Δίνουν 104 εκ. ευρώ για να πνίξουν τη Ραφήνα στο τσιμέντο

Στις 30 Οκτωβρίου εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας η προσφυγή πολιτών και συλλόγων κατά του εγκιβωτισμού/τσιμεντοποίησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

Η απόφαση εγκιβωτισμού 15 χιλιομέτρων φυσικού ρέματος που στο μεγάλο μήκος του διέρχεται μόνο από αγροτικές και εκτός σχεδίου πόλης εκτάσεις, προκαλεί τεράστια ερωτηματικά.

Πάρτι κερδοσκόπων στα καμένα – Ιδιοκτήτες σπιτιών και ξενοδόχοι ζητούν υπέρογκα ποσά από πυρόπληκτους

Συνεχίζεται η διαδικασία της υποβολής των απαραίτητων εγγράφων για τη στεγαστική αποκατάσταση των πυρόπληκτων, ενώ παραμένουν αδιευκρίνιστα ορισμένα κρίσιμα ζητήματα.

Όπως, για παράδειγμα, το εάν θα χρειαστεί να πάρουν νέα δάνεια οι άνθρωποι των οποίων τα σπίτια έχουν υποστεί ολοκληρωτική καταστροφή. Κάτι που θα τους οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στα νύχια των τραπεζών και στο να χάσουν τα σπίτια τους, όπως άλλωστε έχει συμβεί και σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο παρελθόν.

Επιπλέον το πάρτι των κερδοσκόπων συνεχίζεται στα καμένα, αφού κάθε μέρα που περνά επιβεβαιώνει τις πληροφορίες που δημοσίευσε πριν από μέρες ο «Ριζοσπάστης», ότι υπάρχουν ιδιοκτήτες ακινήτων και ξενοδοχείων, οι οποίοι, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των πυρόπληκτων για άμεση στέγαση, νοικιάζουν διαμερίσματα σε πολύ μεγαλύτερες τιμές από τις κανονικές.

Είναι αναίσθητοι; Ή κάνουν απλώς τη δουλειά τους;

Tου Στάθη Τσαγκαρουσιάνου

Πώς στην προσπάθειά σου να κρατήσεις την εξουσία χάνεις πρώτα την επαφή με την πραγματικότητα κι έπειτα χάνεις την επαφή με την ανθρωπιά.

Δεν το ῾λπιζα να ῾ν᾿ η ζωή μέγα καλό και πρώτο !
Διονύσιος Σολωμός

Aυτό που μου κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση στην τραγωδία που βιώνουμε, είναι η όψη της κυβέρνησης. Ο τόνος της φωνής τους, οι δηλώσεις τους, οι λέξεις τους, το βλέμμα τους― ακόμη και η γλώσσα του σώματός τους.

Έχουν κάτι αφόρητα άνετο. Αφόρητα αεράτο. Είναι σα να τους λείπει ένα βασικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό: η συμπόνια. Γνωρίζω ότι οι άνθρωποι που κυβερνούν έχουν άλλη δουλειά να κάνουν. Δεν είναι η δουλειά τους να θρηνούν- ειδικά την ώρα που πρέπει να δράσουν.

Όμως εδώ ούτε δράση έχουμε ούτε ανθρωπιά. Μόνο ένα πυκνό ιστό από χειριστικές πονηριές που θα τους βγάλουν λάδι στο κοινό αίσθημα.

Ανέλαβε την (αυτονόητη) πολιτική ευθύνη. Και λοιπόν;

Της Βασιλικής Σιούτη

Οι επικοινωνιακοί τακτικισμοί του Τσίπρα και η λογική του «Μαζί τα κάψαμε» που ενστερνίζεται.

Από την πρώτη μέρα που ξέσπασε η καταστροφική πυρκαγιά, η κυβέρνηση έδειξε να κάνει κυρίως επικοινωνιακή διαχείριση παρά διαχείριση κρίσης και αντιμετώπιση της καταστροφής. Και αυτό ακριβώς ήταν που προκάλεσε την οργή και την κατακραυγή.

Τόσες μέρες μετά κι ακόμα δυσκολεύονται να το καταλάβουν. Τα ΜΜΕ που ανέδειξαν εγκαίρως την κρισιμότητα της κατάστασης στοχοποιήθηκαν από τα κυβερνητικά στελέχη, που τα κατηγόρησαν ότι ψεύδονται και τρομοκρατούν τον κόσμο για να πλήξουν την κυβέρνηση. Αυτό ήταν αρκετά ενδεικτικό για το πόσο πολύ είχαν υποτιμήσει τον κίνδυνο.

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Πυροσβεστική λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Δευτέρας και ο τρόπος που μιλούσε για το θέμα με τον αρμόδιο υπουργό καταδεικνύει ότι δεν είχαν καταλάβει το μέγεθος της καταστροφής. Δεκάδες παραθεριστές εκείνη την ώρα είχαν καεί και είχαν πνιγεί, ενώ κάποιοι εξακολουθούσαν να βρίσκονται στη θάλασσα αβοήθητοι για τέσσερις και πέντε ώρες.

Ενώ η κυβέρνηση χαρακτήριζε την τραγωδία «υπερβολές», άρχισαν να μετριούνται πτώματα. Ήταν ήδη αργά…

Της Βασιλικής Σιούτη

Η κυβέρνηση κατάλαβε το μέγεθος της τραγωδίας όταν άρχισε να μετράει νεκρούς. Ως τότε υποβάθμιζε την καταστροφή και τα κυβερνητικά στελέχη μιλούσαν για υπερβολές του ΣΚΑΪ.

Εκατοντάδες άνθρωποι έτρεχαν αβοήθητοι και απεγνωσμένοι για να σωθούν, χωρίς να έχει μπει σε εφαρμογή κανένα σχέδιο από την πολιτεία και την τοπική αυτοδιοίκηση.

Ο κρατικός μηχανισμός ήταν σε παράλυση, αλλά οι υπουργοί και τα κυβερνητικά στελέχη κατήγγελλαν όποιον τολμούσε να κάνει την αυτονόητη και τραγική διαπίστωση, καθώς βασική τους έγνοια εκείνες τις πρώτες ώρες έμοιαζε να είναι η αποφυγή του πολιτικού κόστους. Σαν ένα μεγάλο πάρτι φανταζόταν τις μέρες αυτές η κυβέρνηση, αλλά, αντ’ αυτού, κήρυξε στη χώρα δημόσιο πένθος λόγω της καταστροφικής πυρκαγιάς που πήρε διαστάσεις εθνικής καταστροφής.