Ο Σόιμπλε φεύγει ο Σοϊμπλισμός ενισχύεται

Του Γιάνη Βαρουφάκη

Ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε μπορεί να αποχώρησε από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών αλλά η καμπάνια του να χρησιμοποιήσει την κρίση του ευρώ ώστε να μετατρέψει την ευρωζώνη σε Σιδερένιο Κλουβί Λιτότητας (το ακριβώς αντίθετο μιας δημοκρατικής ομοσπονδίας) ζει και βασιλεύει.

Η άνοδος του FDP, του Κόμματος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, εξασφαλίζει πως η αποχώρηση του Δρ Σόιμπλε δεν θα ανατρέψει τις πολιτικές με τις οποίες εκείνος έκανε ό,τι ήταν δυνατόν ώστε η ευρωζώνη να μην μετεξελιχθεί σε βιώσιμη μακροοικονομία.

Τα λόγια του Σόιμπλε και εμείς

Του Διονύση Ελευθεράτου

Στην εποχή των τεράτων ανθεί και ένα (άλλο) είδος τερατολογίας 

O παλιός κόσμος πεθαίνει, ο νέος κό­σμος πασχίζει να γεννηθεί. Τώρα είναι η εποχή των τεράτων». Δεν γνωρίζουμε πόσο χρήσιμο μπορεί να αποδειχθεί στις ημέρες μας το γνωστό απόφθεγμα του Αντόνιο Γκράμσι, ιδίως όταν είναι πανθομολογούμενο στις τάξεις όσων θέλουμε να βοηθήσουμε στο «ξεγέννημα» του νέ­ου κόσμου ότι λίγα πράγματα καταφέρνουμε για αυτό, έως τώρα. Αν, όμως, διανύουμε όντως την εποχή των τεράτων, ας μην απορούμε που μας ζώ­νει (και) η τερατολογία. Λέγοντας τερατολογία, εν προκειμένω, δεν εννοούμε απαραιτήτως τις «τυπι­κές» μεταφυσικές αφηγήσεις. Η τερατολογία μπο­ρεί μια χαρά να απορρέει και από τη συνάρτηση του «ποιος μιλά» και του «τι λέει». Διότι τότε μπο­ρεί να αναδύονται τερατώδεις υποκρισίες, τερα­τώδεις αρλούμπες, ή τερατώδεις γενικολογίες. Κι όταν ένας τερατώδης κέρβερος της πλέον απάν­θρωπης λιτότητας, ο Β. Σόιμπλε, διατυπώνει με υποτιθέμενη …λύπη το συμπέρασμα πως «διευ­ρύνεται το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών», πως αυξάνεται «το αίσθημα της αδικίας», καθώς και ότι οι ισχυρότερες παγκοσμίως οικονομίες θα πρέπει να «αρχίσουν να περιορίζουν τις υπερβολές της παγκοσμιοποίησης», τότε πολλά μπορείς να επισημάνεις, να παραλληλίσεις, ή και προβλέψεις.

Ο Λαζόπουλος προσαρμόζεται ακόμα και μέσα στα σκατά

Kάποτε ο Βασίλης Ραφαηλίδης δεν έδειξε ιδιαίτερη συναδερφική αλληλεγγύη για τον Γιάννη Πρετεντέρη κι έγραψε: «Ο Ι. Κ. Πρετεντέρης έχει μια απίθανη προσαρμοστικότητα. Προσαρμόζεται ακόμα και μέσα στα σκατά». Ο Λάκης Λαζόπουλος είναι μάλλον ο δεύτερος που φτάνει σε αυτό το σημείο, φροντίζοντας επιμελώς να μετατρέψει σταδιακά τη σάτιρα του σε κάτι που θα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Να την κάνει σκατά.

Και το κατάφερε αυτό με την εμετική του δήλωση ότι «όταν ένας άνθρωπος είναι καθηλωμένος σε μία καρέκλα, σιγά σιγά το μυαλό του καθηλώνεται σε μία ιδέα», αναφερόμενος στον Βόφγκανγκ Σόιμπλε. Η επίθεση στη φυσική αδυναμία του Γερμανού υπουργού δεν είναι τυχαία, είναι ο εύκολος, αν και χυδαίος στόχος. Μια προσπάθεια σκόπιμου αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, που καλείτε να εστιάσει σε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Σόιμπλε, αντί για το οικονομικό του πρόγραμμα, που εντελώς τυχαία, αποδέχθηκει και εφαρμόζει με αξιοθαύμαστη συνέπεια η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.

O Αδόλφος Σόιμπλε και η Ίλσα Μέρκελ έχουν κυριεύει την Ευρώπη

Γράφει ο mitsos175

Είναι οπωσδήποτε εξοργιστική, προκλητική, ψευδής κι ανήθικη. Αλλά απολύτως αναμενόμενη κάθε προσπάθεια των ναζί που επανήλθαν στην εξουσία μέσω της ΕΕ, να αντιστρέψουν την Ιστορία, να ξεπλύνουν τα απάνθρωπα σαδιστικά εγκλήματα των δολοφόνων παππούδων τους, ρίχνοντας την ευθύνη στα θύματά τους.

O Αδόλφος Σόιμπλε και η Ίλσα Μέρκελ έχουν κυριεύσει την Ευρώπη. “Η αντίσταση θα έχει αντίποινα”. Αυτό δεν είναι το σλόγκαν κάθε τρομοκρατικής δικτατορίας; Αυτό έκαναν το 40 αυτό κάνουν και τώρα αλλά με άλλα μέσα. Αν και οι ναζί δεν έχουν μπέσα, σε εκτελούν έτσι κι αλλιώς.

Ποιός τελικά ακολούθησε το δρόμο του Σόιμπλε;

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Πολύς θόρυβος έγινε τις τελευταίες μέρες για το ότι – δήθεν – η εναλλακτική πορεία που εγώ πρότεινα στην κυβέρνηση, αντί για το νέο μνημόνιο, είναι η ίδια με του Σόιμπλε.

Ουδέν αναληθέστερον, έστω κι αν τα ΜΜΕ επικαλούνται “κυβερνητικές πηγές”.

Η ριζοσπαστική εναλλακτική λύση για την Ελλάδα περιλαμβάνει έξοδο από το ευρώ, με βαθιά διαγραφή του χρέους, δημόσια ιδιοκτησία και διοίκηση των τραπεζών, έλεγχο των κεφαλαιακών ροών, άρση της λιτότητας και πολλά άλλα μέτρα που και μόνο στο άκουσμά τους θα κινδύνευε με αποπληξία ο στυγνός Γερμανός δικηγόρος ο οποίος διαχειρίζεται το οικονομικό μέλλον της Ευρώπης.

Το γενικό περίγραμμα αυτής της λύσης υπάρχει από καιρό, αλλά δυστυχώς οι πολιτικές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια δεν επέτρεψαν ούτε καν το άνοιγμα της σχετικής συζήτησης, πόσο μάλλον την επεξεργασία και την ανοιχτή παρουσίασή της σην κοινωνία. Η επίσημη γραμμή ήταν ότι θα πετυχαίναμε συμφωνία μέσα στο ευρώ γιατί τελικά οι “εταίροι” θα έκαναν πίσω. Τους είχαμε στο χέρι … Υπήρχε τόση βεβαιότητα για τη θέση αυτή που δεν χρειαζόταν καν να συζητηθεί οποιαδήποτε άλλη επιλογή. Κι έτσι, όταν οι “εταίροι” μας άσκησαν τον αναμενόμενο ωμό εκβιασμό, καταντήσαμε να δεχτούμε ένα νέο μνημόνιο.

Από τον Σόιμπλε θα μάθουμε την τύχη της Ελλάδας

Του Γιώργου Δελαστίκ

Σχεδόν όλοι οι Ελληνες το έχουν πλέον καταλάβει: Οι Γερμανοί θα αποφασίσουν για την τύχη της Ελλάδας, ανεξάρτητα από το τι λένε οι κορυφαίοι παράγοντες της καγκελαρίας του Βερολίνου! «Κύριε Σόιμπλε, το φθινόπωρο θα είναι ακόμη η Ελλάδα μέλος της Ευρωζώνης;» ήταν η πρώτη ερώτηση που υπέβαλαν στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών οι δύο Γερμανοί δημοσιογράφοι της «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», στη μεγάλη και αποκλειστικά αφιερωμένη στη χώρα μας συνέντευξη που του πήραν και η οποία δημοσιεύθηκε στο φύλλο της Κυριακής της εφημερίδας της γερμανικής ελίτ.

Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: Αδίστακτος και ραδιούργος

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Είχα την τύχη (ή την ατυχία ίσως) να παρακολουθήσω εκ του σύνεγγυς τις δραστηριότητες του υπουργού Οικονομικών της Γερ­μανίας στην Ουάσιγκτον και μακρόθεν τις ομιλίες του και τις συνεντεύξεις του στη Νέα Υόρκη. Είναι ένας αδίστακτος και ραδιούργος άνθρωπος…

Πέρα από συμπάθειες και αντιπάθειες -εγώ κατατάσσω τον εαυτό μου σ’ αυτούς που τον αντιπαθούν, και το ομολογώ-, είναι ένας πανέ­ξυ­πνος άνθρωπος, που υποστηρίζει με πρωτό­γνω­ρο πάθος τα στρατηγικά συμφέροντα της πατρίδας του. Εχω συναντήσει και έχω καλύψει τις δραστηριότητες προέδρων, πρωθυπουργών και υπουργών. Τούτος ο πολιτικός, λοιπόν, είναι διαφορετικός. Και είτε μας αρέσει είτε όχι, εργάζεται νυχθη­μερόν για την πατρίδα του, τη Γερμανία.

Τα βρόμικα χέρια του «ιππότη της αρετής»

Για να μην ξεχνάμε ποιοι μας κουνάν το δάκτυλο…

Πολλοί έχουν κατά καιρούς σχολιάσει ότι την πραγματική εξουσία στο Βερολίνο δεν την έχει η καγκελάριος Μέρκελ, αλλά ο υπουργός της των Οικονομικών, ο «λευκός ιππότης του νόμου και της αρετής», Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Πράγματι, ενώ η καγκελάριος προστατεύει τη δημόσια εικόνα της, αποφεύγοντας να εκτεθεί σε καταστάσεις που θα την κάνουν λιγότερο δημοφιλή στους Γερμανούς ψηφοφόρους, ο κ. Σόιμπλε αναλαμβάνει -με ευχαρίστηση, όπως δείχνει το ύφος του- όλες τις «βρομοδουλειές».

Με σταθερότητα και μεθοδικότητα, επιβάλλει τη «μαστίγωση» των περιφερειακών χωρών της Ευρωζώνης, επιβάλλοντας τα μέτρα που εξυπηρετούν το συμφέρον της Γερμανίας, ασχέτως αν αυτά σημαίνουν ότι οι χώρες που βρίσκονται σε κρίση βυθίζονται σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση, ανεργία και κοινωνική διάλυση.