Τα πιόνια του EastMed – Νέες πολεμικές φωτιές στην ενεργειακή σκακιέρα της Μεσογείου

Του Δημήτρη Μηλάκα

«Κοιτάζοντας» κάποιος την ιστορία της Μέσης Ανατολής λίγο πριν και κυρίως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι και σήμερα καταλήγει σε ένα βασικό συμπέρασμα: Η ύπαρξη του πετρελαίου διαμόρφωσε τον πολιτικό χάρτη, διένειμε, δίχασε και αιματοκύλησε ολόκληρη την περιοχή.

«Σπουδαίοι» μέχρι και σήμερα γνώριμοι, Chevron, Exxon Mobil, Total, ENI, BP κ.λπ., καθώς και οι μεγάλοι παγκόσμιοι παίκτες (ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία κ.λπ.) δεν δίστασαν στη χρησιμοποίηση οποιουδήποτε μέσου προκειμένου να βάλουν στο χέρι τον ενεργειακό πλούτο της περιοχής. Οι φωτιές που έχουν ανάψει εδώ και δεκαετίες καίνε ασταμάτητα μέχρι και σήμερα.

Υπ’ αυτήν την έννοια δεν είναι μάλλον ευχάριστη και αισιόδοξη είδηση το ότι όλοι αυτοί σήμερα στρέφουν την προσοχή τους δυτικότερα, στην Ανατολική Μεσόγειο.

«Χωρίς κανόνια δεν θα υπάρξει βούτυρο»

Του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

Στον καλύτερο «τελάλη» των πολυεθνικών όπλων μεταβλήθηκε ο βουλευτής της ΝΔ Μ. Χαρακόπουλος μέσα από ένα κρεσέντο κινδυνολογίας…

Στον καλύτερο «τελάλη» των πολυεθνικών όπλων μετατράπηκε ο πρόεδρος της Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας Μάξιμος Χαρακόπουλος.

Από το βήμα της Βουλής ο «γαλάζιος» βουλευτής σε ένα κρεσέντο κινδυνολογίας και πατώντας πάνω στην τουρκική επιθετικότητα του τελευταίου διαστήματα πρόταξε την ανάγκη αύξησης των κονδυλίων για στρατιωτικές δαπάνες ισχυριζόμενος στην διάρκεια της συζήτησης στην Ολομέλεια για τον προϋπολογισμό πως «χωρίς κανόνια δεν θα υπάρξει βούτυρο»…

Ο κύριος «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» μίλησε…

Του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

Από τον σημερινό κουρνιαχτό για την …υπεράσπιση του δρόμου του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τα Ελληνοτουρκικά στη βάση της απόφασης του Ελσίνκι και των «λογικών φωνών» της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων στα πλαίσια ενός «συμβιβασμού», δεν θα μπορούσε να λείψει ο Κώστας Σημίτης. 

Ο πρωθυπουργός που υπέγραψε συμφωνίες που αναγνωρίζουν «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο και «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, πέρα της διευθέτησης της υφαλοκρηπίδας, βγήκε από το πολιτικό «λαγούμι» του και σε μια περίοδο όξυνσης της επιθετικότητας της Άγκυρας, έσπευσε να πάρει θέση.

Η «μάχη» της Κωνσταντινούπολης και εμείς…

Του Δημήτρη Μηλάκα

Ο Ερντογάν έχασε με εμφατικό τρόπο την Κωνσταντινούπολη. Νέος δήμαρχος της πόλης των (σχεδόν) είκοσι εκατομμυρίων ανθρώπων, μετά και τις δεύτερες εκλογές που επέβαλε το καθεστώς, είναι ο Ερκέμ Ιμάμογλου, εκλεκτός του κόμματος της αντιπολίτευσης. Δεν είναι λίγοι, εδώ στην Ελλάδα, αυτοί που (σχεδόν) πανηγύρισαν με την ήττα του Σουλτάνου. Αδικαιολόγητα…

Ο Ιμάμογλου στηρίζεται από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το οποίο συχνά- πυκνά εξαπολύει πυρά στον Ερντογάν «γιατί δεν παίρνει πίσω 18 νησιά στο Αιγαίο (κατοικημένα κάποια από αυτά) που παράνομα κατέχουν οι Ελληνες».

Τι τρέχει στη Θράκη…

του Δημήτρη Μηλάκα

«Κάθε ψήφος αποτελεί απόδειξη της τουρκικής ταυτότητας» δήλωσε στο τουρκικό πρακτορείο Anadolu η επικεφαλής του μειονοτικoύ Κόμματος Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (ΚΙΕΦ – DEB) Τσιγδέμ Ασάφογλου. Ας δούμε λοιπόν πόσες τουρκικές ταυτότητες επιδείχθηκαν κατά την ψηφοφορία για τις ευρωεκλογές:

● Στην Εκλογική Περιφέρεια Ροδόπης το ΚΙΕΦ έλαβε 38,01% ή 23.869 ψήφους.

● Στην Εκλογική Περιφέρεια Ξάνθης 25,05% ή 14.890 ψήφους.

Τουρκικά οικόπεδα στο Καστελόριζο

Του Δημήτρη Μηλάκα

Αν κάτι χαρακτηρίζει τις τουρκικές κινήσεις στη διπλωματική σκακιέρα είναι η σαφήνεια και η ένταση με την οποία διατυπώνονται, έτσι ώστε κανείς να μην έχει τη δικαιολογία να πει ότι «έπεσε από τα σύννεφα».

Παρ’ όλα αυτά στην Αθήνα, αυτές τις μέρες, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση εμφανίζονται σαν να είναι η πρώτη φορά που ακούνε την Άγκυρα να υποστηρίζει – όπως έκανε με κάθε επισημότητα την περασμένη Παρασκευή, ενημερώνοντας στο τουρκικό ΥΠΕΞ ξένους διπλωμάτες – ότι η Ελλάδα δεν έχει δικαιώματα ΑΟΖ στην περιοχή καθώς η Ρόδος και το σύμπλεγμα των νησιών του Καστελόριζου είναι ειδικές περιπτώσεις σύμφωνα με την επιχειρηματολογία της Άγκυρας.

Το Καστελόριζο, το Δίκαιο, ο Ερντογάν και ο… Θουκυδίδης

Του Δημήτρη Μηλάκα

Αντιμέτωπες με τα τετελεσμένα (τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο Πορθητής στην κυπριακή ΑΟΖ) που προκύπτουν από την τουρκική ισχύ (και την προφανή αδυναμία Ελλάδας και Κύπρου) οι κυβερνήσεις σε Λευκωσία και Αθήνα επικοινωνούν με «συμμάχους» και «φίλους» αναζητώντας την προστασία του Διεθνούς Δικαίου το οποίο παραβιάζει κατάφωρα η Αγκυρα.

Ωστόσο, η απάντηση που αναζητούν οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου έχει δοθεί , 2.500 χρόνια πριν, έχει επαναληφθεί δεκάδες φορές από τότε και δεν είναι διόλου αισιόδοξη για τις ελληνικές προσδοκίες:« Τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και ότι, αντίθετα, ο ισχυρός επιβάλλει ότι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του».

Χειμερινός καύσωνας με ΠΓΔΜ – Τουρκία: Δύο καυτές πατάτες για την κυβέρνηση σε χρονιά με κάλπες

Του Δημήτρη Μηλάκα

Τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, καθότι συνήθως εξελίσσονται ανεξέλεγκτα, δεν είναι από αυτά που η όποια ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί να βρίσκονται στο προσκήνιο της επικαιρότητας, ειδικά σε μια χρονιά που έχει να αντιμετωπίσει κάλπες. Παρ’ όλα αυτά στην ατζέντα της ελληνικής κυβέρνησης, και μάλιστα στους πρώτους μήνες του νέου έτους, βρίσκονται προς διαχείριση δύο ζητήματα, τα πλέον σοβαρά, εξωτερικής πολιτικής: η κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών και τα ελληνοτουρκικά.

Θα πρέπει (και αξίζει) να σημειωθεί ότι η υπόθεση της ΠΓΔΜ βρίσκεται στην επικαιρότητα κατόπιν επιλογής της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο τέως υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς σε στενή συνεργασία επέλεξαν να υιοθετήσουν τις αμερικανικές παραινέσεις / οδηγίες για τη διευθέτηση του προβλήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ.

Στόχος της αμερικανικής επιμονής για τη διευθέτηση αυτής της εκκρεμότητας είναι η τακτοποίηση ολόκληρων των δυτικών Βαλκανίων κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ. Η ελληνική κυβέρνηση με τη συμφωνία των Πρεσπών πρόσφερε στην Ουάσιγκτον αυτήν την ικανοποίηση και, τώρα που η πλευρά της ΠΓΔΜ ολοκληρώνει τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει (συνταγματικές αλλαγές κ.λπ.), το μπαλάκι επιστρέφει στην Αθήνα, η οποία θα πρέπει να κυρώσει τη συμφωνία.

Νέο σκηνικό στη Συρία μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ

Ενισχύεται ο ρόλος της Άγκυρας

Τα τύμπανα πολέμου ηχούν και πάλι δυνατά, στη γωνία οι Κούρδοι

Η ανακοίνωση από τον Τράμπ της αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία σηματοδοτεί την εκχώρησή της στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας και του Ιράν, μετά από 8 χρόνια πολέμου που την ισοπέδωσε. Εφόσον αυτή η απόφαση δεν ακυρωθεί στην πράξη (οι αντιδράσεις στην Ουάσινγκτον είναι σφοδρότατες), δημιουργεί νέα δεδομένα στην περιοχή και επιταχύνει τις εξελίξεις και τις ανακατατάξεις.

Τουρκικές έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζου

Του Δημήτρη Μηλάκα

Στις 28 Απριλίου του 2012 μέσα στην ελληνική προεκλογική περίοδο απ’ όπου ξεκίνησε η μερική αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού δημοσιεύονται στην Τουρκική Εφημερίδα της Κυβέρνησης χάρτες με θαλάσσιες περιοχές εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας Νότια της Ρόδου και του Καστελόριζου. Οι εν λόγω περιοχές δια νόμου του τουρκικού κράτους παραχωρούνται για έρευνα και εκμετάλλευση στην Τουρκική Εταιρία Πετρελαίου. Σε αυτές ακριβώς τις περιοχές σήμερα, η Αγκυρα στέλνει το ερευνητικό σκάφος Μπαρμπαρός για σεισμογραφικές έρευνες…

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Liberal με την NAVTEX 1291/18 οι Τουρκικές Αρχές αναγγέλλουν την διεξαγωγή σεισμογραφικών ερευνών από το Barbaros και τα συνοδευτικά σκάφη Tanux-1 και Apollo Moon για το διάστημα 10-13 Δεκεμβρίου σε που επικαλύπτουν την Κυπριακή ΑΟΖ και την ελληνική υφαλοκρηπίδα !

Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι τότε- τον Απρίλη του 2012- το αποσταθεροποιημένο ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν ασχολήθηκε καθόλου με αυτήν την τουρκική κίνηση η οποία έθετε τις βάσεις για το σημερινό επόμενο βήμα που επιχειρεί η Άγκυρα: να ερευνήσει σε περιοχές που βρίσκονται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας αμφισβητώντας στην πράξη την ελληνική κυριαρχία στην περιοχή.

Ελεύθερα τα δύο παιδιά – Η Ελλάδα όμηρος

Η απελευθέρωση και η επιστροφή στη χώρα, των δύο ένστολων παιδιών, μελών των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, αποτελούν μια θετική εξέλιξη. Η άδικη σύλληψη και κράτηση τους, ήταν απόρροια των γενικότερων επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών παιχνιδιών στην περιοχή που πυροδοτούν και την όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Οι Άγγελος Μητρετώδης και Δημήτρης Κούκλατζης, πλήρωσαν βαρύ προσωπικό τίμημα, με την φυλάκιση τους, επί 167 μέρες στις Τουρκικές φυλακές της Ανδριανούπολης. Η σύλληψη τους χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση Ερντογάν, ως μέσο για την κλιμάκωση της έντασης με την Ελλάδα, ενταγμένο και στις αντιπαραθέσεις – παζάρια του Τουρκικού καθεστώτος με ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ.  

H (Προεδρική) Δημοκρατία του Ερντογάν

Του Δημήτρη Μηλάκα

Από την περασμένη Δευτέρα η Τουρκία είναι και επισήμως Προεδρική Δημοκρατία. Το νέο σύνταγμα, το οποίο θα πρέπει να σημειώσουμε εγκρίθηκε σε δημοψήφισμα, επιφυλάσσει για τον Πρόεδρο (Ερντογάν) εξουσίες κατά πολύ ευρύτερες από αυτές που προσφέρουν άλλα προεδρικά πολιτικά συστήματα.

Αυτό που ζήτησε και τελικά πέτυχε μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες (εκλογές – δημοψήφισμα) είναι η συγκέντρωση ισχύος, έτσι ώστε ο Πρόεδρος της χώρας να ορίζει την κυβέρνηση, να ελέγχει τα ανώτατα όργανα της Δικαιοσύνης και να αγνοεί τις διαθέσεις ή αντιρρήσεις του Κοινοβουλίου.  Ο μόνος περιορισμός στην εξουσία του Προέδρου της τουρκικής Δημοκρατίας είναι η απίθανη «πιθανότητα» μομφής στο πρόσωπό του, αν το ζητήσουν τα 2/3 της δύναμης του Κοινοβουλίου. Κάτι τέτοιο μπορεί να αφορά άλλους μελλοντικούς Προέδρους και άλλους πολιτικούς συσχετισμούς, δεν αφορά σε καμία περίπτωση τον Ερντογάν και την τρέχουσα θητεία του.

Στον «κουβά» του ΝΑΤΟ

Του Δημήτρη Μηλάκα

Με προσδοκίες ανάλογες των μεγάλων προσφορών που ήδη έχει κάνει στην Ουάσιγκτον έσπευσε η ελληνική κυβέρνηση στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ.

Η συγκυρία, όπως παρατηρούν έμπειροι διπλωμάτες στην Αθήνα, έχει φέρει στο προσκήνιο ζητήματα πού είτε αφορούν άμεσα είτε μπορεί να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό ελληνικά συμφέροντα. Η «οικοδόμηση» της ελληνοαμερικανικής στρατηγικής συνεργασίας, όπως αυτή εκδηλώνεται μετά από τη συνάντηση Τραμπ – Τσίπρα στον Λευκό Οίκο τον περασμένο Οκτώβρη, δημιουργεί στην ελληνική κυβέρνηση την πεποίθηση – έστω κι αν αυτή δεν διατυπώνεται έντονα και δημόσια – ότι θα αποτυπωθεί κατά κάποιον τρόπο στα αποτελέσματα της ΝΑΤΟϊκής Συνόδου.

Αυτά που η ελληνική κυβέρνηση αναμένει είναι:

«Περίεργο» δημοσίευμα της «Καθημερινής»

Ο χάρτης με τον τίτλο «Ποιες «γκρίζες ζώνες» θα μπορούσε να διεκδικήσει η Ελλάδα;» είναι από το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Καθημερινή», την Κυριακή 3 Ιουνίου (εδώ).

Το θέμα υπογράφει ο αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Άγγελος Μ. Συρίγος. Μπορείτε να διαβάσετε εδώ ολόκληρο το δημοσίευμα στο οποίο αναπτύσσεται το εξής σκεπτικό:

«Με την κρίση στα Ιμια, το 1996, η Τουρκία ανακάλυψε αίφνης την ύπαρξη νησιών αμφισβητούμενης ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Αν κάποιος μπει σε αυτή τη συλλογιστική, θα ανακαλύψει ότι η Τουρκία έχει σημαντικά προβλήματα με «γκρίζες ζώνες» κυριαρχίας. Παραδείγματα πολλά – όπως αυτό του νησιωτικού συμπλέγματος των Μοσχονησίων στον κόλπο του Αδραμυττίου έναντι της Λέσβου, που βρίσκονται εκτός των τριών μιλίων από τις τουρκι- κές ακτές. Πρόκειται για τα νησάκια Δασκαλειό, Λιος, Καλαμόπουλο, Γιαλονήσι, Πύργος, Αδιάβατος, Ουλιά και Κάλαμος, όπως δείχνει ο χάρτης».

  Παρόλο που εξηγείται ότι «στο διεθνές δίκαιο ισχύει ως αρχή ότι οι συνθήκες που καθορίζουν σύνορα δεν λήγουν ποτέ», περιγράφοντας τις συνθήκες που έχουν ρυθμίσει το εδαφικό καθεστώς στο Αιγαίο, επισημαίνεται μεταξύ άλλων:

Η Τουρκία ολοταχώς πίσω στον Μεσαίωνα

Διευθυντής Εκπαίδευσης μοιράζει ισλαμικές μαντήλες στις μαθήτριες Μέσης Εκπαίδευσης στη Σιλόπη

Το κυβερνητικό κόμμα AKP, από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 2002, ανασχημάτισε το εκπαιδευτικό σύστημα της Τουρκίας εναρμονίζοντάς το με τις σουνιτικές ισλαμικές αντιλήψεις. Το 2012, η ​​κυβέρνηση εισήγαγε μια αμφιλεγόμενη 12ετή υποχρεωτική εκπαίδευση σε τρεις τετραετείς φάσεις στην πρωτοβάθμια, μέση και ανώτερη εκπαίδευση, γνωστή στην Τουρκία ως «4 + 4 + 4», ανοίγοντας το δρόμο για τα θρησκευτικά γυμνάσια.

Η Τουρκία χρησιμοποιεί το νερό ως υπερόπλο ενάντια στους λαούς της Βόρειας Συρίας

Η κοίτη του ποταμού Balikh (Belîx), όπως είναι σήμερα, παρά το γεγονός ότι ο Χειμώνας μόλις έχει τελειώσει και αναμένεται, όπως συνήθως, ένα ιδιαίτερα θερμό καλοκαίρι.

Tου Ανδρέα Δενεζάκη

Το τουρκικό κράτος συνεχίζει τις επιθέσεις του στον άμαχο πληθυσμό της βόρειας Συρίας συστηματικά και με διάφορες μορφές. Ο έλεγχος της ροής των ποταμών που πηγάζουν από την Τουρκία και διαρρέουν τη Συρία και το Ιράκ και η πρόκληση εκτεταμένης ξηρασίας είναι μία από τις εγκληματικές μεθόδους που χρησιμοποιεί.

Η συστηματική κατακράτηση των νερών του Ευφράτη στα φράγματα της Τουρκίας, έχει ήδη προκαλέσει μεγάλες ζημιές στη γεωργία της Βόρειας Συρίας και έχει περιορίσει μαζικά την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στην περιοχή.

Τις τελευταίες μέρες το τουρκικό κράτος έχει σταματήσει την τροφοδότηση του ποταμού Balikh (Belîx) με νερά, κλείνοντας τα φράγματα μέσα στη Τουρκία, καταδικάζοντας χιλιάδες εκτάρια γεωργικής γης σε ξηρασία.

Πόσο τρελός είναι ο σουλτάνος;

Του Δημήτρη Μηλάκα

Μετά την απόδοση της τουρκικής συντεταγμένης επιθετικότητας σε βάρος της Ελλάδας στις υποτιθέμενες δυσκολίες της τουρκικής εκστρατείας στο Αφρίν και σε εσωτερικές πολιτικές ανάγκες και παιχνίδια του Ερντογάν η ελληνική ανάλυση της κατάστασης εισέρχεται σε …βαθύτερα ψυχολογικά επίπεδα και διαπιστώνει: «είναι τρελός ο Ερντογάν»…

Η εν λόγω «ανάλυση» την οποία ασπάζονται και διαχέουν στην κοινή γνώμη κυβέρνηση (και σχεδόν το σύνολο της αντιπολίτευσης) μπορεί να είναι μια εύκολη λύση ωστόσο το μόνο που αναλύει είναι την αδυναμία του ελληνικού πολιτικού συστήματος να κατανοήσει το εύρος και βάθος των κινήσεων του «τρελού» και να τις αντιμετωπίσει.

Βλέπει κατάρρευση και επιτίθεται – Η Τουρκία παίζει επικίνδυνα με την ελληνική αδυναμία

του Δημήτρη Μηλάκα

Για την ένταση που καθημερινά κλιμακώνεται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις το τελευταίο διάστημα «κυκλοφορούν» πολλές επιμέρους εξηγήσεις, οι οποίες περιστρέφονται γύρω από την αιτία, ωστόσο αδυνατούν ή αποφεύγουν να τη θίξουν: πρόκειται για την απόλυτη κατάρρευση της ελληνικής στρατηγικής των τελευταίων δεκαετιών έναντι της Τουρκίας.
Τα αίτια των καταστροφών, άλλωστε, σαν αυτή που μπορεί να προκύψει από μια πιθανή – όπως εμφανίζεται πια – εκδήλωση ενός ελληνοτουρκικού στρατιωτικού επεισοδίου, διερευνώνται κατά κανόνα εκ των υστέρων, είτε για να αναζητηθούν εξιλαστήρια θύματα και αποδιοπομπαίοι τράγοι είτε για να καταγραφούν στις σελίδες της Ιστορίας.

Παρακολουθώντας τις τρέχουσες εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά (κοιτάζοντας δηλαδή την ιστορία που γράφεται μέρα με τη μέρα) το ελληνικό πολιτικό σύστημα, συνεπικουρούμενο (και) από τα ΜΜΕ, περιορίζεται σε καταγραφές περιστατικών και διαπιστώσεις μέσα από διάφορα πολιτικά πρίσματα και αντιλήψεις. Όλα αυτά έχουν τη σημασία και την αξία τους, ωστόσο αποφεύγουν ή αδυνατούν να προσδιορίσουν την αιτία του «κακού» και κατά συνέπεια να παρέμβουν προσπαθώντας να αποτρέψουν μια πιθανή ελληνοτουρκική στρατιωτική θερμή αντιπαράθεση.

Προσοχή! Ο Πρέσβης βλέπει κοινό συμφέρον Ελλάδας-ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας

Την ίδια ώρα που κλιμακώνεται η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με την αυξανόμενη προκλητικότητα της Άγκυρας. Οξύνονται οι ανταγωνισμοί Αμερικής – Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή. Ο Ερντογάν, προχωρά σε εμπρηστικές δηλώσεις και προβλέπει μέχρι Γ’ Παγκόσμιο πόλεμο, έρχεται ο Αμερικάνος πρέσβης, να κάνει λόγο για «κοινά συμφέροντα» ΗΠΑ – Ελλάδας έναντι της Τουρκίας!

Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη χώρα μας, Τζέφρι Πάιατ, με δηλώσεις του, την Παρασκευή από τα Ιωάννινα αναφερόμενος στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αφού αρχικά σημείωσε ότι η χώρα του εκτιμά τις συνεχιζόμενες ενέργειες του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησης του να συνεχίζει τον διάλογο με την Άγκυρα και να βοηθάει την Τουρκία, να παραμένει επικεντρωμένη στη Δύση, στη συνέχεια σημείωσε ότι «η Ελλάδα και οι ΗΠΑ, έχουν το ίδιο συμφέρον έναντι της Τουρκίας» και προσέθεσε πως «θέλουμε να δούμε την Τουρκία να παραμένει προσδεδεμένη στη Δύση και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς».

Τουρκικό καρτέρι (και) στον Έβρο

Του Δημήτρη Μηλάκα

Ενταγμένο στο πλάνο έντασης που συντηρεί η Τουρκία θεωρούν παράγοντες της ελληνικής διπλωματίας το «επεισόδιο» στην ελληνοτουρκική μεθόριο στον Εβρο όπου τουρκική περίπολος συνέλαβε δύο Ελληνες στρατιωτικούς.

Σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι ίδιοι κύκλοι, το τελευταίο διάστημα η τουρκική πλευρά έχει αναβαθμίσει τις προκλήσεις δοκιμάζοντας τα επιχειρησιακά αντανακλαστικά των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων ακόμα και με «εικονικές» επιδρομές σε κάποιες νησίδες στο Αιγαίο.

Με ιδιαίτερη προσοχή και ανησυχίες το ελληνικό υπουργείο άμυνας παρακολουθεί το τελευταίο διάστημα και τις προσπάθειες της Τουρκίας να επεκτείνει τις δραστηριότητές της πέρα από τον αέρα και τη θάλασσα και στην ξηρά, στον Εβρο όπου βρίσκονται τα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα.

Η Άγκυρα δαγκώνει φιλέτο

Του Δημήτρη Μηλάκα

Με νέα δεδομένα τα οποία δημιουργεί στην πράξη ο διπλωματικός/ στρατιωτικός μηχανισμός της Τουρκίας βρίσκονται αντιμέτωπες οι κυβερνήσεις σε Αθήνα και Λευκωσία. Οι τουρκικές κινήσεις (συνοδευόμενες από επίδειξη στρατιωτικής δύναμης) δημιουργούν διλήμματα στην ελληνική και ελληνοκυπριακή πλευρά τα οποία, ωστόσο, είναι δύσκολο να απαντηθούν δίχως ισχυρή συμπαράσταση από εταίρους (Ευρωπαίους) και συμμάχους (Αμερικανούς).

Στο Αιγαίο, με το επεισόδιο της προσπάθειας εμβολισμού ελληνικού πλοίου της ακτοφυλακής η Αγκυρα υπενθύμισε ότι, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα (υπό την αμερικανική αιγίδα το 1996), τα Ίμια είναι σε καθεστώς γκρίζας ζώνης αφού δεν επιτρέπονται δραστηριότητες επί των νησίδων ούτε σημαίες ούτε πλόες πολεμικών πλοίων.

Τουρκικός χαβάς για Ευρωπαίους, Αμερικανούς, Ελλάδα και Κύπρο

του Δημήτρη Μηλάκα

Διαλύονται βαθμιαία οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν σε Λευκωσία και Αθήνα για την υποτιθέμενη και μάλιστα εξασφαλισμένη έξωθεν υποστήριξη προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία έρευνας και εκμετάλλευσης των πλούσιων κοιτασμάτων στην Κυπριακή ΑΟΖ.

Εταίροι (Ευρωπαίοι) και σύμμαχοι (Αμερικανοί) λαμβάνουν υπόψη τους πολύ σοβαρά την έμπρακτη απόφαση της Αγκυρας να διασφαλίσει αυτά που θεωρεί μείζονα συμφέροντά της στην Κύπρο και το Αιγαίο.

Η έμπρακτη «διακήρυξη» των τουρκικών θέσεων εκδηλώνεται με τη βοήθεια του τουρκικού στόλου:

Ελληνικά τα Ίμια σε ΝΑΤΟική Ελλάδα…

του Νίκου Μπογιόπουλου

Θυμίζουμε: Μετά από τα Ίμια το 1996 και από εκείνο το «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ»,

    είχαμε το 1997 στη Μαδρίτη μια (ΝΑΤΟική) συμφωνία όπου αναγνωρίζονταν «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο

και το 1999 στο Ελσίνκι την υπογραφή κάτω από ένα (ΕυρωΕνωσιακό) κείμενο που μιλούσε για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Εξαργυρώνει επιταγές ο Ερντογάν

του Δημήτρη Μηλάκα

Από την απεμπλοκή το 1996 στην κλιμάκωση του τσαμπουκά σήμερα

«Γραμμάτια» του παρελθόντος των ελληνοτουρκικών σχέσεων, «υπογεγραμμένα» από προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις, κρατά στα χέρια του ο Ερντογάν και απειλεί τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση ότι ήρθε η ώρα να εξαργυρωθούν.

Η κλιμάκωση της έντασης των τελευταίων ημερών γύρω από τα Ίμια, αλλά και η συμφωνία εκτόνωσης της έντασης, την οποία αποδέχτηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Τούρκο ομόλογό του, επαναφέρουν στο προσκήνιο μια οδυνηρή εκκρεμότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία μπορεί να «σκάσει» ανά πάσα στιγμή και να προκαλέσει πολιτική ζημιά στην κυβέρνηση και ανεπανόρθωτη καταστροφή στη χώρα.

Για να γίνει αντιληπτό τι παίζει στα Ίμια θα πρέπει να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας και να θυμηθούμε πώς και με τι όρους έγινε η διαδικασία απεμπλοκής από την κρίση του 1996.

Όταν ο πρέσβης των ΗΠΑ… προέβλεπε «ατύχημα» στο Αιγαίο

Στις 30 Ιανουαρίου 2018, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, εξέφρασε την ανησυχία του για ένα ενδεχόμενο «ατύχημα» στο Αιγαίο, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Ο Αμερικανός πρέσβης, Τζέφρι Πάιατ, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην εκπομπή «Ιστορίες» του ΣΚΑΪ και την Σία Κοσιώνη, είχε δηλώσει:

«Η ανησυχία μου, ο φόβος μου, είναι το ατύχημα. (…) Όσο έχετε αυτά τα φονικά περίπλοκα στρατιωτικά συστήματα που λειτουργούν σε κοντινή απόσταση το ένα από το άλλο, υπάρχει πάντα φοβερός κίνδυνος ατυχήματος, το οποίο φυσικά θα προκαλέσει μεγάλες επιπλοκές στη σχέση σας».