Τα μυστικά της γιάφκας του Βύρωνα

by To Skouliki Tom

Σοβαρό τρομοκρατικό χτύπημα σε ποδοσφαιρικό στόχο, χωρίς να αποκλείεται η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μάντσεστερ Γουνάιτεντ, ετοίμαζαν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Αντιτρομοκρατικής, οι παίκτες της ομάδας Μαζιώτη που είναι πίσω από τη γιάφκα η οποία εντοπίστηκε στον Βύρωνα.

Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης συνελήφθη ένα άτομο, πιθανότατα ο τερματοφύλακας της ομάδας, ενώ αναζητούνται ο γυμναστής και το παιδί για τα νερά, φερόμενο κι ως “water boy”.

Παραλήρημα Σεραφείμ στον αγιασμό του Ζαννείου!

Του Χρήστου Κατσικά

Για μισαλλόδοξη αντικομμουνιστική προπαγάνδα καταγγέλλεται ο μητροπολίτης Πειραιά Σεραφείμ κατά τον αγιασμό του Ζάννειου Γυμνασίου και Λυκείου!

Σύμφωνα με ανακοίνωση εκπαιδευτικών δημόσιων σχολείων του Πειραιά (Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής ΕΛΜΕ Πειραιά), ο εν λόγω εκπρόσωπος της Εκκλησίας, «επειδή θεώρησε ότι οι μαθητές δεν έκαναν ησυχία κατά την τελετή, άρχισε να επιτίθεται με χυδαίο αντικομμουνιστικό υβρεολόγιο, κατηγορώντας τους ότι τέτοια συμπεριφορά έχουν μόνο οι κομμουνιστές και προχώρησε μάλιστα σε πολιτικές κρίσεις γύρω από τα καθεστώτα στη πρώην Σοβιετική Ενωση και την Ανατολική Ευρώπη.

Διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους (μια ιστορία για μικρούς και μεγάλους)

Tου Χάρη Ζάβαλου

“Διαχωρίζεται οριστικά η Εκκλησία από το Κράτος και κοινωνικοποιείται η μοναστηριακή περιουσία.”

Το παραπάνω δίστιχο περιλαμβάνεται στην ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ της 3ης Σεπτεμβρίου.

Το ‘81 ο Παπανδρέου γίνεται πρωθυπουργός και πέρα από μικρούς νόμους που κόβουν πελατεία στο παπαδαριό (βλ. πολιτικός γάμος), δεν κάνει το επόμενο βήμα για να χωρίσει το Κράτος με την Εκκλησία.

Τον Ιούνιο του ‘85 ξαναγίνεται Κυβέρνηση και μέσα στους πρώτους μήνες καταθέτει νομοσχέδιο για τη ρύθμιση των θεμάτων της εκκλησιαστικής περιουσίας και ειδικότερα της μοναστηριακής ο τότε υπουργός Παιδείας ο Τόλης ο Κακλαμάνης.

Γαϊδούρειος ίππος

του Στρατή Μπουρνάζου

Δεν είναι πολλά αυτά που ξέρω για τον Πειραιά. Έχω διαβάσει για την ιστορία της πόλης, έχω κάνει ωραίες βόλτες με καλούς φίλους, παρακολουθώ (συνήθως μέσω αυτών των φίλων) τα πολιτικά δρώμενα στο λιμάνι. Και όμως, σήμερα, για τον Πειραιά θέλω να γράψω, κι ας μην τον ξέρω καλά. Γιατί αυτό που επιχειρείται να γίνει, με την υποψηφιότητα Μαρινάκη, ξεπερνά τα όρια της πόλης, τα δημοτικά πράγματα και πρόσωπα: εισάγει ένα νέο μοντέλο πολιτικής, πολύ επικίνδυνο αν επικρατήσει.