Ελληνικός Τύπος: Πως να γλειφεις εκεί που έφτυνες. Και το αντίστροφο

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Στις 2 Απριλίου του 2014 και στις 16 Ιουνίου του 2017 ορισμένες από τις μεγαλύτερες ελληνικές εφημερίδες κλήθηκαν να καλύψουν δυο σχεδόν πανομοιότυπα γεγονότα: Δυο καταστροφικές για τη χώρα συνεδριάσεις του Eurogroup, όπου αποφασίστηκαν απάνθρωπα μέτρα λιτότητας, χωρίς προοπτική διαγραφής του παράνομου και απεχθούς χρέους, με μοναδικό «όφελος» την παροχή μιας δόσης περίπου 8 δις ευρώ, περίπου το 90% της οποίας επιστρέφει σε ξένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά στο πως είδαν τρεις εφημερίδες το αποτέλεσμα του κάθε eurogroup

Τελικά, με τι πήγε ο Τσίπρας στη Μήλο;

Τελικά τι έγινε; Πήγε ο Τσίπρας στη Μήλο; Ή δεν πήγε; Κι εάν πήγε, τελικά πήγε καβάλα σε ιδιωτική θαλαμηγό ή στο φουσκωτό του Πολάκη; Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα. Γιατί πολλοί λένε πως όσοι γυρνάνε το Αιγαίο με φουσκωτό πνίγονται, αλλά είναι και κάτι άλλοι που λένε ότι έχουν διασχίσει με φουσκωτό τον μισό Ατλαντικό. Πόσο καλός καπετάνιος είναι ο Πολάκης; Κι αν τελικά δεν ήταν το φουσκωτό του Πολάκη, μήπως ήταν αυτοί οι μασόνοι τύπου που λέει ο Λιακόπουλος πως κάνουν κρουαζιέρα στο Αιγαίο; Τι δουλειά έχεις Αλέξη με τους μασόνους;

Η είδηση που μονοπώλησε την επικαιρότητα της προηγούμενης Δευτέρας (και λίγο από της Τρίτης), αναδεικνύει το επίπεδο στο οποίο σύρεται η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης, συστημικών και νεοσυστημικών. Παράλληλα, αποτυπώνει  και το σημείο αγανάκτησης που έχει φτάσει το αναγνωστικό, τηλεοπτικό και σοσιαλμιντιακό κοινό.

Γεια σου Γιάννη Βαρουφάκη!

Του Άρη Δαβαράκη

Το περασμένο Σάββατο λοιπόν είχαμε ακόμα κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλων και ετοιμαζόμασταν να πάμε προς τις κάλπες της 25^ης Ιανουαρίου. Σήμερα έχουμε διανύσει μία απόσταση τόσο μεγάλη που χρειάστηκε  δεκαετίες για να το δείξει ξεκάθαρα πόσο κενή περιεχομένου, στόχου  και νοήματος υπήρξε.  Το 74 ο παλιός Καραμανλής «μας πέταξε στη θάλασσα για να μάθουμε κολύμπι», αλλά ο Ανδρέας Παπανδρέου και όλες οι κυβερνήσεις από τότε μέχρι τώρα δεν μας το επέτρεψαν – να μάθουμε κολύμπι. Μας εφοδιάσανε με μπρατσάκια, σαμπρέλες, σωσίβια, φουσκωτά, βαρκούλες –μέχρι και σκάφη. Και δεν χρειάστηκε να μάθουμε τίποτε απολύτως. Ούτε καν μια «δεύτερη γλώσσα»  (όλοι αγγλικά υποχρεωτικά ας πούμε) για να μπορούμε να συνεννοηθούμε με αυτούς που από «εταίρους» μάθαμε πιά να τους λέμε «δανειστές». Οι ηγεσίες, οι υπάλληλοι και οι «φίλοι» των δύο ΑΕ που βγάλανε δισεκατομμύρια (ευρώ) στην πλάτη μας (της Ελλάδας δηλαδή, όχι εμού προσωπικώς)  μας μοιράσανε παρέα, κυρίως με την Γερμανία, καθρεφτάκια και με τα δάνεια και τις φούσκες, το πλαστικό χρήμα  και την ψευδαίσθηση πως άλλαξε πια η ζωή μας, μας φέρανε ως εδώ. Σκυταλοδρομία. Ο ένας «αρχηγός» μετά τον άλλον. Ο ένας χειρότερος από τον άλλον. Σήψη και θλίψη και Cayenne, σουίτες στην Σαντορίνη και πρώτη θέση Αθήνα-Θεσσαλονίκη οι «μπίζνεσμεν» με τους πολιτικούς (η ανωτέρα τάξις).