Η ψευδής εξίσωση «τέλος Μνημονίου=τέλος δεινών»

Του Σταύρου Λυγερού

Μπορεί η κυβέρνηση να διαβεβαιώνει σ’ όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να υπάρξει νέο Μνημόνιο, αλλά το ευρωιερατείο δεν φαίνεται να έχει παραιτηθεί από την πρόθεσή του να κρατήσει την Ελλάδα στον ίδιο ασφυκτικό έλεγχο. Το είχε δηλώσει προ καιρού ο Σόιμπλε και το επαναλαμβάνουν με πιο τεχνοκρατικό τρόπο στελέχη της Τρόικας. Ο μοχλός πίεσης που διαθέτει το ευρωιερατείο είναι το περιβόητο χρηματοδοτικό κενό. Η όχι αβάσιμη εκτίμηση, δηλαδή, ότι το ελληνικό δημόσιο δεν θα είναι σε θέση να πληρώνει τους τόκους και τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα.

Για τους Σαμαρά και Βενιζέλο η επιβολή ενός νέου Μνημονίου είναι πρωτίστως πολιτικό ζήτημα. Κι αυτό, επειδή προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση στην κοινή γνώμη ότι εάν τελειώσει το Μνημόνιο θα τελειώσουν οι δύσκολες ημέρες. Τα όσα ειπώθηκαν από τους δύο στη Θεσσαλονίκη τροφοδοτούν αυτή την εντύπωση. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Ακόμα κι αν τελικώς δεν επιβληθεί νέο Μνημόνιο, οι μνημονιακές πολιτικές των τελευταίων ετών έχουν κληροδοτήσει ένα πυκνό πλέγμα νομοθετικών ρυθμίσεων και αλλαγών, οι οποίες έχουν αλλάξει ριζικά το τοπίο.

Πλασματική εικόνα για την Οικονομία

Του Σταύρου Λυγερού

Η συζήτηση για το εάν θα υπάρξει και νέο Μνημόνιο έχει οπωσδήποτε το ενδιαφέρον της, αλλά δεν είναι το κρίσιμο ζήτημα. Οι κυβερνώντες προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση στην κοινή γνώμη ότι εάν τελειώσει το Μνημόνιο θα τελειώσουν και τα δεινά της κοινωνίας.

Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ακόμα κι αν ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ διαψευστούν και δεν υπογραφεί νέο Μνημόνιο, οι μνημονιακές πολιτικές των τελευταίων τεσσάρων ετών έχουν κληροδοτήσει ένα πυκνό πλέγμα νομοθετικών ρυθμίσεων και αλλαγών. Για την ακρίβεια, τα Μνημόνια έχουν σε μεγάλο βαθμό επιτελέσει την αποστολή τους. Χωρίς να υποβαθμίζονται ορισμένες θετικές παρεμβάσεις, ως σύνολο οι μνημονιακές πολιτικές έχουν προκαλέσει βαρύτατες βλάβες στην ελληνική οικονομία και κοινωνία.

O φούρνος του Τσίπρα

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

απο τη στήλη σημείο G

Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας, έγραφε ο Ελύτης. Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ ο μικρός ο μέγας, κοπιάρει ο Λυγερός. Δεν θα το έκανα θέμα, αν δεν ανίχνευα σ’ αυτό ένα σύνδρομο της μόδας, το οποίο θα ονομάσουμε «Φούρνος του Χότζα».

Διάβασα το χθεσινό άρθρο του Σταύρου Λυγερού στη Real News, με τίτλο «Όταν ο ‘μικρός ΣΥΡΙΖΑ’ πυροβολεί τον ‘μεγάλο ΣΥΡΙΖΑ’», με το οποίο επαναφέρει το θέμα της Σουλεϊμάν Σαμπιχά.

Το θέμα κατά την άποψή μου έχει κλείσει. Δεν αρνούμαι να πάρω θέση, το έχω άλλωστε ήδη κάνει, και μάλιστα εγκαίρως. Αλλά η συνεχής αναμόχλευσή του μονάχα την κυβερνητική ατζέντα εξυπηρετεί.

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι σ’ αυτό το άρθρο εντόπισα την επανάληψη ενός συνδρόμου πολύ του συρμού, το οποίο αποκαλώ «φούρνο του Χότζα». Σύμφωνα με το σύνδρομο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα που σύμφωνα με τις περισσότερες δημοσκοπήσεις διεκδικεί την πρώτη θέση στις Ευρωεκλογές, βρίσκεται συνεχώς σε κατάσταση στασιμότητας και πρέπει πάραυτα ν’ αλλάξει πολιτική και να υιοθετήσει την πολιτική που του υπαγορεύεται έξωθεν, αν θέλει να πάρει την εξουσία.

Η Ενωμένη Ευρώπη χωρίς φερετζέ

Του Σταύρου Λυγερού

Το δημοσκοπικό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ ανησυχεί τους Γερμανούς αλλά δεν είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν την πολιτική τους για την Ευρώπη προκειμένου να ενισχύσουν την κυβέρνηση Σαμαρά ενόψει ευρωεκλογών. Αναμφίβολα, όσο πλησιάζουμε προς τις κάλπες, τόσο το ευρωιερατείο θα προσφέρει εύσημα στους εκλεκτούς του στην Αθήνα. Θερμά λόγια θα ακούσουμε πολλά, αλλά στο κρίσιμο ζήτημα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους δεν αναμένεται η παραμικρή κίνηση. Για την ακρίβεια, στις παραμονές των ευρωεκλογών θα γίνει μια Σύνοδος του Eurogroup με σκοπό .να καλλιεργήσει αισιόδοξες προοπτικές, χωρίς όμως να αναλάβει συγκεκριμένη δέσμευση.

Μπορεί οι Σαμαράς και Βενιζέλος να δηλώνουν σε κάθε ευκαιρία ότι σε λίγους μήνες το Μνημόνιο θα είναι παρελθόν, αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ακόμα κι αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι το πολυδιαφημιζόμενο πρωτογενές πλεόνασμα είναι πλασματικό, είναι ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα αδυνατεί να πληρώνει τους τόκους για το δημόσιο χρέος. Η ελπίδα ότι μέσα στο 2014 θα καταφέρει να δανειστεί από τις αγορές είναι φρούδα.

Ο μύθος της οικονομικής εξυγίανσης

Του Σταύρου Λυγερού

Η ανελαστική στάση που τηρεί η τρόικα στις διαπραγματεύσεις που πραγματοποιούνται αυτές τις ημέρες επιβεβαιώνει ότι ο κόμπος φτάνει στο χτένι.

Η απροθυμία του ευρωιερατείου να διευκολύνει πολιτικά την κλυδωνιζόμενη κυβέρνηση δεν οφείλεται σε κάποιου είδους πολιτική αντιπάθεια προς τους Σαμαρά και Βενιζέλο. Το αντίθετο, μάλιστα. Στο Βερολίνο έχουν επίγνωση ότι τόσο υπάκουη κυβέρνηση δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξει στην Αθήνα. Θεωρούν, όμως, ότι δεν έχουν περιθώρια να κάνουν εκπτώσεις στην Ελλάδα. Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε ένα πολιτικό προηγούμενο που θα υπονόμευε το δόγμα της μονοδιάστατης λιτότητας.