Σχεδόν διπλάσιοι οι αστυνομικοί από τους πυροσβέστες στην Αττική

Με πάνω από 900 αστυνομικούς συμμετείχε η ΕΛ.ΑΣ στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών που εκδηλώθηκαν χθες, Τετάρτη 3 Αυγούστου 2021, σε Αττική, Εύβοια, Μεσσηνία και Λακωνία, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση των αρχών.

Μεταξύ άλλων σημειώνεται ότι στην Αττική 842 αστυνομικοί και 335 οχήματα, ανταποκρίθηκαν σε 259 κλήσεις του Κέντρου Άμεσης Δράσης και συνέδραμαν στην προληπτική εκκένωση οικισμών και σε 303 απεγκλωβισμούς ατόμων. Την ίδια ώρα, η ανακοίνωση της πυροσβεστικής αναφέρει ότι στην πυρκαγιά στη Βαρυμπόμπη επιχειρούν 520 πυροσβέστες, με 17 ομάδες πεζοπόρων τμημάτων, 150 οχήματα, το ΜΕΤΠΕ και το κινητό επιχειρησιακό κέντρο ΟΛΥΜΠΟΣ. Έχουν κινητοποιηθεί και περιοδικά θα επιχειρήσουν 5 Α/Φ και 9 Ε/Π. Συνδρομή παρέχει ο Ελληνικός Στρατός με πεζοπόρα τμήματα και εναέρια μέσα πυρόσβεσης. Επίσης, συνδράμουν η ΕΛ.ΑΣ., πολυάριθμες εθελοντικές ομάδες καθώς και υδροφόρες και μηχανήματα έργου.

Φωτιά στα Γεράνεια Όρη: Σοκάρουν οι εικόνες της απόλυτης καταστροφής σε δάσος Natura

Οι εικόνες από τη φωτιά στο Αλεποχώρι είναι σοκαριστικές. Πραγματικά, όσο κλισέ κι αν ακούγεται, δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς την οικολογική καταστροφή σε ένα δάσος Natura στα Γεράνεια Όρη, που αποτελούσε βασικό πνεύμονα για την περιοχή και όχι μόνο.

Η φωτιά άφησε τα Γεράνεια Ορη, επειδή πλέον δεν είχε κάτι άλλο να κάψει εκεί, και στην ουσία “συνάντησε” ό,τι  απέμεινε από τη μεγάλη πυρκαγιά του Ιουλίου του 2018.

Ευτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα, κυρία υπουργέ;

Είναι πολλά εκείνα που μπορεί κανείς να πει για τη φωτιά στις Μυκήνες.

Πρώτον: η  Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας είχε, πράγματι, καθαρίσει την περιοχή από τα ξερόχορτα. Για να είμαστε ακριβείς είχε καταφέρει να εξασφαλίσει το κονδύλι και το προσωπικό για να το κάνει… Πλην, όμως, υπάρχει ένα αλλά…

Αλλά:

Τα «μαγκάλια του θανάτου»: 8 νεκροί μέσα σε λίγες μέρες επειδή δεν είχαν αξιοπρεπή θέρμανση!

Πολλαπλασιάζονται τα κρούσματα με συνανθρώπους μας που χάνουν άδικα τη ζωή τους μόνο και μόνο επειδή δεν ήταν σε θέση να έχουν αξιοπρεπείς συνθήκες στέγασης και θέρμανσης εν έτει 2020. Μπορεί για την κυβέρνηση Μητσοτάκη σήμερα αλλά και την πρότερη κυβέρνηση Τσίπρα, η πρωτοφανής κοινωνική και οικονομική κρίση να έχει μείνει πίσω μας και η ανάπτυξη να ξανοίγεται μπροστά μας, αλλά για χιλιάδες πολίτες και ειδικά τους πιο ευάλωτους, όπως είναι οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και οι μετανάστες, η κρίση τους στερεί τα πιο βασικά αγαθά.

Για του λόγους το αληθές, μόνο τις δύο τελευταίες ημέρες στη χώρα μας μετράμε τέσσερις νεκρούς λόγω κρύου, αναθυμιάσεων και πυρκαγιάς που προκλήθηκε από φωτιά που είχαν ανάψει τα θύματα για να ζεσταθούν.

Γκάφες, μετριοπάθεια και διεκπαιρεωτική κριτική στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση

Της Βασιλικής Σιούτη

Πολιτικοί αυτοσχεδιασμοί και αμηχανία στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δώσει μεγάλη επικοινωνιακή βαρύτητα στην ομιλία του στον ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, αλλά όλοι θα τη θυμούνται πλέον για την επική γκάφα που έκανε κατά την εκφώνησή της. Ο πρωθυπουργός, μιλώντας από το βήμα του ΟΗΕ για το κλίμα, απέδωσε τη μεγάλη καταστροφή στο Μάτι στην κλιματική αλλαγή, δίνοντας βάσιμα επιχειρήματα στην αξιωματική αντιπολίτευση να τον κατακεραυνώσει, κατηγορώντας τον για υποκρισία. Σε πολύ έντονο ύφος, του υπενθύμισαν ότι προεκλογικά κατηγορούσε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και την Περιφέρεια Αττικής για την καταστροφή και τους νεκρούς, ενώ μετά τις εκλογές εμφανίζεται να υιοθετεί πλήρως τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που έριχνε την ευθύνη στην κλιματική αλλαγή. Του υπενθύμισαν επίσης, σε επιθετικό τόνο, ότι διόρισε γενικό γραμματέα της κυβέρνησής του μέχρι και τον τότε αρχηγό της Αστυνομίας του ΣΥΡΙΖΑ, Κωνσταντίνο Τσουβάλα, στον οποίο είχε ασκήσει κριτική ο ίδιος και οι συριζαίοι τον είχαν αποπέμψει, αποδίδοντας του ευθύνες. Και στην υπόθεση της επιλογής του Τσουβάλα είναι αλήθεια ότι η ΝΔ δεν έχει δώσει καμία πειστική απάντηση ως τώρα.

«Είμαστε η φύση που υπερασπίζεται τον εαυτό της»

Του Τάσου Τσακίρογλου

«Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα για το Περιβάλλον. Εξοχη μέρα για τον εορτασμό του νέου Συντάγματος του Εκουαδόρ, που το 2008, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, αναγνώρισε τα δικαιώματα της φύσης. Ακούγεται περίεργο ότι η φύση έχει δικαιώματα, λες και είναι άνθρωπος. Αντίθετα, ακούγεται απολύτως φυσιολογικό ότι οι μεγάλες εταιρείες των ΗΠΑ έχουν δικαιώματα φυσικών προσώπων. Και τα έχουν κατόπιν απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, από το 1886. Αν η φύση ήταν τράπεζα, θα την είχαν σώσει».

Αυτό έγραφε ο μακαρίτης Εδουάρδο Γκαλεάνο στο βιβλίο του «Οι μέρες αφηγούνται» (εκδόσεις Πάπυρος) και το θυμήθηκα με αφορμή τη συζήτηση που άνοιξε, αυτή τη φορά εξαιτίας της καταστροφικής πυρκαγιάς στην Εύβοια.

Μάτι: Ακόμα και μετά την πρωτοφανή τραγωδία, τίποτα δεν άλλαξε!

Των Ιωάννα Καρδάρα, Γιώργου Μουρμούρη

Έγκλημα στο μάτι

«Είμαστε πιο έτοιμοι από πέρσι και άλλες χρονιές». Αυτό δήλωνε στις 8 Ιουνίου του 2018 ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Τόσκας, μετά από μεγάλη άσκηση στην Πεντέλη για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Το σενάριο της άσκησης προέβλεπε φωτιά που υποτίθεται πως ξέσπασε από άγνωστη σε πρώτη φάση αιτία, σε συνθήκες με βαθμό επικινδυνότητας 4, με υψηλές θερμοκρασίες, πολύ χαμηλή υγρασία και ξηρασία 15 ημερών και Β-ΒΔ ανέμους 4-6 μποφόρ με ριπές κατά τόπους 7 μποφόρ. «Στόχος όλων των ασκήσεων ήταν να δοκιμαστεί η ανάπτυξη συνεργασίας και επικοινωνίας των εμπλεκόμενων φορέων, ο συντονισμός των δυνάμεων σε περίπτωση μεγάλης δασικής πυρκαγιάς, η ετοιμότητα του προσωπικού. Επίσης, να ελεγχθεί η αξιοπιστία των μέσων και αν είναι σε κατάσταση να αντιμετωπίσουν ένα σοβαρό συμβάν, να επικαιροποιηθεί ο ετήσιος σχεδιασμός δασοπυρόσβεσης, καθώς και να αξιοποιηθούν νέες τεχνολογίες», ανέφερε σχετικό τηλεγράφημα του ΑΠΕ.

Ένα χρόνο πριν…

Ένας χρόνος συμπληρώνεται φέτος από τη φονική καταστροφική πυρκαγιά του Ιουλίου 2018 που έπληξε την Ανατολική Αττική. Ένας χρόνος μετά και παρά τις υποσχέσεις της κυβέρνησης, τα προβλήματα, το κατεστραμμένο περιβάλλον, οι ανοιχτές πληγές στη ζωή των κατοίκων της περιοχής παραμένουν.

Στις 23 Ιουλίου 2018 στο Μάτι συντελέστηκε ένα έγκλημα. Έχασαν τη ζωή τους 102 άνθρωποι. Μέχρι σήμερα 35 εγκαυματίες αγωνίζονται να ζήσουν, κουβαλώντας στο σώμα τους τις πληγές τους. Περίπου 1.700 κτίρια καταστράφηκαν ή υπέστησαν ζημιές ενώ 380 οχήματα κάηκαν ολοσχερώς.

Να «κάψουμε» όσους μας έκαψαν

Σαδιστικό γαϊτανάκι προεκλογικής αντιπαράθεσης έστησαν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ πάνω από το εισαγγελικό πόρισμα για την πυρκαγιά σε Ν. Βουτζά, Μάτι και Κόκκινο Λιμανάκι, με τον φρικιαστικό απολογισμό των 100 νεκρών. Το πόρισμα αναδεικνύει την πλήρη κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού τις κρίσιμες ώρες, αλλά κυβέρνηση και αντιπολίτευση τσακώνονται κυρίως για τα πρόσωπα και τη διαχείριση. Κι όμως η καταστροφή της 23^ης Ιουλίου 2018 ανέδειξε πως ένα σύστημα και ένα κράτος που λειτουργούν με βασικό κριτήριο το κέρδος είναι επικίνδυνα για τον λαό.

ΕΜΠ: Κίνδυνος για νέο Μάτι – «Καμπανάκι» για εννέα οικισμούς

Μελέτη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου καταγράφει το εκρηκτικό κοκτέιλ παραγόντων που υπό συνθήκες θα µπορούσαν να οδηγήσουν σε νέα τραγωδία σε µια περιοχή της Ανατολικής Αττικής που εκτείνεται από τον Ωρωπό έως την Παλαιά Φώκαια

Μόνο στην Ανατολική Αττική, και σε µία περιοχή που εκτείνεται από τον Ωρωπό έως την Παλαιά Φώκαια, έρευνα του ΕΜΠ, την οποία παρουσιάζει σήµερα το «Εθνος της Κυριακής», κατέγραψε εννέα ευάλωτους οικισµούς, εκ των οποίων οι έξι βρίσκονται στο… κόκκινο σε περίπτωση πυρκαγιάς και χρήζουν άµεσων παρεµβάσεων.

Πέντε εβδομάδες μετά την καταστροφή στο Μάτι

Η κίνηση στην ευρύτερη περιοχή (Ραφήνα-Νέα Μάκρη) ήταν αρκετά μειωμένη όλο τον Αύγουστο. Είναι βέβαιο ότι πολλοί παραθεριστές προτίμησαν να φύγουν (ή να μην έρθουν καθόλου). Δεν είναι μόνο τα καμένα που βλέπεις παντού γύρω, ούτε οι φήμες για μόλυνση των παραλιών από αμίαντο. Είναι και ένα ζοφερό κλίμα που υπάρχει. Ακούς για γνωστούς που σκοτώθηκαν στην πυρκαγιά ή που υπέκυψαν πριν λίγες μέρες στα τραύματά τους. Ακούς τραγικές ιστορίες για ανθρώπους που δεν πήγαιναν στο Μάτι, αλλά μετά την εκτροπή της κυκλοφορίας που έκανε η Αστυνομία στη Μαραθώνος, παγιδεύτηκαν στους στενούς δρόμους και είχαν φρικτό θάνατο.

«Βρίσκοντας ένα σπίτι θα είναι πάλι όλα καλά. Δε θα είναι. Θα είναι;»

 

Η Αργυρώ δεν είναι η μόνη που έζησε τις συνέπειες από αυτή την καταστροφή αλλά μας έδωσε την ευκαιρία να δημοσιεύσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα που ίσως βίωσαν πολλοί άνθρωποι με ή χωρίς οικογένειες. Στο ραδιόφωνο του TPP στις 27 Ιουλίου, περιέγραψε την κατάσταση στην περιοχή την ώρα που ξέσπασε η πυρκαγιά, μιλώντας για γονείς που προσπαθούσαν να χαμογελάνε για να σβήσουν το φόβο από τα μάτια των παιδιών τους.

Διαβάζοντας το κείμενο πολλές φορές δεν μπορούσαμε να σταθούμε σε κάτι συγκεκριμένο, επομένως αποφασίσαμε να παραθέσουμε το τέλος του με τις ευχές της Αργυρώς: Μακάρι αυτό το κείμενο να σας βρει σε παραλίες. Να σας βρει στα όμορφα σπίτια σας. Να σας βρει σε διακοπές. Μακάρι τέτοιο κακό να μη ξαναγίνει. Μακάρι όλοι κάποτε να βρούμε το σπίτι μας. Και τον εαυτό μας. Και λίγη ηρεμία στην ψυχή.

«Ξαφνικά νομίζω ότι βρίσκοντας ένα σπίτι θα είναι πάλι όλα καλά. Δε θα είναι. Θα είναι;»

Ο κυρίαρχος λόγος χρειάζεται αποκρυπτογράφηση

Του Περικλή Κοροβέση

Στο αριστούργημα του Λιούις Κάρολ, «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων», υπάρχει μια αντιφωνία ανάμεσα στον Χάμπτι Ντάμπτι και την Αλίκη γύρω από το θέμα των ορισμών.

Λέει ο Χάμπτι Ντάμπτι: «Οταν χρησιμοποιώ μια λέξη, σημαίνει ό,τι σημαίνει αυτό που θέλω εγώ. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο».

Και η Αλίκη διερωτάται: «Μπορείς να κάνεις τις λέξεις να σημαίνουν τόσα πολλά διαφορετικά πράγματα μαζί;»

Και παίρνει μια αποστομωτική απάντηση: «Το ερώτημα είναι ποιος είναι το αφεντικό. Αυτό τα λέει όλα». Και εδώ ο Κάρολ έχει απόλυτο δίκιο.

Στο «Ίδρυμα Νιάρχος» θέλει να παραδώσει ο Κυριάκος την πολιτική προστασία

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Της φταίει η «οργανωτική ανικανότητα», εξωραϊζει μνημόνια και Ε.Ε!

Με προμετωπίδα την …ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών της πολιτικής προστασίας θα επιχειρήσει η Νέα Δημοκρατία να συνδυάσει το ιδεολογικό της πρόταγμα με την ταυτόχρονη «επίθεση ευθυνών» εναντίον της κυβέρνησης μετά την πολύνεκρη τραγωδία στην ανατολική Αττική. Μάλιστα ο πρόεδρος της Κυριάκος Μητσοτάκης υποστήριξε πως ο πρωθυπουργός βλέπει θετικά τις προτάσεις του για ενεργό εμπλοκή στην πολιτική προστασία του Ιδρύματος Νιάρχου.
Όπως επισήμανε άλλωστε ο Κ. Μητσοτάκης την περασμένη Πέμπτη «τηλεφώνησα στον κ. Τσίπρα και του πρότεινα κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση να ζητήσουμε από κοινού από το Ίδρυμα Νιάρχος να αναλάβει για την επόμενη 5ετία το κόστος της συντήρησης των εναέριων πυροσβεστικών μέσων της χώρα μας ή να συμβάλει στην απόκτηση όποιου άλλου μέσου κριθεί από τους ειδικούς απαραίτητο για την ενίσχυση της εναέριας πυρόσβεσης στην πατρίδα μας. Ο Α. Τσίπρας είδε θετικά την πρότασή μου και ελπίζω να βρεθεί σύντομα ο τρόπος το Ίδρυμα Νιάρχος να προχωρήσει σε μία ακόμα σπουδαία πράξη κοινωνικής προσφοράς». Φυσικά το ίδρυμα Νιάρχος έχει αποδείξει με τις εγκαταστάσεις του στο Δέλτα Φαλήρου πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται τις …συνέργειες του με τον κρατικό μηχανισμό: Ως επενδύσεις που θα αποδώσουν πολιτικο-οικονομικό έλεγχο, φοροαπαλλαγές και αξιοποίηση νομοθετικών προνομίων και δημόσιου χρήματος.

Οι φωτιές έκαψαν (και) το παραμύθι

Του Δημήτρη Μηλάκα

Η ατζέντα της κυβέρνησης (στόχοι – χρονοδιαγράμματα) υπήρξε επακριβώς προκαθορισμένη, και μάλιστα πριν τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015 που ξεκίνησε η θητεία της. Η εν λόγω ατζέντα αποτυπώνεται στο τελευταίο μνημόνιο, το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο ψηφίστηκε – ας μην το ξεχνάμε – από το σύνολο (εκτός ΚΚΕ και Χ.Α.) των κομμάτων που ήταν στη Βουλή εκείνη την εποχή.

Ακολουθώντας κατά γράμμα τη συγκεκριμένη ατζέντα, η κυβέρνηση έπρεπε, υπό τη θεσμική καθοδήγηση των δανειστών (υπερ-ταμείο και ανεξάρτητος φοροεισπρακτικός μηχανισμός), να (ξε)πουλήσει εθνική περιουσία και να (περι)κόψει δαπάνες. Βασική αποστολή που αποδέχτηκε ήταν και είναι η εκπλήρωση των υποχρεώσεων (επιστροφή των δανεικών) της χώρας στους δανειστές της. Από εκεί και έπειτα, το περιθώριο «πολιτικών πρωτοβουλιών», πέραν της προκαθορισμένης ατζέντας, ήταν από στενό έως ανύπαρκτο.

Μετά την καταστροφή, τι;

Του Τάσου Τσακίρογλου

Η ιστορία μας διδάσκει ότι η πρόοδος μπορεί να επιτευχθεί πολύ πιο γρήγορα σε στιγμές κρίσης, όταν οι άνθρωποι είναι ανοιχτοί σε ριζοσπαστικές ιδέες, γι’ αυτό οι όποιες αποφάσεις σε σχέση με την καταστροφή στο Μάτι πρέπει να ληφθούν εν θερμώ: τις επόμενες μέρες.

Τώρα που η κοινή γνώμη είναι δεκτική στη λήψη μέτρων και μάλιστα τα απαιτεί. Και φυσικά είναι δεδομένο ότι αυτές οι αποφάσεις θα πρέπει «να σπάσουν αβγά», θα πρέπει να έχουν ριζικό χαρακτήρα σύγκρουσης με μεγάλα και μικρά συμφέροντα, που καταχρώνται τον δημόσιο χώρο.

Παράλληλα, πρέπει να αξιοποιηθεί μια κοινωνική τάση, που παρατηρείται πολύ συχνά τα τελευταία χρόνια διεθνώς: οι άνθρωποι αποδεικνύουν την αλληλεγγύη τους και τη διάθεση για προσφορά που στη σημερινή ανταγωνιστική κοινωνία παραμένει αναξιοποίητη.

Σκυτάλη οι «αμαρτίες» – Παλιά εγκλήματα και νέα λάθη συντηρούν τον πολιτικό καυγά στα αποκαΐδια

Του Δημήτρη Μηλάκα

Στη δυτικού τύπου αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία οι «αμαρτίες» στις οποίες υπέπεσαν οι προηγούμενοι κυβερνώντες τη χώρα παραδίδονται μαζί με τη σκυτάλη της εξουσίας στους επόμενους. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο στις πρώτες δηλώσεις των εκάστοτε νικητών στις εκλογές – μετά τις ευχαριστίες στον σοφό λαό – επισημαίνουν ότι «παραλαμβάνουμε καμένη γη».

Κάποιες φορές ωστόσο – όπως στην περίπτωση της συμφοράς στο Μάτι – οι συνέπειες των αμαρτιών του παρελθόντος εμφανίζονται τραγικά τεράστιες και απαιτούν την άμεση καταβολή του πολιτικού κόστους, το οποίο ο μόνος αρμόδιος και υπεύθυνος για να το καταβάλει είναι αυτός που κυβερνά. Είναι – θα μπορούσε να πει κάποιος – οι «κίνδυνοι του επαγγέλματος» που μαζί με τα προνόμια της εξουσίας αναλαμβάνουν, θέλοντας και μη, αυτοί που εμφανίζονται ως υπηρέτες του δημόσιου συμφέροντος και άοκνοι εργάτες για το καλό και την ευημερία του τόπου.

Η εκκένωση που κανείς δεν ήξερε πώς γίνεται

Η λεωφόρος Μαραθώνος την ώρα που η φωτιά έχει περάσει από τον Νέο Βουτζά και έχει μπει στο Μάτι. Το κυκλοφοριακό αλαλούμ που επικράτησε στο ύψος της διασταύρωσης για Ραφήνα ήταν πρωτοφανές.

 

Δόθηκε εντολή εκκένωσης; Πότε; Σε ποιον; Από ποιον; Και αν ναι, υπήρχε σχέδιο εκκένωσης συγκεκριμένο και δομημένο για να εφαρμοστεί; Οπως αποκαλύπτει η «Κ», εντολή εκκένωσης δεν έλαβαν ούτε καν εκείνοι όπου πραγματοποιήθηκε εκκένωση, δηλαδή οι κατασκηνώσεις του Δήμου Αθηναίων.

Αλλωστε το αλαλούμ των δηλώσεων που ακολούθησαν, δείχνει ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία αρμόδιοι θεωρούσαν εαυτούς αναρμόδιους. Υπό αυτές τις συνθήκες στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που υπήρχε και χωρίς καμία άσκηση προσομοίωσης έκτακτου κινδύνου σε μια περιοχή κτισμένη μέσα στα πεύκα, η εφαρμογή σχεδίου εκκένωσης προφανώς δεν μπορούσε να γίνει.

Πώς ο Δήμος Αθηναίων πρόλαβε να εκκενώσει εγκαίρως τις κατασκηνώσεις στον Αγιο Ανδρέα; Η απάντηση είναι ανατριχιαστική. Σχεδόν από τύχη ή για να είμαστε πιο ακριβείς χάρη στην προνοητικότητα κάποιων ανθρώπων.

Η πολιτική οικονομία του πυροσβέστη

ΙΝFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Η πρόταση του Κ. Μητσοτάκη (με την καταρχήν σύμφωνη γνώμη του Αλ. Τσίπρα) να αναλάβει το Ιδρυμα Νιάρχος τη συντήρηση των πυροσβεστικών αεροσκαφών, ανοίγει και στην Ελλάδα τη συζήτηση για τον ρόλο που μπορεί να παίξει ο ιδιωτικός τομέας στις υπηρεσίες πυρόσβεσης. Μία συζήτηση η οποία στην αρχαία Ρώμη έκλεισε το 6 μ.Χ.

Ελάχιστοι στις ΗΠΑ θυμούνται τον Ουίλιαμ Τουίντ, έναν από τους μεγαλύτερους γαιοκτήμονες και πολιτικούς παράγοντες στη Νέα Υόρκη του 19ου αιώνα. Ο Τουίντ ξεκίνησε την αυτοκρατορία του συμμετέχοντας σε ομάδες «εθελοντικής» πυρόσβεσης – στην πραγματικότητα συμμορίες που έσβηναν φλεγόμενα κτίρια για λογαριασμό ασφαλιστικών εταιρειών.

Κράτος εμπρηστής

Του Περικλή Κοροβέση

Η δικιά μου η γενιά πέρασε τα παιδικά της χρόνια μέσα σε έναν Παγκόσμιο Πόλεμο και σε έναν Εμφύλιο. Το τι μας άφησε, ο Θεός και η ψυχή μας το ξέρει. Γιατί εμείς από μόνοι μας δεν μπορούμε να κατεβούμε σε αυτά τα βάθη όπου μας περιμένει η τρέλα, που βρίσκεται πέρα από το σημείο επιστροφής. Κάποιοι, ελάχιστες εξαιρέσεις, τα κατάφεραν και επέστρεψαν για να μας μεταφέρουν αυτήν την εμπειρία, είτε με τη μορφή της τέχνης και της δημιουργίας, είτε μέσα από την επιστήμη.

Αλλά στη μεγάλη πλειονότητά τους οι άνθρωποι θάβουν αυτές τις εμπειρίες στο βαθύτερο υπόγειο της ψυχής τους, τις κλειδαμπαρώνουν και πετάνε το κλειδί, στη μάταιη προσπάθειά τους να βρουν μια ήρεμη ζωή. Μια κατηγορία από αυτή τη γενιά είχε παραπάνω εμπειρίες. Είναι οι Επτανήσιοι που έζησαν τους απόλυτα καταστροφικούς σεισμούς του 1953.

Ενώ η κυβέρνηση χαρακτήριζε την τραγωδία «υπερβολές», άρχισαν να μετριούνται πτώματα. Ήταν ήδη αργά…

Της Βασιλικής Σιούτη

Η κυβέρνηση κατάλαβε το μέγεθος της τραγωδίας όταν άρχισε να μετράει νεκρούς. Ως τότε υποβάθμιζε την καταστροφή και τα κυβερνητικά στελέχη μιλούσαν για υπερβολές του ΣΚΑΪ.

Εκατοντάδες άνθρωποι έτρεχαν αβοήθητοι και απεγνωσμένοι για να σωθούν, χωρίς να έχει μπει σε εφαρμογή κανένα σχέδιο από την πολιτεία και την τοπική αυτοδιοίκηση.

Ο κρατικός μηχανισμός ήταν σε παράλυση, αλλά οι υπουργοί και τα κυβερνητικά στελέχη κατήγγελλαν όποιον τολμούσε να κάνει την αυτονόητη και τραγική διαπίστωση, καθώς βασική τους έγνοια εκείνες τις πρώτες ώρες έμοιαζε να είναι η αποφυγή του πολιτικού κόστους. Σαν ένα μεγάλο πάρτι φανταζόταν τις μέρες αυτές η κυβέρνηση, αλλά, αντ’ αυτού, κήρυξε στη χώρα δημόσιο πένθος λόγω της καταστροφικής πυρκαγιάς που πήρε διαστάσεις εθνικής καταστροφής.

Δύο πινακίδες στην πλατεία Βικτωρίας

Της Μαριάννας Τζιαντζή

Δεκαπέντε μήνες είναι πολύς καιρός. Τόσοι έχουν περάσει από την πυρκαγιά στο ταχυφαγείο Έβερεστ, από την οποία έχασε τη ζωή της μια 40χρονη λογίστρια που εργαζόταν στο υπόγειο, σε ένα μπουντρούμι χωρίς παράθυρα.

Εκτός από τις «Τρεις πινακίδες» που στήθηκαν έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι, στην κινηματογραφική ταινία που σάρωσε στα φετινά Όσκαρ, υπάρχουν δύο πινακίδες στερεωμένες στις δύο πλευρές της γωνίας των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Χέυδεν στην πλατεία Βικτωρίας. «Το παρόν ενοικιάζεται» γράφουν με μεγάλα κεφαλαία γράμματα, ευανάγνωστα από πολλά μέτρα μακριά. Με μικρότερα γράμματα, το όνομα του μεσιτικού γραφείου –Real Estate Τάδε– και, με ακόμα πιο μικρά, τα τηλέφωνα για πληροφορίες. Πρόκειται για το Έβερεστ που κάηκε ύστερα από έκρηξη τον Δεκέμβρη του 2016, με αποτέλεσμα να βρει τον θάνατο η σαραντάχρονη λογίστρια που εργαζόταν στο υπόγειο, ένα μπουντρούμι χωρίς παράθυρα.

Η ιστορία έχει ξεχαστεί και ας γράφτηκαν τότε πολλά για την κόλαση των ταχυφαγείων και ας έγιναν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και ας υψώθηκαν πανό που έγραφαν «Να μη συνηθίσουμε τον θάνατο» και ας μιλούσαν πολλοί για εργοδοτικό έγκλημα και όχι για ατύχημα. Όμως όλα τα συνηθίζει ο άνθρωπος. Και αφορμή για το σημερινό σημείωμα είναι οι δύο πινακίδες που μας θυμίζουν κάτι που όλοι έχουμε ξεχάσει.

Τα αποκαΐδια της ασυδοσίας στο Φαρ Ουέστ της Αττικής

Το εργοστάσιο ανακύκλωσης Λαζόπουλος | ΕΦ.ΣΥΝ./ ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Της Ντίνας Δασκαλοπούλου

Από εμένα περνούν στην πονεμένη χώρα,

από εμένα περνούν στη θλίψη την αιώνια,

από εμένα περνούν μες στο χαμένο κόσμο.

[…] Αφήστε κάθε ελπίδα εσείς που μέσα πάτε!»

Δάντης, Θεία Κωμωδία, Κόλαση

Ενα γιγαντιαίο κουφάρι από μπετό και σίδερο, χαμένο σε καπνό, σκόνη, στάχτη, σωρούς από σκουπίδια. Σκελετοί από φορτηγά, οχήματα της Πυροσβεστικής, περιπολικά. Εδώ δεν θέλεις να ανασαίνεις: σε κάθε σου εισπνοή καταπίνεις στάχτες και κάτι σάπιο. Αυτό που απέμεινε από το εργοστάσιο ανακύκλωσης στον Ασπρόπυργο δεν είναι απλώς ένα ερείπιο. Είναι ένα μνημείο ασυδοσίας, ανεξέλεγκτου πλουτισμού κι εκμετάλλευσης.

Φωτιά με φωτιά

by To Skouliki Tom

Εξαιρετικά είναι τα νέα που έρχονται από τον τομέα του Περιβάλλοντος, αφού η πυρκαγιά στον Ασπρόπυργο καίει για 5η συνεχή μέρα μολύνοντας την κατά τα άλλα πεντακάθαρη ατμόσφαιρα του αττικού ουρανού.

Η φωτιά ξέσπασε το περασμένο Σάββατο σε εργοστάσιο ανακύκλωσης στη Νέα Ζωή από άγνωστα αίτια – αχ αυτές οι κακές φωτιές που ξεσπάνε από μόνες τους -, ενώ το τοξικό νέφος έχει μετατρέψει το Λεκανοπέδιο Αττικής σε Μόρντορ. Τα ορκ υπήρχαν ήδη.

Η δυσοσμία εξαιτίας του καπνού ήταν πολύ έντονη σε αρκετές περιοχές της Δυτικής Αττικής αλλά τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν με το θέμα μόνο όταν άρχισαν να βρωμοκοπάνε και τα Νότια Προάστια. Όσο δεινοπαθούσε η πλέμπα δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα.

Κάνε Θεέ μου να μην έχουμε μεγάλη φωτιά!

Πηγές : Τύπος της Κυριακής, Έθνος της Κυριακής ( Διονυσία Λαγού)

Το πυροσβεστικό σώμα αντιμετωπίζει τεράστιες ελλείψεις σε εναέρια και επίγεια μέσα αλλά και σε ανθρώπινο δυναμικό δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα για την επιχειρησιακή της ετοιμότητα.

Το πρώτο κρας τεστ για τη φετινή αντιπυρική περίοδο στη μεγάλη πυρκαγιά στη Λαυρεωτική (υπό δύσκολες συνθήκες, είναι η αλήθεια) ήταν οδυνηρό και -όπως εκτιμούν στελέχη της Πυροσβεστικής που γνωρίζουν από πρώτο χέρι το πρόβλημα- προάγγελος του τι θα επακολουθήσει εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα και αποφάσεις.