Σε κάθε επόμενο βήμα, μαζί (με τους Αμερικανούς)

Την εποχή που η Βρετανία ήταν πράγματι μεγάλη και κοσμοκράτειρα, οι άσπονδοι φίλοι της είχαν εύστοχα παρατηρήσει ότι «αγκαλιάζει τους φίλους της τόσο σφικτά, ώστε πεθαίνουν από ασφυξία». Παρόμοιες εκδηλώσεις φροντίδας και εγγύτητας χρησιμοποιεί σήμερα η αμερικανική αυτοκρατορία, η οποία μας ξεκαθαρίζει – σε τόνους που δεν επιτρέπουν αντιρρήσεις, καθότι είμαστε πια «κολλητοί» και «στρατηγικοί εταίροι» – ότι «σε κάθε επόμενο βήμα (θα προχωρήσουμε) μαζί».

Αυτό το «σε κάθε βήμα, μαζί» είναι βασικό σλόγκαν της διαφημιστικής καμπάνιας που προωθεί η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα με στόχο, προφανώς, να ξεχάσουμε τα περασμένα, να καθίσουμε αναπαυτικά δεμένοι στο αμερικανικό άρμα και να φτάσουμε βήμα – βήμα εκεί όπου οδηγούν τα συμφέροντα της αμερικανικής αυτοκρατορίας. Επειδή ο τρόπος με τον οποίο η Ουάσιγκτον διασφαλίζει τα συμφέροντά της είναι παγκοσμίως γνωστός και καθώς ο ελληνικός λαός θυμάται ακόμη το κόστος που έχει καταβάλει σε περιπτώσεις που στο παρελθόν το αμερικανικό ενδιαφέρον εκδηλώθηκε έντονα στην περιοχή μας, η αμερικανική πρεσβεία έχει αναλάβει, με την καμπάνια που εξελίσσεται, να μας καθησυχάσει και να μας πείσει ότι τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά και πως πια είμαστε πραγματικοί φίλοι.

Οσμή σκανδάλου στο υπουργείο Εξωτερικών

Του Δημήτρη Μηλάκα

Φεύγοντας από το υπουργείο Εξωτερικών ο Νίκος Κοτζιάς καταχώνιασε σε κάποιο συρτάρι έναν «σκελετό». Πρόκειται για ένα έγγραφο – κομμάτι από το παζλ της υπόθεσης του σκανδαλώδους (ως προς τη μεθόδευσή του) διαγωνισμού για την επιλογή της εταιρείας που είχε (προ)αποφασιστεί να αναλάβει την υποστήριξη των διπλωματικών αρχών της χώρας στο εξωτερικό για τη θεώρηση ταξιδιωτικών εγγράφων (visa).

Αυτός ο «σκελετός» φαίνεται, τελικά, πως βαραίνει τον πρώην υπουργό, καθώς ειδικός συνεργάτης (του;) σε δισέλιδο στην «Εφημερίδα των Συντακτών» της Τετάρτης 31 Οκτωβρίου προσπάθησε να αφαιρέσει κάτι από το βάρος των όσων το «Ποντίκι» έχει δημοσιεύσει για τη «χρυσή μπίζνα». «Ο Νίκος Κοτζιάς κατακύρωσε τον διεθνή διαγωνισμό εφαρμόζοντας κατά γράμμα αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας» έγραψε ο «ειδικός συνεργάτης». Ας δούμε, λοιπόν, αυτήν τη νομιμότητα…

Η «αριστοτεχνική» ζημιά του Νίκου Κοτζιά

Του Δημήτρη Μηλάκα

Αντιμέτωπος με μια σοβαρή ζημιά που άφησε πίσω του (σκόπιμα; από άγνοια;) ο Νίκος Κοτζιάς βρέθηκε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά την πρώτη του σύσκεψη (και με την ιδιότητα του Υπουργού) στο Υπουργείο Εξωτερικών. Η δημοσιοποίηση των «έτοιμων προεδρικών διαταγμάτων» για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια που ανακοίνωσε φεύγοντας ο  πρώην ΥΠΕΞ και την οποία χειροκρότησε  (προφανώς από άγνοια) κατά την τελετή παράδοσης παραλαβής ο πρωθυπουργός πρόσθεσαν στην ελληνική διπλωματία προβλήματα τα οποία δεν είναι έτοιμη να τα αντιμετωπίσει.

Οι γενικές ανακοινώσεις του Νίκου Κοτζιά για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στη δυτική Ελλάδα μέχρι και τα Αντικύθηρα (το δυτικό τμήμα των χωρικών του υδάτων έχει να κάνει με το Ιόνιο, το ανατολικό του με το Αιγαίο) προκάλεσαν την αναμενόμενη αντίδραση της Τουρκίας. Ο Ελληνας πρεσβευτής στην Αγκυρα κλήθηκε στο τουρκικό ΥΠΕΞ το οποίο υπενθύμισε την  νομοθετημένη εξουσιοδότηση της τουρκικής βουλής προς την κυβέρνηση να κηρύξει πόλεμο στην Ελλάδα (casus belli)  αν προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων. 

Προς ΥΠΕΞ: Πόσοι νεκροί Παλαιστίνιοι δεν είναι «δυσανάλογη βία»;

του Γεράσιμου Χολέβα

Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών τοποθετήθηκε για το σημερινό μακελειό στην Παλαιστίνη, βγάζοντας μια ανακοίνωση για την«κλιμάκωση της κατάστασης στη Λωρίδα της Γάζας».

Ας δώσουμε προσοχή στη φρασεολογία της ανακοίνωσης:

«Καταγράφουμε με αποτροπιασμό και ιδιαίτερη ανησυχία την τραγική απώλεια δεκάδων ανθρωπίνων ζωών, παιδιών συμπεριλαμβανομένων, καθώς και τον τραυματισμό εκατοντάδων διαδηλωτών από ισραηλινά πυρά στη Λωρίδα της Γάζας».

  Προσέξτε τη λέξη: «Καταγράφουμε», όχι καταγγέλλουμε (πώς θα μπορούσαν να καταγγείλουν, άλλωστε, έναν «σύμμαχο» όπως το Ισραήλ).

Κυβέρνηση ΗΠΑλλήλων: Ο «τραγουδιστής» του ΝΑΤΟ δεν είδε την επέμβαση στη Συρία!

Toυ Γεράσιμου Χολέβα

Για την ελληνική κυβέρνηση και ιδιαίτερα για το υπουργείο Εξωτερικών δεν έχει γίνει η επέμβαση στη Συρία από τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία!

Διαβάζοντας την ανακοίνωση του υπουργείο Εξωτερικών (παρακάτω ολόκληρη) νομίζει κανείς πως ζούνε σε άλλον κόσμο! Όχι, δεν ζούνε άλλο κόσμο, ζούνε στον δικό τους κόσμο, τον κόσμο της υποτέλειας, του ραγιαδισμού και του γνωστού τους ρόλου, αυτόν της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των αγαπημένων τους «συμμάχων».

Γι’ αυτό είναι και θα είναι συνένοχοι. 

Μπράβο! Άξιοι συνεχιστές της ιστορίας των πολιτικών εκπροσώπων της άρχουσας τάξης της χώρας, άξιοι συνεχιστές των «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», της παράδοσης της Ελλάδας για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, του… περάστε για να βομβαρδίσετε από τη βάση της Σούδας! Άξιοι! 

Η «πρόστυχη πένα» και το προξενείο στη Βοστώνη

του Νίκου Μπογιόπουλου

Την επόμενη Παρασκευή 23/3 ο Στάθης Καλύβας (θα υπενθυμίσουμε παρακάτω περί ποιου πρόκειται) είναι προσκεκλημένος ομιλητής σε μια διάλεξη στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης  που οργανώνεται από το τμήμα Κλασσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου και από μια ενδοπανεπιστημική οντότητα, τους «Boston University Philhellenes» .

Ο τίτλος της διάλεξης είναι (ωιμέ!) «What is Greece? Rethinking the place of history in modern Greek identity», τουτέστιν «Επανεξέταση/αναθεώρηση της θέσης της Ιστορίας στη σύγχρονη ελληνική ταυτότητα» .

Το ζήτημα δεν είναι μόνο η πρόσκληση/διάλεξη καθαυτή, αν και φυσικά το τι απόψεις και τίνος τις απόψεις επιλέγει να διακινήσει σε επίπεδο ιδεών ένα Πανεπιστήμιο κάθε άλλο παρά έξω από τη σφαίρα της κριτικής βρίσκεται.

Το κυρίως θέμα εδώ έχει να κάνει με το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση διαφημίζεται στην σελίδα του Ελληνικού Προξενείου της Βοστώνης (https://www.facebook.com/GeneralConsulateOfGreeceInBoston/):

Ο πρέσβης που ξεσκέπασε ΜΚΟ επικεφαλής της ΥΔΑΣ

Της Βασιλικής Σιούτη

Σπάνια οι κυβερνήσεις τοποθετούν τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις και σπάνια μια καλή είδηση θεωρείται είδηση. Να που υπάρχουν όμως –ευτυχώς- εξαιρέσεις . Η είδηση είναι ότι σε μία από τις πιο αμαρτωλές υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών, στην ΥΔΑΣ (Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας) του υπουργείου Εξωτερικών τοποθετήθηκε επικεφαλής της ένας διπλωμάτης που με τόλμη και παρρησία είχε δώσει αγώνα για την εξυγίανση της τα προηγούμενα χρόνια –και όχι χωρίς κόστος.