stress tests) των ευρωπαϊκών συστημικών τραπεζών, που διεξήγαγαν οι ΕΒΑ και ΕCB, παρουσιάζονται σαν μισογεμάτο ή μισοάδειο ποτήρι. Λόγου χάριν, διεθνή Μέσα και αναλυτές κάνουν λόγο για έντεχνο μακιγιάζ της πραγματικής κατάστασης των ευρωπαϊκών τραπεζών. Στην περίπτωση των τεσσάρων ελληνικών τραπεζών που εξετάστηκαν, η συμβατική ανάγνωση των ξένων Μέσων είναι ότι τρεις τράπεζες δεν πέρασαν το στατικό σενάριο και ότι θα απαιτηθούν συνολικά περίπου 8,7 δισ. ευρώ πρόσθετα κεφάλαια, ενώ μία τράπεζα, η Eurobank, απέτυχε και στο δυναμικό σενάριο και μετά τη σχεδιαζόμενη κεφαλαιακή ενίσχυση.

Το μήνυμα των αγορών για την Ελλάδα και η θέση του ΣΥΡΙΖΑ

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Την τιμητική της είχε η Ελλάδα στην πρόσφατη έκρηξη χρηματοπιστωτικής αστάθειας. Το επιτόκιο του δεκαετούς ομολόγου πήρε ανοδική πορεία στις αρχές Σεπτεμβρίου, όταν ήταν περίπου 5,5%. Η άνοδος έγινε εκρηκτική την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς ο σπασμός της αστάθειας διέτρεξε τις παγκόσμιες αγορές, φτάνοντας το 9%. Ταυτόχρονα κατέρρευσε και το Χρηματιστήριο Αθηνών. Όπως περίμεναν οι ψυχραιμότεροι – ακριβώς επειδή επρόκειτο για σπασμό και όχι για την ίδια την κρίση – η κατάσταση εξομαλύνθηκε παγκοσμίως την εβδομάδα αυτή και το ελληνικό επιτόκιο έπεσε ταχέως γύρω στο 7%. Αλλά το μήνυμα για την Ελλάδα ήταν αμείλικτο, ιδίως για το πολιτικό της προσωπικό, κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Της πλάκας*

Η ελληνική Οικονομία είναι μια Οικονομία της πλάκας. Οι δυνατότητές της είναι τεράστιες, ναι. Η ίδια, όμως, είναι μια Οικονομία της πλάκας. Βρίσκεται σε στοχευμένη σχέση βαθειάς και μεγάλης εξάρτησης από πολύ ισχυρότερες Οικονομίες. (Εσχάτως κι ευθείας εξάρτησης.) Εννοείται, σε σχέση εξάρτησης όχι απλώς στο βαθμό, που γενικά οι Οικονομίες αλληλεξαρτώνται μεταξύ τους στη διεθνή οικονομική σφαίρα. Όχι, πολύ περισσότερο –πολύ, πολύ περισσότερο. Και τούτο ακριβώς είναι που την κάνει Οικονομία της πλάκας. Όλες αυτού του τύπου οι Οικονομίες είναι Οικονομίες της πλάκας.

Απαλλαγή όλων μέχρι το 1997, παραμονές Χρηματιστηρίου

Της ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ

Οταν ο υπουργός -Ευάγγελος Βενιζέλος- παρακάμπτει τη νομιμότητα και αυτό γίνεται γνωστό, ο ίδιος νομοθετεί άρον άρον για να καλύψει την παρασπονδία του και να μη βρεθεί αντιμέτωπος με το άλλο «δημιούργημά του», τον περιβόητο νόμο περί ευθύνης υπουργών.

Ο υπουργός, στην πράξη, ομολογεί πλέον ότι, κατά παρέκκλιση του νόμου 2362/95 έδωσε εκτάκτως στις 14 Ιουλίου 100 εκατ. ευρώ στην Proton Bank από τα διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου, κάτι που του επισήμαναν εμπεριστατωμένα τα δύο στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (Σ. Μαραβελάκης και Κ. Αναγνωστόπουλος) και που αρνήθηκαν να συμπράξουν.

Εκείνες τις ημέρες διεξάγονταν οι έλεγχοι της ΤτΕ και της Αρχής κατά του μαύρου χρήματος στην Proton, που έδειξαν υπεξαίρεση 51 εκατ. ευρώ και σειρά κανονιστικών παραβάσεων.

Πωλητές οι ξένοι θεσμικοί στο Χρηματιστήριο, μέσω… offshore

Του Βασίλη Γεώργα

Καθαροί πωλητές για πρώτη φορά από τον Ιούνιο του 2012 και μετά από 21 μήνες συστηματικών αγορών βγήκαν τον Απρίλιο οι ξένοι θεσμικοί επενδυτές, καθώς funds που εδρεύουν σε «φορολογικούς παραδείσους» προέβησαν σε σημαντικές ρευστοποιήσεις ελληνικών μετοχών.

Η «ταυτότητα» των πωλητών ενδεχομένως να φωτογραφίζει ελληνικών συμφερόντων κεφάλαια, τα οποία όμως επενδύουν από το εξωτερικό μέσω offshore επιχειρήσεων ή εταιρειών διαχείρισης κεφαλαίων και καταγράφονται ως αλλοδαποί θεσμικοί επενδυτές. Και αυτό, καθώς καθαρές εκροές υπήρξαν μέσω Λουξεμβούργου (-74,93 εκατ. ευρώ) όπου εδρεύουν εταιρείες διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων ελληνικών τραπεζών, από τα Νησιά Βερμούδες (-29,02 εκατ. ευρώ), τα Νησιά Καϋμάν (-26,61 εκατ. ευρώ), την Κύπρο (-9,55 εκατ. ευρώ) και τις Παρθένες Νήσους Αγγλίας (-4,7 εκατ. ευρώ).

Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΣΤΕΝΑΖΕΙ, ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΟΜΩΣ ΤΡΕΛΑ ΚΑΛΠΑΖΕΙ

Του Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Καλά, πώς γίνεται ο ελληνικός λαός να δυστυχεί, να καταβαραθρώνεται συνεχώς το βιοτικό του επίπεδο, να μην έχει να πληρώσει ούτε τους φόρους του, να μαστίζεται από εφιαλτικά υψηλή ανεργία και την ίδια στιγμή οι τιμές των μετοχών και ο γενικός δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών να… καλπάζουν τρελά; Δεν τέμνονται πουθενά ο κόσμος της πραγματικής οικονομίας που σφαδάζει στα πρόθυρα της ασφυξίας ρευστότητας για να πληρωθούν μισθοί και υποχρεώσεις με τον κόσμο των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών!

Ολα αυτό δείχνουν. Δεν έχουν καν κλείσει ακόμη δύο χρόνια από τις 5 Ιουνίου του 2012. Την ημέρα εκείνη το ΧΑΑ έκλεισε στο ναδίρ κατά τα έξι χρόνια της κρίσης 2008-2013. Ο γενικός δείκτης “πάτωσε” στις 476,36 μονάδες. Πολύ χαμηλότερα δηλαδή από τις 675 μονάδες που είχε κλείσει στις 31 Δεκεμβρίου του 2011, πέντε μήνες νωρίτερα. Χίλιες μονάδες σχεδόν λιγότερα από τις 1.414 μονάδες που είχε κλείσει στις 31 Δεκεμβρίου του 2010 και αβυσσαλέα χαμηλότερα από τις 2.196 μονάδες που είχε κλείσει στις 31 Δεκεμβρίου του 2009. Μέσα στον Ιούνιο του 2012 σχηματίστηκε η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ. Το ΑΕΠ της χώρας καταποντίστηκε, η δυστυχία των Ελλήνων προσέλαβε πρωτοφανείς διαστάσεις τα δύο χρόνια που μεσολάβησαν από τότε. Ομως το χρηματιστήριο άρχισε να… καλπάζει!

Πώς ξέπλυναν με νόμο τα σκάνδαλα Χρηματιστηρίου, Ολυμπιακών Αγώνων και λίστας Λαγκάρντ

Του Νίκου Ανδριόπουλου

Με περισσή δόση ειρωνίας απέναντι σε έναν λαό που αντιμάχεται τον εξανδραποδισμό του τις τελευταίες εβδομάδες στην ημερήσια διάταξη της ειδησεογραφίας λαμβάνει χώρα μία άνευ προηγουμένου παρέλαση εκατομμυρίων. Μίζες από τα υποβρύχια και τα εξοπλιστικά συστήματα, θαλασσοδάνεια υπέρ «ημετέρων» επιχειρηματιών με το λογαριασμό να καταλήγει πάντα στο  φορολογούμενο και μία κυβέρνηση που κατά περίπτωση επιχειρεί να «καπελώσει» το έργο της Δικαιοσύνης, θριαμβολογώντας για τα 17,7 εκατ. που θα δωρίσει στους τομείς που διαλύει. 

Χρηματιστήριο Αθηνών: Ό,τι φάνε, ό,τι πιούνε…

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σε χρονιά της μεγάλης αρπαχτής εξελίχθηκε το 2013 για το χρηματιστήριο που είδε τον γενικό δείκτη, εν μέσω φτώχειας και ύφεσης, να αυξάνεται κατά 28%!

Η Ελλάδα είναι η χώρα των ρεκόρ. Το τελευταίο διάστημα ακούμε από κυβερνητικούς ότι η Ελλάδα πέτυχε την ταχύτερη δημοσιονομική προσαρμογή σε όλη την ΕΕ, επειδή κατάφερε να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα τόσο γρήγορα. Τρώνε την σκόνη μας ακόμη κι οι Γερμανοί, δηλαδή. Το γεγονός δε ότι η Ελλάδα αποτελεί τον ορισμό της κρατικής χρεοκοπίας είναι ήσσονος σημασίας, όπως ήσσονος σημασίας και προφανώς άσχετο το ένα με το άλλο ήταν το γεγονός ότι η προ 15ετίας Ελλάδα του Σημίτη βρισκόταν στο ναδίρ όλων των κατατάξεων εντός της ΕΕ ή της ευρωζώνης. Οι υψηλοί ρυθμοί που κατέγραφε όμως τότε η αύξηση του ΑΕΠ (της τάξης του 3% ακόμη και 4%) κι ήταν πράγματι οι ταχύτεροι της ΕΕ, έκαναν τον εμπνευστή της ισχυρής Ελλάδας να την παρουσιάζει ως την ταχύτερα αναπτυσσόμενη χώρα στην Ευρώπη. Και τότε δηλαδή οι υπανάπτυκτοι Γερμανοί κι άλλοι βορειοευρωπαίοι έβλεπαν την πλάτη μας…

Όλοι αθώοι

Αθώοι κρίθηκαν από την ελληνική δικαιοσύνη όλοι οι εμπλεκόμενοι των μετοχών-φούσκα του χρηματιστηρίου. Χρειάστηκε, μάλιστα, να περάσουν 13 χρόνια και η καταδίκη της πρώτης ανακρίτριας της υπόθεσης για κατάχρηση εξουσίας και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, μέχρι να βγει αυτή η απόφαση.

Η οικονομική και κοινωνική καταστροφή της χώρας αντιμετωπίζεται από όλους σαν να είναι φυσικό φαινόμενο. Ο στρατηγός άνεμος ήταν αυτός που φούσκωσε τις μετοχές και κατέστρεψε χιλιάδες κορόιδα που πίστευαν τον Κώστα Σημίτη και τον Γιάννο Παπαντωνίου όταν τους έλεγαν να ρίξουν τα λεφτά τους στο ελληνικό χρηματιστήριο.

Χρηματιστήριο: Αυτή η ευημερία κι αν είναι επίπλαστη!

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Την πραγματικότητα στην οικονομία την γνωρίζουμε όλοι και για να μείνουμε μόνο στα πιο πρόσφατα πιστοποιείται από γεγονότα, όπως:

Πρώτο, η καταβαράθρωση των μισθών. Με βάση στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα η Παγκόσμια Τράπεζα την προηγούμενη εβδομάδα, οι μισθοί στους νέους τα δύο τελευταία χρόνια μειώθηκαν κατά 32,4%. Έφτασαν συγκεκριμένα από τα 986,9 δολάρια τον μήνα το 2011 στα 666,7 το 2013. Αξίζει μάλιστα να τονιστεί ότι σε καμία άλλη χώρα του κόσμου δεν καταγράφηκε τέτοιος καταποντισμός παρότι υπήρξαν και σε άλλες χώρες μειώσεις: Από την Γερμανία (-0,48%) και την Γαλλία (-0,49%) μέχρι την Λετονία (-9,35%) και την Αγγλία (18,1%)! Όση βαθύτερη επομένως η κρίση τόσο βαθύτερα έβαλε το μαχαίρι η αστική τάξη με τις κραυγές απόγνωσης να καλύπτονται από τις σειρήνες της “διάσωσης”.

Mανχάταν κυλάει στις φλέβες της Αθήνας

Η ταινία Cosmopolis του Ντ. Κρόνεμπεργκ, βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Ντον ΝτεΛίλλο (εκδ. Εστία), δείχνει μια ημέρα από τη ζωή ενός νεαρού δισεκατομμυριούχου στο Μανχάταν. Ο μεγαπαίκτης των αγορών, Ερικ Πάκερ, διευθύνει τα ντιλ μέσα από την τεράστια λιμουζίνα του, που αργοκυλάει στους νεοϋορκέζικους δρόμους· μέσα στην απαστράπτουσα hi-tech σαρκοφάγο δέχεται συνεργάτες και συμβούλους και διεξάγει ιδιόρρυθμους διαλόγους για το χρήμα, τον χρόνο, τη ζωή, την ηθική, την ύπαρξη. Η μέρα κυλάει με ιλιγγιώδεις διαλόγους, ενόσω οι δρόμοι κυριεύονται από μια ξέφρενη εξέγερση και οι αγορές νομισμάτων τρέχουν στα μόνιτορ. Η αφήγηση ξεκινά με αφηρημένο εξπρεσιονισμό του Πόλοκ, κι ένα στίχο του Πολωνού Ζ. Χέρμπερτ: «νομισματική μονάδα έγινε ο αρουραίος»· κορυφώνεται με τη θρησκευτική ζωγραφική αφαίρεση του Ρόθκο.