Δυτική Όχθη: Στις Συμπληγάδες των checkpoints και των εποικισμών

Toυ Λεωνίδα Βατικιώτη

Οδοιπορικό στην Παλαιστίνη

Συνεντεύξεις, μαρτυρίες και καθημερινά περιστατικά από τη Δυτική Όχθη, όπως τα κατέγραψε η αποστολή του Advanced Media Institute και του περιοδικού Δημοσιογραφία

Η αντίδραση του Νασούφ στο τηλέφωνο που δέχτηκε από την ισραηλινή αστυνομία ήταν απρόβλεπτη για τους γύρω του, αλλά κάτι παραπάνω από εύστοχη. «Το ξέρω κι είναι νόμιμο» τους είπε όταν τον ρώτησαν αν γνωρίζει ότι ο γιός του, που είχε ήδη συλληφθεί, κάνει χρήση χασίς. Αφού η προσπάθειά τους να στρέψουν τον πατέρα κατά του παιδιού έπεσε στο κενό, τον ενημέρωσαν ότι θα παραμείνει για δύο μέρες στη φυλακή επειδή έκανε μπάνιο στο κομμάτι εκείνο της Νεκρής Θάλασσας που είναι για τους Εβραίους. Άθελά του ο μικρός, παρότι είχε αφήσει την πετσέτα του στο μικρό εκείνο κομμάτι παραλίας που επιτρέπεται να κολυμπούν οι Άραβες, απολαμβάνοντας το μπάνιο του στα μοναδικά νερά της Νεκρής Θάλασσας, κατά την κολύμβηση έκανε το «λάθος» της Ρόζας Παρκς που το 1955 έκατσε σε θέση λευκού σε ένα λεωφορείο της Αλαμπάμα.

Μια μέρα στη Χεβρώνα: βία, ταπεινώσεις, φτωχοποίηση

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Η απόσταση από τη Ραμάλα στη Χεβρώνα είναι περίπου 42 χιλιόμετρα. Πολύ λιγότερο από μισή ώρα, υποθέτεις, δεδομένης και της αγάπης των Παλαιστινίων στην ταχύτητα. Το ταξίδι όμως διαρκεί πολύ περισσότερο από μία ώρα. Τα «σαμαράκια» που έχουν «φυτευτεί» σε όλους του δρόμους της Παλαιστίνης κάθε 300-400 μέτρα, φέρνοντας το στομάχι στο στόμα όσο αργά κι αν οδηγεί κάποιος, και πολύ περισσότερο τα check points όπου οι Ισραηλινοί ελέγχουν ξανά και ξανά κάθε όχημα, κάνουν την κάθε μετακίνηση μια μικρή περιπέτεια. Και τη ζωή των Παλαιστινίων μια ατελείωτη ταλαιπωρία. Αν σε αυτό το καθημερινό χάσιμο χρόνου προστεθούν και οι εξευτελισμοί δε χρειάζονται περισσότεροι λόγοι για να μένει κάθε Παλαιστίνιος στο σπίτι του ή στη γειτονιά του αμετακίνητος, κι η φυλακή της Δυτικής Όχθης να μετατρέπεται σε κάτεργο.

Δυτική Όχθη: Στις Συμπληγάδες των checkpoints και των εποικισμών

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η αντίδραση του Νασούφ στο τηλέφωνο που δέχτηκε από την ισραηλινή αστυνομία ήταν απρόβλεπτη για τους γύρω του, αλλά κάτι παραπάνω από εύστοχη. «Το ξέρω κι είναι νόμιμο» τους είπε όταν τον ρώτησαν αν γνωρίζει ότι ο γιός του, που είχε ήδη συλληφθεί, κάνει χρήση χασίς. Αφού η προσπάθειά τους να στρέψουν τον πατέρα κατά του παιδιού έπεσε στο κενό, τον ενημέρωσαν ότι θα παραμείνει για δύο μέρες στη φυλακή επειδή έκανε μπάνιο στο κομμάτι εκείνο της Νεκρής Θάλασσας που είναι για τους Εβραίους. Άθελά του ο μικρός, παρότι είχε αφήσει την πετσέτα του στο μικρό εκείνο κομμάτι παραλίας που επιτρέπεται να κολυμπούν οι Άραβες, απολαμβάνοντας το μπάνιο του στα μοναδικά νερά της Νεκρής Θάλασσας, κατά την κολύμβηση έκανε το «λάθος» της Ρόζας Παρκς που το 1955 έκατσε σε θέση λευκού σε ένα λεωφορείο της Αλαμπάμα.

Το αδίκημα του γιου του Νασούφ ήταν ότι έκανε μπάνιο σε νερά όπου επιτρέπεται το κολύμπι σε «Εβραίους μόνο». Ο διαχωρισμός ακόμη και της Νεκρής Θάλασσας σε ένα κομμάτι, προφανώς το μεγαλύτερο και ωραιότερο, που είναι για τους Εβραίους και σε ένα άλλο κομμάτι, προφανώς το μικρότερο και το χειρότερο, που είναι για τους Άραβες, αν και ενδεικτικό για τους φυλετικούς διαχωρισμούς δεν είναι ενδεχομένως το χειρότερο, ούτε το πιο προσβλητικό.

Η Unesco καταγγέλλει την ισραηλινή κατοχή

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Εμπόδιο στα σχέδια εξαφάνισης της μουσουλμανικής ιστορίας της ανατολικής Ιερουσαλήμ θέτει ψήφισμα της Unesco το οποίο επικρίνει σφοδρότατα τις ανασκαφές στην παλιά πόλη που ως στόχο έχουν την «εβραιοποίηση» της.

Το ψήφισμα του εκπαιδευτικού, επιστημονικού και πολιτιστικού οργανισμού των Ηνωμένων  Εθνών, που προτάθηκε από την αντιπροσωπεία της Ιορδανίας και υπερψηφίστηκε από δέκα χώρες ενώ τρεις ψήφισαν κατά και άλλες τρεις απείχαν, καταδικάζει ρητά τις πρακτικές που μετέρχονται οι «ισραηλινές αρχές κατοχής» κι ως στόχο έχουν την πλήρη προσάρτηση του μουσουλμανικού τομέα της πόλης.