Ο Αμερικανός Πρόεδρος διατάζει τη δολοφονία ξένων ηγετών και κομπάζει γι’ αυτό

Ο Αμερικανός Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, παραδέχθηκε χτες στη διάρκεια συνέντευξης στο δίκτυο «Fox News» ότι το 2017 είχε διατάξει τη δολοφονία του Σύρου ομολόγου του, Μπασάρ Ασαντ, αλλά την εντολή δεν την διεκπεραίωσε ο τότε υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, στρατηγός Τζέιμς Μάτις.

«Θα προτιμούσα να τον είχα θέσει εκτός (σ.σ. τον Πρόεδρο Ασαντ). Τα είχα όλα έτοιμα αλλά ο Μάτις δεν ήθελε να το κάνω», είπε χαρακτηριστικά ο Ντ. Τραμπ, προσθέτοντας ότι δεν μετάνιωσε τόσο που ανακάλεσε την απόφαση δολοφονίας του Σύρου Προέδρου, όσο που υπουργοποίησε τον στρατηγό Μάτις. Τον χαρακτήρισε μάλιστα «υπερτιμημένο» και «κακό άτομο».

Συναγερμός για την κυβερνοασφάλεια στις ΗΠΑ – Ύποπτο χακάρισμα λογαριασμών «σημαντικών» προσώπων σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Μια κυβερνοεπίθεση στο Twitter την περασμένη εβδομάδα επανέφερε τους φόβους ότι ακόμα και οι λογαριασμοί ορισμένων από τους υψηλού προφίλ πολιτικούς της Αμερικής δεν είναι ασφαλείς.

Μια υποτιθέμενη ανάρτηση στον λογαριασμό του Τζο Μπάιντεν, του υποψηφίου των Δημοκρατικών για την αμερικανική Προεδρία, προσέφερε τον διπλασιασμό ποσού σε κρυπτονόμισμα Bitcoin που στελνόταν σε μια συγκεκριμένη διεύθυνση.

Ο Μπάιντεν «έδινε πίσω στην κοινότητα» μέσω του κρυπτονομίσματος, υποστήριζε η ανάρτηση. Παρόμοιες αναρτήσεις εστάλησαν από τους λογαριασμούς του πρώην Αμερικανού Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα και του πρώην δήμαρχου της Νέας Υόρκης και του πρώην υποψήφιου Προέδρου Μάικ Μπλούμπεργκ. Ο λογαριασμός του ράπερ Kάνιε Γουέστ, ο οποίος «φλέρταρε» με την ιδέα του υποψηφίου για την Προεδρία, έκανε επίσης την προσφορά.

Ο γνωστός άγνωστος κ. Ντέρσοβιτς

infowar

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ενα από τα σημεία της ηχογραφημένης συνομιλίας Παππά – Μιωνή που σχολιάστηκαν ελάχιστα ήταν η αναφορά του τελευταίου στον Αμερικανό δικηγόρο Αλαν Ντέρσοβιτς. Συμπωματικά το όνομά του έρχεται αυτές τις μέρες στο προσκήνιο ύστερα από καταγγελίες ότι συμμετείχε στο δίκτυο παιδεραστίας του Τζέφρι Επστάιν.

Για τους φίλους του είναι ένα λαμπρό μυαλό και ο πανεπιστημιακός που σε ηλικία 28 ετών έγινε ο νεότερος καθηγητής Νομικής στην ιστορία του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Οι εχθροί του τον γνωρίζουν ως τον άνθρωπο που έχει προσφέρει νομική υπεράσπιση και ηθική συμπαράσταση σε ορισμένους από τους πιο ειδεχθείς εγκληματίες του καιρού μας – από γυναικοκτόνους και παιδεραστές μέχρι τους δράστες εγκλημάτων πολέμου στη Μέση Ανατολή. Το βέβαιο είναι ότι τον Αλαν Ντέρσοβιτς δεν μπορείς να τον αγνοήσεις.

Το νέο μοίρασμα του κόσμου – Όχι ένας, αλλά πλέον τρεις παίκτες παίζουν δυνατά στην παγκόσμια σκακιέρα

του Βασίλη Γαλούπη

Τα πρώτα χρόνια μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου η έννοια των σφαιρών επιρροής είχε ατονήσει. Στην πράξη ολόκληρος ο κόσμος είχε γίνει μια ντε φάκτο σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ. Οι υπόλοιπες χώρες ήταν υποχρεωμένες να ακολουθούν τους κανόνες της Αμερικής ή αλλιώς να πληρώνουν ακριβό τίμημα, το οποίο ποίκιλλε από βαριές οικονομικές κυρώσεις μέχρι ευθεία αλλαγή καθεστώτος.

Οι διάφορες σφαίρες επιρροής είχαν ουσιαστικά συγχωνευθεί σε μία, αυτή υπό την αμερικανική ηγεμονία. Αυτός ο κόσμος όμως δεν υπάρχει πια.

Σήμερα η απόλυτη ηγεμονία των ΗΠΑ ξεθωριάζει και η ίδια η Ουάσιγκτον αναγνωρίζει ότι μπήκαμε σε «μια νέα εποχή ανταγωνισμού μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων». Ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει το τι θα σημαίνει αυτή η εποχή για τον ρόλο των ΗΠΑ στον κόσμο. Το μόνο βέβαιο, σύμφωνα με το «Foreign Affairs», είναι ότι αυτός ο ρόλος δεν θα είναι μόνο διαφορετικός, θα είναι και σημαντικά μειωμένος.

Στα χνάρια του Τραμπ το «κόμμα του Νταβός»

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Επί δεκαετίες το σύνθημα της παγκόσμιας ελίτ ήταν και παραμένει ένα: «Προσαρμοστείτε»! Είτε απευθύνονταν σε εργαζόμενους ή ανέργους, είτε μιλούσε εντός της χώρας της ή εκτός, η παρότρυνση ήταν κοινή: «Ξεχάστε ό,τι ξέρατε και μάθετε να επιβιώνετε με μικρότερους μισθούς, με περισσότερες ώρες εργασίας, σε ένα περιβάλλον ασταθές κι ευμετάβλητο, κοκ»! Τώρα, ήρθε η σειρά της ίδιας αυτής ελίτ να κάνει επίδειξη προσαρμογής. Και που μάλιστα; Στο Νταβός που ανέκαθεν θεωρούταν λίκνο των πιο κοσμοπολίτικων αστικών ιδεών. Καθόλου τυχαίος δεν ήταν ο όρος «κόμμα του Νταβός» που χρησιμοποιούσε ο Τραμπ απέναντι στους ιδεολογικούς τους αντιπάλους που φέτος όμως μόνο ανοίκεια δεν ένιωσαν με τον υψηλό προσκαλεσμένο τους.

Η οικειότητα που σημάδεψε την επίσκεψη του Τραμπ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, το οποίο φέτος συμπλήρωσε 50 χρόνια ζωής, ήταν τόσο έντονη ώστε το ηλεκτρισμένο κλίμα που υπήρχε προ διετίας όταν έκανε την πρώτη του ομιλία είχε αντικατασταθεί από αβρότητες κι έναν σεβασμό που ξεπερνούσε την αστική ευγένεια. Σε τέτοιο βαθμό ώστε ο απεσταλμένος των Financial Times, στο ελβετικό θέρετρο, τελείωνε την ανταπόκρισή του γράφοντας πώς «η συμβατική σοφία στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ είναι πώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ πιθανότατα θα κερδίσει τις εκλογές του Νοεμβρίου».

Στον κυβερνοχώρο ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ – Κίνας

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου, έληγε η προθεσμία που έθεσε η Ουάσινγκτον στο Πεκίνο για να αποδεχθεί μια συμφωνία για το διμερές εμπόριο και να αρχίσει η αποκλιμάκωση του εμπορικού πολέμου μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων, που ξεκίνησε πριν 17 μήνες. Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή η Κίνα δεν αποδεχθεί τους όρους των ΗΠΑ, είναι έτοιμο ένα νέο πακέτο δασμών αξίας  156 δισ. δολ. που στην πράξη θα σημάνει την αύξηση της τιμής όλων, μα όλων των προϊόντων που εισάγονται στις ΗΠΑ από την Κίνα. Η αλήθεια όμως είναι ότι ακόμη κι αυτό το γεγονός, ξεχωριστής οικονομικής σημασίας, επισκιάζεται από μια δυναμική διαρκούς κλιμάκωσης που έχει λάβει ο αμερικανοκινέζικος εμπορικός πόλεμος.

Δηλωτικό αυτής της τάσης είναι η αποκάλυψη των Financial Times για μια εντολή που έδωσε το Πεκίνο σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, επιχειρήσεις και ιδρύματα να αφαιρέσουν από τους υπολογιστές τους κάθε εξάρτημα που εισάγεται από το εξωτερικό, εντός τριετίας! Η συγκεκριμένη απόφαση είναι μεγάλης οικονομικής σημασίας γιατί πλήττει ευθέως μονοπώλια όπως την Dell, τη Microsoft και την HP που χάνουν μια αναπτυσσόμενη αγορά εκατοντάδων εκατομμυρίων εν δυνάμει χρηστών. Για πρώτη φορά το περίφημο «παγκόσμιο χωριό» που υμνούσαν οι νεοφιλελεύθεροι υπέρμαχοι της κατάργησης των συνόρων κατακερματίζεται και τυπικά. Τα σύνορα μάλιστα δεν τίθενται σε κάποια πεπαλαιωμένη και φθίνουσα αγορά βιομηχανικών ή αγροτικών προϊόντων αλλά σε μια αγορά που έπαιξε ρόλο πολιορκητικού κριού για την προώθηση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, ενσαρκώνοντας το όραμα μιας ενιαίας υπερεθνικής αγοράς, υπό την αμερικανική εννοείται σημαία:  την αγορά της πληροφορικής!

Όργανο του Τραμπ έγινε ο ΠΟΕ

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Κανείς δεν είχε αμφιβολία ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου ήταν εκτελεστικό όργανο των ΗΠΑ. Ορισμένες ενστάσεις δικαιολογημένα πρόβαλλαν τη «δεύτερη» εποχή της παγκοσμιοποίησης όταν το άνοιγμα των αγορών έπαψε να είναι ένα αμιγώς αμερικανικό αίτημα που εξυπηρετούσε τις πολυεθνικές των ΗΠΑ. Ήταν η περίοδος που σημαντικά κερδισμένες από την κατάργηση των εμπορικών φραγμών έβγαιναν επίσης οι κορυφαίες πολυεθνικές της Ευρώπης κι άλλων ηγεμονικών δυνάμεων, οπότε ο πολιορκητικός κριός των εμπορικών συμφωνιών που υπογράφονταν σε κάθε γύρο διαπραγματεύσεων εξυπηρετούσε κι άλλες πολυεθνικές.

Η απόφαση όμως που έλαβε ο ΠΟΕ την Τετάρτη διαλύει κάθε αυταπάτη για την υποταγή του στις ΗΠΑ γιατί προκειμένου να εξυπηρετήσει την πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ, στην πράξη, ακυρώνει το ρόλο του ως αιχμή του δόρατος της παγκοσμιοποίησης και ρίχνει στην πυρά τα δικά του ευαγγέλια για την «ευλογία» των ανοιχτών αγορών και την «κατάρα» των εμπορικών δασμών και φραγμών!

Πόσες πανομοιότυπες φωτογραφίες έβγαλε ο Τραμπ πριν από τον Μητσοτάκη

Σαν τον Αϊ Βασίλη σε εμπορικό κέντρο φωτογραφιζόταν ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και η σύζυγός του Μελάνια στη διάρκεια της δεξίωσης που παρέθεσαν στη Νέα Υόρκη για την 74η γενική συνέλευση του ΟΗΕ.

Προσέχοντας κανείς τις φωτογραφίες μπορεί να διαπιστώσει ότι ο Τραμπ δεν έχει κουνηθεί ούτε εκατοστό ενώ δεν έχει αλλάξει ούτε το χαμόγελό του, γεγονός που σημαίνει ότι ο ίδιος έμενε ακίνητος στη θέση του και οι ηγέτες ξένων (τριτοκοσμικών ως επί το πλείστων) χωρών πρέπει να περίμεναν στην ουρά για τη φωτογραφία.

Καθηλωμένοι στο Αφγανιστάν οι Αμερικανοί

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ξεχείλιζαν αυτοπεποίθηση οι δηλώσεις του εκπροσώπου Τύπου των Ταλιμπάν προς το δίκτυο Αλ Τζαζίρα, αμέσως μετά την ανακοίνωση του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ ότι διακόπτει τις ειρηνευτικές συνομιλίες με τους αφγανούς αντάρτες, ακυρώνοντας την προγραμματισμένη επίσκεψή τους στις ΗΠΑ: «Υπήρχαν δύο τρόποι να τελειώσει η κατοχή στο Αφγανιστάν. Ο ένας ήταν η τζιχάντ και η μάχη και ο άλλος ήταν οι συνομιλίες και οι διαπραγματεύσεις. Αν ο Τραμπ θέλει να διακόψει τις συνομιλίες, θα ακολουθήσουμε τον πρώτο τρόπο και σύντομα θα το μετανιώσουν».

Η διακοπή των ειρηνευτικών συνομιλιών δικαιολογήθηκε από τον Τραμπ την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου λόγω μιας επίθεσης αυτοκτονίας που πραγματοποιήθηκε στην Καμπούλ. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουν τη ζωή τους 12 άνθρωποι, «περιλαμβανομένου κι ενός Αμερικανού στρατιώτη», όπως μετέδωσαν όλα σχεδόν τα Μέσα, πιστεύοντας ακράδαντα υποθέτουμε ότι η ζωή ενός Αμερικανού στρατιώτη έχει μεγαλύτερη αξία από τη ζωή όχι μόνο ενός Αφγανού πολίτη, αλλά ακόμη κι ενός Ρουμάνου στρατιώτη που συγκαταλεγόταν στα θύματα της βομβιστικής επίθεσης. Ο Τραμπ κατηγόρησε τους Ταλιμπάν ότι με αυτή την επιχείρηση επιχείρησαν να βελτιώσουν τις διαπραγματευτική τους θέση έναντι των ΗΠΑ, κάτι που υποτίθεται ότι εξόργισε τον Τραμπ…

Ρουχανί, Κιμ και Μαδούρο άντεξαν, ο Μπόλτον έφυγε…

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Κι όμως, ακόμη και ο Ντόναλντ Τραμπ, που κατά γενική ομολογία είναι ο πιο επιπόλαιος και περιορισμένης πολιτικής αντίληψης πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, μπορεί να αποφασίσει και να πράξει κάτι καλό: την αποπομπή του συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας, Τζον Μπόλτον.

Η εκδίωξη του υπερ-ιέρακα Μπόλτον δεν μπορεί να προστεθεί στην μακρά αλυσίδα διορισμών και αντικαταστάσεων που έχουν σημαδέψει τη θητεία του Τραμπ στον Λευκό Οίκο κι ως κίνητρο δεν έχουν τίποτε άλλο παρά τις προσωπικές σχέσεις. Εν συντομία δύο υπουργοί Εξωτερικών, ο Ρεξ Τίλερσον αρχικά και ο Μάικ Πομπέο τώρα,  δύο υπουργοί Άμυνας επισήμως, ο Τζιμ Μάτις αρχικά και ο Μαρκ Έσπερ τώρα, με ενδιάμεσο τον Πάτρικ Σάναχαν που υπηρέτησε για σχεδόν έναν μήνα, και τέσσερις σύμβουλοι Εθνικής Ασφαλείας ο Μάικλ Φλιν, ο Χέρμπερτ ΜακΜάστερ, ο Τζον Μπόλτον και ο αντικαταστάτης του που πολύ πιθανά όταν διαβάζονται αυτές οι γραμμές θα έχει αναλάβει τα νέα του καθήκοντα.

Συνομιλίες Τραμπ-Ταλιμπάν: Φωτογράφιση στο κατάστρωμα του Τιτανικού

Η κυβέρνηση του Αφγανιστάν είναι εδώ και καιρό ενοχλημένη και ανήσυχη για τις συνομιλίες μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των Ταλιμπάν στο Κατάρ, που γίνονται χωρίς κάποια εκπροσώπηση από την Καμπούλ. Συνεπώς, κυβερνητικοί αξιωματούχοι υποδέχτηκαν με χαρά την αιφνίδια ακύρωση από τον Τραμπ αυτού που ο ίδιος παρουσίασε ως Σύνοδο Κορυφής με τους Ταλιμπάν στο Καμπ Ντέηβιντ (στην οποία δεν προσκλήθηκε ο Αφγανός πρόεδρος Ασράφ Γκάνι). Η ακύρωση έγινε λόγω της δολοφονίας ενός Αμερικανού άνδρα των ενόπλων δυνάμεων την παραμονή των συνομιλιών.

Δεν υπάρχει κάποια ένδειξη πως ο Τραμπ επρόκειτο να προσκαλέσει την κυβέρνηση της Καμπούλ μαζί με τους Ταλιμπάν. Σύμφωνα με το BBC, το γραφείο του προέδρου Γκάνι εξέδωσε δήλωση, λέγοντας ότι θεωρεί «τον πόλεμο και τη βία των Ταλιμπάν κατά των Αφγανών ως το κύριο εμπόδιο στην υπό εξέλιξη ειρηνευτική διαδικασία» και πως «αληθινή ειρήνη θα έρθει μόνο όταν οι Ταλιμπάν σταματήσουν να σκοτώνουν Αφγανούς, αποδεχτούν κατάπαυση πυρός και ξεκινήσουν ενώπιος ενωπίω συνομιλίες με την Αφγανική κυβέρνηση».

Τζόνι, πάρε το όπλο σου

Ένα στοιχείο που εμφανίζεται συχνά σε έναν πόλεμο είναι τα τραγούδια που γράφονται για να εξυμνήσουν τη δόξα των στρατιωτών στο πεδίο της μάχης, να εμψυχώσουν τον πληθυσμό, να δώσουν υπόσταση στην αναγκαιότητα των δεινών της κοινωνικής κατάστασης που έχει διαμορφωθεί ή που πρόκειται να υπάρξει και να αυξήσουν τον αριθμό των πρόθυμων να καταταγούν, για τις ανάγκες του πολέμου – της κρεατομηχανής που βρίσκεται σε λειτουργία.

Από τα πολλά δημοφιλή πατριωτικά τραγούδια στις ΗΠΑ στις αρχές του 20^ου αιώνα, που προέτρεπε τους νεαρούς Αμερικανούς να καταταγούν και να πολεμήσουν στον Μεγάλο Πόλεμο, που αργότερα ονομάστηκε 1^ος Παγκόσμιος Πόλεμος, ήταν το Over There που έγραψε και ερμήνευσε ένας από τους σπουδαιότερους συντελεστές εκείνης της εποχής για το θέατρο, ο George M.Cohan. Το τραγούδι σημείωσε τέτοια επιτυχία που χρησιμοποιήθηκε τόσο στον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο όσο και στον πόλεμο του Βιετνάμ, ενώ ήρθε πάλι στην επικαιρότητα μετά την επίθεση της 11^ης Σεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους, αλλά και κατά την προεκλογική καμπάνια του Τραμπ το 2016.

Τραμπ και Μπολσονάρου ανταλλάζουν φιλοφρονήσεις και συγχαρητήρια για την «επιτυχημένη» αντιμετώπιση των πυρκαγιών στον Αμαζόνιο

Ο Ντόναλντ Τραμπ εξήρε τις προσπάθειες του Ζαϊχ Μπολσονάρου για την καταπολέμηση των πυρκαγιών στην Αμαζονία, με τον Βραζιλιάνο πρόεδρο να ευχαριστεί τον Αμερικανό ομόλογό του για τη στήριξή του.

«Γνωρίζω πολύ καλά τον πρόεδρο Μπολσονάρου. Εργάζεται πολύ σκληρά για τις πυρκαγιές στον Αμαζόνιο και, με όλο το σεβασμό, κάνει εξαιρετική δουλειά για το λαό της Βραζιλίας. Δεν είναι εύκολο. Ο ίδιος και η χώρα του έχουν την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ!», έγραψε στο tweet του ο Τραμπ.

Μήπως τελικά «πωλείται» η Γροιλανδία;

Του Ανδρέα Κοσιάρη

Τα παιδιάστικα καμώματα του Ντόναλντ Τραμπ γύρω από την επιθυμία του να αγοράσει τη Γροιλανδία, είναι η μόνη διασκεδαστική συνέπεια της αυτοτροφοδοτούμενης λούπας μεταξύ κλιματικής καταστροφής και καπιταλιστικής ανάπτυξης – η κλιματική αλλαγή φέρνει «νέες ευκαιρίες» που με τη σειρά τους θα εντείνουν την κλιματική αλλαγή.

Πολλοί γέλασαν με την πρόσφατη δημοσίευση της επιθυμίας του Προέδρου των ΗΠΑ να εξαγοράσει τη Γροιλανδία, ημιαυτόνομη περιοχή που ανήκει στη Δανία. Άλλοι επεσήμαναν πως οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παρελθόν στην εξαγορά περιοχών και πως, από την οπτική της εξορυκτικής βιομηχανίας, μια τέτοια κίνηση βγάζει νόημα.

Η Γροιλανδία, που βρίσκεται σχεδόν εξολοκλήρου εντός του Αρκτικού κύκλου, θερμαίνεται σε διπλάσιο ρυθμό από τον υπόλοιπο πλανήτη. Η θερμοκρασία από το 1880 έχει αυξηθεί κατά 2 βαθμους Κελσίου, σε σύγκριση με τον περίπου 1 βαθμο Κελσίου της παγκόσμιας αλλαγής.

Γελά η Δανία με τον Τραμπ: Δεν είναι προς πώληση η Γροιλανδία

Δανοί πολιτικοί περιγέλασαν την ιδέα να πωληθεί η Γροιλανδία στις Ηνωμένες Πολιτείες, έπειτα από δημοσίευμα ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει συζητήσει ιδιωτικά με τους συμβούλους το ενδεχόμενο να αγοράσει το μεγαλύτερο νησί του κόσμου.

Ο Τραμπ πρόκειται να επισκεφθεί τον Σεπτέμβριο την Κοπεγχάγη και η Αρκτική θα βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη στη διάρκεια των συναντήσεών του με τους πρωθυπουργούς της Δανίας και της Γροιλανδίας, η οποία είναι αυτόνομο έδαφος της Δανίας.

«Πρέπει να είναι πρωταπριλιάτικο αστείο εντελώς εκτός εποχής», έγραψε στο Twitter ο πρώην πρωθυπουργός Λαρς Λόκε Ράσμουσεν.

Στη «ζυγαριά» των επιχειρηματικών κερδών βάζει η κυβέρνηση Τραμπ την προστασία ευάλωτων ειδών

Η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ εξέδωσε χθες, Δευτέρα, μια αμφιλεγόμενη τροποποίηση του Νόμου για την Προστασία των Απειλούμενων Ειδών, που χρησιμοποιείται για την προστασία των πιο απειλούμενων φυτών και ζώων της χώρας.

Ο Νόμος για τα Απειλούμενα Είδη, τον οποίο υπέγραψε ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον το 1973, προστατεύει περισσότερα από 1.600 είδη φυτών και ζώων σήμερα, και σε αυτόν πιστώνεται, μεταξύ άλλων, η διάσωση του κόνδορα της Καλιφόρνιας, του μανάτου της Φλόριντας, της γκρίζας φάλαινας και της αρκούδας Γκρίζλι.

Έπστάιν: Πέθανε ο άνθρωπος που θα μπορούσε να «κάψει» το αμερικανικό κατεστημένο

Ο Τζέφρι Επστάιν, ο άνθρωπος ο οποίος πιστεύεται ότι με τις καταθέσεις του για το σκάνδαλο παιδεραστίας θα μπορούσε να εκθέσει σημαντικά τμήματα της οικονομικής και πολιτικής ελίτ των ΗΠΑ, βρέθηκε νεκρός στο κελί του, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν υπό 24ωρη παρακολούθηση για τον κίνδυνο… αυτοκτονίας.

Ο Έπστάιν, ο οποίος έχει το παρατσούκλι του «διαχειριστή» των χρημάτων των πλουσίων, συνελήφθη στις 6 Ιουλίου στο αεροδρόμιο του Νιου Τζέρσει και δυο ημέρες αργότερα του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκων και σύσταση και συμμορία για την σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκων.

Ο Επστάιν ο οποίος δήλωνε αθώος για όλες τις κατηγορίες βρέθηκε στο επίκεντρο μιας θυελλώδους συζήτησης λόγω των πολύ στενών δεσμών του με πολιτικούς όπως ο Μπιλ Κλίντον, ο Ντόναλντ Τραμπ και ο πρίγκηπας Άντριου της βρετανικής βασιλικής οικογένειας.

Οι Έλληνες «Τραμπ» που οπλίζουν το χέρι του ρατσισμού

Στις ΗΠΑ, με αφορμή την τραγωδία στο Ελ Πάσο του Τέξας και το μανιφέστο του δράστη της πολύνεκρης επίθεσης, στο οποίο δηλώνει ως κίνητρό του την “εισβολή” ισπανόφωνων μεταναστών στη χώρα, συστημικά μέσα όπως το CNN ασκούν δριμεία κριτική στον Ντόναλντ Τραμπ για τη χρήση του ίδιου όρου, κατηγορώντας τον πως ενέπνευσε τη ραγδαία αύξηση αντιμεταναστευτικού μίσους στη χώρα

Σε ένα βίντεο μοντάζ με στιγμιότυπα από ομιλίες του Αμερικανού προέδρου, γίνεται προφανής η επανάληψη του μύθου της “εισβολής μεταναστών” και η επίδραση αυτής της επανάληψης στο κοινό του.Τα αμερικανικά μέσα χαρακτηρίζουν τον Τραμπ ως έναν ρατσιτή που ρίχνει λάδι στη φωτιά της αντιμεταναστευτικής βίας για να συσπειρώσει τους ακολούθους του.

Ο Τράμπ έχει ήδη κηρύξει τον πόλεμο στο Ιράν

Οι ΗΠΑ ήδη βρίσκονται σε πόλεμο με το Ιράν, με την προσπάθεια που κάνουν να αφανίσουν οικονομικά τη χώρα. Αν οποιαδήποτε άλλη χώρα προσπαθούσε να κάνει κάτι παρόμοιο στις ΗΠΑ, χωρίς τη στήριξη του ΟΗΕ ή κάποια άλλη δικαιολογητική βάση που προέρχεται από το διεθνές δίκαιο, οι ΗΠΑ θα ξεκινούσαν πόλεμο.

Οι επιλογές του Ιράν είναι σαφώς πιο περιορισμένες καθώς είναι μια μικρή, αδύναμη χώρα του Τρίτου Κόσμου. Αυτές οι χώρες όμως οι οποίες δεν διαθέτουν ισχυρά συμβατικά όπλα συνήθως απαντούν με αντισυμβατικές μεθόδους.

Αλλαγή στάσης του Τραμπ απέναντι στο Ιράν

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σε αναδίπλωση απέναντι στο Ιράν προχώρησε ο Τραμπ, εγκαταλείποντας το επιθετικό και απειλητικό ύφος του. Όποιος έτυχε να ακούσει τον αμερικανό πρόεδρο στην κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με τον Ιάπωνα πρωθυπουργό από το Τόκιο, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψής του στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου δεν θα πίστευε στα αφτιά του. Ξεχάστε την επίδειξη δύναμης και την αλαζονεία που συνοδεύει κάθε αναφορά του Τραμπ απέναντι στις χώρες που αποτελούν κόκκινο πανί για την Ουάσιγκτον. Στη θέση τους γίναμε μάρτυρες φιλικών παραινέσεων για έναρξη διαπραγματεύσεων και διαβεβαιώσεων ότι οι ΗΠΑ δεν αποσκοπούν σε αλλαγή καθεστώτος, ακόμη και αναγνώριση του ρόλου που διαδραματίζει το Ιράν ως «μια μεγάλη χώρα με την ίδια ηγεσία» υπό τον όρο να υπογράψουν μια νέα συμφωνία.

Και το Ιράν όμως από τη μεριά του, μέσω του υπουργού Εξωτερικών, Μοχάμεντ Ζαβάντ Ζαρίφ, προχώρησε σε ανάλογη κίνηση καλής θέλησης. Διαβεβαίωσε με ανάρτησή του στο twitter ότι η Ισλαμική Δημοκρατία δεν επιδιώκει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Δεν έχει βάση επομένως η σημαντικότερη κατηγορία που εξαπολύει απέναντι στο Ιράν πριν απ’ όλους το Ισραήλ κι επαναλαμβάνουν στη συνέχεια οι αμερικάνοι ιέρακες με πρώτο καλύτερο τον σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, Τζον Μπόλτον, που πασχίζει να προκαλέσει με κάθε τρόπο την έναρξη μιας επίθεσης στο Ιράν. Το ενδεχόμενο επανήλθε στο τραπέζι των συζητήσεων ξανά με αφορμή άρθρο σαουδαραβικής εφημερίδας που συνδέεται με τη βασιλική οικογένεια το οποίο καλούσε σε στοχευμένους, χειρουργικής ακρίβειας βομβαρδισμούς σε κρίσιμες υποδομές του Ιράν.

Οι δημοκρατικοί επανεκλέγουν τον Τραμπ και φιμώνουν το ίντερνετ

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Τρομακτικές επιπτώσεις θα έχει η κατάρρευση των θεωριών συνωμοσίας που διοχέτευαν εδώ και δύο χρόνια ορισμένα από τα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ και την ΕΕ σχετικά με τον υποτιθέμενο ρόλο της Ρωσίας στην εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ.

Καθώς οι σχετικές έρευνες δεν φερνουν στο φως κανένα στοιχείο που να επιβεβαιώνει το σύγχρονο κυνήγι μαγισσών που εξαπέλυσαν οι δημοκρατικοί για να δικαιολογήσουν την ήττα της Χίλαρι Κλίντον, οι εξελίξεις “δικαιώνουν” τον Τραμπ – ίσως τον πιο χυδαίο και ψεύτη πρόεδρο που έχει κυβερνήσει από την ίδρυση του Αμερικανικού κράτους.

Δύσκολη χρονιά για την Κίνα

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σε μια ασυνήθιστα δύσκολη συγκυρία, είτε αυτή η πραγματικότητα αναγνωρισθεί δημόσια στις πραγματικές της διαστάσεις είτε όχι, διεξήχθη η κοινή συνεδρίαση των 3.000 περίπου αντιπροσώπων του Εθνικού Κογκρέσου (NPC) και της πολιτικής ηγεσίας της Κίνας (CPPCC).

Η αλήθεια είναι ότι ο πρωθυπουργός της χώρας, Λι Κεκιάνγκ, έκανε σαφή αναφορά στην διάρκειας 2 ωρών εναρκτήρια ομιλία για τις προκλήσεις που πρέπει να διαχειρισθεί η χώρα τονίζοντας ότι «θα αντιμετωπίσουμε ένα σοβαρότερο και πιο περίπλοκο περιβάλλον, όπως επίσης κινδύνους και προκλήσεις. Πρέπει να είμαστε καλά προετοιμασμένοι για έναν δύσκολο αγώνα». Παρόλα αυτά, μένει να αποδειχθεί πώς η κινέζικη ηγεσία θα καταφέρει να διαχειρισθεί ένα ασυνήθιστα μεγάλο μίγμα δυσκολιών που σε αδρές γραμμές περιλαμβάνει:

Η σημασία της εντολής Τραμπ για αποχώρηση από τη Συρία

Του Κώστα Ράπτη

Η εκπνοή του 2018 επεφύλασσε μία από τις πιο θεαματικές εξελίξεις όλης της χρονιάς, καθώς, όπως αρχικά έγινε γνωστό από διαρροές στον Τύπο και κατόπιν επιβεβαιώθηκε από τον ίδιο τον Ντόναλντ Τραμπ μέσω Twitter, ο πρόεδρος των ΗΠΑ αιφνιδιαστικά διέταξε την άμεση αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων που βρίσκονται στις κουρδοκρατούμενες περιοχές της βορειοανατολικής Συρίας και υπολογίζονται σε τουλάχιστον 2.000 πεζοναύτες.

“Έχουμε νικήσει τον ISIS στη Συρία, πράγμα που αποτελούσε τον μόνο λόγο για να είμαστε εκεί κατά τη διάρκεια της Προεδρίας Τραμπ” ανέφερε χαρακτηριστικά στην ανάρτησή του ο ένοικος του Λευκού Οίκου, που ως γνωστόν αρέσκεται στην εμφάνιση “επιτυχιών”.

Λίγα πράγματα είναι προς το παρόν γνωστά ως προς τον τρόπο υλοποίησης αυτής της απόφασης, η οποία απηχεί μεν τις προτιμήσεις που έχει εκφράσει ο Τραμπ προ πολλού, όμως έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τους σχεδιασμούς του Πενταγώνου, που έμοιαζε το προηγούμενο διάστημα να έχει επικρατήσει.

Το Κογκρέσο διχάστηκε, ο Τραμπισμός κυριαρχεί

του Γιώργου Παυλόπουλου

Οι ενδιάμεσες εκλογές της περασμένης Τρίτης αποτύπωσαν την ισχυρή επιρροή του Τραμπ και των ιδεών του σε μεγάλο τμήμα της αμερικανικής κοινωνίας, σε βαθμό μάλιστα που η ηγεσία των Δημοκρατικών να επιχειρεί να «δανειστεί» θέσεις του. Ενισχύθηκε ο έλεγχος του προέδρου των ΗΠΑ στο κόμμα των Ρεπουμπλικάνων, που μέχρι σήμερα αποτελούσε γι’ αυτόν πηγή κινδύνων.

Η πολιτική μοιάζει να επιστρέφει στις ΗΠΑ, όμως οι πραγματικές ανάγκες ασφυκτιούν στο δίπολο Ρεπουμπλικάνων-Δημοκρατικών

Απόλυση του υπουργού Δικαιοσύνης επειδή δεν υπάκουσε στις εντολές να βάλει φρένο ή να διαλύσει την επιτροπή η οποία ερευνά τη ρωσική εμπλοκή στις προεδρικές εκλογές του 2016 και τις σχέσεις του Τραμπ και των συνεργατών του με τη Μόσχα. Αφαίρεση της διαπίστευσης ενός δημοσιογράφου ο οποίος κάλυπτε το ρεπορτάζ του Λευκού Οίκου εξαιτίας των ενοχλητικών ερωτήσεων που έκανε στον πρόεδρο των ΗΠΑ κατά τη συνέντευξη Τύπου την επομένη των εκλογών. Και τέλος, το αιματηρό κερασάκι στην τούρτα – μια νέα ένοπλη επίθεση σε ένα μπαρ της Καλιφόρνια, όπου ένας πρώην πεζοναύτης εκτέλεσε 12 ανθρώπους προτού αυτοκτονήσει ο ίδιος.

Μήπως ο Τραμπ δεν έχασε τις εκλογές;

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ενώ τα διεθνή μέσα ενημέρωσης υποστηρίζουν ότι ο Τραμπ υπέστη μεγάλο πλήγμα στις ενδιάμεσες εκλογές, καθώς έχασε τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων, μια προσεκτική ματιά στην εκλογική ανθρωπογεωγραφία αλλά και το οικονομικό παρασκήνιο των εκλογών, οδηγεί σε λιγότερο αισιόδοξα συμπεράσματα.

Καταρχήν οι Δημοκρατικοί, αν και είχαν απέναντί τους τον πιο τραγικό πρόεδρο από τη δημιουργία του αμερικανικού κράτους, αλλά και τη στήριξη των μεγαλύτερων φιλελεύθερων MME, δεν κατάφεραν να δημιούργησαν το «μπλε τσουνάμι» που θα τους έδινε και τον έλεγχο της Γερουσίας. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, μετατρέποντας τις εκλογές σε προσωπικό δημοψήφισμα, απέδειξε ότι ο «τραμπισμός» δεν είναι ένα ιστορικό ατύχημα, αλλά ένα φαινόμενο με βαθύτερες ρίζες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολιτείες, όπου ο πρόεδρος έδωσε προσωπικά το «παρών», οι Ρεπουμπλικάνοι αύξησαν τις έδρες τους στη Γερουσία. Επίσης οι Ρεπουμπλικάνοι διατήρησαν την κυριαρχία τους σε περιοχές εργατικών στρωμάτων, ενώ οι Δημοκρατικοί πέτυχαν τις μεγαλύτερες νίκες τους σε περιφέρειες υψηλότερων εισοδημάτων και μορφωτικού επιπέδου.