Αραβικός κόσμος χωρίς Χριστιανούς

Η ετοιμαζόμενη πολεμική εμπλοκή των Δυτικών δυνάμεων στη φλεγόμενη Συρία θυμίζει τον τρόπο επέμβασης των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο Ιράκ: και τότε είχε χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία το χημικό οπλοστάσιο του Σαντάμ Χουσεϊν, το οποίο όμως δεν βρέθηκε ποτέ μετά την εισβολή και την ακολουθήσασα πολύχρονη κατοχή. Η εισβολή και ο διαμελισμός του Ιράκ δεν υπαγορεύθηκε ασφαλώς από ανθρωπιστικά κριτήρια, ή από συμπόνια για τους καταπιεζόμενους Ιρακινούς. Με παρόμοιο τρόπο οι Ταλιμπάν και ο τζιχαντισμός στο Αφγανιστάν τροφοδοτήθηκε επί μακρόν από τις ΗΠΑ, έως ότου υποδειχθούν ως μέρη του άξονα του Κακού.

Η Συρία και το φάντασμα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου

Η Συρία θυμίζει όλο και περισσότερο τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Δεν είναι μόνο οι εικόνες των αεροπλάνων που βομβαρδίζουν αμάχους και μετατρέπουν το Χαλέπι σε σύγχρονη εκδοχή της Γκερνίκα (Guernica). Είναι και η αντίθεση ανάμεσα στην αμέριστη υποστήριξη της Ρωσίας και του ιρανικού καθεστώτος και τους δισταγμούς και τις αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά των δημοκρατιών στην υποστήριξή των επαναστατών. Χθες, κατά τον ίδιο τρόπο, αλλά με αντίστροφη πορεία φυσικά, η Ναζιστική Γερμανία και η Φασιστική Ιταλία υποστήριζαν χωρίς ενδοιασμούς τους αντάρτες του Φράνκο, ενώ τα δημοκρατικά καθεστώτα διύλιζαν με σταγονόμετρο την υποστήριξη τους στους Ισπανούς Ρεπουμπλικάνους.