Μάρθα Φριντζήλα: «Οι πολιτικοί δεν είναι πια άνθρωποι»

Του Γιώργου Ι.Αλλαμανή

Αν της ζητήσεις να σου πει έναν άνθρωπο – πρότυπο, αμέσως θα σου μιλήσει για μια ψυχωμένη καθηγήτρια Μαθηματικών που ανεβάζει αρχαίο δράμα σε ένα δημόσιο σχολείο. Κι αν έχεις μαράζι που η Ελλάδα καταρρέει, θα σου πει ότι τώρα είναι η πιο καλή εποχή για συλλογικές δράσεις, απ’ την παρηγορητική καλλιτεχνία μέχρι την κοινωνική αλληλεγγύη. Η Μάρθα Φριντζήλα ξεκινάει πατώντας γερά σ’ ένα πρώτο και βασικό «τετραγωνάκι»: ότι η τέχνη είναι «ένα πράγμα», είτε τραγουδάς είτε παίζεις θέατρο είτε γράφεις, ζωγραφίζεις, χορεύεις, κάνεις σινεμά ή τρυπώνεις στο ψηφιακό δάσος των πολυμέσων. Λειτουργεί ολιστικά, σχεδόν αναγεννησιακά, μακριά από τα τυμπανιαία ψοφίμια του lifestyle και το έρημο χωριό της τηλεόρασης. Περιτριγυρισμένη από μαθητές και συνεργάτες, απλώνει στο γερό καναβάτσο της εργασιομανίας τα σκηνοθετικά της χρώματα, διδάσκει για να διδαχθεί. Ο χώρος της, που τον έστησαν μαζί με τον μουσικό και εικαστικό Βασίλη Μαντζούκη, το «Baumstrasse» στον Βοτανικό, μυρίζει ζωή, όχι επιβίωση

1910: Καθιερώνεται η Κυριακή ως αργία

Πάνε 103 χρόνια από τότε που άρχισε να εφαρμόζεται στην Ελλάδα η κυριακάτικη αργία και, παρά τις αντιθέσεις που υπάρχουν, φαίνεται το θέμα της κατάργησής της έχει έλθει και πάλι στην επικαιρότητα…

Οι αντιρρήσεις και οι αντιδράσεις που υπάρχουν είναι πολλές και ποικίλες και προέρχονται κυρίως από τους μεσαίους και μικρούς εμπόρους, αλλά και από τους εργαζόμενους, αφού βλέπουν οι μεν να μην μπορούν να χρηματοδοτήσουν νέες θέσεις εργασίας ή υπερωρίες για τη λειτουργία αυτή και όλοι μαζί ότι καταργείται προς δόξαν του φιλελευθερισμού η κυριακάτικη αργία…

Για τα πανηγύρια…

Του Δημήτρη Μυ

Σηκώθηκε σκόνη χτες (13/12/2012) από τους πανηγυρισμούς του πρωθυπουργού (που μας έσωσε) του Στουρνάρα (που δικαιώθηκε) και των παπαγάλων των media (που έτσι εξασφαλίζουν ακόμη το παντεσπάνι τους) για τη μεγάλη εθνική επιτυχία της δόσης. Κάτω απ τη σκόνη ωστόσο, προσπαθεί να βολευτεί (και να κρυφτεί) μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου η οποία μια μέρα πριν (12/12/2012) δημοσιεύεται στην εφημερίδα της κυβέρνησης (Αρ Φ. 240) και περιγράφει λεπτομερέστατα πως οι πιστωτές δένουν το προτεκτοράτο τους χειροπόδαρα.

Αν ψάχνετε να βρείτε ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο, μάλλον θα πρέπει να ρωτήσετε το δικηγορικό γραφείο Cleary, Gottlieb Steen & Hamilton, και τις τράπεζες Τράπεζες Deutsche Bank AG, London Branch και Morgan Stanley & Co International plc οι οποίες κρατούν στο εξής τους λογαριασμούς του ελληνικού «κράτους». Ούτε ευρώ δεν διακινείται πλέον χωρίς τη σύμφωνη γνώμη τους. Όχι μόνο από αυτά τα 50 δισ που μας… έφερε ο Σαμαράς, αλλά ούτε από αυτά τα οποία θα μαζεύει το κράτος από τη φορολόγησή μας και το ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας

Οι μπίζνες υπεράνω όλων…

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Πηγή : topontiki.gr

Βρε καλώς τους! Τι έγινε ξαφνικά; Κόσμος και κοσμάκης, υπεράνω πάσης… υποψίας, μας τα λέει περίεργα εσχάτως. Τόσο που να νομίζεις ότι ένα είδος επανάστασης όπου να ’ναι θα ξεσπάσει.

Το χθεσινό «Βήμα», για παράδειγμα, φωνάζει ότι «Η τρόικα κάνει μπίζνες!». Θου Κύριε. Και τι μπίζνες δηλαδή κάνει η τρόικα; «Η ασφυκτική επιτροπεία στις τράπεζες απειλεί με αφελληνισμό – Εννέα στις δέκα επιχειρήσεις θα πτωχεύσουν ή θα πουληθούν αναγκαστικά στους ξένους».

Θα τρώμε αέρα κοπανιστό αλλά ευτυχώς αποφύγαμε την χρεοκοπία!!!

Της Μιχαλούς

Πηγή : ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Με αέρα κοπανιστό θέλουν να ζούμε από εδώ και στο εξής οι Σωτήρες μας …Ετοιμάζουν εθνικό ειδικό ταμείο οι Γερμαναραίοι…για γυρίζουν τα χρήματα που θα μας δανείζουν πίσω. Τη «διαρροή» την έκανε επίσημα και ο Μπένι!!!  Τους επιβάλλουν λέει να εκχωρήσουμε τη δημοσιονομική μας αυτονομία σε υπερεθνικά ευρωπαϊκά όργανα στα οποία βεβαίως βεβαίως  δεν θα έχει πρόσβαση η ελληνική κυβέρνηση ( εξ’ ου και ο πολιτικός καβγάς) και εκείνοι θα λύνουν και θα δένουν.

Κι όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ… προηγείται!

Η δημοσίευση των τελευταί­ων δέκα δημοσκοπήσεων εντός του χρονικού ορίου που επέτρεπε ο ακατανό­ητος και απαράδεκτος νόμος Ρουσόπουλου (εν προκειμένω από 29.5 έως 1.6.2012) άφησαν την αίσθηση ότι η Ν.Δ. προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Εντελώς διαφορετική άποψη φαί­νεται να έχει ο συνεργάτης μας και αναλυτής δημοσκοπήσεων Ν.Α. Σούμπλης (πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ), ο οποίος, στην ανάλυσή του, που ακο­λουθεί, επιχειρώντας μια «διόρθωση της αναγωγής επί της διευκρινισμέ­νης ψήφου», καταλήγει σε πολύ ενδι­αφέροντα συμπεράσματα. Ας τα πα­ρακολουθήσουμε.