ΗΠΑ: Κάτοικοι της Φιλαδέλφειας κυνηγάνε και διώχνουν φασίστες από τη γειτονιά τους

Την επέλαση των νεοναζί αναχαίτισαν κάτοικοι της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ τη μέρα της μεγαλύτερης γιορτής τους. Την 4η Ιουλίου, όταν εθνικιστές της ομάδας Patriot Front κατέβηκαν στο κέντρο της πόλης το Σάββατο το βράδυ φωνάζοντας το σύνθημα «Reclaim America» («Να πάρουμε πίσω την Αμερική) και παρενοχλούσαν τους κατοίκους της περιοχής, οι τελευταίοι απάντησαν με κυνηγητό τρέποντάς τους σε φυγή, την ώρα που αστυνομικοί κοιτούσαν από απόσταση.

Η 4η Ιουλίου είναι η μεγαλύτερη γιορτή για την Αμερική, καθώς γιορτάζουν την ανεξαρτησία τους. Έτσι και φέτος, στη Φιλαδέλφεια τη γιόρτασαν με κλωτσιές στους φασίστες.

Αυτό το μπουμπούκι εκτός από υπ. ευρωβουλευτής της ΝΔ είναι και ανώτερο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Και να που βγάζουν σιγά – σιγά τη μάσκα ένα – ένα τα μπουμπούκια της πιο μαύρης ακροδεξιάς να ξεπεταχτούν από τους βάλτους τους, να πετάξουν τις μάσκες τους και να προτείνουν ό,τι ακριβώς τους υπαγορεύει η “ευρωσυνείδηση” των αντικομμουνιστικών Μνημονίων των Βρυξελλών και των υπέροχων σχέσεων της Ευρωπαικής τους Ενωσης με ναζιστές τύπου Ουκρανίας. Αυτή τη φορά ήταν ο κ. Νίκος Γιαννής, υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τη ΝΔ, σε ανάρτησή του στο facebook του, που το προτείνει στα σοβαρά:

Μισάνθρωποι στα Καμένα Βούρλα

Ρατσιστικές αντιδράσεις και επιθέσεις σε παιδιά, σε 39 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα στα Καμένα Βούρλα, όπου μεταφέρθηκαν να παραμείνουν για λίγο πριν μετεγκατασταθούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ο Βελόπουλος πήρε βαθμό ανθυποφασίστα

«Να μεταφερθούν όλοι στη Μακρόνησο και στην Γυάρο. Όλοι μα όλοι οι λαθρομετανάστες και από εκεί να απελαθούν τάχιστα. Και μάλιστα θεωρώ ότι στην Αριστερά είναι φιλάνθρωποι και ως ιδεολόγοι δεν θα πουν “όχι” να μεταφερθούν οι άνθρωποι ας πούμε σε αυτές τις περιοχές».

Αυτά και άλλα ανάλογα είπε ο ...συνομιλητής του Ιησού μετά τη φωτιά στη Μόρια, προχωρώντας σε ρατσιστικό παραλήρημα που τον έφτασε σε ένα επίπεδο φασισμού πιο «πάνω»: Πήρε βαθμό ανθυποφασίστα.

Βουλευτής ΝΔ χωρίς ντροπή: Οι πρόσφυγες σε ακατοίκητα νησιά ή υπεράκτιες πλατφόρμες!

Του Μάριου Διονέλλη

Τη δημιουργία κέντρων κράτησης μεταναστών σε ακατοίκητα νησιά ή ακόμα και σε πλωτές πλατφόρμες καταμεσής της θάλασσας, προτείνει ο βουλευτής της ΝΔ Μανούσος Βολουδάκης.  Με αφορμή την καταστροφική πυρκαγιά στο ΚΥΤ της Μόριας ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας αναφέρει μεταξύ άλλων: «Πιστεύω ότι έχει έρθει η ώρα να δημιουργηθούν κλειστά κέντρα σε ακατοίκητα νησιά ή σε υπεράκτιες πλατφόρμες, όπου θα διεκπεραιώνονται οι διαδικασίες ελέγχου των αιτήσεων ασύλου».

Τα συνεχιζόμενα τον τελευταίο καιρό περιστατικά ρατσισμού στην Κρήτη φαίνεται πως βρίσκουν και την πολιτική τους έκφραση. Και δεν είναι στην «επίσημη» ακροδεξιά.

Βελόπουλος: Σε λίγο καβαλάει στον Βουκεφάλα και τραβάει για Αφγανιστάν…

Σε ένα νέο εθνικιστικό παραλήρημα, με αφορμή τον τραγικό θάνατο του  Έλληνα αλεξιπτωτιστή που έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια νυχτερινής ρίψης, ο πρόεδρος της «Ελληνικής Λύσης» Κυριάκος Βελόπουλος ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter χάρτη της Ελλάδας που περιλαμβάνει την Ανατολική Θράκη, την Κωνσταντινούπολη, τα παράλια της Μικράς Ασίας και την Κύπρο…

Ο χάρτης συνοδεύεται από το παρακάτω σχόλιο: 

Απλά ένας «καταδότης» ή πολιτικό ακροδεξιό ρεύμα;

Του Βασίλη Σιώκου

Kαι ξαφνικά (;) το διαδίκτυο γέμισε με φωτογραφίες του Αρτέμη Μάτσα και του Δήμου Σταρένιου. Διάφορα ευφυολογήματα συνέδεαν τις δύο χαρακτηριστικές φιγούρες «προδοτών» του Ελληνικού κινηματογράφου με την έντονη δραστηριότητα του κ. Μπογδάνου, του βουλευτή της νέας Δημοκρατίας που τις τελευταίες μέρες τραβά τα φώτα της δημοσιότητας με ακραίες δηλώσεις και συμπεριφορές και έντονη «καταδοτική»  δραστηριότητα. Η σύνδεση αυτή είναι άδικη ηθικά για τους δύο εξαίρετους ηθοποιούς, τους δύο ΕΑΜίτες και συνεπείς αριστερούς ανθρώπους της τέχνης που γνώρισαν στο πετσί τους τέτοιες συμπεριφορές από το μετεμφυλιακό κράτος. Δεν είναι και πολιτικά ακριβής, δεν έχουμε να κάνουμε με έναν φτωχοδιάβολο καταδότη. Ο Μπογδάνος εκφράζει ένα πολιτικό ρεύμα που αναπτύσσεται στον χώρο της δεξιάς, με βαθιά ταξικά και πολιτικά χαρακτηριστικά και διεθνή πρότυπα κι αναφορές.

Θα ήταν λάθος  λοιπόν να  απομονωθεί η συμπεριφορά ενός ακροδεξιού βουλευτή ή να θεωρείται «γραφικός φασίστας βιβλιοπώλης» ο Γεωργιάδης. Ο Μπογδάνος κι ο Γεωργιάδης είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία η οποία συνάδει απόλυτα με τη γενικότερη μετάλλαξη που συντελείται στη Δεξιά: η παλιά «φιλελεύθερη» καραμανλική παράταξη μετατρέπεται σε ένα κόμμα που διατηρεί τα νεοφιλελεύθερα χαρακτηριστικά αλλά με ολοένα και πιο ακροδεξιά φυσιογνωμία. Ουσιαστικά έχει επηρεαστεί βαθιά από το ιδεολογικό, πολιτικό ρεύμα που συνηθίζεται να αποκαλούμε «τραμπισμό», την προσπάθεια δηλαδή των πιο επιθετικών κύκλων του κεφαλαίου να απαντήσουν στην κρίση με φυγή προς τα μπρος. Φυγή που έχει ως αναπόσπαστο στοιχείο την, ουσιαστική, κατάλυση βασικών πλευρών της αστικής δημοκρατίας, έκφραση στο εποικοδόμημα των αλλαγών στην παραγωγή με την κατάργηση κάθε εργασιακού και συνδικαλιστικού δικαιώματος.

Πόσο φασίστες είναι οι εχθροί του αντιφασισμού;

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Οι δηλώσεις των τελευταίων ημερών από τον πρόεδρο των ΗΠΑ παραπέμπουν σε έναν υπερήλικα φασίστα με γεροντική άνοια, ο οποίος δεν είναι πλέον σε θέση να κρύψει τις πραγματικές του απόψεις.

Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότερες από αυτές τις απόψεις έχουν ειπωθεί από δεκάδες Έλληνες πολιτικούς και δημοσιογράφους όταν η Ελλάδα βρισκόταν σε ανάλογες συνθήκες – παραδείγματος χάριν στη μεγάλη εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.

Ο άνθρωπος βέβαια που παρουσιάζει απόλυτη ταύτιση με το σύνολο των απόψεων του Τραμπ είναι ο επιλεγμένος από τον Κυριάκο Μητσοτάκη αντιπρόεδρος της ΝΔ, Άδωνις Γεωργιάδης.

Γιώργος Κούδας: Οι φασίστες είναι κτήνη, μου έλεγε ο πατέρας μου

Ο μεγάλος άσος του ΠΑΟΚ, ο εμβληματικός Γιώργος Κούδας μίλησε στην εκπομπή «Άλλη Διάσταση» της ΕΡΤ για τη συμμετοχή του στην πρωτοβουλία το «Παρατηρητήριο Ενάντια στη Φασιστική Βία και τον Ρατσισμό», εκφράζοντας την αποστροφή του για τον εθνικισμό και τον φασισμό.

Ο «θρύλος» του Δικέφαλου του Βορρά, εξιστορώντας συνομιλίες και βιώματα της οικογένειάς του και τις ιδέες με τις οποίες εμποτίστηκε από μικρός αναφορικά με τον πόλεμο, τον φασισμό και ιδεολογικά ζητήματα.

Η ψεύτικη ιστορία που διακινούν οι φασίστες για Γκεστάπο και ΕΛΑΣ

Με αφορμή τις πρόσφατες διαδικτυακές συζητήσεις σχετικά με μια φωτογραφία που υποτίθεται ότι απεικονίζει στελέχη του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου με Γερμανούς αξιωματικούς, ο Κόκκινος Φάκελος θεωρεί σκόπιμο να παραθέσει μια ανάλυση της υπόθεσης, που έβγαλε πολλούς λάτρεις του Χίτλερ από τις διαδικτυακές τους τρύπες, μαζί με μπόλικο ακόμα κόσμο που δέχεται αβίαστα τέτοιες απόψεις και θεωρίες που δεν στέκουν στην κριτική σκέψη.

Ξεκινώντας από το γεγονός ότι μια μόνο φωτογραφία δεν μπορεί να αποτελεί απόδειξη για τίποτε ,ιδιαίτερα όταν δεν εντάσσεται σε κάποιο αρχείο και δεν συνοδεύεται από άλλα στοιχεία, όπως ντοκουμέντα, μαρτυρίες κτλ, θα ξεκινήσουμε με μια απλή ανίχνευση του από που προήλθε η εν λόγω φωτογραφία.

Η καπιταλιστική πυγμή

Αυτός ο ακροδεξιός γιάπης (ο αυστριακός πρωθ. Sebastian Kurz) θα είναι από σήμερα, και για έξι μήνες, «πρόεδρος της ε.ε.». Αυτό το αρχηγιλίκι είναι ασήμαντο σαν τέτοιο, αλλά είναι μια ευκαιρία να υποδείξουμε κάτι εξαιρετικά χαρακτηριστικό.

Από μπράβος του ΜΑΡΚΕΤ ΙΝ, υπάλληλος του Μαρινάκη

Θυμάστε το σκηνικό με τους πληρωμένους τραμπούκους στα Γιάννενα, που επιχείρησαν με εντολή της εργοδοσίας να επιτεθούν στην απεργιακή φρουρά των εργαζόμενων στα ΜΑΡΚΕΤ ΙΝ; Και πόσο απλό είναι να γίνει κανείς από μαντρόσκυλο των αφεντικών, ρεζίλι των σκυλιών σε τρία απλά βήματα;

Η Χρυσή Αυγή μέσα στην αστυνομία

Οι συνομιλίες

Nτοκουμέντο για τη δράση θυλάκων της Χρυσής Αυγής μέσα στο αστυνομικό σώμα φέρνει στο φως η «Εφημερίδα των Συντακτών». Οι συνομιλίες, ανάμεσα σε άλλα, επιβεβαιώνουν και εκ των έσω τη χρυσαυγίτικη ταυτότητα αστυνομικού, του Ιωάννη Αδρασκέλα, καταδικασμένου για δύο επιθέσεις της οργάνωσης. Σημειώνεται ότι, προ μηνών, η εφημερίδα είχε αποκαλύψει τη σκανδαλώδη περίπτωση του, αμετάκλητα καταδικασμένου για τον άγριο τραυματισμό αντιφασίστριας διαδηλώτριας, Βασίλειου Αθανασόπουλου ή «Χάρου», ο οποίος είναι ταυτόχρονα εν ενεργεία αστυνομικός και ηγετικό στέλεχος της ναζιστικής οργάνωσης

Πρόκειται για τις τηλεφωνικές συνομιλίες δύο χρυσαυγιτών μερικές μέρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, συγκεκριμένα στις 25/9/2013. Την ημέρα δηλαδή του μεγάλου αντιφασιστικού συλλαλητηρίου που διοργάνωσαν στο Σύνταγμα η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και άλλοι φορείς ενάντια στην εγκληματική δράση της ναζιστικής οργάνωσης και κατά το οποίο πραγματοποιήθηκε πορεία προς τα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Μεσογείων.

Η Χρυσή Αυγή είναι το πρότυπό μας λένε οι ναζιστές στις ΗΠΑ

Την Χρυσή Αυγη παρουσιάζουν ως πρότυπο της επιχειρησιακής τους δράσης οι νεοναζιστικες οργανώσεις που συγκεντρώθηκαν τις τελευταίες ημέρες στο Σαρλοτσβιλ της Βιρτζίνιας.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους του Vice σημείωσαν ότι ευρωπαϊκές οργανώσεις όπως η Χρυσή Αυγη βρίσκονται στην «πρωτοπορία» της δράσης σε διεθνές επίπεδο.

Η Κρήτη περιμένει τους φασίστες όπως αυτή ξέρει

Το C-Star, το πλοίο των Ιταλών νεοφασιστών που μισθώθηκε με πρωτοβουλία του εγχειρήματος “Defend Europe” για να εμποδίσει την διάσωση μεταναστών και προσφύγων που διασχίζουν την Μεσόγειο, βρίσκεται από χθες το μεσημέρι σε διεθνή ύδατα στα νοτιοανατολικά της Κρήτης.

Μέχρι στιγμής δεν έχει ζητήσει να δέσει σε κάποιο κρητικό λιμάνι, ούτε είναι γνωστή η πορεία που σχεδιάζεται.

Σε επικοινωνία του με το θάλαμο επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας ο καπετάνιος του C-Star διαβεβαίωσε ότι θα παραμείνουν σε διεθνή ύδατα.

Βρώμικα – και επίκαιρα

Γράφαμε μόλις χτες ότι …είναι βέβαιο ότι το ευρω-φασισταριό, που αντικειμενικά (και γιατί όχι; και υποκειμενικά) εκτός απ’ τα ντόπια συμφέροντα των πιο καθυστερημένων τμημάτων του όποιου «εθνικού» κεφάλαιου δουλεύει και για τα συμφέροντα της «αγγλόσφαιρας», της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου…

Η δικαιοσύνη μπορεί. Θέλει;

Φασίστες εν δράσει 1: Ο Ηλίας Κασιδιάρης επιθεωρεί τάγμα εφόδου. Προσέξτε τα στειλιάρια με τις σημαίες.

Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα, τόσο απ’ αυτά που είπαμε τις προηγούμενες μέρες όσο και από τα -πολύ περισσότερα- παρόμοια περιστατικά που γνωρίζουμε, είναι αν μπορεί η δικαιοσύνη να παίξει αποφασιστικό ρόλο στην πάταξη των φασιστών. Με τις δίκες τής Χρυσής Αυγής να βρίσκονται σε εξέλιξη, ίσως το ερώτημα να είναι άκαιρο αλλά παραμένει κεφαλαιώδες. Μπορεί η δικαιοσύνη να λειτουργήσει ως ανάχωμα στον φασισμό;

Κατ’ αρχάς, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι είναι κατηγορηματικά αντίθετος προς την πρόταση πολλών να τεθεί εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή ή όποιο άλλο φασιστικό μόρφωμα. Όχι επειδή το σύνταγμά μας δεν επιτρέπει την απαγόρευση οποιουδήποτε πολιτικού κόμματος (αντίθετα με πολλά ξένα συντάγματα, ανάμεσα στα οποία της Τουρκίας και της Γερμανίας) αλλά επειδή οποιαδήποτε τέτοια απαγόρευση δεν θα είχε νόημα. Να θυμηθούμε ότι το ΚΚΕ βρισκόταν εκτός νόμου επί τρεις δεκαετίες αλλά αυτό δεν το εμπόδισε να συμμετέχει (και, μάλιστα, ιδιαίτερα ενεργά) στην πολιτική ζωή τού τόπου. Να θυμηθούμε, επίσης, ότι τον Ιανουάριο του 2014 (δηλαδή, λίγο μετά τις συλλήψεις των ηγετών τής οργάνωσης στις 28/9/2013), οι χρυσαυγήτες ίδρυσαν νέο κόμμα, την “Εθνική Αυγή”, για να είναι έτοιμοι προς “μετακόμιση” σε περίπτωση που απαγορευόταν η λειτουργία τού παλιού.

Η υπόθεση Κουσουρή (2)

Περίανδρος και Κάτμαν. Αρχηγός και υπαρχηγός στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Κι ενώ ο Ανδρουτσόπουλος εξακολουθεί να κρύβεται, το 2005 η Χρυσή Αυγή προγραμματίζει για το τριήμερο 17-19 Σεπτεμβρίου την “Πανευρωπαϊκή Εθνικιστική Συνέλευση”, ένα διεθνές νεοναζιστικό φεστιβάλ με την εύγλωττη ονομασία Hatewave 2005. Η αναγγελία τού φεστιβάλ προκαλεί έντονο κύμα αντιδράσεων σε κάθε επίπεδο, το οποίο υποχρεώνει την πολιτεία να απαγορεύσει την τέλεσή του. Πάντως, υπάρχουν και κάποιοι (ανάμεσά τους και η εφημερίδα Espresso) που εκτιμούν ότι το φεστιβάλ έπρεπε να γίνει, διότι ο Ανδρουτσόπουλος θα έδινε σίγουρα το παρών κι έτσι θα μπορούσε η αστυνομία να τον συλλάβει.

Το μεγάλο μπαμ γίνεται στις 13 Σεπτεμβρίου, όταν στις 8.20′ το πρωί, ανήμερα των γενεθλίων του, ο Περίανδρος εμφανίζεται στον εισαγγελέα εφετών Αθηνών και παραδίδεται. Για να υποστηρίξει, προφανώς, τα αστυνομικά παραμύθια τόσων χρόνων, ισχυρίζεται ότι ήταν στην Βενεζουέλα αλλά αναγκάστηκε να επιστρέψει για να δει τον πατέρα του, ο οποίος ήταν βαριά άρρωστος. Φυσικά, δεν μπορεί να παρουσιάσει κανένα πειστήριο για την απουσία του (εισιτήρια, βίζα, σφραγισμένα διαβατήρια κλπ) ούτε να εξηγήσει πώς πέρασε από ευρωπαϊκό αεροδρόμιο (δεν υπάρχει απ’ ευθείας πτήση από Αθήνα για Καράκας) χωρίς να συλληφθεί από την Ιντερπόλ, η οποία τον αναζητούσε.

Αδικία και δικαίωση

Πρόσφατα, ασχοληθήκαμε αρκετά με την δίκη τού δημάρχου πατρέων Κώστα Πελετίδη, με αποτέλεσμα να παραβλέψουμε μια άλλη ενδιαφέρουσα δικαστική περιπέτεια, η οποία είχε κάτι κοινό με την προηγούμενη: και στις δυο περιπτώσεις οι κατηγορούμενοι έφτασαν στο εδώλιο μετά από μήνυση χρυσαυγητών. Επειδή, όμως, αυτά τα περιστατικά δεν πρέπει να περνούν απαρατήρητα και ασχολίαστα, ας ρίξουμε σήμερα μια ματιά και στην άλλη περίπτωση, παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή.

Μεταφερόμαστε στην Βέροια, μεσημεράκι Σαββάτου 12 Ιουνίου 2012. Στο κέντρο τής πόλης, μια παρέα 15-20 χρυσαυγητών μοιράζει προεκλογικό υλικό τής ναζιστικής τους οργάνωσης. Σύντομα αρχίζουν να συγκεντρώνονται γύρω τους αντιφασίστες και αρχίζει η λεκτική αντιπαράθεση. Όμως, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, τα λόγια δεν απέχουν πολύ από τα έργα. Λίγο αργότερα αρχίζει η συμπλοκή και, όπως γίνεται συνήθως, οι χρυσαυγήτες τρώνε της χρονιάς τους και εξαφανίζονται.

Η υπόθεση Κουσουρή (1)

Ο Δημήτρης Κουσουρής τότε…

Αναφερθήκαμε στο “κατόρθωμα” της δικαιοσύνης να τιμωρήσει αυστηρότερα κάποιον ο οποίος έβρισε τους χρυσαυγήτες που του έσπαγαν το μαγαζί, από τον φασίστα που πλάκωσε έναν άνθρωπο με στειλιάρι και τον έστειλε στο νοσοκομείο. Έχουμε μάθει να θεωρούμε ως δεδομένη την ανοχή τής αστυνομίας στους χρυσαυγήτικους τραμπουκισμούς και δεν εκπλησσόμαστε όταν αυτή η ανοχή εξελίσσεται σε διευκόλυνση ή και σε υποστήριξη, αλλά μάλλον δεν έχουμε εστιάσει όσο πρέπει στην εξαιρετική καλομεταχείριση (η οποία, σε πολλές περιπτώσεις, εξικνείται μέχρι την ιδιότυπη ασυλία) που συχνά απολαμβάνουν οι χρυσαυγήτες μέσα στις αίθουσες των ελληνικών δικαστηρίων, παρ’ ότι η “ευαισθησία” τής δικαιοσύνης στα εγκλήματα των νεοναζί είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια.

Στις 16 Ιουνίου 1998, στα δικαστήρια της Ευελπίδων γίνονται δυο δίκες. Στην μία, κατηγορούμενοι είναι κάποιοι διαδηλωτές, οι οποίοι είχαν συλληφθεί για συμμετοχή στις κινητοποιήσεις κατά του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ για πρόσληψη καθηγητών. Στην άλλη, κάποια φασιστοειδή κατηγορούνται για ξυλοδαρμό πέντε μελών τής ΟΣΕ (Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση), που μοίραζαν φυλλάδια. Για συμπαράσταση στους ομοίους τους, μαζεύονται καμμιά δεκαριά χρυσαυγήτες, με πρώτο και καλύτερο το πρωτοπαλλήκαρο του Μιχαλολιάκου Αντώνη Ανδρουτσόπουλο, γνωστό με το ψευδώνυμο “Περίανδρος”, η άριστη σχέση τού οποίου με τον αρχηγό είναι τέτοια ώστε ο Ανδρουτσόπουλος τον αποκαλεί “Κάτμαν” (λόγω ομοιότητας προς το τηλεοπτικό “παρατράγουδο” της Πάνια). Σε συμπαράσταση των πρώτων, δεκάδες φοιτητές και εκπαιδευτικοί οργανώνουν εκδήλωση διαμαρτυρίας και συμπαράστασης έξω από τα δικαστήρια. Ανάμεσά τους και τρεις φίλοι: ο αδιόριστος εκπαιδευτικός Γιάννης Καραμπατσόλης, ο φοιτητής τού Πολυτεχνείου Ηλίας Φωτιάδης και ο Δημήτρης Κουσουρής, μέλος τού κεντρικού συμβουλίου τής Ε.Φ.Ε.Ε.

Συμβαίνει στην ευρώπη

Στα μέρη μας, πολλοί και διάφοροι που ορκίζονται ότι είναι “δημοκράτες”, μιλούν με μια μαζοχιστική ευχαρίστηση για το ενδεχόμενο στις ολλανδικές εκλογές να βγει πρώτο κόμμα το φασιστικό· και στις γαλλικές προεδρικές να κερδίσουν, επίσης, οι φασίστες της Λεπέν. Είναι οι ίδιοι που ήλπιζαν ότι στις αυστριακές προεδρικές εκλογές θα κέρδιζε ο φασίστας, σαν απόδειξη της “διάλυσης της ευρώπης”… κι όταν έχασε, απλά σταμάτησαν να αναφέρονται στην αυστριακή απόδειξη της “μη διάλυσης”… Εκφράζουν αυτοί οι δημαγωγοί την παράνοια του ντόπιου ανορθολογισμού– την οποία πουλάνε, μάλλον με επιτυχία, για “ανάλυση”.

Σχετικά με τα γεγονότα στη Χίο

Του Κ.Μαραγκού

Εδώ και μέρες η Χίος εξελίσσεται σε ένα νέο Αγ. Παντελεήμονα. Συμμορίτες της ΧΑ από κοινού με το ακροδεξιό απόπατο της περιοχής και κάτω από τα στραβά μάτια της αστυνομίας επιδίδονται σε συνεχείς επιθέσεις κατά του προσφυγικού καταυλισμού της Σούδας που βρίσκεται στην τάφρο του Κάστρου της Χίου. Εκεί μένουν περίπου 2000 πρόσφυγες με την πλειοψηφία τους να αποτελείται από οικογένειες και εκατοντάδες γυναικόπαιδα.

Τα μίντια ακόμα και τα κρατικά κρατάνε εδώ και μέρες την πλέον ελεεινή στάση δικαιολογώντας τη δράση των φασιστών, ως περίπου δίκαιη αντίδραση αγανακτισμένων πολιτών. Ο καταυλισμός της Σούδας δεν δέχεται πρώτη φορά επίθεση. Αυτή τη φορά όμως πρόκειται για μια καθαρά δολοφονική εμπρηστική επιχείρηση που μόνο από τύχη δεν είχε νεκρούς.

Ιστοριούλες φασιστών (3)

Ιστοριούλα πέμπτη

Στις 15 Μαρτίου 2014, ο χρυσαυγήτης βουλευτής Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος ταράζει τα πολιτικά πράγματα της χώρας, δηλώνοντας ότι αποχωρεί από την Χρυσή Αυγή και ανεξαρτητοποιείται λόγω της εγκληματικής δράσης που εν αγνοία του είχε αναπτύξει η οργάνωση. “Δεν μου επιτρέπει πλέον η συνείδηση μου να συνδέω τις πατριωτικές και εθνικιστικές μου ιδέες με τέτοιου είδους ενέργειες και πρακτικές”, συμπληρώνει με έμφαση.

Στην σχετική επιστολή που στέλνει στον πρόεδρο της βουλής Ευάγγελο Μεϊμαράκη, ο Αλεξόπουλος γράφει κάτι πολύ ενδιαφέρον: “Κατάγομαι από κεντρώα οικογένεια. Όσο για τα περί «ναζισμού», αυτά δεν έχουν καμία σχέση με μένα και την οικογένειά μου. Ο παππούς μου, Ελευθέριος Αλεξόπουλος, συνελήφθη σε ηλικία 33 χρόνων έπειτα από ενέδρα, το 1944 στη Γιάννουλη γιατί μετέφερε εφόδια και τρόφιμα στους αντάρτες. Οι Γερμανοί προς παραδειγματισμό τον κρέμασαν στην πλατεία του χωριού, αφήνοντας το πτώμα του να αιωρείται για έξι ημέρες”. Ας πάμε, λοιπόν, μερικά χρόνια πίσω, να δούμε τα βάσανα που τράβηξε ο “κεντρώος αντάρτης” Ελευθέριος Αλεξόπουλος, ο παππούς τού Βαλάντη.

Ιστοριούλες φασιστών (1)

Κάρτα (αριστερά) και βιβλιάριο (δεξιά) αλλοδαπού [ausländer] εργαζομένου στην Οργάνωση Τοτ.

Επειδή ξημερώνει 21η Απριλίου, σκεφτόμουν τι λογής κείμενα θα μπορούσα να ετοιμάσω για να τιμήσω κατά πώς πρέπει αυτή την ημέρα. Για να μη κοροϊδεύω τους αναγνώστες, θα έπρεπε να βρω κάτι που να μην έχει χιλιοειπωθεί και κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου εύκολο. Τελικά, αποφάσισα να κρατήσω ως κεντρικό άξονα το αντιφασιστικό μήνυμα της ημέρας και να διηγηθώ κάποιες ιστοριούλες που θα μπορούσε να άρχιζαν με το κλασσικό “μια φορά κι έναν καιρό” αλλά που το φινάλε τους ερωτοτροπεί με το παρόν…

Ιστοριούλα πρώτη

Το 1938, ο υπουργός κατασκευών των ναζί Φριτς Τοτ δημιουργεί την μεγάλη κατασκευαστική οργάνωση που έμεινε στην ιστορία με το όνομά του: Οργάνωση Τοτ. Αν και από το 1935 ο Τοτ είχε στήσει πολλές υπηρεσίες προκειμένου να κατασκευάσει το δίκτυο αυτοκινητοδρόμων που ήθελε ο Χίτλερ, το 1938 ένωσε όλες αυτές τις υπηρεσίες σε μια ενιαία οργάνωση που θα μπορούσε να αναλάβει την εκτέλεση οποιουδήποτε έργου, όπως π.χ. την περίφημη Γραμμή Ζήγκφριντ (ή Δυτικό Τείχος), ανάλογη της γαλλικής Γραμμής Μαζινό αλλά και τα περισσότερα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι εργαζόμενοι στην Οργάνωση απαρτίζονταν κατά 1% από γερμανούς ακατάλληλους για στρατιωτική θητεία, κατά 2% από κρατούμενους των στρατοπέδων συγκέντρωσης και κατά 97% από καταναγκαστικά εργαζόμενους που μεταφέρονταν από κατακτημένες χώρες.

«Πνίξε» τον φασιστάκο μέσα σου…

του Δημήτρη Μηλακα

Οι αντιλήψεις των ανθρώπων δοκιμάζονται στην πράξη. Γιατί, τελικά, δεν είμαστε αυτό που πιστεύουμε, αλλά αυτό που πράττουμε. Αν, λοιπόν, πιστεύουμε ότι είμαστε μια ανεκτική, δημοκρατική, αντιρατσιστική κοινωνία, αυτό θα πρέπει να το αποδείξουμε στην πράξη. Είμαστε, με άλλα λόγια, το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας να ενεργήσουμε σύμφωνα τις  πεποιθήσεις μας. Και αυτό δεν είναι πάντα ούτε απλή ούτε εύκολη υπόθεση…

Η πρωτόγνωρη ροή ανθρώπων που θέλοντας να διέλθει προς την Ευρώπη παγιδεύεται στη χώρα περιγράφει μια εξαιρετικά δύσκολη για την διαχείρισή της κατάσταση σε δύο τουλάχιστον επίπεδα: