Του Δημήτρη Ραπίδη*

Ποτέ μου δεν θα περίμενα ότι θα ακούσω αυτή τη λέξη να βγαίνει με μίσος και απέχθεια από το στόμα ανθρώπων που κάποτε ήταν καθηγητές μου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κάποιοι εξ’αυτών ήταν και από τους αγαπημένους μου. Ήταν οι ίδιοι που προσπαθούσαν επί τέσσερα χρόνια να εμφυσήσουν στους φοιτητές «κριτική σκέψη», «ψύχραιμη ανάλυση», «όχι ακρότητες και αφορισμούς» στην προσέγγιση επιστημονικών και ιστορικών γεγονότων. Στην προσέγγιση πολιτικών και οικονομικών, εθνικών επιλογών. Είναι ίδιοι οι οποίοι μέσα σε ένα εξάμηνο ξεχύθηκαν σε ένα κυνηγητό μαγισσών εναντίον προσώπων και πολιτικών επιλογών, πιέζοντας από τις σελίδες στο Facebook την κατάθεση πρότασης μομφής κατά της Ζωής Κωνσταντοπούλου, επιλέγοντας τον συνεχή εμπαιγμό του Λαφαζάνη και της «παρέας» του, και χλευάζοντας τον Λαπαβίτσα, ενώ συνέλεγαν υπογραφές για την παραπομπή του Βαρουφάκη στο Ειδικό Δικαστήριο. More