Φασιστικό βαλς στον Δούναβη

του Δημήτρη Κούλαλη

Ποιος, τελικά, ο “ευρωπαϊκός τρόπος ζωής”; Η Γαλλική Επανάσταση κι ο Διαφωτισμός; Ή μήπως η Ιερά εξέταση, η “εκπολιτιστική” αποικιοκρατία και τα κρεματόρια; Απάντηση: Δε γνωρίζουμε. Ξέρουμε όμως τι ενώνει τους “Όρμπαν” την Κομισιόν και τους ακροδεξιούς τραμπούκους: Το μίσος τους για όσα συμβολίζει η σημαία των εργαζομένων…

Για υιοθέτηση της ακροδεξιάς ρητορικής κατηγορήθηκε η μελλοντική πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν μετά την ανάθεση του χαρτοφυλακίου για την «Προστασία του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής» στο στέλεχος της ΝΔ και παλιό γνώστη των ραφινάτων γραφείων των Βρυξελλών Μαργαρίτη Σχοινά.

«Kαθαρίζεις» την κοινωνία «σου», νοικοκυραίε;

Του Γεράσιμο Χολέβα

Ζακ Κωστόπουλος – Ένας χρόνος μετά*

Ο θάνατος του Ζακ Κωστόπουλου (ναι, είχε και όνομα ο άνθρωπος που έχασε τη ζωή του από λιντσάρισμα δίπλα στην Ομόνοια) αποτελεί όριο για την περίοδο που ζούμε στην Ελλάδα.

Είναι η έκφραση του εκφασισμού μιας κοινωνίας που σαπίζει κι επειδή δεν έχει σε τίποτα να ελπίζει κλωτσάει μέχρι θανάτου όποιον βρεθεί σε αδύναμη θέση μπροστά της.

Κλωτσάει ποιον; Τον κλέφτη;

Ναζισμός και κομμουνισμός ίδιος και ιστορικά για την ελληνική δεξιά

Το άκρον της γελοιότητας επιστρατεύει πλέον ο πολιτικός λόγος του νεοφιλευθερισμού

Η Mαριέττα Γιαννάκου έμεινε γνωστή σαν την υπουργό παιδείας που ξεσήκωσε εναντίον των μεταρρυθμίσεων της το, ιστορικό πια, κύμα των καταλήψεων του 2006-2007, μία από τις μεταλύτερες φοιτητικές κινητοποιήσεις της μεταπολίτευσης. Πλέον θα μείνει γνωστή και ακόμα χυδαία απόπειρα χειραγώγησης της ιστορίας.

Με αφορμή την δήλωση του Κοντόνη για την μη συμμετοχή του στο Διεθνές Συνέδριο με θέμα: «Η κληρονομιά στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα», στις 23 Αυγούστου, στο Ταλίν, στο πλαίσιο της Εσθονικής Προεδρίας του Συμβουλίου της EE, η Γιαννάκου, παροπλισμένο στέλεχος της ΝΔ, δήλωσε πως:

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν (…) Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!

Ενα τραγούδι- μάθημα για τις ρίζες του φασισμού, του φασισμού που τσάκισαν οι λαοί με τους κομμουνιστές μπροστά.

Αυτές τις μέρες, που η «αγία» καπιταλιστική ΕΕ επδιώκει πάλι την ανιστόρητη εξομοίωση του ναζισμου και του φασισμού με τον κομμουνισμό και την ακολουθούν οι ντόπιοι εκφραστές της με διάφορους τρόπους, οι παρακάτω στίχοι (και ο ολόκληρο το τραγούδι) να ακουστούν παντού. O ναζισμός και ο φασισμός γεννιούνται από το σύστημα τους.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν / και χάνονται βαθιά στα περασμένα. / Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν, / μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον. / Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

Ο Μπογδάνος ως μονάδα μέτρησης της αλητείας

Του Χάρη Ζάβαλου

Ο παρουσιαστής / σχολιαστής / πανελίστας / ποιητής / φιλόσοφος / άνθρωπος, Κωνσταντίνος Μπογδάνος, πριν λίγες μέρες, αφού μίλησε για τραμπούκους που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, θυμήθηκε τη μητέρα του δολοφονηθέντα από τη Χρυσή Αυγή, Παύλου Φύσσα, Μάγδα Φύσσα.

Αφού αναρωτήθηκε γιατί είναι λυτή και όχι δεμένη, όπως παραδείγματος χάριν θα έπρεπε να είναι αυτός, μας επισήμανε ότι, «ανθρώπινα» αν το δούμε, ο δολοφόνος του Φύσσα, Γιώργος Ρουπακιάς, θα πρέπει να είναι ράκος μετά από αυτήν την επίθεση της Μάγδας Φύσσα, η οποία πέταξε ένα μπουκάλι νερό προς τον Ρουπακιά.
Μόλις χτες ο (όχι και τόσο) αγαπημένος παρουσιαστής της νεολαίας, Μπογδάνος, δήλωσε στις κάμερες, ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 κατά της χούντας ήταν υποκινούμενη από την CIA και ταυτόχρονα υπεύθυνη για την τραγωδία της Κύπρου.

Ιστορική λήθη

Της Μαρίας Παρέντη

Σαράντα εννέα χρόνια μετά το απριλιανό πραξικόπημα και σαράντα δύο σχεδόν από την πτώση του κι όμως πολλές αποφάσεις και νομοθετήματα των συνταγματαρχών εξακολουθούν να ισχύουν ακόμη. Στελέχη που ποτέ δεν έκρυψαν τη συμπάθεια ή ακόμη και την εμπλοκή τους στο καθεστώς  βρίσκονται σε ύπατα αξιώματα  (Πανεπιστήμια, Δικαστήρια, Στρατός, Κεντρική Διοίκηση, Εκκλησία).

Την ίδια στιγμή τέσσερις στους δέκα Έλληνες θεωρούν πως η στρατιωτική τυραννία στάθηκε ευεργετική ή έστω ανώδυνη, ενώ ένας στους πέντε πιστεύει πως μια νέα δικτατορία θα ήταν “εθνοσωτήριος’”. Μνήμες αμβλύνθηκαν και σκέψεις αλλοιώθηκαν.

Το κτήνος του φασισμού

του Δάνη Παπαβασιλείου

Το όνομα του είναι Ντίνκο Βάλεφ, είναι 29 ετών και ζει στη βουλγαρική πόλη Yambol, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Δηλώνει «έμπορος παλαιών μεταλλικών αντικειμένων», αλλά έχει γίνει παγκοσμίως γνωστός ως «κυνηγός προσφύγων».

Αυτό το απόβρασμα της ανθρωπότητας «περιπολεί» στην περιοχή, απ’ όπου περνούν πρόσφυγες, κυρίως από τη Συρία, τους συλλαμβάνει, τους ανακρίνει, τους βασανίζει και στη συνέχεια τους παραδίδει στις τοπικές αστυνομικές αρχές.

Μαθήματα Φασισμού

Του Νίκου Καραβέλου

Η παιδεία και η πνευματική καλλιέργεια θεμελιώνονται πάνω στη σκέψη, την κρίση και τη λογική. Χτίζονται με κόπο, με τη συνεχή άσκηση, με σεβασμό και σεμνότητα. Ο στοχασμός είναι το πλέον επίπονο άθλημα.

Εκπαίδευση είναι η διαδικασία που οδηγεί στην παιδεία. Ο Αριστοτέλης υποστήριζε πως για τη διδασκαλία χρειάζονται τρία πράγματα : η φύση, η μάθηση και η άσκηση. Η σωστή εκπαίδευση ακονίζει το μυαλό χωρίς να στομώνει το συναίσθημα. Γιατί χωρίς συναίσθημα, η μόρφωση μοιάζει με ήλιο που λάμπει, αλλά δε ζεσταίνει (Ιάσων Ευαγγέλου «Γλώσσα και Παιδεία, εκδ. Σαββάλας).

Σκοπός της παιδείας, ίσως μοναδικός, είναι η κοινή ωφέλεια. Η ελάττωση του ανθρώπινου πόνου. Στόχος η συνάντηση με τη συνείδηση, η κατάκτηση της ελευθερίας.

Ο φασισμός επιστρέφει στην Ευρώπη

του Δημήτρη Κουσουρή

και σκέψεις για τον χαρακτήρα ενός διεθνούς αντιφασιστικού κινήματος

.Στο τέλος μιας μακράς περιόδου μετάβασης, που ξεκίνησε πριν από ένα τέταρτο του αιώνα με την πτώση του τείχους του Βερολίνου, μπορούμε σήμερα να διακρίνουμε τα γνωρίσματα της ιστορικής περιόδου, να αποκαταστήσουμε τη διαλεκτική της διάρκειας και να αναγνωρίσουμε τις σχέσεις ανάμεσα στην εποχή, την περίοδο και τη συγκυρία. Η περίοδος που άρχισε το 1989-1990 και παρουσιάστηκε ως το τέλος της Ιστορίας και  μη αναστρέψιμος θρίαμβος του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού έχει πια φτάσει στο τέρμα της. Από το 2001, ή σύμφωνα με άλλους το 2008,  έχουμε βρεθεί μέσα σε ένα από εκείνα τα «ενδιάμεσα διαστήματα», ανάμεσα σε ό,τι δεν υπάρχει πια και ό,τι δεν έχει γίνει ακόμα.[1]

Επτά κανόνες για να βοηθήσει κανείς στη διάδοση των ρατσιστικών ιδεών

Του Jacques Rancière

Επιμέλεια μετάφρασης: Κωνσταντίνα Μαγγίνα

Η διάδοση των ρατσιστικών ιδεών στη Γαλλία φαίνεται να είναι σήμερα εθνική προτεραιότητα.  Οι ρατσιστές δουλεύουν πάνω σε αυτό. Αλλά η προσπάθεια των προπαγανδιστών μιας ιδέας έχει όρια, σε μια εποχή όπου δυσπιστεί κανείς για τις ιδέες, και συχνά χρειάζεται να τα υπερβεί, με τη συμμετοχή των αντιπάλων του. Εδώ είναι η αξιοσημείωτη πτυχή της γαλλικής κατάστασης: οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι και οι ειδικοί όλων των ειδών ήξεραν να βρουν τα τελευταία χρόνια τρόπους αρκετά αποτελεσματικούς για να χρησιμεύσει ο αντιρατσισμός τους σε μια πιο έντονη εξάπλωση των ρατσιστικών ιδεών. Όλοι οι κανόνες που εκφράζονται εδώ χρησιμοποιούνται ήδη. Αλλά χρησιμοποιούνται συχνά εμπειρικά και τυχαία, χωρίς σαφή επίγνωση της σημασίας τους. Κρίθηκε λοιπόν σκόπιμο, προκείμενου να εξασφαλιστεί η μέγιστη αποτελεσματικότητα τους, να παρουσιαστούν στους πιθανούς χρήστες τους με ένα σαφή και συστηματικό τρόπο.

Μαθητές γράφουν κατά του φασισμού

Αίσθηση προκαλεί το κείμενο κατά του φασισμού που έγραψαν μαθητές από την Ηλιούπολη, οι οποίοι μετέχουν στο Αντιφαστιστικό Μέτωπο της περιοχής. Τίτλος του κειμένου “Πώς έχασα ένα φίλο και κέρδισα ένα φασίστα”.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο

Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές κατηγορίες ανθρώπων, πλούσιοι, μεσαίοι, φτωχοί. Πολλοί πλούσιοι κλέβουν, εξαπατούν, φοροδιαφεύγουν, βάζουν τους φτωχότερους να δουλεύουν για λογαριασμό τους για λίγα ευρώ. Πολλοί φτωχοί, Έλληνες και ξένοι δουλεύουν απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ για ένα κομμάτι ψωμί.