Τι δείχνουν οι πρώτες μέρες της κυβέρνησης Μητσοτάκη

Της Βασιλικής Σιούτη

Το έργο και οι αστοχίες της νέας κυβέρνησης ― Μακεδονικό, προσφυγικό και ασφάλεια παραμένουν οι τρεις παγίδες της

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι υπουργοί του προσπάθησαν να δείξουν από την πρώτη μέρα ότι θα ήταν εντελώς διαφορετικοί από τους προηγούμενους. Επιχείρησαν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι είχαν έτοιμο σχέδιο διακυβέρνησης και ήταν καλά προετοιμασμένοι, ότι είχαν όρεξη για σκληρή δουλειά και θα πήγαιναν στα γραφεία τους από τα ξημερώματα.

Σχεδόν δύο μήνες μετά, τα κυβερνητικά στελέχη φέρονται ικανοποιημένα, εκτιμώντας ότι οι πρώτες εντυπώσεις κερδήθηκαν σχετικά εύκολα. Τα δύσκολα, ωστόσο, είναι μπροστά τους και υπάρχουν ήδη οι πρώτες απογοητεύσεις από επιλογές, πράξεις και παραλείψεις.

Ο νέος πρωθυπουργός μπορεί να έπεισε ότι θα κυβερνήσει διαφορετικά από τον προκάτοχό του και κατόρθωσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των ψηφοφόρων του τις πρώτες 2-3 εβδομάδες. Ο ενθουσιασμός των πρώτων ημερών, όμως, έχει αρχίσει να υποχωρεί. Τώρα χρειάζεται να πείσει για την αποτελεσματικότητά του και μένει να αποδειχθεί υπέρ ποίων θα κυβερνήσει.

Σκοπιανό: Από τον καιροσκοπισμό στην ξεφτίλα…

Του Δημήτρη Μηλάκα

Ο καιροσκοπισμός και η ξεφτιλα συντηρεί την υπόθεση των Σκοπίων από τη στιγμή της εμφάνισής της στην εγχώρια πολιτική σκηνή και επικαιρότητα- από το μακρινό 1992-93- και τη συνοδεύει μέχρι και σήμερα.

Τότε, το 1992, η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη προσπαθώντας να ικανοποιήσει πιεστικά αμερικανο-γερμανικά… αιτήματα επιχείρησε ένα συμβιβασμό. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Η κυβέρνηση έπεσε, καθώς εγχώρια μεγάλα συμφέροντα πόνταραν στην «εθνική υπόθεση» και την μετέτρεψαν σε εκρηκτική ύλη για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Τότε, το μακρινό 1993 ο Ανδρέας Παπανδρέου ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε όσους στενούς συνεργάτες του, τολμούσαν να σημειώσουν ότι «πρόεδρε , μήπως σηκώνουμε πολύ ψηλά τον πήχη μ’ αυτήν την υπόθεση» τους επανέφερε στην τάξη και στον πολιτικό ρεαλισμό: «μα δεν βλέπετε ότι ακουμπάμε την καρέκλα της εξουσίας»…

Η ΕΡΤ, το Χρηματιστήριο και τα πόθεν έσχες πολιτικών και δικαστών

Της Βασιλικής Σιούτη

Το Σκοπιανό, οι τράπεζες και το ανελέητο παιχνίδι για τον έλεγχο των ΜΜΕ και της Δικαιοσύνης κυριάρχησαν στην πολιτική επικαιρότητα την εβδομάδα που μας πέρασε και θα εξακολουθήσουν να κυριαρχούν και τις επόμενες μέρες. Σχετικά με το Σκοπιανό, το μπαλάκι βρίσκεται στην ΠΓΔΜ και στα χέρια του πρωθυπουργού της Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος κάνει τα πάντα προκειμένου να εγκριθεί η Συμφωνία των Πρεσπών από το Κοινοβούλιο της χώρας του.

Την ερχόμενη Τρίτη αναμένεται να γίνει η πρώτη ψηφοφορία και τότε θα μάθουμε αν τελικά θα τα καταφέρει ή όχι. Από το αποτέλεσμα αυτό θα κριθούν και οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, αφού η έγκριση της συμφωνίας επηρεάζει τους σχεδιασμούς του Αλέξη Τσίπρα για το πότε θα γίνουν εκλογές.

Πιέζει ο χρόνος για τη συμφωνία των Πρεσπών

Του Δημήτρη Μηλάκα

Η κυβέρνηση βιάζεται να νομιμοποιήσει την απόφασή της για τη συμφωνία των Πρεσπών με κύρωση από τη Βουλή

Αντιμέτωπες με τα (πολιτικά) προβλήματα που δημιούργησε η μεγάλη αποχή στο δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής στην ΠΓΔΜ βρίσκονται οι κυβερνήσεις των Τσίπρα και Ζάεφ. Κοινό πρόβλημα και για τους δύο πρωθυπουργούς είναι η πιθανότητα να μην καταφέρουν να ανταποκριθούν στη δέσμευση που είχαν αναλάβει έναντι των ΗΠΑ για μια ταχεία και ομαλή τακτοποίηση των σχέσεων μεταξύ των χωρών, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία της ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας στα Δυτικά Βαλκάνια.

Η απροθυμία που επέδειξε η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της ΠΓΔΜ να νομιμοποιήσουν με τη συμμετοχή τους το δημοψήφισμα για την αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας της χώρας τους δεν φαίνεται να πτοεί ούτε τον Ζάεφ ούτε τον Τσίπρα, οι οποίοι εμφανίζονται αποφασισμένοι να προχωρήσουν την τήρηση της διαδικασίας που έχει συμφωνηθεί για την επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών…

Δημοψήφισμα αλά βαλκανικά: προκαταλήψεις, άγνοια και ευσεβείς πόθοι

Της Βασιλικής Σιούτη

Όλες οι πολιτικές εξελίξεις την εβδομάδα που πέρασε

Το θέμα της επίσημης ονομασίας του κράτους της ΠΓΔΜ είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί τα Σκόπια και την Αθήνα εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από την εποχή της ανεξαρτησίας της μικρής αυτής χώρας που ανήκε κάποτε στην ενιαία Γιουγκοσλαβία. Η διένεξη αυτή ήταν πάντα μια ενοχλητική υπόθεση για την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, που επιθυμούσαν να κλείσει, για λόγους χρησιμότητας της ΠΓΔΜ κυρίως, χωρίς να μπαίνουν ποτέ στην ουσία της υπόθεσης. Το εάν η Ελλάδα είχε ή όχι δίκιο στους ισχυρισμούς της ήταν κάτι που δεν ενδιέφερε κανέναν πολιτικό στη Δύση. Το ίδιο και η Ιστορία της Μακεδονίας.

Δημοσιογράφοι στο αυτόφωρο και προεκλογικό κλίμα

Της Βασιλικής Σιούτη

Η μήνυση του Πάνου Καμμένου στους δημοσιογράφους της εφημερίδας «Φιλελεύθερος» μετά από ρεπορτάζ για τα κονδύλια του προσφυγικού και η αυτόφωρη διαδικασία που ακολούθησε στοίχισε στην κυβέρνηση ακριβά. Εκεί που ο Αλέξης Τσίπρας πάσχιζε να βγάλει από πάνω του τη ρετσινιά του «επικίνδυνου λαϊκιστή», με τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές να του βάζουν πλάτη, ο κυβερνητικός του εταίρος με την κίνηση αυτή πέτυχε ένα σοβαρό πλήγμα στο νέο προφίλ που χτίζει. Την επίθεση του Πάνου Καμμένου, μάλιστα, την επιδοκίμασε και το Μέγαρο Μαξίμου.Με non paper που έστειλε σε δημοσιογράφους, όχι μόνο υπερθεμάτιζε αλλά χαρακτήριζε τη συγκεκριμένη εφημερίδα «τοξική».

Η ΝΔ εκμεταλλεύτηκε το γεγονός, φροντίζοντας να το γνωστοποιήσει στην Ε.Ε., ειδικά στα αδελφά κόμματα, πολιτικοί των οποίων δεν δίστασαν να αναδείξουν το θέμα, φέρνοντας σε δύσκολη θέση τους σοσιαλιστές που προσπαθούν εδώ και καιρό να υποστηρίξουν τον Έλληνα πρωθυπουργό. Η κυβέρνηση εμφανίστηκε στην Ε.Ε. να διώκει δημοσιογράφους που δεν της είναι αρεστοί, κάτι που δύσκολα μπορούσαν να αντικρούσουν ακόμα και οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Περιμένοντας το Βερολίνο

Της Βασιλικής Σιούτη

Να πείσει το Βερολίνο να του δώσει πολιτικό χρόνο προσπαθεί απεγνωσμένα ο Αλέξης Τσίπρας αυτές τις μέρες. Για τον λόγο αυτόν επιδιώκει με κάθε μέσο τη μετάθεση της περικοπής των συντάξεων, που έχει ψηφίσει η κυβέρνησή του για να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου. Αν δεν πείσει τους δανειστές να του δώσουν την άδεια να το αναβάλει, γνωρίζει ότι το πολιτικό κόστος θα είναι μεγάλο.

Στην προσπάθειά του αυτή χρησιμοποιεί ως όπλο τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία, αν γίνει αποδεκτή από τους πολίτες της ΠΓΔΜ, θα έρθει για κύρωση στην ελληνική Βουλή περίπου μεταξύ Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου. «Δώστε μου πολιτικό χρόνο για να περάσω τη Συμφωνία των Πρεσπών» είναι το μήνυμά του προς τους δανειστές, γνωρίζοντας ότι το Βερολίνο επιθυμεί διακαώς να κλείσει το θέμα, σχεδόν όσο και οι ΗΠΑ.

Το πολιτικό παζάρι της ΔΕΘ

Της Βασιλικής Σιούτη

Η έναρξη της πολιτικής σεζόν είθισται να ξεκινά κάθε χρόνο με τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, όπου το στίγμα δίνει συνήθως ο εκάστοτε πρωθυπουργός με τις εξαγγελίες του.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα πολιτικό πανηγύρι χωρίς ουσία, μια κατάσταση πολιτικής καθυστέρησης. Το σκηνικό θυμίζει δεκαετία του ’50, με τους τοπικούς άρχοντες να βάζουν τα καλά τους για να υποδεχτούν την κεντρική πολιτική ηγεσία που αισθάνεται υποχρεωμένη να εξαγγείλει παροχές και πελατειακές πολιτικές, σαν τον Κωνσταντάρα όταν υποδύεται τον πολιτικό σε ασπρόμαυρη ελληνική ταινία.

Τα πολιτικά επιτελεία και φέτος προετοιμάζονται πυρετωδώς για την επικοινωνιακή περφόρμανς των αρχηγών στη Θεσσαλονίκη. Για την αντιπολίτευση η δουλειά είναι εύκολη. Μπορεί να λέει ανέξοδα ό,τι θέλει, όπως συνηθίζεται στη χώρα μας. Και για τον πρωθυπουργό, όμως, δεν είναι και πολύ δύσκολη, καθώς η επικοινωνία είναι ο τομέας στον οποίο διαπρέπει και το επιτελείο του συχνά επαίρεται γι’ αυτό.

«Τις μέρες που θα ψηφίζονται τα νέα μέτρα, ο λαός θα βλέπει Μουντιάλ!»

Της Βασιλικής Σιούτη

Η τακτική του «προ τετελεσμένου γεγονότος» του Α. Τσίπρα και το πραγματικό παράλληλο πρόγραμμα της κυβέρνησής του

Τα κυβερνητικά στελέχη συχνά επαίρονται ότι η κυβέρνηση Τσίπρα είναι η μόνη που έχει θέσει στη βούληση του ελληνικού λαού το μνημόνιό της και άρα διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση για όσα πράττει. Ο ισχυρισμός αυτός δεν είναι ορθός, γιατί ο Αλέξης Τσίπρας προσέφυγε σε εκλογές, αφού είχε ψηφίσει το τρίτο μνημόνιο, ενώ είχε ακριβώς την αντίθετη εντολή, τόσο από την εκλογική αναμέτρηση που ανέδειξε την κυβέρνησή του όσο και από το δημοψήφισμα.

Αυτό που έγινε στις δεύτερες εκλογές του 2015 ήταν ότι ο ταλαντούχος τακτικιστής Τσίπρας έφερε τον ελληνικό λαό προ τετελεσμένου γεγονότος. Το τρίτο μνημόνιο ήταν ήδη νόμος του κράτους όταν έγιναν οι εκλογές.

Την ίδια τακτική ακολουθεί και σήμερα στα δημοσιονομικά – οικονομικά αλλά και στα εθνικά ζητήματα. Δεσμεύει τη χώρα ως το 2022, δηλαδή και την επόμενη κυβέρνηση, με τα επικαιροποιημένα μνημόνια, το Μεσοπρόθεσμο και όλα όσα συμφωνεί με τους δανειστές, χωρίς να διαθέτει καμία πολιτική νομιμοποίηση γι’ αυτό. Χωρίς να ρωτήσει κανέναν, αποφασίζει μέτρα για την επόμενη τετραετία.

Πρωτεύουσά μας η Κωνσταντινούπολη

by Skouliki Tom

Νέο μέτωπο άνοιξε σήμερα μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τη δήλωση του υποψήφιου ευρωβουλευτή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Στέλιου Κούλογλου, ο οποίος, μιλώντας σε ενημερωτικό portal της ΠΓΔΜ, είπε ότι ο Αντώνης Σαμαράς, ως Υπουργός Εξωτερικών το 1992, ευθύνεται για τη διόγκωση του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων, γιατί ήθελε να κάνει καριέρα εκμεταλλευόμενος εθνικά ζητήματα.

Μάλιστα, ο Στέλιος Κούλογλου πρόσθεσε ότι ο ίδιος αποκαλεί τη Μακεδονία με το όνομά της, δηλαδή Μακεδονία, ενώ όταν πάει γήπεδο αποκαλεί τους οπαδούς του ΠΑΟΚ με το δικό τους, δηλαδή Βούλγαρους.