Tέλος εποχής;

Του Γιώργου Τοζίδη

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2007, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED) μείωσε το επιτόκιο κατά μισή εκατοστιαία μονάδα (από 5,25% σε 4,75%). Προκειμένου να αντιμετωπισθεί η χρηματοοικονομική κρίση του 2008, ακολούθησαν και άλλες παρόμοιες αποφάσεις με αποτέλεσμα το επιτόκιο στις ΗΠΑ (αλλά και στην Ε.Ε. και το Ηνωμένο Βασίλειο) να μειωθούν σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Πριν από τρεις μέρες (16/12/2015) η FED αύξησε το επιτόκιο κατά 25 εκατοστιαίες μονάδες (από 0,25% σε 0,50%) τερματίζοντας αυτήν την περίοδο χαμηλών επιτοκίων. Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, η αύξηση του επιτοκίου θα συνεχισθεί και το 2016 (αύξηση κατά 1%) με τελικό στόχο το 2017 να έχει ανέλθει στο 3,5%. Η αύξηση του επιτοκίου είναι η δεύτερη πράξη στην οποία καταφεύγει η FED, προκειμένου να περιορίσει τη νομισματική πολιτική, καθώς είχε προηγηθεί ο τερματισμός της ποσοτικής χαλάρωσης.

Το χάσμα στην Ε.Ε. διευρύνεται

Του Γιώργου Τοζίδη

Η Eurostat δημοσίευσε πρόσφατα (21/4/2015) στοιχεία για το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) και της Ευρωζώνης για το χρονικό διάστημα 2011-2014. Από την ανάλυση των στοιχείων προκύπτουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα:

1. Στα 16 από τα 28 κράτη-μέλη της Ε.Ε. το δημόσιο χρέος υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ, που είναι το αποδεκτό ποσοστό με βάση τη Συνθήκη του Maastricht. Επιπλέον, σε 21 από τα 28 κράτη-μέλη καταγράφηκε αύξηση του δημόσιου χρέους, με αποτέλεσμα το συνολικό δημόσιο χρέος στην Ε.Ε. να ανέρχεται σε 12,1 τρισ. ευρώ ή 86,8% του κοινοτικού ΑΕΠ. Το εύρος στα ποσοστά δημόσιου χρέους κυμαίνεται μεταξύ του 10,6% (Εσθονία) και του 177,1% (Ελλάδα).