Οι μοναρχίες είχαν πολύ υψηλή «κυβερνησιμότητα»

του Θάνου Καμήλαλη

Μπορεί να παραμένει άγνωστο το πότε θα διεξαχθούν οι επόμενες εθνικές εκλογές, αλλά το ζήτημα της «κυβερνησιμότητας» ήρθε ξανά στην επιφάνεια με τον νέο νόμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τις εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που ψηφίστηκε την Τετάρτη, με την στήριξη μόνο των βουλευτών της ΝΔ.

Κάπως χαμένος ανάμεσα στα Εργασιακά, τις συχνές χυδαιότητες στελεχών του κυβερνώντος κόμματος, την πανδημία με τους περιορισμούς, τα πιστολίδια στην Αθήνα, τα μπρος – πίσω με την Πανεπιστημιακή Αστυνομία και τους μείον 25.000 – 30.000 μαθητές σε ΑΕΙ από την επόμενη χρονιά, ο νέος νόμος του Μάκη Βορίδη, μέρος του «μεταρρυθμιστικού έργου» Μητσοτάκη, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:

Και η χαρά δεν τον αφήνει…

Της Λόλας Σκαλτσά

Η αποστασιοποίηση από τα γεγονότα βοηθάει πολύ στο να δούμε καθαρά τα πράγματα. Η αφορμή δόθηκε από διάφορα σχόλια που διάβασα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης που, ενόψει των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, έχουν πάρει φωτιά. Στο διά ταύτα, λοιπόν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι εμφανές πώς η περιφερειακή κεντρική σκηνή είναι η μικρογραφία της κεντρικής, σε όλα τα επίπεδα.

Εδώ και αρκετό καιρό παρατηρώ τις κινήσεις των δημοτικών παρατάξεων και το πώς αυτές μεθοδεύουν το πλασάρισμά τους. Ειδικότερα, όμως, παρατηρώ τις παρατάξεις που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, αν και πολύ λίγες δηλώνουν ξεκάθαρα την πραγματική ταυτότητά τους. Τα περισσότερα δημοτικά σχήματα που ακολουθούν και υποστηρίζονται από την κυβέρνηση δηλώνουν ανεξάρτητα – το γιατί συμβαίνει αυτό, είναι εύκολο να εξηγηθεί.

Ναι, είμαστε αντιπολίτευση!

Του Νίκου Τσιούτσια

Επείγει μια κουλτούρα κατανόησης και συμβολής για να διακοπούν οι ανά τετραετία επαναλαμβανόμενες διαψεύσεις

Διανύουμε μια περίοδο διαλυτική για τις κοινωνίες και τον τρόπο που αυτές αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους, τις συνήθειές τους, τον δημόσιο χώρο, τον προορισμό τους. Βρισκόμαστε στην εποχή του «προοδευτικού» ατόμου, του απαλλαγμένου από παραδόσεις, προσκολλήσεις, συλλογική ταυτότητα, μετακινούμενου και προσαρμόσιμου, που απολαμβάνει δικαιωμάτων, όχι όμως κάποιας κανονιστικής αρχής ή άλλων επιλογών για να ορίσει τα του βίου του. Όλα τα αναλαμβάνει η «Αγορά». Από την κοινωνικοποίηση των παιδιών, τον πολιτισμό, μέχρι την ανακύκλωση. Και ο δήμος μεταλλάσσεται από επίκεντρο του τόπου, σε δομή «εξυπηρετούμενων» ιδιωτών, κάτι σαν κέντρο υποδοχής, αντί του οικείου χώρου όπου ο πολίτης μετέχει, κοινωνικοποιείται και διαμορφώνεται.

Αλλά οι διοικήσεις αυτό δεν το «βλέπουν». Δεν «βλέπουν» ότι οι παρεμβάσεις τους δεν αντανακλούν προτεραιότητες των δημοτών ή της συγκυρίας, αλλά του πολιτικο-οικονομικού κυκλώματος που διαχειρίζεται τις χρηματικές ροές. Δεν «βλέπουν» ότι καταλήγουν εφαρμοστές προδιαγραφών και πρακτικών για το κάθε τι, από το πώς θα μειωθούν τα απορρίμματα, μέχρι πώς θα μετράμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Γι’ αυτό και οι αιρετοί ολοένα μοιάζουν μεταξύ τους, «απ’ όπου κι αν προέρχονται». Γιατί εντάσσονται στην ίδια κοινωνική κατηγορία που διαχειρίζεται εκ των άνω την κρίση μας, παρακολουθώντας επιμορφωτικά σεμινάρια για νέες τεχνολογίες.

Νέος επιχειρηματικός Καλλικράτης

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΤΣΟΣ*

Βρισκόμαστε στον έβδομο χρόνο επιβολής της μνημονιακής πολιτικής και η κοινωνική πλειοψηφία βιώνει τις επιπτώσεις μιας ανεπανάληπτης κρίσης, που ξεπερνάει σε μέγεθος, επιπτώσεις και διάρκεια όλες τις προηγούμενες. Παρατηρούμε τη χρηματοδότηση των δήμων να στραγγαλίζεται κάθε χρόνο ακόμα περισσότερο, φέρνοντας την οικονομική κατάρρευση των πόρων τους, και τη μη εκπλήρωση των πλέον στοιχειωδών κοινωνικών υποχρεώσεών τους.

Σήμερα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μετά το 4ο μνημόνιο που φόρτωσε στις πλάτες του λαού, ετοιμάζεται να φέρει τον νέο Καλλικράτη. Το πλαίσιο που προτείνεται δεν βελτιώνει το προηγούμενο στα θέματα δημοκρατίας, όπως θέλει να προβάλλει η κυβέρνηση, αλλά εμβαθύνει τα αντιδραστικά χαρακτηριστικά του, με την ακόμα στενότερη συνύφανση των δήμων με τα επιχειρηματικά συμφέροντα και την ίδια την επιχειρηματική δράση των φορέων του τοπικού κράτους, η οποία προβάλλεται και ως μοναδική διέξοδος για τα χρηματοδοτικά κενά. Η προβαλλόμενη κατεύθυνση των «μεταρρυθμίσεων» είναι η «ενδυνάμωση» των δήμων και ο «εκδημοκρατισμός» τους με περισσότερους θεσμούς «λαϊκής συμμετοχής» τοπικά, όπως δημοψηφίσματα, θεσμοί διαβούλευσης, και «κοινωνικής συμμετοχής» και συχνότερες εκλογές, χωρίς ωστόσο κανέναν ουσιαστικό ρόλο.

Μνημονιακά copy-paste

Του Γιώργου Θεοδωρόπουλου

Την περασμένη Δευτέρα 14/11 ψηφίστηκε –με ψήφους μόνο της διοικούσας παράταξης– ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (ΠΚΜ) για το έτος 2017. Όπως και όλοι οι προϋπολογισμοί των ΟΤΑ, συντάχθηκε κατ΄ εφαρμογή του μνημονιακού Ν. 4070/14 (Αρχές δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας των ΟΤΑ), σύμφωνα με τις οδηγίες που στέλνονται κάθε Ιούλιο με Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) των υπουργείων Οικονομικών και Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης. Οι ΚΥΑ του 2014, 2015, 2016 είναι copy paste. Στο μόνο που διαφέρουν είναι οι υπογράφοντες μνημονιακοί υπουργοί: 2014: Χρ. Σταϊκούρας – Αργ. Ντινόπουλος, 2015: Ν. Βούτσης – Δημ. Μάρδας, 2016: Ι. Μπαλάφας – Γ. Χουλιαράκης. Οι οδηγίες της ΚΥΑ είναι τόσο σαφείς και δεσμευτικές ώστε να καταργείται κάθε έννοια αυτοτέλειας της αυτοδιοίκησης και οι προϋπολογισμοί να έχουν προαποφασιστεί από τα συναρμόδια υπουργεία.

Κρατικός… αναχωρητισμός!

Του Ζαχαρία Ρουστάνη

Αναβρασμός στις περιφέρειες και σθεναρές αντιστάσεις για τη μισθοδοσία

Το πρόβλημα της μισθοδοσίας των υπαλλήλων των Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων εμφάνισε, για μια ακόμα φορά, τη σημαντική διάσταση απόψεων ανάμεσα στις κυβερνητικές επιλογές και τους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στην Περιφέρεια Αττικής, μάλιστα, σύσσωμο το Περιφερειακό Συμβούλιο απέρριψε την απόφαση της κυβέρνησης να εξαιρέσει από τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2016 τις δαπάνες μισθοδοσίας του τακτικού προσωπικού των περιφερειών. Δεν φαίνεται να επαρκούν οι αόριστες υποσχέσεις των υπουργών Οικονομικών και Εσωτερικών ότι θα καλύπτονται αυτές τις δαπάνες από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ), δεδομένου ότι κατά την περίοδο των μνημονιακών πολιτικών της λιτότητας έχουν μειωθεί ήδη κατά 67% και τίποτα δεν δείχνει ότι δεν θα συνεχιστεί η ίδια πτωτική τάση. Θεωρείται πασιφανές ότι σε περίπτωση που το υπουργείο Οικονομικών δεν φτάσει τους στόχους του για τους ΚΑΠ, οι περιφέρειες θα υποχρεωθούν να περικόψουν άλλα αναγκαία και βασικά κονδύλια που προορίζονται για τους πολίτες. Ειδικά, μάλιστα, όταν η εφαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης του νόμου έρχεται σε μια στιγμή που η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει να αντιμετωπίσει τις αυξημένες απαιτήσεις οικονομικών δαπανών, εξαιτίας της κατάρρευσης των κοινωνικών δομών και της ανάγκης δημιουργίας νέων υποδομών. Επιπλέον, είναι γνωστή η αδυναμία πολλών δήμων να καταβάλουν μισθούς στους εργαζόμενούς τους και δεν είναι λίγα τα αιτήματα προς το υπουργείο Εσωτερικών για τη ρύθμιση χρεών τους.

«Ρούχα για τους φτωχούς», κέρδη για τους πλούσιους

Ενα «όργιο» διαφθοράς και εκμετάλλευσης της αγνής λαϊκής αλληλεγγύης αποκάλυψε η επικεφαλής της μαδριλένικης δημοτικής αρχής Μανουέλα Καρμένα

Της Χριστίνας Πάντζου

Διαφημίστηκε ως ένα πρόγραμμα για την ανακούφιση των πιο ευάλωτων, με τους δρόμους της Μαδρίτης να γεμίζουν με κάδους για να αφήνουν οι πολίτες «ρούχα για τους φτωχούς».

Μόνο που η γενναιοδωρία τους δεν ωφέλησε τους υποτιθέμενους αποδέκτες του, αλλά την εταιρεία που διαχειρίζεται το πρόγραμμα.

Η Ecotextile Solidarity, μια κερδοσκοπική εταιρεία, που από αλληλεγγύη έχει μόνο αυτήν που επιδεικνύουν όσοι δωρίζουν είδη ένδυσης, καρπώνεται τα ρούχα και, αντί να τα δίνει στους φτωχούς, τα πουλά σε αγορές του εσωτερικού και του εξωτερικού!

Ομολογήθηκε σκάνδαλο στις ελληνικές τράπεζες

Όπως είναι γνωστό ο υπουργός αναπληρωτής Δημ. Μάρδας, έχει δηλώσει πως το επιτόκιο της ΤτΕ θα είναι 2,5% | ΕUROKINISSI / ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Του Δημήτρη Τρίμη

Διάβασα σε διάφορα μέσα Ενημέρωσης ότι κατά την …εξέγερση των δεξιών δημάρχων χθες στην συνεδρίαση της ΚΕΔΕ ο  δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου Διονύσης Χατζηδάκης χαρακτήρισε τις επιπτώσεις από την απόφαση του υπουργείου Οικονομικών (να κατατεθούν τα αποθεματικά των ΟΤΑ στην Τράπεζα της Ελλάδας για ένα μικρό διάστημα ώς «τις τελευταίες μέρες της Πομπηίας για την Τοπική Αυτοδιοίκηση».

Όπως είναι γνωστό ο υπουργός αναπληρωτής Δημ. Μάρδας, έχει δηλώσει πως το επιτόκιο της ΤτΕ θα είναι 2,5%, έναντι 0,5%-1%, που παίρνουν οι δήμοι από τις καταθέσεις που έχουν σε ιδιωτικές τράπεζες.

«Η γερμανική προέλαση»

Του ΣΑΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ

Ο ΦΟΥΧΤΕΛ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ

ΜΕΝΟΥΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια δημογραφική κρίση. Πέρσι ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 70.000

Περίπου 6.000 γιατροί μετανάστευσαν στη Γερμανία μέχρι τα τέλη του 2012. Το κράτος για την εκπαίδευσή τους επένδυσε 540 εκατ. Γιατροί και επιστήμονες χωρίς κόστος εκπαίδευσης στη Γερμανία, φτηνά εργατικά χέρια για γερμανικά ξενοδοχεία, χωριά αναψυχής για τους Γερμανούς συνταξιούχους στην Ελλάδα, εισβολή γερμανικού εξοπλισμού για ανανεώσιμες πηγές ενέργειες σε πρώην καλλιεργήσιμες εκτάσεις.

Είναι μερικές μόνο από τις συνέπειες της προωθούμενης ελληνογερμανικής συνεργασίας σε δήμους και περιφέρειες της χώρας, που προωθούνται με προεξάρχοντα τον άσημο μέχρι πρότινος Γερμανό πολιτικό, Χανς Γιόακιμ Φούχτελ.

Στους εργολάβους το ψαχνό, στους δήμους ο κατιμάς…

Του ΤΑΣΟΥ ΚΕΦΑΛΑ*

Βούιξε το πανελλήνιο, στην προεκλογική περίοδο και μετά, με τα θέματα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Το σχέδιο της κυβέρνησης και των πειθήνιων σε αυτήν περιφερειών να οικοδομήσουν, με πανομοιότυπους διαγωνισμούς και ΣΔΙΤ 25-27 χρόνων, ένα φιλοεργολαβικό τοπίο, που θα «αποτελειώνει» την προδιαλογή και την ανακύκλωση και θα ενισχύει τα φαραωνικά εργοστάσια επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων, παραήταν χοντρό και σκανδαλώδες για να περάσει απαρατήρητο.

Αποκαλύφθηκε, σε μεγάλο βαθμό, όσο από την άλλη κέρδιζε έδαφος η λύση της αποκεντρωμένης διαχείρισης, με έμφαση στη διαλογή στην πηγή. Η επιλογή, δηλαδή, που τεκμηριώνει ότι όχι μόνο υπάρχει εναλλακτική λύση, άμεσα εφαρμόσιμη, αλλά και ότι η λύση αυτή ικανοποιεί το δημόσιο συμφέρον, είναι οικονομική, φιλοπεριβαλλοντική και ανοιχτή στο δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο.

Τοπικό, ιδιωτικό, δημόσιο

Η εικόνα των τουριστικών νησιών είναι αμβλυμένη η εικόνα της χώρας: πορεία στον αυτόματο, ή στα τυφλά. Κάποια αόρατος χειρ, της θεάς Αγοράς ίσως ή του θεού της Ελλάδος, κρατάει ακόμη όρθιο τον τόπο, έστω ετοιμόρροπο, έστω σαν σκηνικό πόλης του Φαρ Ουέστ σε σπαγγέτι γουέστερν. Προσόψεις μαγαζιών, προσόψεις επιχειρήσεων, και από πίσω πρόχειρα υποστυλώματα.

Σε πολλούς τουριστικούς προορισμούς οι διαλυμένοι ή υποστελεχωμένοι ή υποχρηματοδοτημένοι δήμοι έχασαν τη μάχη της καθαριότητας και του ευπρεπισμού. Τα σκουπίδια υψώνονται βουνά γύρω από τoυς κάδους, τα σκουπίδια στολίζουν τους δρόμους του επαρχιακού δικτύου, τα σκουπίδια στροβιλίζονται από το μελτέμι στα σοκάκια, τα σκουπίδια αυτοαναφλέγονται σε κάδους και ΧΥΤΑ. Τα νησιά γονατίζουν υπό την πίεση του πλήθους, μένουν ανυπεράσπιστα, ντροπιασμένα.

Συνεργάτες στους δήμους ή νεο-αποικιοκράτες;

Της ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ

«Οι Γερμανοί ξανάρχονται» στη Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλία αντιμετωπίζοντας την τεράστια δημοσιονομική κρίση της χώρας ως την απόλυτη επενδυτική ευκαιρία. Τα ανοιχτά μέτωπα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προσφέρουν «πεδίον δόξης λαμπρό» για επιχειρηματική δραστηριότητα στη διαχείριση απορριμμάτων, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα δίκτυα ύδρευσης, τον τουρισμό, τη διαχείριση υδάτινων πόρων μέσω ενός πρωτοκόλλου συνεργασίας που υπεγράφη τον Οκτώβριο από Ελληνες και Γερμανούς αυτοδιοικητικούς παράγοντες.