Ένας «κακομαθημένος» υπουργός

Κάτι τον πιάνει τον κύριο υπουργό Αναπτύξεως με τις καταλήψεις και θυμάται τον γνωστό εαυτό του. Ο Αδ. Γεωργιάδης, μετά το ρεσιτάλ επίδειξης αυταρχισμού (υποστήριξε ότι οι μαθητές που κάνουν καταλήψεις είναι «κακομαθημένοι» και αρνήθηκε να μιλήσει με μαθήτρια) σήμερα ανέβασε φωτογραφίες με καταστροφές σε σχολεία. Ξέχασε (;), βέβαια, να ενημερώσει από πότε είναι οι φωτογραφίες. Μετά την κατακραυγή, έκανε νέα ανάρτηση για να ζητήσει και τα ρέστα!

«Οι ηλίθιοι ηλίθιο τον αποκαλούνε, και οι βρωμεροί τον λένε βρωμερό»

Του Γεράσιμου Χολέβα

Περισπούδαστο άρθρο υπό τον τίτλο «Ο κομμουνισμός των ηλιθίων» έγραψε ο αρθρογράφος της «Καθημερινής», κύριος Πάσχος Μανδραβέλης. Το πόνημα του καταλήγει ως εξής:

«Να σημειώσουμε ότι και ο 66χρονος συνταξιούχος εκπαιδευτικός, που γύρισε από τους Αγίους Τόπους, πήγε πρώτα στο νοσοκομείο της Αμαλιάδας (διασπείροντας τον ιό), μετά στο νοσοκομείο του Πύργου (χάνοντας χρόνο) και κατέληξε (δυστυχώς και μεταφορικώς) στο νοσοκομείο του Ρίου. Τόσο καλό είναι το Δημόσιο Σύστημα Υγείας για το οποίο τα «νεοφιλελεύθερα παπαγαλάκια» δεν πρέπει να ομιλούν».

Όχι άλλον «φιλελευθερισμό», γκώσαμε

Του Θάνου Καμήλαλη

Το συμπέρασμα των τελευταίων εβδομάδων, είναι ότι το αυτό το πράγμα που θέλει να πλασάρει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τα πολλά της εξαπτέρυγα ως «φιλελευθερισμός», δεν αντέχεται. Χρειαζόμαστε μία ανάσα, λίγες μέρες έστω διάλειμμα. Μετά από σκέψεις για ξερονήσια για πρόσφυγες, αποθέωση του πελατειακού κράτους στις αποφάσεις για τις διοικήσεις των νοσοκομείων, χειροκροτήματα για το κρεσέντο αστυνομικής βίας και φρένο στη συνταγματική απαγόρευση των διακρίσεων, το μόνο που δεν μας έλειπε ήταν μία επιστολή – βούρκος του Απόστολου Δοξιάδη, φρεσκοδιορισμένου σε πρόγραμμα για τα προσφυγόπουλα, κατά δημοσιογράφου.

Τον Δοξιάδη εγώ πάντως ομολογώ ότι δεν τον ήξερα. Ή μάλλον είχα υπόψιν μου έναν αρθρογράφο – περσόνα, από αυτούς που είναι «κάποιοι», χωρίς να μπορούν πολλοί να προσδιορίσουν τι ακριβώς . Mου πήρε επίσης πολλή ώρα για να καταλάβω ποια θέση έλαβε ακριβώς στον κρατικό μηχανισμό, στο πρόγραμμα για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Το πιο ακριβές που βρήκα είναι «βοηθός της εθνικής συντονίστριας». Την ώρα που συνειδητοποιούσα ότι θεωρείται «διανοούμενος» έπεφτα σε έναν βούρκο, μία χυδαιότατη επιστολή κατά του δημοσιογράφου, Δημήτρη Μανιάτη, που κατέληγε σε ένα έμμεσο αίτημα προς τη διεύθυνση των «Νέων» να τον απολύσει.