Διαδικτυακοί τραμπουκισμοί

Tου Παντελή Μπουκάλα

Ο δημόσιος λόγος, κομματικός και δημοσιογραφικός, ήταν οξύς και προ Ιντερνετ. Ο αυριανισμός δεν έμεινε αποκλειστικό γνώρισμα μιας εφημερίδας. Και μόνο όσα γράφτηκαν για την «κρυφή ηγεσία» της 17Ν αν θυμηθούμε, θα συμφωνήσουμε πως η ακρότητα ήταν παρούσα και στους καιρούς που η νοσταλγία τούς ανακαλεί σαν αθώους. Και ο Ανδρέας Παπανδρέου καταγγελλόταν από επίσημα χείλη (και κάμποσες εφημερίδες) σαν αρχιτρομοκράτης, και ο Περικλής Κοροβέσης κρεμάστηκε σε πρωτοσέλιδο σαν αρχηγός της 17Ν (η ρεπόρτερ που «αποκάλυψε» το μυστικό δεν είχε κανένα πρόβλημα στην καριέρα της, παρά το αναίσχυντο ψεύδος της), και το όνομα του Μανώλη Ρασούλη κυκλοφορούσε, τάχα σαν συντάκτη των ματωμένων προκηρύξεων.

Χίλια φιλελευθέρια να σου φιλούν τα χέρια…

του Anaximandros Soicher

Ξύπνησε ο νεοδημοκρατικός αντιφασισμός και άμα κάνεις μια βόλτα στα κοιμητήρια δεν υπάρχει τάφος να μην έχει ραγίσει. Όταν ο πολιούχος σας Κωνσταντίνος Καραμανλής ξέπλενε Χίτες και Μεταξικούς στο ΕΡΕ όλα ήταν καλά και άγια. Παρέα σας κρατούσε εκείνα τα χρόνια και  ο φασίστας Μανιαδάκης ο γνωστός κάφρος του Μεταξά που έγινε βουλευτής επί δικτατορίας Γέρου Καραμανλή. Τώρα που τα δεύτερα ξαδελφάκια σας ήπιαν δυο γραμμές κοκό παραπάνω και σας την πέσανε, πέσατε από τα σύννεφα.

Ο φιλελευθερισμός σε αυτό τον τόπο ήρθε καβάλα στα λίμπερτυ και στο πλάι του είχε Παοτζήδες, Εδεσίτες, Πουλικούς και Χίτες. Βάλτε πάλι σε λειτουργία τον νόμο περί ‘’αναμόχλευσης παθών’’, γιατί η ελληνική ιστορία δεν σας συμπαθεί. Πίσω από την καραμέλα της ελεύθερης αγοράς κρύβετε η πραγματική σας καταγωγή.

Όταν οι “φιλελέ” αρνούνται την αλήθεια μπροστά ακόμα και στο θάνατο (του άλλου)

Σε πρόσφατο άρθρο σε “φιλελε” site, λόγω του ατυχούς θανάτου του γνωστού στα social media Γαλαξιάρχη γράφτηκε για αυτόν: “Πιθανώς να ήταν όλα αυτά αλλά σίγουρα δεν περιγράφουν ακριβώς τη διαδικτυακή του ταυτότητα. Οι εχθροί του πάντως δεν βγήκαν να πουν αυτά που είχαν στο μυαλό τους μέχρι τώρα για αυτόν, δηλαδή ότι ο χαρακτήρας του στο twitter ήταν χολερικός λαϊκιστής, εχθροπαθής και βίαιος, συχνά βρόμικος και χυδαίος, με ασίγαστο μίσος για αυτούς που θεωρούσε εχθρούς του. Ότι στοχοποιούσε πολιτικούς και δημοσιογράφους και άνοιγε βιτριολικές προσωπικές βεντέτες με τους εχθρούς του, όταν δε τού τέλειωναν τα πολιτικά το έριχνε στα φτηνά σεξουαλικά.”

Όλα αυτά πιο κάτω στο κείμενο γενικεύονται για όλα τα “τρολς” του “άγριου πολέμου” στο διαδίκτυο και μάλιστα συγκεκριμένα μόνο για αυτά του μηχανισμού του Σύριζα. Που υπάρχει φυσικά και μηχανισμός του Σύριζα στο διαδίκτυο προς υπεράσπιση και ξέπλυμα των πολιτικών του. Μια και μιλάμε πια για μια κυβέρνηση πλήρως ενσωματωμένη στο καπιταλιστικό κράτος και στη “συνέχεια” του, που ασκεί τις χειρότερες ever νεοφιλελεύθερες και μνημονιακές πολιτικές. Και αυτό όχι ως “αναπόφευκτο καταναγκασμό” όπως δικαιολογείται, αλλά ως φυσική συνέπεια της ΔΙΚΗΣ της ξεκάθαρα επιλογής, να συνεχίσει τις παλιές πολιτικές οξυμένες και σε εμβάθυνση, που εγγενώς συνέχεια θα χειροτερεύουν και θα γίνονται πιο βάρβαρες. Καθώς ο ίδιος ο Σύριζα επέλεξε να είναι ο σημερινός εκτελεστής των πολιτικών της Ε.Ε. (*)

Αλλά αναρωτιέμαι για την έλλειψη μνήμης του συγγραφέα σε αντίστοιχους και εξαιρετικά άθλιους, που διεκδικούν και σειρά αρχαιότητας, μηχανισμούς της ΝΔ, της ακροδεξιάς (δυστυχώς κάπου αυτοί οι 2 ταυτίζονται κιόλας) κτλ.

Aλλά ας κλείσει η παρένθεση και ας δεχτούμε για την οικονομία της κουβέντας ότι ήταν έτσι όπως γράφεται (δεν το θυμάμαι αυτό για τον Γαλαξιάρχη συγκεκριμένα, που τον παρακολουθούσα ως χρήστης του τουίτερ, αλλά ας πούμε πως ήταν έτσι), ενώ αποδεδειγμένα το ίδιο ήταν και είναι και οι “αντίπαλοι”, μουρουτότρολ , “φιλελέ” ακάουντ κτλ (μην πω αρκετά παραδείγματα που τα έχω στο μυαλό).

Γιατί διαδηλώνουν μόνο οι αριστεροί και όχι οι φιλελέδες;

Μια από τις μεγαλύτερες αδικίες στην Ελλάδα είναι ότι διαδηλώνουν μόνο οι αριστεροί. Οι άλλοι δεν διαδηλώνουν σχεδόν ποτέ.

Πραγματικά, η συντριπτική πλειοψηφία στις διαδηλώσεις μετά την χρεοκοπία -αλλά και πριν-, ήταν αριστεροί, αριστεριστές, κομμουνιστές και αναρχικοί.

Τώρα που είναι στην κυβέρνηση ένα αριστερό κόμμα –τουλάχιστον έτσι αυτοπροσδιορίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ-, όλοι περιμένουν πάλι τους αριστερούς να διαδηλώσουν για να το ρίξουν.

Ένας φιλελές διερωτάται

Του Χάρη Ζάβαλου

Τα ερωτήματα στο μυαλό των νεοφιλελέδων/ευρωπαϊστών πολλά.

Φιλοευρωπαϊστές, μαχητές του ΝΑΙ μέχρι πρότινος, αναρωτιούνται γιατί οι πρόσφυγες δεν παίρνουν το αεροπλάνο σαν άνθρωποι να πάνε στις Γερμανίες και στις Αγγλίες κι επιλέγουν (!!!) να σκυλοπνίγονται στης Μεσογείου τα νερά, πληρώνοντας κι ένα σκασμό λεφτά.

Αποκομμένοι πλήρως από το περιβάλλον και την καθημερινότητα, διαβάζοντας μόνο για τις 10 καλύτερες ταράτσες της Αθήνας σε γνωστές φυλλάδες για να πιουν το κοκτέιλ τους απο σμέουρα με πορτοκάλι αγαύη κ μαρμελάδα περγαμόντο, ανακυκλώνουν φρασεολογία χρυσαυγίτικη και ψεκασμένη για σκοτεινούς σκοπούς, σκοτεινών τύπων, με σκοτεινό δέρμα που έχουν σκοπό να αλλοιώσουν τον πληθυσμιακό χαρακτήρα της μπατρίδος μας.

Η αβάσταχτη υποκρισία των φιλοευρωπαϊστών

Της Niemands Rose

Δηλώνει ΝΑΙ στην Ευρώπη, αλλά παριστάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι:

1. Ευρώπη δεν είναι μόνο τα καταναλωτικά αγαθά που τρέμει μη στερηθεί, έχοντας καλομάθει σε μια εποχή επίπλαστης ευμάρειας, με τα εισαγόμενα, τα γκατζετάκια, τις πιστωτικές κάρτες και την ανερμάτιστη απολιτίκ ευδαιμονία των φρη-πρες και των μμε του lifestyle. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο γεγονός πως η καταπιταλιστική μηχανή κρασάρει. Η ανάπτυξη δεν είναι αέναη, η λύσσα των αετονύχηδων για κέρδος προκαλεί οικονομικές κρίσεις, και την ύφεση την πληρώνουν πάντα οι ήδη οικονομικά ασθενείς.

Οι φιλελέδες ετοιμάζονται για την πρώτη τους πορεία

Σε μεγάλη αναστάτωση βρίσκονται το τελευταίο διάστημα οι φιλελέδες, οι οποίοι ανησυχούν μήπως χρεοκοπήσει η Ελλάδα, η οποία χρεοκόπησε πριν από πέντε χρόνια αλλά αυτοί δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα για είναι και κάπως καθυστερημένοι.

Βέβαια, οι φιλελέδες δεν θα έπρεπε να ανησυχούν καθόλου για την χρεοκοπία της χώρας , σε οποιαδήποτε εποχή, αφού αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με το δημόσιο -το οποίο μισούν- και ζουν από τις πολύ παραγωγικές και πρωτοποριακές δουλειές τους, οι οποίες προκαλούν παγκόσμιο θαυμασμό.

Σταύρος Θεοδωράκης: Θάτσερ ή Φάρατζ;

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ανανέωση Δευτέρα 5 Ιανουαρίου: Τα βρήκαν στις ιδέες τα χάλασαν στα ψηφοδέλτια τελικά το Ποτάμι με την Φιλελεύθερη Συμμαχία.

Όπως υποστηρίζει στο λογαριασμό του στο facebook ο πρώην υποψήφιος με την ΦιΣυ, Παναγιώτης Δημητράς, το άνοιγμα προς τον νεοφιλελεύθερο Γρηγόρη Βαλλιανάτο έγινε από το Ποτάμι αλλά η συμμαχία έσπασε όταν ο Σταύρος Θεοδωράκης «άσκησε βέτο στη συμμετοχή του Προέδρου της ΦιΣυ στα ψηφοδέλτια».

Ο Δημητράς συγκρίνει μάλιστα τον Θεοδωράκη με τον Τζήμερο (υποθέτουμε απαξιωτικά), με τον οποίο η ΦιΣυ είχε συνεργαστεί εκλογικά στις βουλευτικές εκλογές του 2012.