Του Δημήτρη Γιατζόγλου
Στα χρόνια της δικτατορίας του Πινοσέτ στη Χιλή, ο πατριάρχης και γκουρού του νεοφιλελευθερισμού Φρίντριχ Χάγιεκ δήλωνε ότι «προτιμούσε έναν φιλελεύθερο δικτάτορα από μια δημοκρατική κυβέρνηση χωρίς φιλελευθερισμό» και συνιστούσε στην Θάτσερ να χρησιμοποιήσει την Χιλή «ως πρότυπο για την ριζική αναδόμηση της Βρετανίας». Είναι βέβαιο ότι αν ζούσε σήμερα, ο κ. Χάγιεκ θα συνιστούσε ένθερμα στο διευθυντικό μπλόκ της Ε.Ε. να οδηγήσουν, χωρίς ενδοιασμούς, την ελληνική κοινωνία στην πλήρη κατάρρευση, ώστε στην συνέχεια να την «αναδομήσουν», σύμφωνα με τις ιδέες του περί ελευθερίας και δημοκρατίας.
O Χάγιεκ δεν ζει. Και μπορεί η υπεράσπιση του Πινοσέτ να μην είναι και πολύ must σήμερα• μπορεί η μεγάλη καπιταλιστική κρίση του 2008 να επέβαλε προσωρινά μια αυτοσυγκράτηση στους αφηνιασμένους λάτρεις της ελεύθερης αγοράς• μπορεί ένας λελογισμένος κεϋνσιανισμός να επανήλθε στο πεδίο του προβληματισμού, ως μια μετριοπαθής εναλλακτική. Αλλά οι ιδέες του Μεγάλου Δάσκαλου είναι εδώ: πυλώνες του πολιτικού σχεδίου με το οποίο ενοποιείται σήμερα η Ευρώπη και αυστηρός μετρονόμος του εκσυγχρονισμένου νεοφιλελεύθερου έπους. More
Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση 