Home

Παν. Κονδύλης: Ο πελατειακός χαρακτήρας των νεοελληνικών κομμάτων και η εκποίηση του κράτους…

Leave a comment

ARKAS -The Original Page

Όπως η εξ αντικειμένου ένταξη της Ελλάδας στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα είχε ουσιώδεις επιπτώσεις στην οικονομία της, έτσι και η παράλληλη ένταξη της στο διεθνές πολιτικό σύστημα, και μάλιστα σε εποχή συνεχούς όξυνσης του ανατολικού ζητήματος, επέδρασε αποφασιστικά πάνω στη διαμόρφωση των πολιτικών της δομών. Η εισαγωγή τού βασιλευόμενου κοινοβουλευτισμού στη χώρα, και μάλιστα πάνω στη βάση της καθολικής ψηφοφορίας, δεν υπήρξε αναγκαια κι αναπόδραστη απόρροια εσωτερικών διεργασιών, αλλά κατά πρώτο λόγο η απάντηση των Δυτικών Δυνάμεων στην ανυπακοή της οθωνικής κυβέρνησης σε κρίσιμα θέματα εξωτερικής πολιτικής (υποστήριξη των αλυτρώτων κτλ.) και συνάμα το μέσο, με το όποιο οι Δυνάμεις αυτές φαντάζονταν ότι στο έξης θα μπορούσαν να ασκήσουν πιο τελεσφόρα την επιρροή τους. Άλλα, ανεξάρτητα από τα αίτια της, η εισαγωγή του κοινοβουλευτισμού έθεσε σε κίνηση διαδικασίες πού αποδείχθηκαν κρίσιμες για τον σχηματισμό της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας τού νεοελληνικού κράτους. Με άλλα λόγια, ο μηχανισμός της λειτουργίας του κράτους διαμορφώθηκε ως εν μέρει τερατογενετικό και εν μέρει ιλαροτραγικό αποτέλεσμα της διασταύρωσης των πιο προηγμένων τοτινών πολιτικών θεσμών, Όπως ο κοινοβουλευτισμός και η καθολική ψηφοφορία, με μιά κοινωνία διεπόμενη από πατριαρχικές σχέσεις, στάσεις, νοοτροπίες και άξιες.

Πριν από την εισαγωγή, ή μάλλον την επιβολή, του κοινοβουλευτισμού το κράτος ήταν υποτυπώδες και, παρά τη συχνά γραφική απλώς επίφαση της βασιλικής αυταρχίας, μόλις μετά βίας συγκρατούσε σε μιάν ενότητα τους τοπικούς πόλους ισχύος, καθώς δεν κατείχε ούτε καν το μονοπώλιο της ένοπλης βίας· σε σχέση με το κράτος της οθωμανικής περιόδου είχε κάνει βέβαια ορισμένα βήματα προς την κατεύθυνση του σύγχρονου έννομου κράτους, όμως οι νόμοι και τα διατάγματά του σε πλείστες όσες περιπτώσεις δεν έφθαναν ίσαμε τη βάση της κοινωνίας, όπου η ζωή ρυθμιζόταν από το πατριαρχικό εθιμικό δίκαιο. More

Ένας φιλόξενος φιλοξενούμενος…

Leave a comment

Ένας φιλόξενος φιλοξενούμενος…

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σοφία Παπασπυρίδωνος, Γιώργος Παπαϊωάννου

Ο Carlos Latuff με Έλληνες σκιτσογράφους στην Αθήνα, μια ξεχωριστή συνάντηση

Όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, ο Βραζιλιάνος σκιτσογράφος Carlos Latuff βρέθηκε στην Ελλάδα τις προηγούμενες βδομάδες, φιλοξενούμενος του Δρόμου και του Resistance Festival. Ο Latuff συμμετείχε στις εκδηλώσεις του φεστιβάλ και βρήκε την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με τους ανθρώπους που παρακολουθούν και αγαπούν τη δουλειά του από τη χώρα μας. Ήταν μάλιστα ομιλητής στην εκδήλωση με θέμα «Πολιτισμός και ατομική-συλλογική χειραφέτηση». Δεν έφτανε όμως μια ομιλία για να αξιοποιηθεί η παρουσία του στην Ελλάδα. Έτσι, ο Δρόμος οργάνωσε το Σάββατο 14 Οκτωβρίου, στο στέκι της εφημερίδας, στο Κτίριο 11δ, στην οδό Ρεθύμνου 11 στην Αθήνα, μια συνάντηση του Βραζιλιάνου σκιτσογράφου με Έλληνες συναδέλφους του.

Οι περισσότεροι, ίσως όλοι εκτός από όσους ήταν πράγματι αδύνατον να παραβρεθούν, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και, κάπως έτσι, μια ξεχωριστή βραδιά έγινε πραγματικότητα. Το κλίμα της συνάντησης, αφήνουμε να το περιγράψουν καλύτερα οι σκιτσογράφοι, των οποίων μερικές δηλώσεις φιλοξενούμε στις διπλανές στήλες. Όσο για το περιεχόμενό της, αυτό –πέρα από τα αστεία, τα πειράγματα και τα… αλληλοσκιτσαρίσματα των καλλιτεχνών– χρωματίστηκε από μια πραγματικά ενδιαφέρουσα συζήτηση για μια μεγάλη γκάμα από θέματα πολιτικού και ευρύτερου ενδιαφέροντος. More

Αν οι υποστηρικτές του ακραίου κέντρου ήταν παρόντες σε ιστορικά γεγονότα

Leave a comment

Πώς θα ήταν μερικές από τις σημαντικότερες ιστορικές στιγμές αν βρίσκονταν εκεί και οι σύγχρονοι υποστηρικτές του Κέντρου;

Η Πολωνή σκιτσογράφος Kasia Babis δοκιμάζει να τους τοποθετήσει δίπλα στον Χίτλερ, ανάμεσα στην Κου-Κλουξ-Κλαν και Αφροαμερικανούς και στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις. More

Το μυστικό του Γιάννη

3 Comments

Περικλής Κοροβέσης - Εφημερίδα των Συντακτών

του Περικλή Κοροβέση

Το 1960, μια ομάδα νεαρών Πειραιωτών, ανάμεσά τους και ο υποφαινόμενος, έβγαζε ένα περιοδικό, ονόματι «Αύριο». Κάποιοι από μας κρυφοέγραφαν και οι πιο θαρραλέοι δημοσίευαν τα πρώτα ποιήματά τους.

Ανάμεσά μας κυκλοφορούσε η φήμη πως αν κάποιος θέλει να γίνει λογοτέχνης, πρέπει να πάει στην Κοκκινιά και να ακούσει τους πρόσφυγες να λένε τις ιστορίες τους. Και όσοι είχαμε φίλους από αυτά τα μέρη αξιοποιούσαμε αυτό το προνόμιο που μας δόθηκε. Και όντως ήταν μια προφορική βιβλιοθήκη, κατά κανόνα σε μια αυλή, με κληματαριά και οπωροφόρα δέντρα, με βασιλικούς, γαρουφαλιές και τριανταφυλλιές.

Πολύ αργότερα έμαθα από έναν Κονγκολέζο φίλο μου πως στην Αφρική λένε: «Οταν πεθαίνει ένας γέρος καίγεται μια βιβλιοθήκη». Πόσες βιβλιοθήκες να έχουν καεί άραγε στην Κοκκινιά, στη Νέα Ιωνία ή τη Νέα Σμύρνη; More

Γερμανικές εκλογές, το συμπέρασμα

Leave a comment

μακρης-σκιτσο-γελοιογραφια-καθημερινη-04-03-2012