Συναισθηματική και εγκεφαλική η επιρροή της οθόνης

Του Σπύρου Μανουσέλη

Υπάρχει στενότατη σχέση ανάμεσα στις ώρες που περνά ένα παιδί ηλικίας από 4 έως 8 ετών μπροστά σε μια οθόνη (τηλεόρασης ή/και υπολογιστή) και στη μειωμένη ικανότητά του να κατανοεί τα συναισθήματά του και τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων. Σε αυτό το κάθε άλλο παρά καθησυχαστικό συμπέρασμα κατέληξε μία συστηματική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας (NTNU) της Νορβηγίας.

Στην έρευνα αυτή, που ολοκληρώθηκε και δημοσιεύτηκε πριν από τρεις μήνες, οι ερευνητές ανέλυσαν τις καλά επιβεβαιωμένες πληροφορίες που υπήρχαν στη βάση δεδομένων Τrondheim Early Secure Study (TESS), η οποία αφορούσε πληροφορίες σχετικά με τη συμπεριφορά 1.000 παιδιών στη Νορβηγία, τα οποία είχαν υποβληθεί σε ένα ειδικό ψυχολογικό τεστ κατά τη χρονική περίοδο από το 2007 έως το 2012. Αναλύοντας αυτά τα δεδομένα οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όσο περισσότερο χρόνο καθόταν ένα παιδί μπροστά σε μια οθόνη τηλεόρασης τόσο περισσότερο επηρεαζόταν η φυσιολογική συναισθηματική του ανάπτυξη: η ικανότητά του δηλαδή να κατανοεί τα συναισθήματά του, καθώς και τα συναισθήματα των άλλων, παρουσιάζοντας δηλαδή μειωμένη ενσυναίσθηση.

Επάγγελμα: Ενορχηστρωτής πολέμου

infowar

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Η παρουσία δεκάδων απόστρατων αξιωματικών και αναλυτών αμυντικών θεμάτων στα νυχτερινά δελτία ειδήσεων δημιουργεί εδώ και μέρες σκηνικό πολέμου στην ενημέρωση. Η διεθνής εμπειρία όμως δείχνει ότι ορισμένοι από τους αναλυτές ίσως έχουν τη δική τους ατζέντα.

Oρισμένοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ, στην περίφημη αποχαιρετιστήρια ομιλία του, όπου αναφέρθηκε στον κίνδυνο του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος, παρέλειψε την τελευταία στιγμή μια λέξη. Σύμφωνα με τον βιογράφο του, Τζέφρι Πέρετ, αρχικά ήθελε να χρησιμοποιήσει τον όρο military-industrial-congressional complex, για να συμπεριλάβει τον ρόλο του Κογκρέσου.

Σούπερ μάρκετ- τηλεόραση

Toυ Κώστα Γκιώνη

Ο Κορνήλιος Καστοριάδης έλεγε ότι για να βρεθούμε σε μια κοινωνική και ατομική αυτονομία, πρέπει να αφυπνιστούμε από το λήθαργο της αποχαύνωσης των σούπερ μάρκετ και της τηλεόρασης. (Η Δυνατότητα μιας αυτόνομης κοινωνίας) Μπουένος Άιρες 1993

Τα δύο αυτά μέσα, δηλαδή το σούπερ μάρκετ και η τηλεόραση είναι οι πυλώνες των καθεστώτων των φιλελεύθερων ολιγαρχιών, έλεγχος της τροφής και του νου, των βασικών λειτουργιών των σύγχρονων κοινωνιών.

Το σούπερ μάρκετ είναι μια ιδιαίτερη επιστήμη, το πως τοποθετείται το προϊόν στο κατάστημα, σε πιο ράφι, δηλαδή το ύψος του ραφιού από το έδαφος, ώστε να είναι στο ύψος του ματιού ενός μέσου ανθρώπου, σε πιο σημείο του καταστήματος, αν είναι σε ιδιαίτερο σημείο προώθησης.

Στο Next Top Model η ντροπή είναι δουλειά

της Χρύσας Λύκου*

Είδαμε το σκληρό ριάλιτι για να μην το δεις εσύ!

Αν πάρουμε σαν δεδομένο ότι το Sex And The City έχει κάνει μεγαλύτερη ζημιά στις Ελληνίδες απ’ ό,τι το Τσερνόμπιλ στη Σοβιετική Ένωση, τότε θα είναι μια καλή αρχή για να κατανοήσουμε τα δεινά που ακολούθησαν, στην ψυχοσύνθεση κοριτσιών που μπήκαν ιδρωμένα στην κούρσα του υστερικού ενήλικα. Φουστάνια χωρίς καλσόν το καταχείμωνο, one night stand στο όνομα κάποιου μπερδεμένου φεμινισμού, μπότοξ και υπεραξία σε εκείνο το ζευγάρι παπούτσια που θα σε αφήσει με απλήρωτο νοίκι. Η μόδα, έγινε το τέλειο άλλοθι για να στηθεί το προφίλ γυναικών που η ματαιοδοξία τους εξαντλείται στον «κύριο Μεγάλο», κάμποσα κοκτέιλς και πολύχρωμους δονητές.

Χρόνια μετά την έκρηξη πλασματικών φαντασιώσεων, μετράμε τσακισμένες ψυχολογίες και κακοφτιασιδωμένες αξιοπρέπειες κοριτσιών, που μετατρέπουν το κορμί τους σε κρέας, παραδίνοντας τη σκέψη τους στο τμήμα με τα κλοπιμαία. Μετά τις ανάσες ασφυξίας που πήρε η ελληνική τηλεόραση, αποφάσισε να επανέλθει με αυτό που την ντροπιάζει καλύτερα από κάθε τι. Τον εξευτελισμό ανθρώπων που παλεύουν για τον αυτοπροσδιορισμό τους, αντέχοντας να κάθονται μισόγυμνοι μπροστά από ημιδιάσημους καλοντυμένους, που κουνούν το καλολιμαρισμένο τους δάχτυλο, λες και δεν έχει γδαρθεί αρκετά ο αμφιβληστροειδής μας.

Ξεκίνησε η περίοδος του κυνηγιού… μαγισσών

INFOWAR

του Άρη Χατζηστεφάνου

Η πρόσφατη αντιρωσική εκστρατεία αλλά και οι καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης λαμβάνουν χαρακτηριστικά υστερίας στις ΗΠΑ. Την ίδια υστερία με την οποία κάποιοι προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές κρίσεις του Μεσαίωνα καίγοντας… μάγισσες.

Η ουσία του κυνηγιού μαγισσών είναι ότι η αμφισβήτηση της κατηγορίας θεωρείται απόδειξη ενοχής

Μπέργκεν Εβανς, συγγραφέας

«Τι κάνουμε τις μάγισσες;», ρωτούσε ο ιππότης των Μόντι Πάιθον στην ταινία «Το αδελφάτο των Ιπποτών της Ελεεινής Τραπέζης». «Τις καίμε», απαντούσε το πλήθος.

Ο Τραμπ κόβει τα μπισκοτάκια του Cookie Monster

ΙΝFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Πριν από μερικά χρόνια διαιτολόγοι περιόρισαν το φαγητό που καταβρόχθιζε το μπλε τέρας της εκπαιδευτικής σειράς «Sesame Street» για να στείλουν ένα μήνυμα κατά της παιδικής παχυσαρκίας.

Τώρα ο Ντόναλντ Τραμπ απειλεί να του πάρει και το τελευταίο μπισκοτάκι ψαλιδίζοντας τη χρηματοδότηση της δημόσιας εκπαιδευτικής τηλεόρασης και μαζί τα εναπομείναντα ψίχουλα του κράτους πρόνοιας της δεκαετίας του ’60.

Εχω περισσότερα σκουπίδια από όλους σας Donald Grump (η κούκλα με την οποία το «Sesame Street» σατίριζε τον Ντόναλντ Τραμπ)

Aρκετά μέσα ενημέρωσης υπονοούσαν τις τελευταίες ημέρες ότι ο Ντόναλντ Τραμπ έχει προσωπικές διαφορές με τις κούκλες του «Sesame Street» (τη σειρά που γνωρίσαμε στην Ελλάδα ως «Σουσάμι Ανοιξε»). Είναι γεγονός, άλλωστε, ότι τις τελευταίες δεκαετίες οι παραγωγοί των εκπομπών έχουν σατιρίσει τρεις φορές τον «πορτοκαλί πρόεδρο» παρουσιάζοντάς τον άλλοτε σαν βασιλιά των σκουπιδιών και άλλοτε σαν αδηφάγο τέρας του Real Εstate.

Η νεοδιαπλοκή στην ΕΡΤ: «Ανοίξαμε και σας περιμένουμε»

των Λεωνίδα Βατικιώτη & Άρη Χατζηστεφάνου

Αν το κλείσιμο και το μαύρο στην ΕΡΤ, ήταν το ταξίδι προς την ανυπαρξία του Σαμαρά, το άνοιγμα της με τον τρόπο που έγινε και λειτουργεί, είναι το ταξίδι με τον ίδιο προορισμό του Τσίπρα και του alter ego του, του Νίκου Παπά.

Χιλιάδες άνθρωποι, έδωσαν μάχη για το άνοιγμα της ΕΡΤ, διεκδικώντας όχι μια επιστροφή στα παλιά – κανείς δεν θεωρούσε καλή τη λειτουργία της, ακριβώς το αντίθετο – αλλά μια δημιουργική ανασυγκρότηση, υπέρβαση των αγκυλώσεων, της φαυλότητας και κομματοκρατίας, των πολιτικών παρεμβάσεων, των αργομισθιών κοκ.

Όμως, ο αρμόδιος υπουργός που έχει την ευθύνη για το άνοιγμα της ΕΡΤ, δεν φαίνεται πως είχε την ίδια γνώμη. Κι έτσι έχτισε μια νέα ΕΡΤ κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν της παλιάς.  Απλώς αλλάζει το όνομα της διαπλοκής και των διαπλεκομένων. Κι έτσι η ενημέρωση, το πρόγραμμα και η λειτουργία δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα νεοδημοκρατικά και πασοκικά παλιά.

Η διαπλοκή ζει και βασιλεύει

Της Βασιλικής Σιούτη

«Προφάσεις εν αμαρτίαις» της κυβέρνησης για τα ΜΜΕ

Το Μέγαρο Μαξίμου κατάφερε με μεγάλη επιτυχία να δημιουργήσει ένα σημαντικά ισχυρό δίκτυο επιρροής στα ΜΜΕ μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Τα πράγματα στράβωσαν όμως εν μέρει, όταν αποφάσισαν να ασχοληθούν με τον έλεγχο των τηλεοπτικών σταθμών, καθώς μια σειρά ατυχών χειρισμών αποτέλεσαν την αιτία να τους απομακρύνει από το επιθυμητό, για αυτούς αποτέλεσμα.

Το βασικό κλειδί για την ερμηνεία όσων συνέβησαν ήταν η αλλαγή της αρχικής θέσης του ΣΥΡΙΖΑ (και) στο ζήτημα αυτό. Έτσι η «πάταξη της διαπλοκής» έγινε «τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο» που είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Αντί να τους «ταράξουν στη νομιμότητα», όπως έλεγε κάποτε ο Αλέξης Τσίπρας, αποφάσισαν ότι το σημαντικότερο ήταν «να τους πάρουν λεφτά».

Πλειοδοτήστε ρε,τι σας ζητάνε!

Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν για τον πλειστηριασμό / αδειοδότηση των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών , δυστυχώς όμως δεν είδαμε πουθενά να μιλάει κανένας για την ουσία του θέματος.

Όλοι επικεντρώθηκαν στη διαδικασία αυτή καθ’ αυτή, μα κανένας στην ουσία της. Έπρεπε να αδειοδοτηθούν περισσότερα κανάλια , έπρεπε τη διαδικασία να την κάνει το ΕΣΡ , έπρεπε να γίνει από την απαρχή της ιδιωτικής τηλεόρασης, έπρεπε να ληφθούν υπ’ όψη τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, έπρεπε,έπρεπε,έπρεπε…

Δυστυχώς η αλλοτρίωση από το ιδιοκτησιακό-εξουσιαστικό σύστημα στο οποίο ζούμε , εκτός από τον τρόπο ζωής , επηρεάζει και τον τρόπο που ορίζουμε τη σκέψη μας δηλαδή τη λογική μας.

Πώς βλέπει τηλεόραση η Αριστερά;

Του Στέλιου Ελληνιάδη

Ακόμα κι όταν κυριάρχησε η τηλεόραση, οι κομμουνιστογενείς δυνάμεις συνέχισαν να εκφράζονται και να πολεμούν μέσα από τον γραπτό λόγο, με βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, προκηρύξεις, αφίσες και συνθήματα στους τοίχους. Δεν προσπάθησαν καν να μπουν στο πεδίο της τηλεόρασης. Η δημιουργία από το ΚΚΕ τηλεοπτικού καναλιού εγγράφεται στις εξαιρέσεις. Μια καινοτόμα πρωτοβουλία που όμως ξεπουλήθηκε από την ανικανότητα αξιοποίησης του Μέσου, που πηγάζει και από την υποτίμησή του. Υποτίμηση που είναι διαδεδομένη στις αριστερές δυνάμεις και έξω από την Ελλάδα. Που εξαντλούν τη θέση τους σε ακατάσχετη κριτική. Οι μόνοι που δεν την υποτιμούν είναι οι καριερίστες πολιτικοί της Αριστεράς που τη χρησιμοποιούν για να προβάλλονται προνομιακά, να γίνονται σταρ και βουλευτές με τις συχνές εμφανίσεις τους στα κανάλια. Με την ανάλογη εξάρτηση που αυτές οι εμφανίσεις συνεπάγονται, βέβαια.

Οι δικαιολογίες για την απουσία αριστερών καναλιών είναι κυρίως οικονομικού και νομικού χαρακτήρα. Σε μια χώρα που έχει τηλεοπτικό κανάλι ο Λεβέντης, ο Βρυώνης και όσα θέλει ο Κουρής, που σε όλη την Ελλάδα λειτουργούν δεκάδες κανάλια ιδιοκτησίας άσχετων με τα ΜΜΕ ατόμων, από εργολάβους μέχρι ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων, η επίκληση αυτών των «εμποδίων» είναι στάχτη στα μάτια. Η εκποίηση της συχνότητας του 902 από το ΚΚΕ αποτελεί την καλύτερη απόδειξη. Στην Αριστερά, η υποτίμηση του τηλεοπτικού καναλιού ως εναλλακτικού μέσου επικοινωνίας και ενημέρωσης στον πολιτικό και πολιτιστικό αγώνα, σχετίζεται, ενδεικτικά, με:

Ελευθερία του Τύπου: αυτή η μάστιγα

INFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Η ανοχή της Ε.Ε. στις πραξικοπηματικού τύπου παρεμβάσεις του Ερντογάν στην ελευθερία του Τύπου δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Είναι εικόνα από το μέλλον της ελευθερίας του Τύπου

Ο ελεύθερος Τύπος μπορεί να είναι καλός ή κακός. Ο ανελεύθερος θα είναι πάντα κακός

Αλμπέρ Καμί

Δύο φωτογραφίες στοίχειωσαν την εβδομάδα που μας πέρασε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό: Η πρώτη ήταν η απονομή από τη Γαλλία του παράσημου της Λεγεώνας της Τιμής στον διάδοχο πρίγκιπα της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ μπιν Νάγιεφ, ο οποίος θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς της δημοκρατίας και της ελευθεροτυπίας στο βασίλειο των Σαούντ.

Η δεύτερη ήταν οι εναγκαλισμοί των Ευρωπαίων ηγετών με τον Τούρκο πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου, με φόντο τις εφόδους της τουρκικής αστυνομίας σε εφημερίδες – εικόνα που ολοκληρώθηκε με τον Αλ. Τσίπρα να μοιράζει λουλούδια σε Τουρκάλες δημοσιογράφους (από αυτές που δεν βρίσκονται στη φυλακή).

Πολιτισμός Ώρα Μηδέν: Κλείνει το Mega

by To Skouliki Tom

Δεύτερο μεγάλο πλήγμα δέχεται ο πολιτισμός της χώρας λίγα μόλις 24ωρα μετά το κλείσιμο του ιστορικού βιβλιοπωλείου «Εστία» καθώς η εταιρεία Τηλέτυπος Α.Ε., που φέρει το διακριτικό τίτλο Mega Channel, βρίσκεται σε δυσχερή οικονομική θέση κι απειλείται με λουκέτο.

Για την ιστορικότητα του θέματος, αξίζει να αναφέρω ότι ο τηλεοπτικός σταθμός Μega άρχισε να εκπέμπει στις 20 Νοεμβρίου του 1989 κι αποτελεί την πρώτη κατάληψη δημόσιων συχνοτήτων στην Ελλάδα, γνωστή κι ως Βίλα Mega, με συντονιστές τους γνωστούς-άγνωστους αναρχικούς Μπόμπολα, Βαρδινογιάννη, Ψυχάρη κι Αλαφούζο.

Η φιλανθρωπία που… δαγκώνει!

Tου Χρήστου Κάτσικα

Όπως σημειώνει ο Μακιαβέλι στο βιβλίο του «O ηγεμόνας», το καλό πρέπει να το κάνεις με δόσεις για να σε θυμούνται και να σ’ ευγνωμονούν.

Το κακό πρέπει να το κάνεις αποφασιστικά, γρήγορα και δραστικά.

Έτσι κάπως σκέφτηκε η τηλεοπτική φιλανθρωπία, μέρες που είναι, και βάλθηκε να παρουσιαστεί με τη λεοντή του κοινωνικού παρηγορητή. Αυτό άλλωστε γινόταν ανέκαθεν.

Οι ισχυροί με το ένα χέρι μοίραζαν τη φτώχεια, το θάνατο και το περιθώριο και με τ’ άλλο πρόσωπο, σαν Ιανός, εμφανίζονταν να αγαθοεργούν και να απαλύνουν τα κοινωνικά τραύματα.

Η φιλανθρωπία των «ωσαννά», το ενσταντανέ για λίγο γάλα σε λίγους, η καλλιέργεια της υπέρκοσμης ελπίδας.

Ανά-αποβλακωποίηση (τραπεζών και λοιπών εγκληματικών οργανώσεων)

Το ρεύμα που έφερε η ηρωική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς τον ρεαλισμό και την «πραγματικότητα», φαίνεται πως ήταν αρκετό για να δώσει θάρρος στον χωριάτη και να πάρει το κρεβάτι, την τηλεόραση, το σπίτι. Το θράσος της Εθνικής Τράπεζας με την κοροϊδία που έστησε επάνω στον Μαραθώνιο Αττικής και την φιλανθρωπία της δεν είναι πρωτόγνωρο. Αντιθέτως, γαλουχείται και αναπτύσσεται χρόνια τώρα. Κι εάν νομίζουμε πως θα καμφθεί με λίγη ψιχάλα που έφαγε η τράπεζα, είμαστε γελασμένοι.

Η ιστορία της Εθνικής Τράπεζας είναι ήδη γνωστή μετά την κατακραυγή. Η Τράπεζα (με το “Τ” κεφαλαίο) κατάφερε στην πλάτη των παιδιών του Νοσοκομείου Πειραιά και της ευαισθησίας (εντός ή εκτός εισαγωγικών) κάθε απολίτικου όντος, της πλειοψηφίας των αναγνωστών των ανά την επικράτεια αθενσβοισάδων και κάποιων αμετανόητων ρομαντικών, να κάνει μία καμπάνια που θα ζήλευε κάθε πολυεθνική.

Κινούμενη άμμος τα χρέη των ΜΜΕ

του Σωτήρη Μανιάτη

Τα… χειρότερα για τον ΔΟΛ (Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη) και το MEGA (Τηλέτυπος) μπορεί να αποφεύχθηκαν, σε αυτήν τη φάση τουλάχιστον, αλλά η κατάσταση σχεδόν στο σύνολο των μεγάλων ομίλων μίντια είναι… εκρηκτική.

Εχουν απολύσει πάνω από το 40% των εργαζομένων που διέθεταν πριν από μια πενταετία και συνεχίζουν, έχουν προχωρήσει σε περικοπές αμοιβών, που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να ξεπερνούν και το 50%, και ετοιμάζονται και για νέες, αλλά παρ’ όλα αυτά αδυνατούν να βρουν την ισορροπία τους σε ένα περιβάλλον που μοιάζει τα τελευταία χρόνια με κινούμενη άμμο.

Η ελευθερη τηλεόραση για τον Β.Ραφαηλίδη(βιντεο)

Ο Χρήστος Αβραμίδης παρουσιάζει ένα αφίερωμα για τον Βασίλη Ραφαηλίδη – όπως θα έπρεπε να είναι σε μια δημόσια τηλεόραση…

Στην επιμέλεια του θέματος είναι επίσης ο Βασίλης Κρίτσας

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου για το δίλημμα ευρώ ή δραχμή

Επειδή γίνεται χαμός από δηλώσεις στην προεκλογική περίοδο -και επειδή ακούγονται σχεδόν μόνο ανούσια πράγματα- θα ήθελα να αναφέρω την πολύ ουσιαστική απάντηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου σε μια ερώτηση της καλής συναδέλφου Σίας Κοσιώνη για το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», στην διάρκεια της συνέντευξής της στον ΣΚΑΪ.

Σία Κοσιώνη: Είναι πολλά στελέχη της Λαϊκής Ενότητας που μιλούν ανοιχτά για δραχμή. Ο κ. Λαφαζάνης είπε προχθές ότι αναγκαστικά θα πάμε στη δραχμή είτε το θέλουμε είτε όχι. Εσείς συμμερίζεστε αυτή την άποψη;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αυτό που τίθεται σαν μείζον ερώτημα με την καταγραφή της λειτουργίας της ευρωζώνης και με τον τρόπο με τον οποίο λειτούργησαν οι λεγόμενοι εταίροι, οι οποίοι στην πραγματικότητα προσέλαβαν το ρόλο του εκβιαστή και όχι του ισότιμου κράτους-μέλους μιας διεθνούς περιφερειακής ένωσης, το ερώτημα το κεντρικό που τίθεται είναι αν μπορεί να συνεχίσει η ευρωζώνη να παραβιάζει τους βασικούς, τους θεμελιώδεις κανόνες λειτουργίας της ΕΕ.

Ποιος καθυστερεί τον νόμο για τα κανάλια

Για την καθυστέρηση στη ψήφιση του νομοσχεδίου δεν είναι υπεύθυνοι ούτε ο Νίκος Φίλης, ούτε ο Νίκος Παππάς, όπως ανέφεραν «σενάρια συγκεκριμένων κύκλων», διαρρέει η κυβέρνηση. | ICONPRESS/ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΤΟΥΝΤΟΥΜΗΣ

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Μάθαμε επιτέλους ποιος φταίει για την καθυστέρηση της ψήφισης του νόμου για τις άδειες των καναλιών: το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ).

Το υποστηρίζει μέσω κύκλων της (ελληνιστί, μέσω «non paper») η κυβέρνηση. «Τέλος στα σενάρια συγκεκριμένων κύκλων που ήθελαν τον υπουργό Επικρατείας και υπεύθυνο για τα ΜΜΕ, Νίκο Παππά, αλλά και τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Φίλη, να έχουν κάποιο ρόλο στη δεκαπενθήμερη παράταση που δόθηκε στη διαβούλευση του νομοσχεδίου για τις άδειες των καναλιών» διαβάζουμε σχετικά σε sites, μια και «η παράταση ήρθε έπειτα από σχετική πρωτοβουλία του ΕΣΡ».

Παράταση της διαβούλευσης για την αδειοδότηση των καναλιών

Του Σωτήρη Μανιάτη

Να παρατείνει τη διαβούλευση για το σχέδιο νόμου σχετικά με τη δημοπράτηση των τηλεοπτικών αδειών για 15 ημέρες, δηλαδή έως και τις 7 Σεπτεμβρίου, αποφάσισε  η κυβέρνηση.

Τα θύματα της κρίσης δεν φοβούνται το Grexit

Της Ντίνας Δασκαλοπούλου

Λένε πως δεν φοβάται μόνο όποιος δεν έχει τίποτα να χάσει. Χτες, που η Ελλάδα κρεμόταν για άλλη μια φορά από τα χείλη των Ευρωπαίων ηγετών, υπήρχαν άνθρωποι που δεν άνοιξαν στιγμή την τηλεόρασή τους, δεν πόσταραν το παραμικρό σχόλιο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν αντάλλαξαν απόψεις με τους φίλους τους, δεν στάθηκαν στην ουρά του ΑΤΜ, δεν αγόρασαν έξτρα προμήθειες για το σπίτι.

Είναι εκείνοι που δεν τους φοβίζει καθόλου το δίλημμα ευρώ ή δραχμή και δεν τους τρομοκρατεί το Grexit. Είναι εκείνοι που δεν βλέπει κανένα τηλεοπτικό κανάλι.

Μέχρι να εφαρμοστεί η τραπεζική αργία και η κυβέρνηση να επιτρέψει τη δωρεάν μετακίνηση των ανέργων, η Παναγιώτα περπατούσε καθημερινά περίπου έξι χιλιόμετρα για να εξασφαλίσει φαγητό για την οικογένειά της.

Είναι δυνατή η δημοκρατία χωρίς δημοκρατική τηλεόραση;

Του Στέλιου Ελληνιάδη

Η τηλεόραση είναι το βαρύ πυροβολικό της ολιγαρχίας και ο μεγάλος εχθρός του πολιτισμού. Ειδικά στην Ελλάδα, με καπιταλιστές κρατικοδίαιτους και πολιτικούς άξεστους και χυδαίους, η τηλεόραση έγινε, χωρίς να τηρούνται τα προσχήματα, το βασικό μέσο για την παραπλάνηση, την τρομοκρατία και την πολιτισμική απαλλοτρίωση της κοινωνίας. Η εξουσία δια μέσου της τηλεόρασης εξοικείωσε τους πολίτες με το ψέμα, τους εξάρτησε από την κατανάλωση, τους έκανε παθητικούς αποδέκτες των βλαβερών μηνυμάτων, τους αποσύνδεσε από τις συλλογικότητες και τους συνήθισε στη φτήνια. Οι καναπέδες και η μικρή οθόνη αντικατέστησαν έναν ολόκληρο τρόπο ζωής.

Οι φιλίες εξασθένησαν, οι κινηματογράφοι έκλεισαν, η ενημέρωση είναι επιλεκτική και κατευθυνόμενη, οι ελεύθερες ώρες ξοδεύονται με σωματική και πνευματική ακινησία, τα βιβλία μένουν αδιάβαστα στο ράφι, ο πολίτης παρακολουθεί αμέτοχος ό,τι συμβαίνει. Δεν φτιάχνει τίποτα ο ίδιος, δεν χρειάζεται καν να σκέφτεται δημιουργικά, καταναλώνει μόνο το έτοιμο προϊόν. Ακόμα και η διασκέδασή του δεν προϋποθέτει την ενεργητική συμμετοχή του. Δεν είναι ανάγκη να πάει στο γήπεδο, στο θέατρο ή στην ταβέρνα, ούτε καν να μιλήσει ή να τραγουδήσει. Όλα τα κάνει η τηλεόραση γι’ αυτόν. Ακόμα και να γελάσει δεν χρειάζεται, αφού σε πολλές κωμικές σειρές υπάρχει γέλιο κονσέρβα!

Οι διαδρομές της εγκατάλειψης

Του Θόδωρου Μεγαλοοικονόμου

Είναι δύσκολο και παρακινδυνευμένο να κάνει κάποιος διαγνώσεις εκ του μακρόθεν, χωρίς να γνωρίζει την ιστορία του ανθρώπου που αναλαμβάνει να κρίνει.

Και ούτε αρκεί μια «διάγνωση», όπως ούτε και η χρήση ουσιών και η τοξικοεξάρτηση από μόνες τους, για να εξηγήσουν το όποιο τραγικό συμβάν, όπως αυτό της δολοφονίας της 4χρονης από τον πατέρα της.

Τα κανάλια στον γκισέ της εφορίας

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Βεβαιώθηκαν, σύμφωνα με πληροφορίες μας, τα ποσά που καταλογίστηκαν στα κανάλια για το 2% του τέλους για τις συχνότητες που χρησιμοποιούν. Και, ήδη, οι λογαριασμοί βρίσκονται στις κατά τόπους ΔΟΥ. Είναι τα 24 εκατομμύρια ευρώ που πρέπει να πληρώσουν τα κανάλια για τα έτη 2010-14.

Άνοιξε η αντιμεταναστευτική περίοδος

Οι προσδοκίες όλων ευοδώθηκαν και η Ανάσταση συντελέστηκε για ακόμα μία φορά όπως αναμενόταν. Ακριβώς μέσα σε αυτό το κλίμα κατάνυξης και συναδέλφωσης, τα τηλεοπτικά κανάλια παρέδωσαν μαθήματα ανθρωπιάς αλλά και δεοντολογίας.  Πενήντα μετανάστες από ‘δω, εκατό από κει, διακόσιοι παραπέρα. Όλη η Ελλάδα γέμισε μετανάστες στα δελτία των ειδήσεων τη Δευτέρα του Πάσχα.

Η συγκίνηση που προσέφερε η ανθρωπιά και η αξιοπρέπεια με την οποία αντιμετώπισαν οι κάτοικοι της Γαύδου τους περίπου 150 μετανάστες από την Αφρική που βρέθηκαν στο νησί τους δεν μπορούσε να περάσει αναπάντητη από τους ασβούς της ενημέρωσης.

Ο ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Πριν από σχεδόν μισό αιώνα, τηλεθεατές στην Βρετανία και τις ΗΠΑ παρακολούθησαν με ενθουσιασμό το πρώτο επεισόδιο της σειράς «Οι περιπέτειες των Ρομπέν των Δασών». Οι πιο προσεκτικοί ενδέχεται να παρατήρησαν ότι στα πρώτα έξι επεισόδια δεν αναγράφοταν τα ονόματα των σεναριογράφων. Και ο λόγος ήταν απλός: Όλοι άνηκαν στις μαύρες λίστες που είχε συντάξει το αμερικάνικο καθεστώς κατ’ εντολή του γερουσιαστή Μακάρθι. Δεν ήταν φυσικά τυχαίο ότι τόσα θύματα της αντικομμουνιστικής υστερίας βρέθηκαν να συνεργάζονται στη συγκεκριμένη σειρά. Η παραγωγός του «Ρομπέν των Δασών», Χάνα Γουάϊνσταιν, τους είχε επιλέξει έναν προς έναν και συχνά συνεργάζοταν μαζί τους για να περνά δημοκρατικά μηνύματα σε εκατομμύρια θεατές. Ο Ρομπέν των Δασών ήταν το απόλυτο σύμβολο της αναδιανομής εισοδήματος υπέρ των φωχών αλλά και της οικονομικής δικαιοσύνης, η οποία τρομοκρατεί όπως ο διάολος το λιβάνι όλα τα φιλελεύθερα καθεστώτα της αστικής δημοκρατίας. Σύμφωνα όμως με τον Νόαμ Τσόμσκι, ήταν κάτι περισσότερο…