Προκαλεί και πάλι ο υφυπουργός Προ Πο: Οι αστυνομικοί από το 2019 φοράνε τα διακριτικά τους…

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Μια ακόμη προκλητική τοποθέτηση, από τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη, καταγράφηκε σήμερα στην Βουλή: Μόλις 5 μήνες μετά τα γεγονότα ακραίας βίας στην πλατεία Νέας Σμύρνης και 9 μήνες μετά τις άγριες επιθέσεις της αστυνομίας στις διαδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου υποστήριξε ότι οι τα ΜΑΤ, η ΟΠΚΕ και η ΔΙΑΣ είναι επαρκώς εκπαιδευμένες στην χρήση των όπλων και των εργαλείων που διαθέτουν. Επίσης είπε ότι από τον Δεκέμβριο του 2019 οι αστυνομικές δυνάμεις φέρουν πλήρη διακριτικά και πως οι αστυνομικές επιχειρήσεις διεξάγονται …με διαφάνεια!

Αφορμή αποτέλεσε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστου Σπίρτζη, σχετικά με την εξέλιξη της δίκης του δημοσιογράφου Μανώλη Κυπραίου που το 2011 δέχθηκε αναίτια επίθεση από τις αστυνομικές δυνάμεις με αποτέλεσμα τον σοβαρότατο τραυματισμό του.

Η μάσκα μιλάει

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Σώπα κι άκουσε. Τώρα μιλάω εγώ. Μιλάω, αν και δεν έχω στόμα, δεν έχω σώμα, πνευμόνια, κεφάλι. Μιλάω εγώ που φωνητικές μου χορδές είναι τα λάστιχα γύρω απ’ τ’ αυτιά σου, όταν δεν τα τυλίγεις στον καρπό σαν βραχιόλι, στον αγκώνα ή στο μπράτσο σαν περιβραχιόνιο.

Μιλάω χωρίς στόμα και για τις επόμενες μέρες, βδομάδες και μήνες θα φράζω το δικό σου απύλωτο στόμα, ώρες πολλές κάθε μέρα, θα αποκρούω τις θύελλες από σταγονίδια κι αέρα που εκπνέεις σε κάθε βήμα, θα συγκρατώ τα βδελυρά εκκρίματα που εκτοξεύεις από την υγρή άβυσσο πίσω από τα δόντια και τα ρουθούνια σου, θα παραμορφώνω τις λέξεις και τις φράσεις που κατεβαίνουν από το περίπλοκο νευρωνικό δίκτυο στο κεφάλι σου στον πιο ευκίνητο και τρυφερό μυ που διαθέτεις, που την ύπαρξή του σχεδόν την αγνοείς καθημερινά, αντιστρόφως ανάλογα με την ακατάπαυστη χρήση του, εκτός κι αν τον δαγκώσεις οδυνηρά από αδηφαγία ή τον βυθίσεις με απληστία σ’ ένα άλλο στόμα, σ’ ένα βαθύ, υγρό, ζεστό γλωσσόφιλο.

Μετά τον σάλο λόγω των αποκαλύψεων η κυβέρνηση παραιτείται από την προσφυγή στο ΣτΕ όπου ζητούσε αναίρεση (!) της δικαίωσης των συγγενών των νεκρών της Μαρφιν από τα δικαστήρια!

Ενα 24ωρο μετά τις αποκαλύψεις του Νίκου Μπογιόπουλου στον Realfm  (εδω:imerodromos.gr/ayti-einai-i-quot-timi-quot-stoys-nekroys-tis-marfin-apokalyptika-stoicheia-gia-tin-politiki-tymvorychia-nikos-mpogiopoylos/) και τον σάλο που προκλήθηκε, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να προβεί σε άτακτη υποχώρηση, να μετατρέψει την ανάγκη σε… φιλοτιμία και να ανακοινώσει ότι “θα παραιτηθεί από την αναίρεση που αφορά την αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων της Marfin”.

Συγκεκριμένα από το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:

“Με πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη το Ελληνικό Δημόσιο, ως ελάχιστο δείγμα ηθικής υποχρέωσης, θα παραιτηθεί από την αναίρεση που αφορά την αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων της Marfin. Αυτό σημαίνει ότι οι συγγενείς των θυμάτων θα μπορούν να εισπράξουν το ποσό της αποζημίωσης που επιδικάστηκε από το Εφετείο και ανέρχεται σε 2,24 εκατομμύρια ευρώ”.

Τώρα όλοι λένε ότι «δεν είναι πια Σαρλί»

«Σάλος ξέσπασε με το νέο σκίτσο του Σαρλί Εμπντό» έγραψαν δεκάδες μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη με αφορμή το τελευταίο σκίτσο του γαλλικού περιοδικού για τον σεισμό στην πόλη Αματρίτσε της Ιταλίας όπου σκοτώθηκαν σχεδόν 300 άνθρωποι.

Αντιγράφοντας από το ίδιο κείμενο που κυκλοφόρησε σχεδόν σε όλα στα ελληνικά ΜΜΕ:

Στο σκίτσο, που δημοσίευσε στην τελευταία του σελίδα, απεικονίζονται δύο αιματοβαμμένοι τραυματίες, με τις λεζάντες από πάνω να γράφουν: «Πέννες με σάλτσα τομάτας» και «πέννες ογκρατέν». Δίπλα τους υπήρχαν συντρίμμια σε στρώσεις, έχοντας ανάμεσά τους πτώματα, «λαζάνια» έγραψε το περιοδικό. Τίτλος αυτού του σκίτσου: «Σεισμός α λα ιταλικά». 

Κινδυνεύουν οι αρχές και οι αξίες της Ευρώπης μας!

Μετά από το χτύπημα του ISIS στις Βρυξέλλες, οι πάντες λένε πως πρέπει να διαφυλάξουμε τις αρχές και τις αξίες της Ευρώπης. Την ασφάλεια και την ελευθερία.

Ποιες αρχές και ποιες αξίες της Ευρώπης;

Μια από τις πιο σίγουρες αρχές της Ευρώπης είναι οι πολεμικές επεμβάσεις σε άλλες χώρες.

Ναι, αλλά δεν συμμετέχουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες σε αυτούς τους πολέμους.

Ζε σουί Σαρλί α λα καρτ

Κατέβηκα κι εγώ στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της απόφασης του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου να ματαιώσει τις τελευταίες τέσσερις παραστάσεις του θεατρικού έργου «Ισορροπία του Nash».

Δεν το έκανα γιατί είμαι φαν του Σάββα Ξηρού, αν και προφανώς δεν συμφωνώ με τον βασανισμό ακόμα και του χειρότερου εγκληματία. Άλλωστε, το έργο απλά συμπεριλαμβάνει κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο του Ξηρού, πράγμα που σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται ότι ενστερνίζεται το σύνολο των απόψεων του – πόσο μάλλον ότι προάγει την τρομοκρατία. Επίσης, συμπεριλαμβάνει αποσπάσματα από κείμενα του Αλμπέρ Καμύ, ο οποίος δεν δολοφόνησε ποτέ κανέναν.

Μάνα τα έμαθες; Μας βγάζουν από την Σένγκεν!

Γειά σου Πιτσιρίκο. Από ό,τι μαθαίνω, οι Ευρωπαίοι μας απειλούν ξανά πως, αν δεν συμμορφωθούμε θα μας πετάξουν έξω από την Σένγκεν. Μέσα σε 3 μήνες, η Ελλάδα θα πρέπει να βρει τρόπους αποτελεσματικούς, προκειμένου να φυλάξει τα θαλάσσια σύνορα της και να περιορίσει τις προσφυγικές ροές προς τα νησιά του Αιγαίου και την Ευρώπη. Τα σύνορα της Ελλάδας είναι και σύνορα της Ευρώπης. Οι Έλληνες –για μία ακόμα φορά– δεν κάνουν εκείνο που θα έπρεπε να κάνουνε. Έτσι λένε.

Αυτό που δεν λένε, είναι πως η μόνη εναλλακτική που έχει το λιμενικό και το πολεμικό ναυτικό της χώρας, όταν βρει μια σάπια βάρκα φορτωμένη με 100 πρόσφυγες –άντρες, γυναίκες και παιδιά–, είναι να την εμβολίσει ή να την βυθίσει· ιδίως, αν οι πρόσφυγες αρνηθούν να επιστρέψουν πίσω στα τουρκικά παράλια.

Οι Ευρωπαίοι θέλουν σκληρή άμυνα ζώνης με περισσότερους νεκρούς στην θάλασσα του Αιγαίου.

Eξάλειψη κάθε δεισιδαιμονίας

Του mitsos175

Είναι σίγουρο πως Αιτία του Φονταμενταλισμού είναι το κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Μετά το πλήγμα του Σοσιαλισμού (1989) ο Εθνικισμός και η Θρησκεία ήρθαν στο προσκήνιο. Ειδικά για τα Αραβικά κράτη, η πτώση της ΕΣΣΔ ήταν οδυνηρή. Οι Άραβες έμειναν χωρίς σύμμαχο, απέναντι σε ένα ολοένα και πιο επεκτατικό Ισραήλ, που υποστηρίζονταν από τη μόνη πλέον υπερδύναμη, τις ΗΠΑ.

Το μίσος των Αράβων για τους Ευρωπαίους είναι αποτέλεσμα του Ιμπεριαλισμού. Για χρόνια οι Γάλλοι και οι Εγγλέζοι είχαν υπό την κατοχή τους, ως αποικίες, τα Αραβικά κράτη. Η Συρία πχ ήταν αποικία των Γάλλων, ενώ το γειτονικό Ιράκ των Άγγλων. Ταυτόχρονα οι μετανάστες και οι κάτοικοι των αποικιών αντιμετωπίζονταν ως «παρίες».

Το απέραντο γαλάζιο της κοινωνικής υποκρισίας

Amphitheatrum Caesareum και το δικαίωμα στην πολυτέλεια

Αν θα μπορούσαμε να καταδείξουμε το Κολοσσαίο της Ευρωπαϊκής Αυτοκρατορίας, τότε δίχως αμφιβολία πρόκειται για τη Μεσόγειο. Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός πως ο τρόπος με τον οποίο θα πατήσει κάποιος στη στεριά της, αποδεικνύει με μεγάλη ακρίβεια τη θέση και τον ρόλο του μέσα στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες. Οι πρώτες κακοκαιρίες ήδη παρασέρνουν με αξιοσημείωτη αγριότητα τα υπολείμματα του θέρους στους υπονόμους και οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν ως ενθύμια των καλοκαιρινών μας αναμνήσεων μάς φέρνουν αντιμέτωπους με τις δύο όψεις ενός ανεξέλεγκτων διαστάσεων φαινομένου: στο ένα άκρο, ένας βομβαρδισμός της φωτογένειας, μια καταναγκαστική ευτυχία να κυκλοφορεί στις οθόνες μας με τα χαμόγελα να ανταγωνίζονται το ένα το άλλο σε λάμψη και ομορφιά, ειδυλλιακά τοπία, ακρογιαλιές, παραλίες, η μαγεία της ανακυκλωμένης από τη βιομηχανία του πολιτισμού «φύσης», ο τουριστικός πλούτος του Νότου και η αιτία που οι λευκοί του Βορρά μας ζηλεύουν, η διάχυτη ανεμελιά και η αίσθηση πως ό,τι κι αν μας συμβεί εμείς απλά «θα περνάμε καλά», η μαζική αδιαφορία που βουτάει στα καταγάλανα νερά και απαθανατίζει τις εικόνες από την Εδέμ των υπερμοντέρνων σκλάβων· στο άλλο άκρο, παντόφλες, μουλιασμένος ρουχισμός και σωσίβια σωριασμένα, ζωντανά και νεκρά πτώματα να τα ξεβράζει το κύμα, δουλέμποροι, επιχειρήσεις του λιμενικού σώματος, στοιβαγμένες ζωές σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς, καταγραφή και αρχειοθέτηση όσων βούλιαξαν και όσων σώθηκαν, μια στρατιωτικού τύπου εκστρατεία μεταφοράς των επιζώντων στα σύνορα. Η Μεσόγειος εξελίσσεται σε μήτρα του πλεονάζοντος ανθρώπινου δυναμικού.

Τι ισχύει με τις μεταναστευτικές ροές προς Ελλάδα

Γράφημα 1. Ροή μεταναστών δια ξηράς και θάλασσας. Πηγή: Frontex

 

«Το επιχείρημα της Κυβέρνησης ότι δήθεν οι μεταναστευτικές ροές προς την Ελλάδα αυξήθηκαν, όταν ο πόλεμος στη Συρία μαίνεται εδώ και 4 χρόνια και η γεωπολιτική αστάθεια στην περιοχή δεν ξεκίνησε στις 25 Ιανουαρίου, δεν ευσταθεί. Αυτό το οποίο άλλαξε είναι ότι η Κυβέρνηση σηματοδότησε με όλους τους τρόπους ότι είμαστε μια χώρα στην οποία οι παράνομοι μετανάστες είναι ευπρόσδεκτοι. Αυτό το άκουσαν όλα τα κυκλώματα δουλεμπορίας με αποτέλεσμα να διοχετεύουν αυτές τις ταλαίπωρες ψυχές μέσω της Ελλάδας. Αν συγκρίνουμε τη σημερινή κατάσταση με αυτή που επικρατούσε πριν από κάποιους μήνες η διαφορά είναι η μέρα με τη νύχτα. Αυτό είναι κάτι που το βιώνουν και οι κάτοικοι των νησιών, οι οποίοι δυστυχώς «υποδέχονται» το πρόβλημα, αλλά και οι κάτοικοι και οι έμποροι στο κέντρο της Αθήνας».

Αυτές ήταν οι δηλώσεις του βουλευτή της ΝΔ, Κυριάκου Μητσοτάκη σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα 99.5», την Τετάρτη 15 Απριλίου. Ισχύουν τα όσα είπε ο βουλευτής; Υπάρχουν δεδομένα που συνηγορούν στα λεγόμενά του; Η απάντηση είναι όχι και τα στοιχεία που παραθέτονται πιο κάτω το αποδεικνύουν

Σύμφωνα με την Frontex, τον Ευρωπαϊκό οργανισμό που έχει επωμιστεί το ρόλο του ελέγχου των συνόρων αλλά και της πρώτης επαφής με τους μετανάστες, από το δεύτερο τρίμηνο του 2014 παρατηρείται μεγάλη αύξηση στο μεταναστευτικό ρεύμα. Η μεταναστευτική ροή μάλιστα αυξήθηκε ακόμα περισσότερο από τον Ιούλιο του 2014, όπως φαίνεται στο γράφημα 1.

Η ελευθερία της υποκρισίας

Μετά την δολοφονική επίθεση στα γραφεία της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo στο Παρίσι, έχουν γραφτεί εκατομμύρια άρθρα και έχουν ακουστεί δισεκατομμύρια σχόλια σε όλο τον πλανήτη για την ελευθερία της έκφρασης.

Διαβάζοντας τα άρθρα που γράφτηκαν στην χώρα μας, διαπιστώνω πως όλοι οι Έλληνες είναι υπέρμαχοι της ελευθερίας της έκφρασης.

Δηλαδή, αν του πάρεις του Έλληνα την ελευθερία της έκφρασης, είναι σαν να τον σκοτώνεις.

Μαριονέττες

Αν κάποιος παρατηρήσει προσεκτικά τις τοποθετήσεις των πολιτικών αλλά και την αρθρογραφία που αναπτύσσεται σχετικά με το μέλλον της χώρας, τόσο από εκείνους που υποστηρίζουν την παρούσα πολιτική κατάσταση όσο και από εκείνους που στηρίζουν τις ελπίδες τους στην αλλαγή σκηνικού με μια “κυβέρνηση της αριστεράς”, θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν δυο εκτιμήσεις κοινές σε όλους.

Η πρώτη εκτίμηση είναι ότι βρισκόμαστε στην κόψη τού ξυραφιού. Για τους οπαδούς τής συγκυβέρνησης, έχουμε μπει στον σωστό δρόμο και όπου νά ‘ναι θ’ αρχίσουμε να δρέπουμε τους καρπούς των θυσιών μας αλλά αρκεί ένα μικρό “παραστράτημα” για να χύσουμε το γάλα από την καρδάρα (όπως είπε ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ, μπορούν να καταστραφούν τα πάντα μέσα σε μια ώρα). Για τους θιασώτες τής αριστεράς, βρισκόμαστε ήδη στο χείλος τής καταστροφής και για να σωθούμε επιβάλλεται να αλλάξει η κατάσταση. Οι μεν βλέπουν να ενσκήπτει χάος αν η παρούσα βουλή δεν εκλέξει πρόεδρο δημοκρατίας, οι δε βλέπουν τις πρόωρες εκλογές ως την μόνη λύση για να γλιτώσουμε από το χάος.

Θύματα και θύματα

Του Γαλαξιάρχη

Στην ελληνική γλώσσα η λέξη «θύμα» υποδηλώνει δύο έννοιες. Μία κυριολεκτική και μία μεταφορική. Σε αυτήν τη δεύτερη, το θύμα δεν έχει υποστεί βία, αλλά εξαπάτηση ή και εκμετάλλευση. Έχοντας αυτό υπόψη, μέσα στην γενικευμένη πόλωση των τελευταίων χρόνων πληθαίνουν οι περιπτώσεις θυματοποίησης θυτών προς άγρα θυμάτων. Σχεδόν πάντα στο βωμό των εντυπώσεων και του θεάματος. Και χωρίς εξαιρέσεις πολιτικής τοποθέτησης.

Μπορεί μία τέτοια περίπτωση θυματοποίησης να μην είναι ο αναπληρωτής καθηγητής του ΠΑΜΑΚ με ειδικότητα (και κρατήστε το αυτό) τις “πολιτικές επιστήμες“, Νίκος Μαραντζίδης. Μπορεί και να είναι. Για να μη χαθούμε σε υποθέσεις λοιπόν, θεωρώ δεδομένη τη μαρτυρία του για τη βίαιη επίθεση που υπέστη σε καφετέρια της Θεσσαλονίκης, από κάποιους  “μαυροντυμένους με ελβιέλες“. Θεωρώ αληθές ότι χτυπήθηκε με γροθιές, και -όπως μετέφερε ο Πάσχος Μανδραβέλης λίγη ώρα μετά στα social media- ότι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.

Καλέ, τι χυδαιότητες είναι αυτές;

Σοκ έχει προκαλέσει στις προοδευτικές παρθένες της χώρας το σκίτσο του Γιάννη Καλαϊτζή στο πρωτοσέλιδο της Εφημερίδας των Συντακτών, με τον Βόλφγκαγκ Σόιμπλε να κρατάει ένα τεράστιο ανδρικό μόριο -που συνοδεύεται από ένα ζεύγος γεννητικών αδένων- και να λέει «Καπούτ, Γκρέξιτ, Πιγκς, Φίρερ, Ντόιτσλαντ ούμπερ άλες» και άλλα.

Δηλαδή, με αφορμή τις απειλητικές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, ο Καλαϊτζής σκίτσαρε τον Σόιμπλε να κρατάει μια καραπουτσακλάρα με δυο αρχιδάρες.

Ο Θεός δεν έχει ανάγκη εισαγγελέα

Πριν από λίγες μέρες καταδικάστηκε ο 27χρονος Φίλιππος Λοΐζος σε δεκάμηνη φυλάκιση για καθύβριση θρησκεύματος κατ’ εξακολούθησιν μέσω της σατιρικής ιστοσελίδας του στο Facebook «Γέρων Παστίτσιος». Η δίωξη είχε ξεκινήσει μετά την καταγγελία της «βλασφημίας» από τον φερόμενο ως υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής, νυν προφυλακισμένο για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Πώς τα φέρνει ο καιρός και η κρίση: οι αυτόκλητοι υπερασπιστές του θρησκευτικού αισθήματος να κατηγορούνται για εγκληματικές πράξεις, οι δε σατιριστές να φορτώνονται με φυλακίσεις για ειρηνικά τρολαρίσματα στο διαδίκτυο.

Η βία της υποκρισίας

Του Γιώργου Κατρούγκαλου

Στη χώρα μας επιχειρείται τα τελευταία χρόνια ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα κοινωνικής μηχανικής: η προσπάθεια να εφαρμοστούν σε ένα κράτος του «πρώτου κόσμου» οι πιο ακραίες συνταγές απεσταγμένου νεοφιλελευθερισμού, όπως δοκιμάστηκαν -και απέτυχαν- σε άλλα μέρη του πλανήτη.

Αντίθετα από ό,τι θα νόμιζε κανείς, το πείραμα αυτό δεν περιορίζεται μόνο στην επίθεση εναντίον των θεσμών του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων. Ο νεοφιλελευθερισμός αποτελεί μια συνολική «βιοπολιτική» ανασυγκρότησης όχι μόνον της οικονομίας και της κοινωνίας, αλλά της ίδιας της καθημερινής μας ζωής.

Η επίθεση στις ατομικές ελευθερίες συμπίπτει με μια συστηματική προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και καλλιέργειας φόβου.

Ο Παστίτσιος και τα τέρατα

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Τι είναι η εξύβριση θρησκεύματος κατ’ εξακολούθηση; Είναι να παραφράζεις το όνομα ενός εκλιπόντος μοναχού, που δεν είναι καν άγιος, να γράφεις κείμενα σατιρικά υποδυόμενος τον μοναχό με το παραφρασμένο όνομα, να αναρτάς φωτογραφίες με  ρασοφόρο, που στη θέση του προσώπου έχει ένα κομμάτι παστίτσιο. Αν διαπράξεις όλα αυτά τα φοβερά, τρως δέκα μήνες φυλακή από το Α’ Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας, όσο έφαγε δηλαδή ο Φίλιππος Λοΐζος, γνωστός στον πανελλήνιο ως Γέροντας Παστίτσιος.

Η διαιώνιση ενός νόμου που τιμωρεί την εξύβριση θρησκεύματος είναι από μόνη της ντροπή και όνειδος. Είναι έσχατη μορφή περιορισμού της ελευθερίας του λόγου κι ακόμη χειρότερο, φανερώνει το σφιχτό εναγκαλισμό του κράτους με την Εκκλησία, εν έτη 2014. Κατάλοιπα θρησκευτικού φονταμενταλισμού, που μπορεί  να  στείλουν ανθρώπους στη φυλακή, να τους λερώσουν το ποινικό μητρώο, να τους στιγματίσουν.

Οι νεροκουβαλητές των ναζί

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες για το ποιος και το τι φταίει που γιγαντώθηκε το τέρας του φασισμού και που μια σημαντική μερίδα πολιτών αυτού του δύσμοιρου τόπου κατάντησαν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε ένα ναζιστικό μόρφωμα. Και, μάλιστα, σε ένα ναζιστικό μόρφωμα το οποίο δεν διαθέτει χαρισματικές (έστω και διεστραμμένες) προσωπικότητες σαν τον Χίτλερ ή τον Γκαίμπελς αλλά άτομα περιορισμένης πνευματικής εμβελείας. Ας δούμε, λοιπόν, μερικούς απ’ αυτούς που έχυσαν άφθονο νερό στον μύλο αυτού του μορφώματος.

Επειδή το ψάρι βρομάει από το κεφάλι, ας ξεκινήσουμε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τον Αντώνη Σαμαρά. Ποιός δεν θυμάται την αποστροφή του σ’ εκείνη την διαδικτυακή εκπομπή τού e-Νίκου Χατζηνικολάου, σύμφωνα με την οποία τα παιδιά των ελλήνων εργαζομένων δεν βρίσκουν θέση στους παιδικούς σταθμούς επειδή τις έχουν καταλάβει τα παιδιά των μεταναστών; Και ποιός δεν θυμάται τις επανειλημμένες διακηρύξεις του περί ανακατάληψης των πόλεων; Με τέτοιες αηδίες να βγαίνουν από πρωθυπουργικά χείλη, πώς να μη πει κάποιος ότι και οι χρυσαυγήτες τα ίδια λένε;

Δένδιας: Ο υπουργός του Αλτσχάιμερ

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Σαν σημαντική είδηση επιχειρεί να περάσει στα μέσα ενημέρωσης ο μηχανισμός του υπουργείου Δημόσιας Τάξης την πληροφορία ότι αποσύρεται η αστυνομική προστασία των βουλευτών της Χρυσής Αυγής.

Το ακούσαμε πρώτη φορά στις 10 Σεπτεμβρίου του 2012 μετά την εξαγγελία της Χρυσής Αυγής ότι όσες αντιδράσεις και να υπάρξουν θα συνεχίσει τις βίαιες ενέργειες.

Ήταν η εποχή που η νεοναζιστική οργάνωση εξευτέλισε προσωπικά τον Δένδια πραγματοποιώντας επιχείρηση αστυνομικού τύπου σε λαϊκές αγορές με τη συνοδεία αληθινών αστυνομικών.

Μονόπρακτο: Ο μονόλογος ενός μνημονιακού

Ξεκινάει με τη φωνή του αφηγητή

Ένας νεαρός σκοτώνεται για να αποφύγει έλεγχο εισιτηρίου στην Αθήνα, μια γυναίκα στη Βρετανία, μητέρα δύο παιδιών, συλλαμβάνεται γιατί έκλεψε παιδικές τροφές. Δύο από τα εκατοντάδες χιλιάδες περιστατικά ενός ακήρυχτου πολέμου. Χιλιάδες άνθρωποι αποκλείονται από τα νοσοκομεία, άλλοι λαμβάνουν διαφορετική φαρμακευτική αγωγή από την κατάλληλη, άλλοι ζούνε χωρίς εισόδημα και ηλεκτρικό ρεύμα, άλλοι άστεγοι, άλλοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, παιδιά που πεινάνε, ηλικιωμένοι που επιλέγουν ανάμεσα στο φαγητό και τα φάρμακα. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Ένας κατάλογος βίας που δεν πιάνουν τα «ενημερωτικά» ραντάρ του καθεστώτος, που δεν εμφανίζεται στα λογιστικά βιβλία των τραπεζιτών και των πολιτικών τους.

(ανάβουν τα φώτα σε μια γωνιά του σκηνικού, αμίλητη μια τετραμελής οικογένεια γύρω από ένα τραπέζι, ο αφηγητής συνεχίζει):

Πώς να μετρήσεις και να αποτιμήσεις την ατμόσφαιρα σε ένα σπίτι όπου μεγαλώνουν μικρά παιδία με γονείς στα όρια της ψυχολογικής κατάρρευσης γιατί νιώθουν άχρηστοι και σε απόλυτο αδιέξοδο; Πώς να υπολογίσεις το κόστος της βίας να τρέμεις να ξυπνήσουν τα παιδιά σου το πρωί γιατί κάτι θα θέλουν να φάνε ή να κάνουν και εσύ δεν θα ξέρεις τι να τους πεις; Ποια οικονομική πολιτική μπορεί να έχει οποιαδήποτε ελάχιστη σχέση με το ανθρώπινο είδος και να κάνει τους γονείς να φοβούνται το βλέμμα και τη φωνή των παιδιών τους;

H διαφορά στην διαφθορά

Δύο υποθέσεις διαφθοράς  – Βρες τη διαφορά

ΥΠΟΘΕΣΗ Νο1:

Ο δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, γνωστοποίησε χθες με ανακοίνωσή του μια απίστευτη υπόθεση επίορκου υπαλλήλου του δήμου, ο οποίος συνελήφθη επ’ αυτοφώρω το 2011 να χρηματίζεται, αλλά η δίκη του έχει πάρει από τότε εννέα αναβολές, με αποτέλεσμα να μην έχει ακόμη διαλευκανθεί η υπόθεση. Οπως άλλωστε επισημαίνει και ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρος Ρακιντζής, ένα μεγάλο πρόβλημα για την καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης είναι οι αναβολές που δίνουν συχνά τα δικαστήρια χωρίς σημαντικό λόγο.

«Σε μία περίοδο κρίσιμη για τη χώρα και την αξιοπιστία των θεσμών και την ώρα που ο δημόσιος τομέας βάλλεται από παντού για έλλειψη αξιοκρατίας και αδιαφάνεια, ερωτήματα προκαλεί η ένατη μέσα σε δύο χρόνια αναβολή που δίδεται από τα δικαστήρια σε εκδίκαση υπόθεσης υπαλλήλου του Δήμου Αθηναίων που συνελήφθη επ’ αυτοφώρω να χρηματίζεται», αναφέρει ανακοίνωση της δημοτικής αρχής.

Απόλυτη υποκρισία

Της Γιώτας Ιωαννίδου

Δύσκολο να περιγράψω τα συναισθήματα και τους συνειρμούς που προέκυψαν σχεδόν ενστικτωδώς μετά την είδηση και τα σχετικά ρεπορτάζ για την επίσκεψη του Γιάννη Αντετοκούνμπο, του νιγηριανής καταγωγής μπασκετμπολίστα στο μέγαρο Μαξίμου και την υποδοχή του από τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.

Αηδία και αγανάκτηση μπροστά στην εικόνα της απόλυτης υποκρισίας και του πιο απύθμενου θράσους. Σαν χτες ήταν άλλωστε που ακούγαμε τον Αντώνη Σαμαρά να μιλά σε πομπώδης τόνους για “ανακατάληψη των πόλεων από τους μετανάστες” και “για την ανάγκη δημιουργίας χώρων υποδοχής για όσους δεν διαθέτουν άδεια παραμονής.

Σε δέκα χρόνια… ποιός θα θυμάται τον Μανιτάκη;

Μανιτάκης: Αβάσιμη κάθε συζήτηση για απόλυση δημοσίων υπαλλήλων 7 Ιουλίου 2012

Μανιτάκης προς ΑΔΕΔΥ: Δεν θα γίνουν απολύσεις υπαλλήλων 11 Ιουλίου 2012

Μανιτάκης: Κόκκινη Γραμμή οι απολύσεις 12 Σεπτεμβρίου 2012

Παραιτείται ο Μανιτάκης αν γίνουν απολύσεις στο δημόσιο. 12 Σεπτεμβρίου 2012

Tην αντίθεσή του στο μέτρο της εφεδρείας επανέλαβε ο Αντ. Μανιτάκης 20 Σεπτεμβρίου 2012

Αντίθετος με τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων ο Μανιτάκης 30 Σεπτεμβρίου 2012

Πολιτικοί Μπαμπούσκοι

Όλοι ξέρουν τις μπαμπούσκες. Τις ρωσικές κούκλες που κρύβουν μέσα τους ακόμη πιο μικρές κι ακόμη μικρότερες μέχρι που φτάνεις στην πρώτη, την αρχική μπαμπούσκα, που είναι ακριβώς ίδια με τη μεγάλη της αδερφή. Aλλά μινιατούρα. Ένα παιχνιδιάρικο ξεδίπλωμα που θυμίζει τον σύγχρονο πολιτικό Μπαμπούσκο της ιδιωτικής σου τηλεόρασης.

Τον καλοπληρωμένο δημοσιογράφο – πολιτικό αναλυτή, που φυλάνε τρεις φανεροί και πέντε κρυφοί αστυνομικοί, πίνει καφέ με την οικονομική και πολιτική ελίτ στο Αθηναϊκό κλαμπ και καθαρίζει κάπου στο ένα εκατομμύριο τον χρόνο. Μετά κρίσης, γιατί προ κρίσης το νούμερο ήταν πολλαπλάσιο.

Επιδοτούμενη Δημοσιογραφία

Η εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας θα μπορούσε κάλλιστα να αποτυπωθεί μέσα από τις σελίδες της έντυπης αλλά και  ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας του τόπου μας. Οι σκηνές οδύνης, αγωνίας και ανέχειας που ζουν οι συνάνθρωποι μας, η κάθε είδηση που βγαίνει προς τα έξω και μας ενημερώνει κατά πόσο μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε και να ονειρευόμαστε σαν πολίτες αυτής της χώρας.