Σπίθα στη Μακεδονική πυριτιδαποθήκη

Του Δημήτρη Μηλάκα

Στο δημοψήφισμα στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – στο αποτέλεσμα και την  αποχή που το χαρακτήρισαν- περιγράφονται με σαφήνεια  όλα εκείνα τα εύφλεκτα στοιχεία τα οποία μπορούν να οδηγήσουν την ευρύτερη περιοχή σε ανάφλεξη.

• Το δημοψήφισμα (που τώρα προβάλλεται ότι είχε συμβουλευτικό χαρακτήρα) δεν ακυρώνει την συμφωνία των Πρεσπών η οποία συνεχίζει να παράγει αποτελέσματα με την εξέλιξη της διαδικασίας ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται στο πλαίσιο της συμμαχίας και η Ελλάδα είναι συμβατικά υποχρεωμένη να μην εμποδίσει την  ένταξη αυτής της χώρας έστω με την προσωρινή ονομασία της (ΠΓΔΜ) στο ΝΑΤΟ
• Καταγράφηκε, κατ αρχήν, το χάσμα που χωρίζει τις δυο βασικές εθνότητες (Σλάβοι- Αλβανοί) για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το μέλλον της χώρας τους. Το αλβανικό στοιχείο, βασικό υποχείριο των Αμερικανών στην περιοχή των δυτικών Βαλκανίων , στηρίζει την «πάση θυσία» ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ (και την ΕΕ). Η συντριπτική πλειοψηφία των Σλάβων από την οποία προέρχεται και το μεγάλο ποσοστό αποχής φαίνεται είτε να θεωρεί πως η ένταξη στους ευρωατλαντικούς θεσμούς δεν αξίζει την θυσία αλλαγής της ονομασίας της χώρας είτε ότι έτσι κι αλλιώς η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ δεν εξασφαλίζουν το ελπιδοφόρο μέλλον του κράτους.
•  Αποδείχτηκε ότι η ένταση της δυτικής προπαγάνδας και των πιέσεων έπεσε στο κενό και δεν οδήγησε τους πολίτες στην κάλπη. Η απάντηση της Δύσης (Αμερικανών κατά κύριο λόγο) σ αυτήν την «αυθάδεια» του εκλογικού σώματος της ΠΓΔΜ αναμένεται με ενδιαφέρον καθώς η λαϊκή βούληση ουδέποτε απέτρεψε την υλοποίηση των «μεγάλων σχεδιασμών» που στην προκειμένη ΄περίπτωση είναι η ένταξη της ΠΓΔΜ (και των υπόλοιπων δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ.