
Του Παντελή Μπουκάλα
Οταν, για τις ανάγκες της συνεννόησης και φυσικά δίχως την παραμικρή πρόθεση υποτίμησης, προσφεύγουμε στον όρο «απλοί άνθρωποι», συμφωνούμε πάνω-κάτω ποιον ανθρώπινο τύπο έχουμε κατά νουν: όσους δεν διαθέτουν «αποκλειστικές πληροφορίες», δεν έχουν φανερές ή κρυφές επαφές με κέντρα και παράκεντρα, ό,τι ξέρουν από περιβάλλον έχει να κάνει με την οικογένειά τους και τη φύση γύρω τους και όχι με την αυλή κάποιων σπουδαίων ή σπουδαιοφανών, δεν πολυδιαβάζουν εφημερίδες, ακούνε κυρίως μουσική στο ραδιόφωνο, στη δε τηλεόραση βλέπουν ειδήσεις ή στρογγυλά τραπέζια μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις, σεισμούς, κατακλυσμούς κ.λπ. Επιπλέον, δεν ανήκουν στην πολυπληθή κατηγορία των ξερολιστών, αυτών που, εμπιστευόμενοι ανεπιφύλακτα την «έκτη αίσθησή» τους ή τις παραπανίσιες στροφές του μυαλού τους, κόβουν απότομα κάθε κουβέντα, με μαχαίρι τη φρασούλα «σ’ εμένα τα λες αυτά;», εναλλακτική της πρότασης «ξέρεις ποιος είμαι ’γώ ρε;». More