«Σάββα, παιδί μου, πέτα τον έξω»!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Η «επέτειος» της ντροπής: Πριν από 21 χρόνια ο Οτσαλάν έπεφτε στα χέρια των Τούρκων με εμπλοκή της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – Σημίτη.

***

Στις 15 Φλεβάρη 1999, πριν ακριβώς από 21 χρόνια, ο Οτσαλάν έπεφτε στα χέρια των Τούρκων, με εμπλοκή της τότε ελληνικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον κ.Σημίτη.

Την επόμενη μέρα, κι ενώ ο ελληνικός λαός είχε σαστίσει μαθαίνοντας τι είχε συμβεί την προηγούμενη νύχτα στην ελληνική πρεσβεία στην Κένυα, τέθηκε στον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο μια ερώτηση που ουδέποτε είχε τεθεί μέχρι τότε σε εκπρόσωπο κυβέρνησης: «Ποιος είναι ο ορισμός που δίνει η κυβέρνησή σας στις έννοιες “φιλότιμο” και “αξιοπρέπεια”;»,ήταν η ερώτηση…

«Είναι μακέτο τούτο το έργο;*»

Του Γεράσιμου Χολέβα

Ο Κώστας ο Σημίτης κυβέρνησε την Ελλάδα για 8 χρόνια, από το 1996 έως το 2004.  Ποιος είναι ο Κώστας Σημίτης; Ας θυμηθούμε τον «εκσυγχρονιστή πρωθυπουργό».

Η «ισχυρή Ελλάδα» του Σημίτη

Ο Κώστας ο Σημίτης «μας έβαλε στην ΟΝΕ»… Η φωτογραφία αριστερά αποτελεί… ιστορικό ντοκουμέντο, για τη σύγχρονη Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός της χώρας ανέμιζε τα ευρώ και πανηγύριζε.

Και τι δεν ακούγαμε τότε… Ακούγαμε για την «ισχυρή Ελλάδα», που ετοιμάζεται να μπει στον «σκληρό πυρήνα της ΕΕ» και για το νέο σύμβολο, το ευρώ. Η χώρα, έλεγαν, θα πάψει να είναι ο φτωχός συγγενής, θα πάψει να μελαγχολεί και να μεμψιμοιρεί. Μια «υπερήφανη Ελλάδα» γεννιόταν…

Ελληνοτουρκικά: Ο Κώστας Σημίτης κινδυνολογεί ή κάτι ξέρει;

Του Δημήτρη Μηλάκα

Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης με άρθρο του στην Καθημερινή της Κυριακής συνόψισε όλα όσα τον τελευταίο καιρό ακούγονται στο διπλωματικό παρασκήνιο περί της πιθανότητας ενός σφοδρού ελληνοτουρκικού επεισοδίου, το οποίο πιθανότατα θα ξεσπάσει λίγο πριν ή λίγο μετά τις εκλογές και θα υποχρεώσει την ελληνική πλευρά να διαπραγματευθεί θέματα εθνικής κυριαρχίας και να συμβιβαστεί με οδυνηρό τρόπο. Στο ίδιο άρθρο ο Κ. Σημίτης μάλιστα προτρέπει την επόμενη κυβέρνηση (και γενικότερα το πολιτικό σύστημα της χώρας) να προχωρήσει και να επισπεύσει τον συμβιβασμό (πριν την εκδήλωση του επεισοδίου) καθώς η χώρα δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την τουρκική ισχύ.

Οι επισημάνσεις/προειδοποιήσεις του Κώστα Σημίτη, διατυπωμένες, μια μέρα πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, εκλαμβάνονται από πολλούς, ως άλλο ένα «συστημικό κόλπο» που έχει στόχο τον εκφοβισμό και την εξώθηση των ψηφοφόρων προς συντηρητικές πολιτικές επιλογές για την ανάδειξη μιας ισχυρής κυβέρνησης που θα μπορέσει να διαχειριστεί στιβαρά και υπεύθυνα το ενδεχόμενο της επανάληψης μιας κρίσης τύπου Ιμίων.

«Σάββα, παιδί μου, πέτα τον έξω»!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Η «επέτειος» της ντροπής: Πριν από 20 χρόνια ο Οτσαλάν έπεφτε στα χέρια των Τούρκων με εμπλοκή της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – Σημίτη.

***

Στις 15 Φλεβάρη 1999, πριν ακριβώς από 20 χρόνια, ο Οτσαλάν έπεφτε στα χέρια των Τούρκων, με εμπλοκή της τότε ελληνικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον κ.Σημίτη.

Την επόμενη μέρα, κι ενώ ο ελληνικός λαός είχε σαστίσει μαθαίνοντας τι είχε συμβεί την προηγούμενη νύχτα στην ελληνική πρεσβεία στην Κένυα, τέθηκε στον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο μια ερώτηση που ουδέποτε είχε τεθεί μέχρι τότε σε εκπρόσωπο κυβέρνησης: «Ποιος είναι ο ορισμός που δίνει η κυβέρνησή σας στις έννοιες “φιλότιμο” και “αξιοπρέπεια”;»,ήταν η ερώτηση…

Θρασύς ή βλαξ;

Έχει αποδειχτεί εμπειρικά και τεκμηριωθεί επιστημονικά. Τα πιο επικίνδυνα για τις κοινωνίες είναι τα τομάρια με ανθρώπινο πρόσωπο, τα σιγανά ποτάμια, οι δολοφόνοι με τα γάντια. Τα μεγαλύτερα γνωστά φαγοπότια, οι πιο μαζικές λεηλασίες και οι πιο χοντρές μίζες που αποκαλύφθηκαν, έγιναν επί πρωθυπουργίας Σημίτη. Χρηματιστήριο, Ολυμπιακοί Αγώνες, Siemens κ.λπ., οι χειρότερες αρπαγές που ρήμαξαν εκ θεμελίων την κοινωνία μεταφέροντας τον πλούτο από τους πολλούς στους λίγους και τους ξένους. Χρηματιστήριο, Ολυμπιακοί Αγώνες, Siemens κ.λπ. Χρειάζεται να υπενθυμίσει κανείς κάτι άλλο; Και τα πρόσωπα που εμπλέκονται;

Έχει, λοιπόν, θράσος ο γυμνοσάλιαγκας που μας λέει ότι δεν έχει καμία ευθύνη που όλα αυτά έγιναν επί πρωθυπουργίας του, γιατί δεν ήξερε!

Σςςς, οι φιλελεύθεροι κοιμούνται

«…τεμάχια σαπρών ξύλων από ξεχώματα, ήτοι ανακομιδάς ανθρωπίνων σκελετών, λείψανα από χρυσές γόβες ή χρυσοκέντητα υποκάμισα νεαρών γυναικών, συνταφέντα ποτέ μαζί των, βόστρυχοι από κόμας ξανθάς, και άλλα του θανάτου λάφυρα». Παπαδιαμάντης, Το Μοιρολόγι της φώκιας

Παγωμένος άνεμος φυσάει στο κοιμητήρι των φιλελευθέρων. Από τους «νουνεχείς» δεξιούς και τους κοσμοπολίτες συντηρητικούς μέχρι τις εκσυγχρονιστικές παρυφές της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας δεν ακούγεται τίποτα. Υπό κανονικές συνθήκες ο χώρος στοχάζεται, παράγει ιδέες, προωθεί τομές. Σήμερα τον τόνο δίνουν οι θιασώτες του ταλιμπανικού νεοφιλελευθερισμού. Στα social media (και κάποια παραδοσιακά) ακούγονται μόνο κάτι «φιλελεύθερα» attention whores. Κατάντησε ο χώρος αυτός μόνο συνεκτικό ιστό να έχει τον λυσσαλέο αντισυριζαϊσμό. Αλλά τι να το κάνεις; Σε αυτόν είναι καλύτερος ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Τα «προβλήματα της χώρας» απασχολούν τον Κώστα Σημίτη

Του Γεράσιμου Χολέβα

«…άλλα είναι τα προβλήματα της χώρας και δεν λύνονται με τη σκανδαλολογία» – Ο πρώην πρωθυπουργός μίλησε («μέσω των “Νέων”») για την υπόθεση Παπαντωνίου. Να σημειωθεί ότι αυτή τη φορά δεν είπε «όποιος έχει στοιχεία να πάει στον εισαγγελέα».

Ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης,  μίλησε «μέσω των “Νέων”» (εδώ) και της στήλη «Στίγμα» του Γιώργου Παπαχρήστου. Μεταξύ άλλων, λοιπόν, μίλησε και για την υπόθεση Παπαντωνίου.  Αντιγράφουμε από το σχετικό δημοσίευμα (οι υπογραμμίσεις δικές μας). 

Ιμια: 22 χρόνια μετά…

του Νίκου Μπογιόπουλου

Ήταν 30 προς 31 Γενάρη 1996. Το βράδυ των Ιμίων. Συμπληρώθηκαν 22 χρόνια.

Η άθλια καπηλεία καλά κρατεί. Και η υποκρισία, επίσης.

Στην κορυφή των πατριδοκάπηλων βρίσκονται τα χιτλεροειδή της «Χρυσής Αυγής». Που λερώνουν τη μνήμη των τριών παλικαριών που χάθηκαν εκείνο το βράδυ (του υποπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση,του υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκουκαι του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού). Που σπεκουλάρουν πάνω στη θυσία τους και αναζητούν στη μνήμη τους ερείσματα για τον ναζιστικό οχετό τους. Οι -κατά δήλωσή τους- (σπορά των ηττημένων του ’45). Οι ιδεολογικοί και πολιτικοί απόγονοι των ναζί. Αυτοί που κουβαλάνε τατουάζ με τα εμβλήματα των κατακτητών που ρήμαξαν την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ ακρη. Οι απόγονοι των δοσίλογων. Να παριστάνουν τους «πατριώτες». Και να μιλάνε για προστασία των Ιμίων και των συνόρων. Αυτοί που συνεχίζουν το έργο των προπατόρων τους. Εκείνων που ξεπούλησαν την Ελλάδα ολάκερη. Αυτοί είναι που πιάνουν στο στόμα του τα τρία παιδιά. Τι ύβρις.

Η συνέντευξη ενός κινέζου

18/1/1996: Ο εκσυγχρονισμός καθ’ οδόν. Ο Κώστας Σημίτης έχει μόλις εκλεγεί πρωθυπουργός και οι “σημιτοφύλακες” Θόδωρος Τσουκάτος, Γιώργος Πανταγιάς, Νίκος Θέμελης και Τάσος Μαντέλης κατευθύνονται στο Μέγαρο Μαξίμου.

Δεν ξέρω τι συμπέρασμα βγάλατε από την προχτεσινή συνέντευξη Σημίτη στον Σκάι αλλά εγώ οφείλω να ομολογήσω ότι, αν ήμουν στην θέση του, θα την είχα διακόψει και θα είχα φύγει. Εντάξει, ήξερα ότι ο Παύλος Τσίμας και η Σία Κοσιώνη είναι σκληρά καρύδια ως δημοσιογράφοι και δεν χαρίζονται στους συνομιλητές τους αλλά τέτοιο στρίμωγμα (και, μάλιστα, σε πρώην πρωθυπουργό!) δεν είχε ξαναγίνει. Αυτό δεν ήταν συνέντευξη. Ανάκριση πρώτου βαθμού ήταν.

Φυσικά, κάτω από τέτοιες απαράδεκτες συνθήκες εξοντωτικής πίεσης, ο -υπερογδοντάχρονος πλέον- γκουρού τής πολιτικής αναγκάστηκε να ομολογήσει και να παραδεχτεί πολλά και ενδιαφέροντα. Για παράδειγμα, είπε, μεταξύ άλλων:

– “Η διαφάνεια είναι απολύτως αναγκαία και κάθε τι πρέπει να ερευνάται” αλλά η σημερινή κυβέρνηση “εκτοξεύει καταγγελίες και δημιουργεί διαδικασίες για να αναδειχτεί η διαφθορά των άλλων, χωρίς να υπάρχουν τα συγκεκριμένα στοιχεία”.

Ανησυχούν τώρα για καταστροφή εκείνοι που την έφεραν

«Ο φόβος ενός Grexit πλανάται στην κοινωνία…
Όλα δείχνουν ανησυχία και αβεβαιότητα»

Κ. Σημίτης

«Οι επενδύσεις έχουν περιοριστεί δραστικά, ενώ το επιτόκιο – που θα πλήρωνε η Ελλάδα αν δανειζόταν απ’ τις αγορές – συνεχώς αυξάνεται. Όλα αυτά δείχνουν ανησυχία και αβεβαιότητα» επεσήμανε ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης σε ομιλία του σε εκδήλωση της Κίνησης Πολιτών για μια Ανοιχτή Κοινωνία.

Αναφερόμενος στην αστάθεια του διεθνούς περιβάλλοντος και στις κρίσιμες διαδοχικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη που πιθανόν να αλλάξουν τη σημερινή πολιτική ισορροπία, τόνισε ότι είναι λαθεμένη η αντίληψη ότι είναι δυνατό να υπάρξει μια πιο ευνοϊκή ή χαλαρή αντιμετώπιση της χώρας.

ΣΤΟΥ ΚΑΣΙΔΗ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΕΜΑΛΩΝΑΝ ΔΥΟ ΓΑΪΔΑΡΟΙ…

Τάραξε τα «νερά» ο πάλαι ποτέ «αναντικατάστατος», δεσπότης του εκσυγχρονισμού, πρωθυπουργός τρισμέγιστος των καιρών των παχέων αγελάδων, των «μεγάλων έργων», ο πρωθυπουργός του Χρηματιστηρίου, του Άκη του Τσοχατζόπουλου και του Γιάννου, του Παπαντωνίου, του Τσουκάτου της Πόπης, (και τόσων πολλών άλλων, που συμπαθάτε μας, δεν προλαβαίνουμε να αναφέρουμε) που επί των ημερών του παρ’ ολίγο οι πασόκοι, αλλά και οι κάθε λογής αφηνιασμένοι λαμόγιοι των υπόλοιπων κομμάτων, ουδενός εξαιρουμένου, μπούκωσαν τόσο από τις αρπαχτές, που δεν πήγαινε άλλο. Ναι, μιλάμε για τον Σημίτη, που είπε και ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στους Αμερικάνους για τα Ίμια, γιατί δεν ήταν αχάριστος, αλλά όλοι οι άσχετοι έτρεξαν να τον φάνε. Ουστ, αγνώμονες κωλοέλληνες…

Στρώστε τον κώλο σας να μάθετε ξύλα απελέκητα. Θαυμάστε τον!

Τράπεζα της Ελλάδος – 27. Προαναγγελίες μνημονίων

Το 1996 μπαίνει με φούρια, καθώς στις 18 Ιανουαρίου ο Σημίτης βρίσκεται στην εξουσία (μετά την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου για λόγους υγείας) ενώ περί τα τέλη του μηνός κορυφώνεται η κρίση των Ιμίων, η οποία είχε αρχίσει από τις 26 Δεκεμβρίου 1995. Τον Απρίλιο, στην έκθεσή του για το 1995, ο διοικητής της ΤτΕ δεν ξεφεύγει από την τακτική των τελευταίων προκατόχων του: επαινεί την κυβέρνηση για το έργο της αλλά της τραβάει και το αφτί σε κάποια ζητήματα: “Κύρια χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας το 1995 ήταν η σημαντική πρόοδος που σημειώθηκε προς τη σταθεροποίηση, σε συνδυασμό με ταχύτερη άνοδο της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά και η περιορισμένη διαρθρωτική προσαρμογή, η οποία δεν επέτρεψε την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των βαθύτερων αδυναμιών της οικονομίας”.

Ο Παπαδήμος διαπιστώνει “περαιτέρω υποχώρηση του πληθωρισμού κατά 3 περίπου εκατοστιαίες μονάδες (…),  περιστολή του ελλείμματος του ευρύτερου κυβερνητικού τομέα κατά 3 περίπου εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ (…), περιορισμό στο 3% του ρυθμού διολίσθησης της δραχμής έναντι της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Μονάδας (ECU)” και συμπεραίνει ότι όλα αυτά συνετέλεσαν “στην εισροή επιχειρηματικών κεφαλαίων από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να συμπιεστεί ακόμη περισσότερο το μέσο κόστος χρηματοδότησης της οικονομίας”. Από την άλλη, όμως, “δύο οικονομικά μεγέθη τα οποία δεν εξελίχθηκαν ικανοποιητικά ήταν η ανεργία και το ισοζύγιο πληρωμών”. Ο Παπαδήμος εκτιμά ότι για την αύξηση της ανεργίας φταίνε “η εισροή μεταναστών” και “η συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό” (αν και διαπιστώνει ότι οι επιχειρήσεις δεν αύξησαν τις θέσεις εργασίας όσο θα έπρεπε) ενώ για το ισοζύγιο πληρωμών ευθύνεται το ότι καλύψαμε πολλές από τις ανάγκες μας όχι με αύξηση της παραγωγής αλλά με εισαγωγές.

Βαποράκια

Ένας βρόμικος εν μέσω δυο καθαρών

Αν δεν σε ήξερα, θα έλεγα ότι είσαι κι εσύ διαπλεκόμενος”, μου είπε ένας φίλος τις προάλλες, λόγω της επιμονής μου να μη θέλω να φορτώσω την οικονομική κατάντια των ελλήνων σε συγκεκριμένους αποδιοπομπαίους τράγους (Άκης, Μαντέλης, Τσουκάτος κλπ), όπως κάνουν οι καφενόβιοι , μιμούμενοι τον Λαζόπουλο. Πράγματι, προσωπικά επιμένω να θεωρώ τους πρωταγωνιστές όλων των οικονομικών σκανδάλων ως προϊόντα τού συστήματος και όχι ως δολιοφθορείς του. Με άλλα λόγια, εκτιμώ πως ο κάθε Άκης δεν δημιούργησε το πρόβλημα αλλ’ απλώς αποτελεί μέρος και δεδομένο του.

Πριν έναν περίπου μήνα, κατά την συζήτηση που έγινε στην βουλή επί της πρότασης του ΣυΡιζΑ και των ΑνΕλ για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα μνημόνια, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι “δεν ζητάμε μια εξεταστική επιτροπή προκειμένου να κριθούν πολιτικές αντιλήψεις με τις οποίες διαφωνούμε” αλλά “για να διερευνήσει αν πέρα από την υλοποίηση μιας κακής, νεοφιλελεύθερης και εμμονικής πολιτικής τελέστηκαν εν τέλει πράξεις που είχαν μη πολιτικά κίνητρα”.

Ο Εκτροχιαστής

by To Skouliki Tom

Συνεχίστηκε χθες στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων η δίκη του Άκη Τσοχατζόπουλου για τις μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα, όπου κατέθεσε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.

Ο Κώστας Σημίτης είπε πως προσήλθε στο δικαστήριο για να διευκολύνει την απονομή της δικαιοσύνης, οπότε σηκώθηκε από τη θέση του και πήγε να κάτσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου αλλά τελευταία στιγμή τον ενημέρωσαν ότι είχε κληθεί ως μάρτυρας και ξαναγύρισε στη θέση του.

Ο δικαστής ζήτησε από τον πρώην πρωθυπουργό να ορκιστεί στον τάφο της μάνας του ότι θα πει την αλήθεια αλλά ο Κώστας Σημίτης τού απάντησε ότι αυτό θα ήταν προσβολή νεκρού και πρότεινε να ορκιστεί στον τάφο του Ανδρέα Παπανδρέου που τον έχει εντελώς χεσμένο και περίμενε πώς και πώς να τινάξει τα πέταλα για να κάτσει στην καρέκλα του.

Μπα; Ξαναμίλησε κι ο Σημίτης;

Του Διονύση Ελευθεράτου

Πόσο overdose «ΠΑΣΟΚίλας» των 90ς να αντέξει κανείς, την ίδια ημέρα, στην ίδια εφημερίδα; Οι αναγνώστες της κεντροδεξιάς «Καθημερινής», πάντως, κλήθηκαν να αντέξουν, «μαζεμένα», μια συνέντευξη Βενιζέλου και ένα άρθρο Σημίτη. Αντέχεται; Εκείνοι ξέρουν…

Δεν βαριέστε, από τη χαραυγή των 90ς έχουν εθιστεί άπαντες στην πολιτική και ιδεολογική σύγκλιση των δυο – ισχυρών, τότε – πόλων, εκπροσώπων του «μεσαίου χώρου». Και αφ’ ότου  αμφότεροι οι πυλώνες του «μεσαίου χώρου» χρεώθηκαν τόση ακραία φτώχεια, ακραία ανεργία, ακραία οδύνη, κυβερνητικά συστεγαζόμενοι (μέχρι πρότινος) και πολιτικά δοκιμαζόμενοι (για πολύ ίσως και στο διηνεκές), τίποτε δεν φαντάζει υπερβολικό. Είναι να αναρωτιέσαι ποια «δίδυμα ΠΑΣΟΚ» θα μπορούσαν να ακολουθήσουν στην «Καθημερινή», στο ίδιο φύλλο- έτσι, διότι η επανάληψη είναι «μήτηρ πάσης μαθήσεως» και το «δυο την ημέρα» μέθοδος εξοικονομήσεως.

Σημιτάνθρωποι, αυτή η μάστιγα…

Του Νίκου Αραπάκη

Δυο από τους υπουργούς οικονομικών επί μνημονίων, ο Παπακωνσταντίνου και ο Χαρδούβελης, βρίσκονται αντιμέτωποι με το νόμο. Ο πρώτος δικάζεται ήδη, γιατί –φέρεται να– εξαφάνισε ονόματα συγγενών του από τη λίστα Λαγκάρντ. Ο δεύτερος, θα κληθεί σύντομα να αποδείξει ότι τα χρήματα που έβγαλε στο εξωτερικό το 2012, τα είχε αποκτήσει νόμιμα. Δεν μπορώ να βάλω το χέρι μου στη φωτιά τόσο για την ενοχή τους, όσο και για την αθωότητά τους.

Αυτό είναι δουλειά της δικαιοσύνης, η οποία, όσο κι αν δεν πείθει για την ανεξαρτησία της μιας και πολλές αποφάσεις της προκαλούν το δημόσιο αίσθημα, είναι η μόνη αρμόδια να αποφανθεί επί των θεμάτων. Όμως, όσο κι αν δεν μπορεί κανείς να είναι βέβαιος για την κατάληξη αυτών των υποθέσεων, από αυτή την ιστορία βγαίνουν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα. Με κυριότερο, ότι η διαφθορά ζει και βασιλεύει. Και μάλιστα, ζει και βασιλεύει σε μια περίοδο που, υποτίθεται, όλοι προσπαθούν να την αντιμετωπίσουν, διότι ένα μεγάλος μέρος της ευθύνης για τα σημερινά μας χάλια τής ανήκει.

Καθαρή Δευτέρα 2015

 

Του Αρη Δαβαράκη

Αυτή η Καθαρή Δευτέρα δεν είναι σαν τις άλλες – είναι μια καθαρή Δευτέρα που θα γράψει ιστορία. Οι δανειστές μας (που θα τους λέμε πάλι «εταίρους» αν καταλήξουμε σε κάποια αξιοπρεπή συμφωνία) θα αποφανθούν εάν και κατά πόσον εγκρίνουν τις αντιπροτάσεις μας και τα ισοδύναμα μέτρα που θα εισηγηθούμε –  για να μας χαλαρώσουν λίγο τη θηλειά και να μπορέσουμε μέσα στους 4 επόμενους μήνες να δουλέψουμε σκληρά, να σκεφτούμε πολύ, να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας και να ανασυνταχθούμε. Τώρα πια ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε. Ξέρουμε τι πάει να πει Γερμανική ισχύς, τι πάει να πει απαίτηση  της Γερμανίας όταν είναι ισχυρή, τι πάει να πει άγριος εκβιασμός και πολύ σκληρό παιχνίδι που μπορεί να γονατίσει μια ολόκληρη χώρα σαν την Ελλάδα.

Ο Ποδονίφτης

Σχολιάζοντας στο προφίλ του το χτεσινό μου κείμενο, ο Παναγιώτης Χατζηστεφάνου εξέφρασε την επιθυμία του να κάνω ένα κείμενο για το Ποτάμι.

Βέβαια, ο Παναγιώτης Χατζηστεφάνου είναι λίγο άδικος μαζί μου, αφού έχω γράψει πολλές φορές για το Ποτάμι σε διάφορα κείμενα για άσχετα θέματα, ενώ έχω γράψει και ειδικά για το Ποτάμι ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ και ΕΔΩ.

Νάτοι πάλι οι “υπεράνω”…

Του Διονύση Ελευθεράτου

Την ίδια ημέρα Σημίτης, Μητσοτάκης και Γιωργάκης; Όχι άλλο κάρβουνο…

Αφόρητη η δόση. Την ίδια ημέ­ρα να σε «βομβαρδίζουν» τα κανάλια με «βαρυσήμαντες» παρεμβάσεις του Κώστα Σημί­τη, του Κωνσταντίνου Μητσο­τάκη κι από κοντά του Γιωργάκη… Βγήκαν πάλι οι «υπεράνω» (οι δυο με τον «χάνο»). Διότι όταν οι «καιροί είναι κρίσιμοι» μιλούν οι αιωνίως «χρήσιμοι». Πάλι μπροστά μας, λοιπόν, ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος.

Ο Καλός και καλογυμνασμένος, ο Γιώρ­γος ο Δου-νου-τάκης, ο χαμογελαστός. Καλός ως προϊστάμενος «κηπουρών» σ’ ωραίο περιβόλι γεμάτο ανθισμένες ΜΚΟ. Καλός και πονόψυχος ως αφεντικό κατοί­κων-κατοικίδιων: διέγνωσε ότι η ελληνική κοινωνία έπασχε από το ανίατο σύνδρομο της διαφθοράς και προτίμησε να δρομολο­γήσει τις διαδικασίες της ευθανασίας της, παρά να τη βλέπει να τρώει ανθυγιεινά με τον Πάγκαλο.

Η Κυβέρνηση των Ενστίκτων

Του Χάρη Ζάβαλου

Tο ένστικτο είναι η εγγενής τάση ή ορμή ενός ζωντανού οργανισμού προς την κατεύθυνση συγκεκριμένων συμπεριφορών ή αντιδράσεων, υπό συνθήκες. Αυτή η τάση προϋπάρχει της μνήμης που προκύπτει από τη μάθηση, και παραμένει αναλλοίωτο χαρακτηριστικό ενός βιολογικού είδους. Βάση του συγκεκριμένου ορισμού διαμορφώνεται η θεωρία των ενστίκτων, που τονίζει το βιολογικά καθορισμένο θεμέλιο της συμπεριφοράς ενός οργανισμού απέναντι σε συγκεκριμένα στοιχεία του περιβάλλοντός του.’’

Ακριβώς αυτό το ”ένστικτο’’ είναι που ξυπνάει η κυβέρνηση της δεξιάς και του υπερσυντηρητισμού. Ο στόχος είναι συγκεκριμένος και ρητός. Κάθε πράξη, κάθε λέξη, κάθε δραστηριότητα αυτού του επιτελείου, που πριν από λίγα χρόνια ανέλαβε την εξουσία, είναι ο ’’ερεθισμός’’ του πιο οπισθοδρομικού, κομπλεξικού, συντηρητικού, σκοτεινού αντανακλαστικού του κάθε μικροαστού Έλληνα πολίτη.

Swap με μπλε και πράσινους κόκκους

Της Βασιλικής Σιούτη

ΑΝΑΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟ

Διόγκωσε ή όχι το δημόσιο χρέος η συμφωνία της Ελλάδας με την Goldman Sachs; Πάντως το κρυφό swap των 2,8 δισ. ευρώ του 2001 αγοράστηκε, με εντολή του Γ. Αλογοσκούφη, από την Εθνική Τράπεζα 5,5 δισ. το 2005

«Εάν έχετε στοιχεία, να πάτε στον εισαγγελέα» ήταν η απάντηση του Κ. Σημίτη για κάθε κατηγορία που προσήπταν στην κυβέρνησή του. Την περασμένη εβδομάδα ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου διαβίβασε στη Βουλή τη μήνυση του αυστριακού οικονομολόγου Φ. Καλί, ο οποίος υποστηρίζει ότι με το περίφημο swap του 2001 διαπράχθηκε αδίκημα εξαπάτησης της Ε.Ε. από την Ελλάδα και την Goldman Sachs, οι οποίες έκρυψαν μέρος του ελληνικού χρέους.

Η ιδεολογία του εκσυγχρονισμού και το ακραίο Κέντρο

Του Αυγουστίνου Ζενάκου

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, τουλάχιστον, στην έννοια του εκσυγχρονισμού, η οποία καταλάμβανε πάντοτε σημαντική θέση στον πολιτικό λόγο του νεότερου ελληνικού κράτους, παγιώθηκε μια καίρια μεταμόρφωση: Το πολιτικό Κέντρο, καθοδηγούμενο από τους λεγόμενους «εκσυγχρονιστές», κατόρθωσε να ορίσει τον εκσυγχρονισμό ως κάτι που θα εξαιρούνταν στο εξής από τον «παραδοσιακό» πολιτικό ανταγωνισμό…

Η μεταπολιτική στροφή του πολιτικού Κέντρου εκφράστηκε βεβαίως από τη διακυβέρνηση του Κώστα Σημίτη αλλά και από τη διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, με τον περίφημο «μεσαίο χώρο», αλλά εκεί όπου αποκαλύπτεται η ολοκληρωμένη πλέον δυναμική της είναι στις διακυβερνήσεις της κρίσης,  μ’ όλη τη ρητορική τους περί «άκρων», που αφήνει μόνον τις ίδιες ανέγγιχτες, κήρυκες μιας ψευδεπίγραφης και προσχηματικής συναίνεσης.

Ο πολύς κύριος Γκίκας Χαρδούβελης

Επ’ ευκαιρία του Γιούρογκρουπ (για όσους δεν γνωρίζουν, έτσι αποκαλείται η άτυπη σύσκεψη των υπουργών οικονομικών των χωρών τής ευρωζώνης), όπου η χώρα μας εκπροσωπείται για πρώτη φορά από τον κύριο Γκίκα Χαρδούβελη, θέλω να διατυπώσω μερικές απορίες σχετικά με τον διάδοχο του -αλήστου μνήμης- τέως υπουργού οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. Έτσι, για να βγάλω το άχτι μου, μιας κι από τότε που έγινε ο ανασχηματισμός, μας βομβαρδίζουν με πληροφορίες σχετικές τόσο με τους τίτλους σπουδών τού -εν πολλοίς άγνωστου μέχρι χτες- αξιότιμου κυρίου Χαρδούβελη όσο και με τις υψηλά ευρισκόμενες θέσεις ευθύνης στις οποίες υπηρέτησε το παρελθόν.

Ο άνθρωπος του Σημίτη και του Λάτση: από το «swap» της Goldman Sachs έως την κωλοτούμπα για το «κούρεμα»

Έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που ο Κώστας Σημίτης έπαψε να είναι πρωθυπουργός, αλλά οι άνθρωποί του εξακολουθούν να κυβερνούν τη χώρα. Ειδικώς στο υπουργείο Οικονομικών οι τεχνοκράτες-«παιδιά» του πρώην πρωθυπουργού τείνουν να γίνουν παράδοση. Μετά από τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και τον Γιάννη Στουρνάρα έρχεται η σειρά του Γκίκα Χαρδούβελη, γνωστού «σημιτάνθρωπου» αλλά κι έμπιστου της οικογένειας Λάτση ως πρώην υψηλόβαθμου στελέχους της Eurobank, για να κατοικοεδρεύσει στο κτίριο της πλατείας Συντάγματος.

Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Χαρδούβελης υπήρξε οικονομικός σύμβουλος του κ. Σημίτη την εποχή του διαβόητου «swap», το 2001, με το οποίο η Goldman Sachs μας είχε «βοηθήσει» να αποκρύψουμε το δημόσιο χρέος και να κάνουμε το όνειρο της ελληνικής ελίτ πραγματικότητα για ένταξη στην ευρωζώνη.

Νέα Ελλάδα

by To Skouliki Tom

O κακός χαμός έχει γίνει μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τη χρήση του όρου «Νέα Ελλάδα», αν και ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δε χρειάζονται κάποια συγκεκριμένη αφορμή για να μας πρήζουν τα παπάρια με τις μαλακίες τους. Το έχουν αναγάγει σε επιστήμη.

Η Νέα Δημοκρατία λοιπόν κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι της πήρε το σύνθημα «Νέα Ελλάδα» και το έκανε ιστοσελίδα. Σοβαρά τώρα, ρε Αλέξη; Πολλή φαντασία έχετε εκεί στην Κουμουνδούρου.