Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο

Όλοι θυμόμαστε τον μαχητικό «κονφερασιέ» (όπως τον αποκαλούσαν οι «εχθροί» του )  Γ. Τράγκα, να σηκώνει το λάβαρο της αντιμνημονιακής θέσης και να ηγείται στρατιάς ταξιτζήδων (κιτρινιάρηδες τους αποκαλούσε) οι οποίοι με το μέσο που διαθέτουν, γίνονταν και γίνονται, εκόντες άκοντες, κήρυκες του φλογερού του λόγου.

Για 4 χρόνια (και παραπάνω) τα ελληνικά πρωινά γέμιζαν με λόγο αντιμνημονιακό, λόγο επενδεδυμένο με αναπαραγωγές αποσπασμάτων του The Shock Doctrine (Το Δόγμα του Σοκ) , το οποίο το είχε φρεσκοδιαβασμένο ο εκφωνητής και το είχε καταστήσει εργαλείο αφύπνισης.  Το απαραίτητο μελό έμπαινε σε καίρια σημεία, με ειδικά τονισμένο λόγο και κατάλληλο μουσικό χαλί, για την απογοήτευση που του επιφύλασσε ο φίλος του Σαμαράς, ο διάδοχος του αμερικανόθερεφτου αρμοστή του τόπου, ΓΑΠ.

Ο Γιώργος Τράγκας στην αγκαλιά της Μέρκελ

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Τον θυμόσαστε τον Γιώργο τον Τράγκα, τον αντιμνημονιακό; Τον Τράγκα που έλεγε την Μέρκελ «καριόλα» και τον Σόιμπλε «καροτσάκια», που άρχιζε τις εκπομπές του με ναζιστικά εμβατήρια και ούρλιαζε ανά δεκάλεπτο ότι έχουμε κατοχή; Τον Τράγκα που αποκαλούσε τους κυβερνήτες του Μνημονίου- τον Παπανδρέου, τον Παπαδήμο, τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο- «δοσίλογους», «ταγματασφαλίτες», «ράληδες» και «λογοθετόπουλος»; Τον Τράγκα που ένα φεγγάρι επαινούσε την Αριστερά και έλεγαν κάποιοι, κοίτα, ρε φίλε, για να μας επαινεί μέχρι και ο Τράγκας, πρέπει να είμαστε πολύ σπουδαίοι.