Εντός ΕΕ (Κύπρος), εκτός ΕΕ (Ισλανδία) κι αρκετά για να βγουν συμπεράσματα

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Αντίθετα με την Κύπρο, η Ισλανδία υπερέβη την κρίση γιατί εθνικοποίησε τις τράπεζες αντί να τις “διασώσει”, ενώ εκμεταλλεύθηκε τις δυνατότητες άσκησης ευέλικτης συναλλαματικής πολιτικής που παρέχει το εθνικό νόμισμα

Η Ισλανδία και η Κύπρος αποτελούν τον ορισμό των δύο άκρων, παρά ορισμένες ομοιότητες μοναδικές στον κόσμο ομολογουμένως που μοιράζονται. Η πρώτη ομοιότητα σχετίζεται με τον μικρό πληθυσμό τους που στην μεν Ισλανδία είναι κάτω των 400.000 ενώ στην Κύπρο είναι σχεδόν διπλάσιος, παραμένοντας πάντως σημαντικά χαμηλότερος από τον μέσο όρο των υπόλοιπων κρατών μελών της Ευρώπης. Το γεγονός, επίσης, ότι αμφότερα τα κράτη είναι νησιά. Επιπλέον, πέραν του ότι δεν μοιράζονται κοινά χερσαία σύνορα με κάποιο άλλο κράτος, είναι ότι το ίδιο κράτος, η Αγγλία, που είχε υπό την κατοχή της και τις δύο χώρες στο παρελθόν όταν ήταν αποικιακή δύναμη, που εξακολουθεί να επιβουλεύεται αυτά τα σύνορα! Κι αν όχι στην φυσική τους μορφή, με καθαρό τρόπο στα κυριαρχικά δικαιώματα που συνοδεύουν κάθε κυρίαρχο κράτος.

Κύπρος: γεωπολιτικά παίγνια και ιστορική μοίρα

Η λεωφόρος Μακαρίου, ο πιο εμπορικός δρόμος της Λευκωσίας, μια μίνι Φίφθ Αβενιου του Νότου, ας πούμε, το βράδυ είναι σκοτεινή, κανένα φως δεν εκπέμπεται από τις άδειες βιτρίνες. Τη μέρα είναι θλιβερή. Σαν την αθηναϊκή οδό Σταδίου, καθρεφτίζει το πληγωμένο σώμα της κυπριακής οικονομίας. Πίσω από τα αλλεπάλληλα συγχαρητήρια της Ευρώπης για την πρόοδο του μνημονίου, βρίσκονται χιλιάδες κουρεμένοι πολίτες και επιχειρηματίες, που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους και να λειτουργήσουν τις επιχειρήσεις τους. Κι αυτό σε μια χώρα όπου το ιδιωτικό χρέος ήταν πολύ υψηλό, ήδη από τα χρόνια της ανοικοδόμησης μετά την εισβολή του ’74. Σήμερα το ιδιωτικό χρέος είναι περίπου στο 300% του ΑΕΠ ― πανευρωπαϊκό ρεκόρ.

Νέο σχέδιο Ανάν για την Κύπρο: «Ή τώρα ή ποτέ!»

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

Επίκαιρα 14-20/2/2013

Ούτε καν να ανοίξουν οι κάλπες του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο δεν περιμένουν οι  Βρυξέλλες και άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας σενάρια που προμηνύονται επιτάχυνση των εξελίξεων οι οποίες, πρέπει να υπογραμμίσουμε, δρομολογήθηκαν από την στιγμή που ο πρόεδρος Δημ. Χριστόφιας διέπραξε την ολέθρια πολιτική επιλογή να δεχθεί την Τρόικα και να συναινέσει στο αντιλαϊκό Μνημόνιο. Με την εκλογή του νέου προέδρου ωστόσο, οι εξελίξεις θα λάβουν νέα τροπή.

Ο Χριστόφιας έγινε… Καταστρόφιας!

Το μοιραίο επήλθε: Η κυπριακή κυβέρνηση υπέβαλε προχθές στην ΕΕ επισήμως αίτημα να υπαχθεί η Κύπρος σε καθεστώς Μνημονίου! Παρακολουθώντας, αν και εκ του μακρόθεν, τον δημόσιο διάλογο στη Λευκωσία περί της υπαγωγής ή όχι σε καθεστώς Μνημονίου, έχουμε σχηματίσει την άποψη ότι η κυπριακή πολιτική, οικονομική και πνευματική ηγεσία δεν έχει συνειδητοποιήσει πόσο ολέθριες θα είναι οι συνέπειες για την πολύπαθη Κυπριακή Δημοκρατία. Είναι προφανές ότι οι Κύπριοι, με ασυγχώρητη επιπολαιότητα, δεν άντλησαν μαθήματα από τα δεινά που υφίσταται η Ελλάδα λόγω του Μνημονίου.

1821 – Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΩΝ – του Βασίλη Φίλια

‘Ενας αποτελεσματικός τρόπος – ίσως ο αποτελεσματικότερος – για να αποφύγεις να κριθεί μια επιστημονική εργασία επί της ουσίας, δηλαδή με ποιοτικά κριτήρια, είναι να επιτύχεις να χαρακτηρισθεί ως «προοδευτική προσέγγιση» σαν αντιπαράθεση και κατ’ αντιδιαστολή με τις «λοιπές», που συλλήβδην στιγματίζονται ως «ξεπερασμένες», «πεπαλαιωμένες», ακόμη και αντιδραστικές.