Η ρουμανική κυβέρνηση… αυτοανετράπη

Του Γιώργου Τζαφέρη

Διαφθορά και γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις ταλανίζουν την πολιτική τάξη

Η αναταραχή στα Βαλκάνια συνεχίζεται αμείωτη, με δύο βασικές αιτίες. Η πρώτη είναι ο ανταγωνισμός των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τον έλεγχο της περιοχής, μέσω και του ντόπιου πολιτικού προσωπικού που καθεμιά απ’ αυτές υιοθετεί σε κάθε βαλκανική χώρα. Η δεύτερη είναι ακριβώς η ευρύτατη κοινωνική δυσαρέσκεια που γεννά και διατηρεί αμείωτη η τεράστιας έκτασης και μαφιόζικου τύπου διαφθορά αυτού του εθελόδουλου πολιτικού κόσμου και των ντόπιων αρχουσών τάξεων. Η μείξη αυτών των δύο αιτιών προκαλεί μια διαρκή πολιτική και κοινωνική αστάθεια στο σύνολο σχεδόν του βαλκανικού χώρου. Έτσι αυτήν την εβδομάδα, πέραν των έξωθεν τηλεκατευθυνόμενων πολεμοχαρών αντιπαραθέσεων με επίκεντρο τα προτεκτοράτα που δημιουργήθηκαν από το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, ξανάρθε στην επικαιρότητα και η Ρουμανία*.

Η μεγάλη εβδομάδα της Ρουμανίας

Του Γιώργου Τζαφέρη

Το «πεζοδρόμιο» υποχρέωσε τη νέα κυβέρνηση σε άτακτη υποχώρηση

Χωρίς να έχει μειωθεί στο ελάχιστο η ένταση και οι αντιθέσεις που προκαλούν το συνεχές ενδιαφέρον μας για τα Δυτικά Βαλκάνια, τις τελευταίες ημέρες είναι η Ρουμανία, μια χώρα των Ανατολικών Βαλκανίων, που βρέθηκε στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Προηγήθηκαν εδώ και δύο σχεδόν μήνες βουλευτικές εκλογές από τις οποίες προέκυψε αλλαγή της κυβέρνησης, με τη συμμετοχή των πολιτών όμως σε αυτές να μην ξεπερνάει το 40%. Η νέα κυβέρνηση που σχηματίστηκε αποτελείται από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD), το οποίο επιστρέφει ουσιαστικά στην εξουσία μετά από 16 ολόκληρα χρόνια, και ένα μικρό κόμμα της Κεντροδεξιάς, το Συνασπισμό Φιλελεύθερων Δημοκρατών (ALDE).

Η πρώτη εμπλοκή αφορούσε την άρνηση του προέδρου της χώρας (και ηγετικού στελέχους της δεξιάς παράταξης) να δώσει εντολή σχηματισμού στον ηγέτη του PSD, ο οποίος ήταν υπόδικος για σκάνδαλα διαφθοράς – όπως και χιλιάδες ακόμη κρατικοί αξιωματούχοι, δικαστικοί λειτουργοί και πολιτικοί που πρωταγωνίστησαν την περασμένη δεκαετία στην πολιτική ζωή. Η συμβιβαστική λύση βρέθηκε (αφού ο πρόεδρος αρνήθηκε και δεύτερη φορά να δεχτεί μια γυναίκα μουσουλμάνα που υπέδειξε το PSD ως πρωθυπουργό) στο πρόσωπο ενός σχετικά άφθαρτου στελέχους του κόμματος, του Σορίν Γκριντεάνου, ο οποίος και σχημάτισε τη νέα κυβέρνηση.

Εδώ δεν κάνει καλοκαίρι: Ζωή στους υπονόμους της Ρουμανίας

Του Θεόδουλου Γεωργιάδη

Με τον Μάιο να δίνει τη θέση του στον Ιούνιο, και τον άστατο καιρό να δίνει μία τελευταία παράσταση πριν ο ελληνικός ήλιος κυριαρχήσει στον γαλάζιο ουρανό μας, ένα ρεπορτάζ του Channel 4 μάς γνωρίζει με ένα μέρος του πλανήτη όπου δεν κάνει ποτέ καλοκαίρι: την υπόγεια κοινωνία ναρκομανών και απόκληρων του Βουκουρεστίου.

Πρώτο σαββατοκύριακο του καλοκαιριού, ημερολογιακά. Και τα περίεργα του καιρού, μάλλον, θα έχουν κάνει πολλούς να καταριούνται την τύχη τους και να αναρωτιούνται πότε θα μας επισκεφθεί, επιτέλους, αυτό το περιβόητο ελληνικό καλοκαίρι. Μια ματιά λίγο πιο βόρεια, όμως, βάζει τα πράγματα σε άλλη βάση.

Αλαφούζοι – 7. Μεγάλα κόλπα

Με τον Κουρή να έχει πάρει χαμπάρι το σκηνικό και να ρίχνει λάδι στην φωτιά (ως και δημοσιογράφο στο Βουκουρέστι έστειλε για συνεντεύξεις και ρεπορτάζ), δεν αργεί να ξεσπάσει μπάχαλο στην Ρουμανία. Η εισαγγελεία τής Κοστάντζας δεν προλαβαίνει να μοιράζει εντάλματα σύλληψης και διαταγές προφυλάκισης για απιστία, πλαστογραφίες, κατάχρηση εξουσίας, χρηματισμό, παραβιάσεις των νόμων για εξαγωγές, παράνομες πωλήσεις, απάτες κλπ. Σχεδόν όλα τα κάποτε υψηλά ιστάμενα στελέχη της Petromin βρέθηκαν με χειροπέδες: Κάλιν Μαρινέσκου (πρ. διευθύνων σύμβουλος αλλά και  πρώην υφυπουργός μεταφορών!), Ρομάνουελ Ποσεντάρου (πρ. γενικός διευθυντής), Μιχαήλ Κονσταντινέσκου (πρ. εμπορικός διευθυντής), Κονσταντίν Μπόμπετς (πρώην διευθυντής πλοίων), Βιργκίλ Τοανκίνα (πρ. διευθυντής εκμετάλλευσης) κλπ.

Φυσικά, από το κυνήγι τής δικαιοσύνης δεν γλίτωσε ούτε ο Γιάννης Αλαφούζος. Σε βάρος του, η δικαιοσύνη άσκησε ποινική δίωξη για απάτη, αδίκημα για το οποίο ο ρουμανικός κώδικας προβλέπει φυλάκιση από ένα μέχρι τρία χρόνια. Αν νομίζετε ότι, με όσα έχουμε πει ως εδώ, έχετε καταλάβει σε τι συνίσταται αυτή η απάτη, πλανάσθε πλάνην οικτράν και δείξτε λίγη υπομονή.

Αλαφούζοι – 6. Δημοκρατική διαφάνεια παντού!

Πριν συνεχίσουμε, ας κάνουμε μια προσπάθεια να συμπληρώσουμε ορισμένα κενά και να φωτίσουμε μερικά κακοφωτισμένα -για να μη πω σκοτεινά- σημεία, μήπως και καταφέρουμε να ξεμπερδέψουμε λίγο τα διαπλεκόμενα κουβάρια πολιτικής και μπίζνας. Παρακαλώ, λοιπόν, την προσοχή σας!

Τις προάλλες, αναφέροντας το όνομα του στρατηγού Νίκου Γρυλλάκη, τον χαρακτηρίσαμε -μετά λόγου γνώσεως- ως “σκοτεινή φυσιογνωμία”, όχι μόνο λόγω της σταδιοδρομίας του στην ΚΥΠ αλλά και λόγω των σχέσεών του με την πολιτειακή CIA και την ισραηλινή Mossad. Σημειώστε ότι ο ίδιος ο στρατηγός Γρυλλάκης δηλώνει πως CIA και Mossad τον είχαν εκπαιδεύσει στην κατασκοπεία και την αντικατασκοπεία.

Αλαφούζοι – 3. Ο ρουμανικός στόλος

Στο σημείο αυτό πρέπει να παρακαλέσω τον αναγνώστη να εντείνει την προσοχή του γιατί θα μπούμε σε λαβύρινθους.

Βρισκόμαστε στις αρχές τής τελευταίας δεκαετίας του περασμένου αιώνα, εποχή κατά την οποία η καπιταλιστική αντεπανάσταση βρίσκεται στο φόρτε της και ο σοσιαλισμός ηττάται σε όλα σχεδόν τα μήκη και τα πλάτη τής υφηλίου. Το διεθνές κεφάλαιο, δίχως αντίπαλο πια, εφορμά και σκυλεύει ανυπολόγιστης αξίας δημόσιες περιουσίες, οι οποίες χτίζονταν από τους λαούς επί μακρά σειρά ετών. Μια ιδέα του τι έγινε τότε πήραμε όταν μιλούσαμε για την Σοβιετική Ένωση στην σειρά “Ανατομία του νεοφιλελευθερισμού” (σημειώματα 39-41). Παρόμοιες καταστάσεις έζησαν όλες οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Ανάμεσά τους κι η Ρουμανία.

Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση

Τρόπους για να αντιμετωπίσει την “απάτη της είσπραξης μαζικών κοινωνικών επιδομάτων”, ψάχνει να βρει η Γερμανία, όπως διαρρέει η κυβέρνηση της. Αφορμή στάθηκε η δυνατότητα ελεύθερης διακίνησης Ρουμάνων και Βουλγάρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την 1η Γενάρη του 2014.

Η Γερμανία φοβάται μην τυχόν και οι -κατά τα άλλα- Ευρωπαίοι πολίτες των δύο αυτών χωρών “εκμεταλλευτούν” το πολύτιμο κοινωνικό της κράτος. Φόβοι τους οποίους έχει εκφράσει εδώ και καιρό η Βρετανία, με τις δικές της αρχές να προσπαθούν να μπλοκάρουν το δρόμο με πρόφαση επίσης αυτά τα “κοινωνικά επιδόματα”.

Χώρες σαν τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία λογίζονται ως ανθρώπινες “χαβούζες”. Ο κόσμος πρέπει να μείνει εκεί, με μισθούς πείνας, για να κρατήσει σταθερό το ευρωπαϊκό του κεκτημένο.

Ευρωπαϊκή Ενωση όλο και πιο χλωμή

Η Ευρωπαϊκή Ενωση συχνά περιγράφεται σαν μια συνομοσπονδία κυρίαρχων κρατών, με κοινό οικονομικό χώρο, ελεύθερη κυκλοφορία ανθρώπων και εμπορευμάτων, εγγυημένες ελευθερίες και δικαιώματα, και διαρκή μέριμνα για σύγκλιση και αλληλεγγύη των εταίρων. Στο δε φαντασιακό των λαών εκτός ευρωπαϊκού πυρήνα, ιδίως στους λαούς του πρώην ανατολικού μπλοκ, αυτή η συνομοσπονδία φαινόταν πολύ ελκυστική, μια ζώνη ελευθερίας και ευημερίας. Είναι όμως έτσι;

Υπαναχωρεί η κυβέρνηση της Ρουμανίας για το χρυσωρυχείο της Ρόσια Μοντάνα μετά από 8 μέρες διαδηλώσεων!

Του Adam Vaughan από  theguardian.com

O Πρωθυπουργός ανακοινώνει το τέλος του σχεδίου νόμου που θα επέτρεπε σε μια καναδική εταιρεία να εξορύξει χρυσό από τη Ρόσια Μοντάνα.

Η Ρουμανία ανέφερε ότι θα απορρίψει τα σχέδια μιας καναδικής εταιρείας εξόρυξης να δημιουργήσει μεγαλύτερο μεταλλείο χρυσού επιφανειακής εκμεταλλεύσης της Ευρώπης, μετά από μια εβδομάδα διαμαρτυριών από χιλιάδες ανθρώπους σε ολόκληρη τη χώρα.

Τη Δευτέρα, ο πρωθυπουργός Βίκτορ Πόντα δήλωσε ότι το σχέδιο νόμου που θα  επέτρεπε στην καναδική εταιρεία Gabriel Resources να εξορύξει χρυσό και άργυρο στην πόλη Rosia Montana των Καρπαθίων θα πρέπει να απορριφθεί από τα δύο τμήματα του Ρουμανικού Κοινοβουλίου, διότι η “πλειοψηφία των νομοθετών” αντιτάχθηκαν.

“Αυτό θα είναι το τέλος αυτού του νομοσχεδίου. Εγώ, ως πρωθυπουργός, πρέπει να βρω άλλες λύσεις για τις ξένες επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας», είπε. “Εφ’όσον είναι προφανές ότι υπάρχει μια πλειοψηφία που αντιτίθεται στο νομοσχέδιο, είναι ανώφελο να χάνουμε πολύ χρόνο με αυτό.”

Όλες οι «Σκουριές» του κόσμου

Του Σάκη Αποστολάκη

Η διεθνής εμπειρία δικαιώνει τους φόβους των κατοίκων της Βόρειας Ελλάδας για την εξόρυξη χρυσού. Μπροστά στο κέρδος, πολυεθνικές και κυβερνήσεις θυσιάζουν ανθρώπινες ζωές και περιβάλλον, ενώ οι αντιδράσεις των κατοίκων και των οικολογικών οργανώσεων αντιμετωπίζονται ακόμη και με δολοφονίες ακτιβιστών…

Οι Σκουριές Χαλκιδικής, το Πέραμα του Εβρου, το Κιλκίς δεν είναι ελληνικές πρωτοτυπίες. Αντιδράσεις, πορείες, διαμαρτυρίες κατά των εξορύξεων χρυσού σημειώνονται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Σε Βόρεια και Νότια Αμερική, στην Αφρική, στην Ασία, αλλά και στην Ευρώπη. Στις πιο φτωχές χώρες, όπου οι πολυεθνικές κάνουν ό,τι θέλουν, η αγριότητα των επιχειρήσεων και η καταστολή των κυβερνήσεων είναι ακόμη μεγαλύτερες. Οργανώσεις κατά των εξορύξεων χρυσού καταγγέλλουν μέχρι και δολοφονίες ακτιβιστών.

Στην Ευρώπη, οι αντιδράσεις εκφράζονται με πιο ήπιο τρόπο και οι αρχές δεν παίρνουν δραστικά μέτρα (εκτός Ελλάδας…). Στη Ρουμανία, μάλιστα, οι διαδηλωτές δεν έχουν βρει ποτέ μπροστά τους την αστυνομία. Παρά τις διαβεβαιώσεις των εταιρειών ότι οι εξορύξεις γίνονται με ασφαλή τρόπο, ότι λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα και ότι -εν ολίγοις- δεν υπάρχει κίνδυνος, η Ευρώπη έχει ζήσει πρόσφατα δύο καταστροφές, που προκλήθηκαν όταν έσπασαν τα φράγματα, τα οποία συγκρατούσαν τόνους νερού με χημικά απόβλητα των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, στη Φινλανδία και στην Ουγγαρία.

Στην πρώτη περίπτωση, τα λύματα χύθηκαν στη θάλασσα. Στη δεύτερη, ένα ποτάμι από κόκκινη λάσπη κατέκλυσε μεγάλη κατοικημένη έκταση. Οι πληγέντες κάτοικοι είδαν τους άντρες των συνεργείων του κρατικού μηχανισμού να πλησιάζουν με πλαστικές φόρμες και αντιασφυξιογόνες μάσκες, για να τους προσφέρουν βοήθεια. Αυτές τις εικόνες φοβούνται πως θα ζήσουν οι κάτοικοι της Χαλκιδικής, του Κιλκίς και του Περάματος. Αλλά και των Σερρών, όπου σε δύο περιοχές φέρεται το ΙΓΜΕ να ανακάλυψε μεγάλα κοιτάσματα χρυσού: στη Νιγρίτα και στο Αγκιστρο.

ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

Οι κάτοικοι της πόλης Ταλβιβάρα είδαν στις 4 Νοεμβρίου 2012 μια διαρροή από το ρήγμα στο τέλμα καταλοίπων της γύψου του μεταλλείου νικελίου-ουρανίου της περιοχής. Οπως κατήγγειλαν, στον πυθμένα του άδειου τέλματος υπήρχε σε πάχος περίπου 7 μ. μια μάζα από μίγμα γύψου και τοξικών μετάλλων. Σύμφωνα με οικολογικές οργανώσεις, γύρω από το ορυχείο τουλάχιστον 250 στρέμματα από βαλτοτόπια και λίμνες έχουν ρυπανθεί από την απόρριψη αποβλήτων που περιέχουν ουράνιο και βαρέα μέταλλα. Στις 15 Νοεμβρίου έγινε διαδήλωση στο Ελσίνκι με αίτημα να κλείσει το μεταλλείο της Ταλβιβάρα, που ρυπαίνει με δηλητήρια τις λίμνες και τα ποτάμια της κεντρικής Φινλανδίας.

ΣΟΥΗΔΙΑ

Στις 17 Νοεμβρίου 2012 Σουηδοί πολίτες διαμαρτυρήθηκαν στη Στοκχόλμη, φωνάζοντας προς την κυβέρνησή τους: «Μην πηγαίνετε με τις ξένες μεγαλοεταιρείες. Μην ακρωτηριάζετε τη Σουηδία». Εξέφραζαν την αντίρρησή τους στην προώθηση μεγάλης κλίμακας μεταλλευτικής δραστηριότητας για την εξόρυξη ασβεστόλιθου στο αρχέγονο δάσος του Ονγιαρε. Περιβαλλοντολόγοι προειδοποιούν πως, αν επιτραπεί η εξόρυξη, η καταστροφή στο περιβάλλον θα είναι άνευ προηγουμένου.

Το συλλαλητήριο στη Χαλκιδική, λίγο πριν τα δακρυγόνα…  

ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Η ουγγρική κυβέρνηση επέβαλε πρόστιμο 500 εκατ. ευρώ στο εργοστάσιο βωξίτη-αλουμινίου MAL για καταστροφές από τοξική κόκκινη λάσπη τον Οκτώβριο του 2010 και για αποζημίωση των ζημιών που προκλήθηκαν στη φύση. Σύμφωνα με τις αρχές, 1.880.000 τόνοι κόκκινης λάσπης διέρρευσαν όταν έσπασε το φράγμα που συγκρατούσε τη λίμνη των αποβλήτων. Το δυστύχημα προκάλεσε το θάνατο 10 ανθρώπων, αλλά και μία από τις σοβαρότερες περιβαλλοντικές καταστροφές στην ιστορία της χώρας.

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Στις 16 Ιουνίου του 2010 νεκρά ψάρια ξεβράστηκαν στα νερά του ποταμού Luda Yana Banska, που καταλήγει στον Εβρο! Επειτα από ατύχημα στο συγκρότημα εξόρυξης και εμπλουτισμού χαλκού του εργοστασίου Assarel Medet, χύθηκαν στον ποταμό δηλητηριώδεις χημικές ουσίες. Μετά τις βροχές, το βράδυ της Τρίτης (15 Ιουνίου) τα κανάλια αποστράγγισης του χώρου απόθεσης αποβλήτων δεν λειτούργησαν αποτελεσματικά και διέρρευσαν στο περιβάλλον βαρέα μέταλλα και όξινα ύδατα.

ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Στις 24 Νοεμβρίου 2012 πραγματοποιήθηκε στην πόλη Κλουζ κοινή πορεία ντόπιων με το ελληνικό κίνημα κατά των εξορύξεων χρυσού. Στο Κερτέτς, η Eldorado Gold Corporation σχεδιάζει ακόμα ένα επιφανειακό μεταλλείο χρυσού. Εξόρυξη χρυσού σχεδιάζεται και στη Ρόσια Μοντάνα, ένα χωριό 4.000 κατοίκων σε μια καταπράσινη κοιλάδα στα Καρπάθια Ορη, με ιστορία 2.000 ετών. Στο υπέδαφός της κρύβει το μεγαλύτερο κοίτασμα χρυσού της Ευρώπης. Πρόκειται για 240 τόνους χρυσού συνολικά, που μια άλλη καναδική εταιρεία, η Gabriel Resources, σκοπεύει να εκμεταλλευτεί, κατασκευάζοντας στην περιοχή το μεγαλύτερο ανοιχτό ορυχείο εξόρυξης χρυσού της Γηραιάς Ηπείρου. Το έργο δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, καθώς η αρχική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που κατέθεσε η εταιρεία απορρίφθηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος.

ΚΙΝΑ

Επειτα από συνεχείς κινητοποιήσεις των κατοίκων, οι αξιωματούχοι της πόλης Σιφάνγκ στην επαρχία Σετσουάν ματαίωσαν τα σχέδια για την κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας χαλκού. Οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις ασφαλείας, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 13 άνθρωποι να μεταφερθούν στα νοσοκομεία της πόλης. Τελικά, όμως, νίκησαν…

ΘΙΒΕΤ

Οι χωρικοί πέτυχαν να σταματήσουν πρόγραμμα εξόρυξης χρυσού από κινεζική εταιρεία στο βουνό Kawagebo, το οποίο είναι τόσο ιερό για τους βουδιστές, που ακόμα και η ορειβασία απαγορεύεται. Οι κάτοικοι δέχτηκαν απειλές και βίαιες επιθέσεις από προσωπικό της εταιρείας, αλλά απάντησαν με την καταστροφή του μηχανολογικού της εξοπλισμού, ενώ ακολούθησαν συλλήψεις και προσπάθειες εξαγοράς των ηγετών τους. Στο τέλος το ιερό βουνό έμεινε άσπιλο.

ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ

Οι κοινότητες των ιθαγενών Mankayan γιορτάζουν μια νίκη στον αγώνα τους ενάντια στις εταιρείες Lepanto και Goldfields. Υστερα από έναν ολόκληρο χρόνο αγώνα και παραμονής των κατοίκων στα οδοφράγματα, οι εταιρείες απέσυραν όλα τα μηχανήματά τους (γεωτρύπανα κ.λπ.) από την περιοχή του Madaymen.

ΤΟΥΡΚΙΑ

Πορεία χωρικών για τα μεταλλεία χρυσού πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο. Διαμαρτύρονται για τις μεταλλευτικές δραστηριότητες στα όρη Kaz (Ιδη). Κάτοικοι των χωριών της περιοχής Karakoy έκαναν πορεία στην περιοχή εξόρυξης, με την υποστήριξη του δημάρχου και του αντιδημάρχου του Τσανάκαλε. Τουρκικές εφημερίδες και ακτιβιστές κατηγόρησαν τις εταιρείες χρυσού για τις φωτιές του περασμένου καλοκαιριού στα Ορη Kaz, απέναντι από τη Λέσβο. Η απειλή από την εξόρυξη χρυσού στην περιοχή έχει γίνει ένα από τα πλέον ακανθώδη περιβαλλοντικά και κοινωνικά ζητήματα της χώρας.

ΑΛΑΣΚΑ

Η Βρετανική Κολομβία είναι η περιοχή του Καναδά που χωρίζει την Αλάσκα από τις υπόλοιπες πολιτείες των ΗΠΑ. Ενα μικρό μεταλλείο, το Tulsequah Chief, ρυπαίνει τον ποταμό Τάκου. Εδώ και χρόνια, γερουσιαστές, βουλευτές και κυβερνήτες της Αλάσκας ζητούν να σταματήσει η ρύπανση του ποταμού, που είναι πλούσιος σε σολομό. Η ρύπανση από αυτό το μικρό μεταλλείο συνεχίζεται από το 1950, οπότε ξεκίνησε η λειτουργία του.

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

Με συνεχείς διαδηλώσεις, τόσο στο Μπουένος Αϊρες όσο και σε άλλες πόλεις, ακτιβιστές και ντόπιοι προσπαθούν να ματαιώσουν την έναρξη λειτουργίας ενός ανοικτού χρυσωρυχείου στην περιοχή Φαματίνα, στα βορειοδυτικά της χώρας, από την καναδική εταιρεία Osisko. «Ολόκληρη η πόλη είναι αντίθετη στο ρυπογόνο ανοιχτό χρυσωρυχείο», λένε οι διαδηλωτές. Μια άλλη εταιρεία, η Barrick Gold, εκμεταλλεύεται το κοίτασμα χρυσού στο Πάσκουα Λάμα, σε υψόμετρο 5.000, κοντά στους παγετώνες, μεταξύ των περιοχών Σαν Χουάν (Αργεντινή) και Ατακάμα (Χιλή). Το κοίτασμα αυτό θεωρείται από τα μεγαλύτερα στον πλανήτη και θα επενδυθούν 3 δισ. δολάρια για εκμετάλλευση 25 ετών.

ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ

Στην πόλη San Miguel Ixtahuacan, στα υψίπεδα της χώρας, η λειτουργία του μεταλλείου της εταιρείας Goldcorp, με έδρα το Βανκούβερ, έχει οδηγήσει σε μετανάστευση των κατοίκων, υποβάθμιση του περιβάλλοντος και σκληρή αστυνομική βία. Σύμφωνα με καταγγελίες, οι ηγέτες της τοπικής κοινότητας έχουν απειληθεί, δεχθεί επιθέσεις, συλληφθεί και εξοστρακιστεί. Χρησιμοποιώντας πάνω από 250.000 λίτρα νερό την ώρα, οι εξορυκτικές δραστηριότητες έχουν προκαλέσει δραματική μείωση των πηγών καθαρού νερού. Ο επικεφαλής της τοπικής κοινότητας εξήγησε την αντίθεσή τους: «Είναι ένα έργο θανάτου. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να πουλήσουμε το μέλλον των παιδιών μας προς όφελος λίγων ξένων».

ΕΚΟΥΑΔΟΡ

Περίπου 25 καναδικές εταιρείες διεξάγουν μεταλλευτικές έρευνες στο Εκουαδόρ, παρά τις διαμαρτυρίες του πληθυσμού. Τον Απρίλιο του 2008, η Εθνοσυνέλευση αυστηροποίησε τους νόμους για τα μεταλλεία, με κριτήριο την προστασία των υδάτων και των εθνικών δρυμών, διασφαλίζοντας ότι θα λαμβάνεται υπ’ όψιν και η γνώμη των πολιτών.

ΜΕΞΙΚΟ

Τον Ιούνιο του 2010, ο δήμαρχος της πόλης San Jose del Progreso στο νότιο Μεξικό, Οσκαρ Βενάνσιο Ριβέρα, και ακόμη ένας αξιωματούχος έχασαν τη ζωή τους σε ενέδρα, την οποία φέρεται να έστησαν κάτοικοι οι οποίοι αντιδρούν στην εξόρυξη χρυσού και ασημιού στην περιοχή, ενώ συχνά είναι και τα βίαια επεισόδια με την αστυνομία. Σε μια άλλη περιοχή της χώρας, το μεταλλείο του Cerro de San Pedro, αποτελεί το επίκεντρο μιας από τις πιο σημαντικές δικαστικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές διαμάχες στη χώρα. Θεωρητικά, η περιοχή είναι προστατευόμενη λόγω της ιστορικής και οικολογικής της αξίας, όμως σήμερα το μισό Cerro de San Pedro έχει καταστραφεί από τα φουρνέλα και το κυάνιο. Οι ισχυροί δεσμοί της εταιρείας με την πολιτική εξουσία και τα ΜΜΕ καταπνίγουν τις δυναμικές αντιδράσεις, με αποκορύφωμα τη δολοφονία του τότε δημάρχου της πόλης, το 1996.

ΚΟΛΟΜΒΙΑ

Οι διαδηλώσεις είναι συχνές στην Κολομβία, όπου πολίτες και περιβαλλοντικές οργανώσεις απαιτούν από την κυβέρνηση να μη δώσει στην καναδική εταιρεία Greystar Resources άδεια να ξεκινήσει ερευνητικές εργασίες για το μεταλλείο χρυσού Angostura στην περιοχή που ονομάζεται «paramo Santurban». Τα «paramos» είναι μοναδικά «νεοτροπικά», νεφοσκεπή οικοσυστήματα, με πηγές καθαρού νερού, υψηλή βιοποικιλότητα και μεγάλο αριθμό ενδημικών ειδών, που απαντούν μόνο στις Ανδεις σε υψόμετρα 3.000-5.000. Η εταιρεία υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τα πολύτιμα παράμος…

ΠΑΝΑΜΑΣ

Ο νέος μεταλλευτικός νόμος, που ψηφίστηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2011, δεν άντεξε ούτε ένα μήνα. Υστερα από εβδομάδες βίαιων διαδηλώσεων περιβαλλοντικών οργανώσεων και ιθαγενών, στις 4 Μαρτίου 2011 ο πρόεδρος της χώρας υποχρεώθηκε να δηλώσει ότι θα αποσύρει το νόμο, ο οποίος θα επέτρεπε σε ξένες κυβερνήσεις να αποκτήσουν ιδιοκτησία σε μεταλλεία του Παναμά. Η πέτρα του σκανδάλου είναι το βουνό Cerro Colorado, στην περιοχή των ιθαγενών Ngobe, το οποίο έχει πλούσια κοιτάσματα χαλκού. Αποσύρθηκε επίσης και ένας άλλος νόμος, ο οποίος καταργούσε την υποχρέωση υποβολής περιβαλλοντικής μελέτης από τις πολυεθνικές μεταλλευτικές εταιρείες, περιόριζε το δικαίωμα στην απεργία και έδινε ασυλία στους αστυνομικούς για τη σκληρή καταστολή κατά διαδηλωτών.

ΠΕΡΟΥ

Η λίμνη Yanacocha (Μαύρη Λίμνη), στην κορυφή των Περουβιανών Ανδεων, δεν υπάρχει πια. Στη θέση της χάσκει ένα τεράστιο επιφανειακό μεταλλείο, που ανήκει στην αμερικανική πολυεθνική Newmont Mining. Το μεταλλείο χρυσού είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στον πλανήτη και το μεγαλύτερο στη Λατινική Αμερική. Η συνολική έκταση των εγκαταστάσεων (ορυγμάτων, εργοστασίων, χώρων απόθεσης) είναι 1.400.000 στρέμματα! Αντιμέτωπες με τις συνέπειες της ρύπανσης από όξινη απορροή, υδράργυρο και άλλα χημικά, οι οικογένειες της περιοχής Καχαμάρκα δίνουν απελπισμένο αγώνα να υπερασπιστούν τα νερά τους και τον τρόπο ζωής τους. Τον Ιούνιο του 2000, 150 κιλά υδραργύρου διέρρευσαν από ένα φορτηγό της εταιρείας, με αποτέλεσμα πάνω από 1.000 άνθρωποι να υποστούν τοξική δηλητηρίαση.

Πηγή : Ελευθεροτυπία

Αναδημοσιεύσεις : ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ

ΙΕΡΙΣΣΟΣ

Ψυχική αιθαλομίχλη

Τον φετινό χειμώνα θα τον θυμόμαστε από μια εικόνα και μια οσμή: την αιθαλομίχλη να σκεπάζει το λεκανοπέδιο και την οσμή του καμένου ξύλου. Μια έξοχη αισθητικά φωτογραφία που ανέβασε ο Γιάννης Λάριος στο Φέισμπουκ, έδειξε την Αθήνα όπως ήταν το Λονδίνο του smog, στη δεκαετία του ’50, και όπως θα ήταν την εποχή του Καρόλου Ντίκενς και του ορφανού Ολιβερ Τουίστ.

Δεν νομίζω ότι ο κ. Λάριος «πείραξε» ψηφιακά την εικόνα, διότι και άλλες παρόμοιες που ανέβηκαν τις προηγούμενες μέρες, στο ντεμπούτο της αιθαλομίχλης, παρόμοια ζοφερό έδειχναν τον ορίζοντα. Αλλωστε η οσμή καιομένου ξύλου, αισθητή σε μεγάλο μέρος του λεκανοπεδίου, ήταν πιο πειστική από την εικόνα. Σε κάθε περίπτωση, η φωτογραφία της νυκτερινής Αθήνας στεφανωμένης από το λευκό σεντόνι της αιθαλομίχλης είχε μια άγρια ομορφιά, που έθελγε και ταυτόχρονα φόβιζε. Ηταν μια εικόνα αποκαλυπτική για το τι ζούμε: τη σύγχυση και το σοκ.

Εγκαταλείπουν τα Βαλκάνια

Μαζική «φυγή» Ελλήνων ιδιοκτητών ακινήτων από βαλκανικές χώρες παρατηρείται κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Ανθρωποι που αγόρασαν στα προ της οικονομικής κρίσης χρόνια ακίνητα στις βαλκανικές χώρες, κυρίως στα τουριστικά θέρετρα της Βουλγαρίας, στη Σόφια, αλλά και στη Ρουμανία, τώρα τα ξεπουλάνε όσο – όσο, αφού χρειάζονται άμεσα ρευστότητα για τις υποχρεώσεις τους…

Οι τιμές πώλησης κυμαίνονται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, σε σύγκριση με τα χρήματα που δαπανήθηκαν πριν από λίγα χρόνια για την απόκτηση των εν λόγω ακινήτων. Οπως ανέφερε στον «Α» ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων Θεσσαλονίκης, Κώστας Γεωργάκος, ο οποίος δραστηριοποιείται επαγγελματικά στις βαλκανικές χώρες, ο μέσος όρος της πτώσης των τιμών που ζητούν οι Ελληνες ιδιοκτήτες, σε σύγκριση με τα χρήματα που δαπάνησαν για να τα αποκτήσουν, κυμαίνεται γύρω στο 30%, ωστόσο σε αρκετές περιπτώσεις η «κατρακύλα» των αξιών έφτασε ακόμη και στο 50% ή και περισσότερο.