Ευρωβαρόμετρο 2017: Οι Έλληνες τα βλέπουν όλα “μαύρα” και δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση

Με «μαύρα» χρώματα περιγράφουν το προσωπικό τους μέλλον αλλά και την κατάσταση της οικονομίας οι Έλληνες στο Ευρωβαρόμετρο της άνοιξης του 2017 που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη.

Παράλληλα εκφράζουν την σχεδόν καθολική έλλειψη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

Συγκεκριμένα το 98% των Ελλήνων δηλώνει ότι η κατάσταση της οικονομίας είναι τελείως κακή (αύξηση 1% σε σχέση με το Ευρωβαρόμετρο του φθινοπώρου του 2016). Αντίστοιχη απαισιοδοξία καταγράφεται και στην ερώτηση για την οικονομική κατάσταση των ελληνικών νοικοκυριών με επτά στους 10 να τη χαρακτηρίζουν τελείως κακή ενώ το 49% απαντά ότι τελείως κακή είναι η προσωπική του επαγγελματική κατάσταση.

«Mπίσνες» στο Ριάντ, αίμα σε Λονδίνο – Μάντσεστερ

του Νίκου Μπογιόπουλου

Κατ΄αρχάς ας δούμε πάνω σε ποιο έδαφος καλλιεργείται το αφιόνι που οπλίζει το χέρι αυτών των αιμοσταγών δολοφόνων.

Ας δούμε πάνω σε ποιο βομβαρδισμένο – κατά κυριολεξία – τοπίο λειτουργούν τα εργαστήρια των Φρανκενστάιν του ισλαμοφασισμού και ποιά είναι η «πρώτη ύλη» που τους προσφέρεται για να στρατολογούν το εγκληματικό τους δίκτυο.

ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ: Οι νεκροί μετά την 11η Σεπτέμβρη ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες εκ των οποίων οι άμαχοι ξεπερνούν τις 40.000. Οι πρόσφυγες έχουν ξεπεράσει τις 600.000. Στο Αφγανιστάν, όπου πρόσφατα ο Τραμπ έκανε χρήση της λεγόμενης «μητέρας των βομβών», δρουν 45 χώρες με 130.000 στρατιώτες.

Η Βρετανία διαθέτει στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ τη δεύτερη μετά τις ΗΠΑ στρατιωτική δύναμη στο Αφγανιστάν που ανέρχεται σε 9.500 στρατιώτες.

Το Παρελθόν του Παρόντος μας και ο Λουκάς Παπαδήμος

Του Κώστα Λουλουδάκη

Η λαϊκή κυριαρχία που επιτάσσει το Σύνταγμα είναι στην πραγματικότητα κυριαρχία μιας οικονομικής ολιγαρχίας επί του λαού. Όπως χαρακτηριστικά εκφραζόταν ο Αλ. Σβώλος, η λαϊκή κυριαρχία αποτελεί «ένα των μύθων του νεωτέρου δημοσίου βίου, απλάς προλήψεις[…]πλάσματα χωρίς περιεχόμενον». Πίσω από την τυπική ισότητα και τη δημοκρατία υπάρχουν σχέσεις ανισότητας, σχέσεις εκμετάλλευσης, οι οποίες φαλκιδεύουν τη δημοκρατία, την καθιστούν μορφή κυριαρχίας μιας οικονομικής ολιγαρχίας. Οι σχετικές επισημάνσεις του Αλ. Σβώλου αποκτούν επικαιρότητα: «Όχι μόνον, άλλως τε, δεν υπάρχει Λαός ως «σύνολον» ή «ενότης», αλλά τουναντίον σχηματίζονται και διακρίνονται βαθμηδόν και σαφέστερον μόνον ομάδες, τάξεις και στρώματα κοινωνικά, αντιτεταγμένα προς άλληλα, απορροφώντα εντός εαυτών τα άτομα» (Α. Σβώλος: Προβλήματα του έθνους και της δημοκρατίας, τ. Α’, Αθήνα, εκδ. Στοχαστής, 1972, σελ. 95 επ. και του ίδιου, Νομικαί Μελέται, Αθήνα, εκδ. Ι. Ζαχαρόπουλου, σελ. 317. Δες και http://kaltsonis.blogspot.gr/2011/11/blog-post_4351.html).

H πολυεθνική Lafarge χρηματοδοτούσε τον ISIS

Η LafargeHolcim, η γάλλο-ελβετική πολυεθνική εταιρεία τσιμέντου, αναγκάστηκε να παραδεχθεί πως χρηματοδότησε τον ISIS.

Συγκεκριμένα, η LafargeHolcim, σύμφωνα και με το δημοσίευμα των Financial Times, απαντώντας σε μηνυτήρια αναφορά που είχαν καταθέσει οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπου κατηγορούσαν την εταιρεία για «επαγγελματικές σχέσεις» με την στρατιωτική, τρομοκρατική οργάνωση του ISIS στη Συρία, «ομολόγησε» ότι προκειμένου να συνεχίσει τις δραστηριότητές της, η συριακή μονάδα της εταιρείας «χρηματοδότησε μεσάζοντες για να έρθουν σε συμφωνία με ομάδες ενόπλων που βρίσκονταν υπό διεθνή αποκλεισμό». Την αγωγή κατά της LafargeHolcim υποστήριξε και το Ευρωπαικό Κέντρο Συνταγματικών και Ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και 11 πρώην υπάλληλοι της εταιρείας.

Hoax

Του Χάρη Ζάβαλου

Κάνουν τα πάντα με σκοπό να εκφοβίσουν και τον τελευταίο νοικοκυραίο

Όσο η αλληλεγγύη κερδίζει έδαφος, τόσο η προσπάθεια τρομοκράτησης του κοινωνικού συνόλου μέσα από κατασκευασμένες ειδήσεις, αυξάνεται.

Τον τελευταίο καιρό είμαστε μάρτυρες μια πρωτόγνωρης καταιγίδας hoax ειδήσεων, όσον αφορά το προσφυγικό ζήτημα οι οποίες κατακλύζουν το διαδίκτυο.

Πολλές μάλιστα από αυτές καταφέρνουν και σπάνε τα στεγανά των εθνικολάγνων / ψεκασμένων σελίδων που τις αναδημοσιεύουν και αναμεταδίδονται και από mainstream ειδησεογραφικά κανάλια.

Οι πόλεμοι είναι δικοί τους, δικά μας είναι μόνο τα θύματα

Έχουμε πόλεμο». Έτσι ακριβώς το είπε ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, ο Μ.Βαλς: «Έχουμε πόλεμο».

Υπενθυμίζουμε:

    α) Είναι η Γαλλία του κ.Βαλς, είναι η Γαλλία του «σοσιαλιστή» Ολάντ, που παρέδωσε επιθετικά όπλα στη λεγόμενη «συριακή αντιπολίτευση» και μέσω αυτής στους ισλαμοφασίστες το 2012, και τούτο παρά το εμπάργκο όπλων που είχε επιβληθεί από το 2011.

Η ομολογία είναι του ίδιου του Ολάντ και όπως γράφεται περιέχεται στο βιβλίο του δημοσιογράφου Ξαβιέ Πανόν, με τίτλο «Στα παρασκήνια της γαλλικής διπλωματίας» (εκδόσεις L’ Archipel) που κυκλοφόρησε φέτος. Εκεί σε συνέντευξή του προς τον συγγραφέα, ο Ολάντ ερωτηθείς για τις παραδόσεις γαλλικών όπλων, απαντά: «Αρχίσαμε όταν ήμασταν βέβαιοι πως θα πήγαιναν σε σίγουρα χέρια. Για τα φονικά όπλα, ήταν οι υπηρεσίες μας που προχώρησαν στις παραδόσεις»…

Οι αριθμοί του τρόμου

Του Θάνου Καμήλαλη

To Παρίσι δεν ήταν μόνο του. Προηγήθηκε η επίθεση του ISIS στη Βηρυτό, με πάνω από 50 νεκρούς και 250 τραυματίες. Μουσουλμάνους, αν αυτό έχει κάποια σημασία. Ακολούθησαν τα χτυπήματα της Μπόκο Χαράμ στη Γιόλα και το Κάνο της Νιγηρίας, με ανάλογο απολογισμό. Η περασμένη εβδομάδα δεν προέκυψε τυχαία, είναι απλά μια μικρογραφία της κατάστασης των τελευταίων χρόνων. Μιας ευρύτερης εικόνας που θα ήταν σφάλμα να συνεχίσει κανείς να αγνοεί ή να διαστρεβλώνει

Λίγες μέρες μετά τα χτυπήματα κυκλοφόρησε η Παγκόσμια Κατάταξη Τρομοκρατίας (Global Terrorism Index – GTI) για το 2015, η πιο ενημερωμένη ετήσια μελέτη της παγκόσμιας τρομοκρατικής δραστηριότητας. Αποτέλεσμα μελετών του Ινστιτούτου Οικονομικών και Ειρήνης και του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, η GTI αντλεί δεδομένα περισσότερων από 125.000 κωδικοποιημένων υποθέσεων τρομοκρατίας.

Αϊνστάιν: Εγώ ο τρομοκράτης

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Με τα ίδια κριτήρια που η Νέα Δημοκρατία παρουσίασε τον Τόνι Νέγκρι σχεδόν σαν επικίνδυνο τρομοκράτη θα μπορούσε να το κάνει και για τον Αλμπερτ Αϊνστάιν, τον Νέλσον Μαντέλα ή τον Γερμανό πρώην υπουργό Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ. Εμείς απλώς της προσφέρουμε μερικά επιχειρήματα

“Καταδικάζουμε τα μέτρα (της ελληνικής κυβέρνησης) εναντίον των εργατών, των χωρικών και των φοιτητών”
Αλμπερτ Αϊνστάιν

Το ημερολόγιό μας γράφει 30 Μαΐου του 1929 και ο Ελευθέριος Βενιζέλος φέρνει στη Βουλή το νομοσχέδιο «Περί μέτρων ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών» -παρουσιάζει δηλαδή το λεγόμενο Ιδιώνυμο. Καθώς το βενιζελικό καθεστώς βυθίζεται στον αυταρχισμό, ανοίγοντας τον δρόμο προς τη φασιστική δικτατορία του Μεταξά, η κυβέρνηση πραγματοποιεί μια ολομέτωπη επίθεση στο Κομμουνιστικό Κόμμα αλλά και τα συνδικάτα. Τα μέλη τους, όταν δεν εκτελούνται από το παρακράτος, φυλακίζονται ή εξορίζονται από το κράτος.

Περί αμαρτημάτων και ποινών – από τον Γιαγκούλα και τον Τσακιτζή μέχρι τον Χρ. Ξηρό

Φράνσις Μπέικον, “Αυτοπροσωπογραφία”, 1972

Του Στρατή Μπουρνάζου

Ένα ήταν το θέμα που μονοπωλούσε τα δελτία των οκτώ, Τετάρτη και Πέμπτη (ίσως και τις επόμενες μέρες, αλλά αυτό θα το ξέρουν  οι αναγνώστες· η ύλη των «Ενθεμάτων» κλείνει Πέμπτη βράδυ). Δεν ήταν η ελληνική προεδρία ούτε οι προφυλακίσεις για το μέγα σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ούτε οι μίζες των εξοπλιστικών ούτε η δίκη για τη δολοφονία Λουκμάν. Ήταν η φυγή του Χριστόδουλου Ξηρού.

Για τα κανάλια, η ιστορία ασφαλώς είναι ελκυστική. Έτσι, υποθέσεις εντελώς διαφορετικές ή άσχετες ενώνονται σε μία (το τρικέφαλον «τέρας» Μαζιώτης-Ξηρός-Σακκάς), ενώ μάθαμε πλείστα όσα για τον μπαγλαμά του Ξηρού, τη συμμετοχή του σε καριώτικα πανηγύρια, την οικογένειά του, τον βίο του εντός φυλακών και άλλα πολλά. Με τον ίδιο περίπου τρόπο που στα μέσα του περασμένου αιώνα οι εφημερίδες δημοσίευαν, σε ατέλειωτες συνέχειες, λαϊκά αναγνώσματα για τον λήσταρχο Γιαγκούλα ή τον «Τσακιτζή,  εφέ του Αϊδινίου». Αν το κακό περιοριζόταν εδώ, δηλαδή στο ότι τα κανάλια ταΐζουν με άχυρα (ή φύκια) τους τηλεθεατές, περισπώντας την προσοχή τους από τα μείζονα και σημαντικά, το κακό θα ήταν μικρό.