Νοσταλγοί του δικτάτορα Φράνκο για πρώτη φορά στο ισπανικό Κοινοβούλιο

Περισσότερα από 40 χρόνια από το θάνατο του δικτάτορα Φράνκο, οι φασίστες νοσταλγοί του αναμένεται από την Κυριακή να εκπροσωπούνται για πρώτη φορά στο Κοινοβούλιο της Ισπανίας. Το ακροδεξιό κόμμα Vox του Σαντιάγκο Αμπασκάλ αναμένεται να αποσπάσει, σύμφωνα με τις περισσότερες δημοσκοπήσεις, διψήφιο ποσοστό στις αυριανές εκλογές στην Ισπανία και ενδεχομένως θα μπορούσε να υποστηρίξει ακόμα και μια δεξιά κυβέρνηση συνασπισμού του Λαϊκού Κόμματος και του κόμματος των Ποκιτών (Ciudadanos)! «Αυτό μπορεί να μην γίνει καθώς στις δημοσκοπήσεις προηγούνται οι Σοσιαλιστές του Πέδρο Σάντσεθ, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο: Για πρώτη φορά από το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο, μια ισχυρή ακροδεξιά δύναμη παίζει πάλι σημαντικό ρόλο στην ισπανική πολιτική» γράφει η γερμανική Tagesspiegel.

«Τι ακριβώς είναι το Vox;», ρωτήθηκε πρόσφατα ο Αμπασκάλ. Η πρώτη του απάντηση – πουλώντας δήθεν πατριωτισμό για να συγκαλύψει τις φασιστικές ιδέες του – ήταν: «Το Vox είναι η φωνή εκείνων που θέλουν, πάνω από όλα, την ενότητα της ισπανικής πατρίδας τους, εκείνους που ουσιαστικά δεν μπορούν να κοιμηθούν από τον Οκτώβριο του 2017».

Austerityland / Στη χώρα της λιτότητας

Του Leigh Phillips *

Μετάφραση για την ΕΛ.Λ.Α.Σ : N.K.

Aναδημοσίευουμε ένα εξόχως προφητικό κείμενο 5 ετών με αφορμή τη νέα συνταγματική “δημοκρατική” εκτροπή της Ιταλίας . Εδώ βρίσκονται οι αλήθειες που δεν βολεύουν κανέναν και αφορούν την “δημοκρατικά θεσπισμένη” Ευρωχούντα που όποτε δε βολεύεται από τη βούληση των λαών δεν έχει κανένα πρόβλημα να καταλύει τα πάντα.

JP Morgan προς την περιφέρεια της ευρωζώνης: «Ξεφορτωθείτε τα ριζοσπαστικά, αντι-φασιστικά συντάγματα σας”

Μερικές φορές θαυμάζω πόσο αντισηπτική και μειλίχια ακόμη, μπορεί να είναι η γλώσσα των πιο άθλιων και αχρείων έγγραφων.

Την περασμένη εβδομάδα, η ευρωπαϊκή οικονομική ερευνητική ομάδα μαζί με την JP Morgan, το παγκόσμιο οικονομικό γίγαντα, έθεσε ένα 16σέλιδο έγγραφο σχετικά με την κατάσταση των ρυθμίσεων της ζώνης του ευρώ. Αυτό συνεπαγόταν μια σύνοψη από ό, τι δουλειά έχει γίνει μέχρι τώρα και τι δουλειά υπάρχει ακόμη για να γίνει στα θέματα της εθνικής κυριαρχίας, των νοικοκυριών και την απομόχλευση του τραπεζικού τομέα,  διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (μείωση του κόστους εργασίας, καθιστώντας ευκολότερες τις απολύσεις εργαζομένων,  ιδιωτικοποιήσεις, “απορρύθμιση”, απελευθέρωση «προστατευόμενων» βιομηχανιών, κλπ.) και εθνικές πολιτικές μεταρρυθμίσεων.

Ημέρες Φράνκο στην Καταλονία

Toυ Αρη Χατζηστεφάνου

Τις τελευταίες πινελιές ενός τοπικού «πραξικοπήματος», με την απόλυτη στήριξη της ΕΕ και ανερυθρίαστες πλέον αναφορές στη δικτατορία του Φράνκο, σχεδίαζε το Σάββατο ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι.

Καθώς γράφονταν αυτές οι γραμμές συγκαλούσε έκτακτο υπουργικό συμβούλιο, με τη συμμετοχή του Σοσιαλιστικού Κόμματος, στο οποίο θα συζητούνταν η εφαρμογή του άρθρου 155 του συντάγματος, που προβλέπει αναστολή της αυτονομίας στην Καταλονία και επιβολή νέας κυβέρνησης από τη Μαδρίτη.

Οι σοσιαλιστές είχαν ήδη συμφωνήσει από την Παρασκευή για τη διεξαγωγή τοπικών εκλογών στην Καταλονία τον Ιανουάριο ενώ ο Ραχόι παρουσίαζε τα σχέδιά του στην σύνοδο των ηγετών της ΕΕ. Παρά το γεγονός ότι το ζήτημα δεν βρισκόταν στην επίσημη ατζέντα των συνομιλιών, οι ευρωπαίοι ηγέτες έδωσαν στον Ραχόι την ευκαιρία να αναπτύξει τα επιχειρήματά του για την εφαρμογή του άρθρου 155. Ήταν μια συμβολική κίνηση που ισοδυναμεί με ομόφωνη στήριξη της Μαδρίτης. «Στηρίζουμε απόλυτα τις θέσεις της ισπανικής κυβέρνησης» είχε δηλώσει η Άνγκελα Μέρκελ προσερχόμενη στη σύνοδο και συμπλήρωσε ότι η ΕΕ «στέλνει ένα μήνυμα ενότητας για την Ισπανία».